G2K สื่อบุญ สู่การเกิด “นาธรรม บ้านแพรก”

ผู้เขียนได้ใช้โกทูโนว์เป็นพื้นที่บอกเล่าแบ่งปันความสุขจากประสบการณ์การได้ใช้ชีวิตในชนบทที่สงบ สบายใจ มีเงินพอใช้ ไม่ต้องถูกบีบคั้นด้วยกรอบของการทำงานในองค์กร และในขณะเดียวกันก็ได้ทำความรู้จักบล็อกเกอร์หลายๆท่านที่กำลังมีชีวิตการทำงานที่เสียสละ อุทิศตนแก่งาน ชุมชนและสังคม เกิดการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ที่เบิกบาน

ไม่นึกมาก่อนว่า เรื่องเล่า สบายๆของชีวิตที่มีสุนทรีย์กับธรรมชาติและมีความเรียบง่ายแบบวัฒนธรรมอย่างไทยจะทำให้เกิดโอกาสที่ได้สร้างบุญกุศลที่เป็นชิ้นเป็นอัน

น้องแหวว

น้องแหวว พชรวรัตถ์ แสงทองชนาพงศ์ เป็น บล็อกเกอร์ คนหนึ่ง ที่เราต่างแวะเวียนทักทายในบันทึกของกันและกันมาหลายปี จนทราบมาว่าน้องเขาอยู่ไม่ไกลจากบ้านผู้เขียนนัก น้องแหวว คนสวยเป็นพยาบาลชำนาญการอยู่ที่โรงพยาบาลเล็กๆแห่งหนึ่ง ชื่อ โรงพยาบาลบ้านแพรก ซึ่งเป็นโรงพยาบาลทุติยภูมิขนาด ๑๐ เตียง อยู่เกือบสุดชายขอบของจังหวัดอยุธยา โดยอยู่ค่อนไปทางจังหวัดลพบุรี

เมื่อราวสองเดือนมานี้เองได้รับการติดต่อจาก น้องแหวว ซึ่งเป็นผู้ประสานงานการพัฒนาคุณภาพโรงพยาบาลบ้านแพรกว่าอยากขอให้คนข้างกายของผู้เขียนไปช่วยในการปรับปรุงภูมิทัศน์โรงพยาบาล ในส่วนผืนดินที่ได้รับบริจาคเพิ่มมา อยู่ต่อจากกำแพงเดิมของโรงพยาบาล ที่ผืนใหม่นี้มีนาข้าวประกบอยู่สองด้านดูสวยงามมาก แต่ที่ดินที่ได้มานั้นรกร้างมานานปี

น้องแหวว – พชรวรัตถ์ แสงทองชนาพงศ์ และ น้องอ้อย – ปิยธิดา พูนพัฒนปรีชา รักษาการผู้อำนวยการโรงพยาบาลบ้านแพรก บอกว่าอยากจะใช้พื้นที่ใหม่นี้เป็นพื้นที่ใน การจัดการความรู้สู่สุขภาวะด้วยธรรมปฏิบัติ เป็นสถานที่แห่งการเยียวยากาย-ใจ และจิตวิญญาณของผู้ที่เข้ามาสัมผัสด้วยวิถีไทย วิถีธรรมชาติ และธรรมะของพระพุทธองค์ ซึ่งจะให้ทั้งชุมชน บุคลากรของโรงพยาบาล หน่วยงานภาคีเครือข่ายที่ติดต่อเกี่ยวข้องกันอยู่ได้มาทำกิจกรรมด้วยกัน

ฟังดูเป็นโครงการใหญ่ แต่ในขั้นแรกต้องทำพื้นที่ที่เป็นพื้นที่รกร้างอยู่ให้เหมาะสมการใช้งาน จึงอยากขอแค่ให้คนข้างกายของผู้เขียนไปช่วยให้คำปรึกษาว่าจะจัดให้ส่วนต่างๆอยู่ตรงไหน อย่างไรจึงจะเหมาะสม

โจทย์ที่ทางโรงพยาบาลมีอยู่ก็คือ พื้นที่สองไร่ครึ่งนี้ ต้องการขุดสระน้ำทำสระบัว มีศาลาฟังธรรมอยู่กลางน้ำ มีพื้นที่ปฏิบัติธรรม มีพื้นที่จัดกิจกรรมชุมชน มีกุฏิเล็กๆเป็นที่พักวิปัสสนาจารย์สองหลัง และมีรูปปั้นหลวงปู่แหวนในอิริยาบทยืนขนาดเท่าองค์จริงที่จะต้องอัญเชิญมาประดิษฐานในพื้นที่นี้ด้วย

จากคำขอแค่นั้น กลายเป็นจุดเริ่มให้ได้ต่อบุญกุศลกัน คนข้างกายผู้เขียน ได้ให้คำแนะนำ และเป็นผู้ตั้งชื่อโครงการนี้ว่า “นาธรรมบ้านแพรก” และให้คนในทีมงาน อยุธยาศึกษาเพื่อการออกแบบและพัฒนาเอกลักษณ์เมือง ของเขาประพันธ์กวีบทนี้ขึ้น

ประพันธ์โดย คม ขาวทอง

ขณะนี้คนข้างกายของผู้เขียนได้เป็นผู้วางผัง วางแผนการใช้ที่ดิน การใช้พื้นที่ การลงมือปรับพื้นที่และก่อสร้างสิ่งที่ต้องการ รวมทั้งไปช่วยระดมทุนด้วย

น้องแหววและ น้องอ้อย บอกว่าเกินความคาดหมายมาก น้องๆบอกว่าทั้งหมอ พยาบาล เจ้าหน้าที่ทุกคนมีความสุขมากที่ได้เห็นพื้นที่มีความงามปรากฏขึ้นในแต่ละวัน น้องแหววและน้องอ้อยนั้นหากมีเวลาตอนเย็นก็จะเดินไปนั่งเล่นในพื้นที่ หากงานยุ่งก็แค่เอาศีรษะรอดช่องกำแพงที่ทุบไว้ดูพื้นที่ทุกวัน

นาธรรมบ้านแพรก จะเป็นเวทีแลกเปลี่ยนเรียนรู้ ขยายผล สุขภาวะโดย ธรรมะ ทั้งผู้ให้- ผู้รับบริการ และชุมชน เพื่อพัฒนา ความรู้ สติ และปัญญาร่วมกันสู่สันติสุข เปรียบเสมือนเป็น “นาธรรม” สำหรับผู้ที่ต้องการพัฒนาตนเองจากภายในด้วย ศีล สมาธิ และความรู้คู่ปัญญา เพื่อสุขภาวะ และ ความพ้นทุกข์ของบุคคล

นาธรรมบ้านแพรก ยังอยู่ระหว่างการก่อสร้าง การก่อสร้าง ความงามทางกายภาพก็ว่ากันไป ผู้เขียนก็ขอช่วยอีกด้านด้วยการเป็น สะพานบุญ นำพาคนดี คนเก่งมาช่วยในด้านอื่นๆ

เป็นคนดี คนใจงาม คนเก่งที่อยู่ในชุมชนโกทูโนว์นี่แหละค่ะ ไม่ต้องไปหาไกล เช่น

จะทำเรื่องการช่วยให้คนทำงานโรงพยาบาลทำงานอย่างมีความสุข “คนเยียวยา ก็ต้องการการเยียวยา” ไปในทางการพัฒนาจิต การตระหนักรู้จากภายใน การรู้จักตนเอง ได้ คุณศิลา ภิรัชญา วีระสุโข จะนำศาสตร์ นพลักษณ์ มาช่วย

พอพูดถึงกิจกรรมที่จะให้ชุมชนมามีส่วนร่วมกิจกรรมกับโรงพยาบาลในทุกด้าน ก็ได้ลูกศิษย์คนเก่งมาช่วย เป็นนักทำ กิจกรรมกับชุมชน คือ น้ำฝน ธันยพร วนิชฤทธา

พอพูดถึงอยากทำเรื่องน้อมนำชาวนาที่อยู่รอบโรงพยาบาลให้มา ทำนาอินทรีย์ เพื่อความปลอดภัยของทั้งคนไข้และชาวนาเองที่จะได้ไม่ป่วย คุณต้นกล้า ก็ปวารณาตัวทันที

อิ่มใจเป็นที่สุดกับความเอื้อเฟื้อ จิตอาสา จิตสาธารณะของทุกคน

ตอนนี้ทุกอย่างยังเป็นแค่แผนกว้างๆ พอเป็นแผนปฏิบัติงานชัดเจนคงได้บอกบุญ เชื้อเชิญกัลยาณมิตรโกทูโนว์ท่านอื่นๆที่สะดวกจะมาช่วย หรือแม้แต่การส่งกำลังใจ ให้ได้มาสร้างบุญกุศลด้วยกันค่ะ

สิ่งเหล่านี้จะเกิดขึ้นไม่ได้เลยหากไม่มี GotoKnow เป็นสื่อให้เราได้รู้จักกัน ได้เรียนรู้ว่าแต่ละคนคิดอะไร ทำอะไร เก่งหรือชำนาญทางไหน

GotoKnow เป็นตัวนำยิ่งยวด เปิดโอกาสให้ต่อยอดความรู้ ความดี ความงาม

นี่คือความสุขใจของผู้เขียน

ขอบคุณ GotoKnow และกัลยาณมิตรทุกท่านค่ะ

เขียนใน GotoKnow โดย ยุวนุช
ใน RiverLife

คำสำคัญ (Tags): #การจัดการความรู้#การปฏิบัติธรรม#พชรวรัตถ์ แสงทองชนาพงศ์#โรงพยาบาลบ้านแพรก#นาธรรมบ้านแพรก พระนครศรีอยุธยา#ปิยธิดา พูนพัฒนปรีชา

หมายเลขบันทึก: 428790เขียนเมื่อ 28 กุมภาพันธ์ 2011 09:25 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 ธันวาคม 2012 13:37 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่าน

ความเห็น (43)

Sila Phu-Chaya

เขียนเมื่อ 28 กุมภาพันธ์ 2011 09:38 น. ()

แบบอย่างที่ดีงามของการใช้ G2K สื่อออนไลน์เพื่อพัฒนาสังคมค่ะ
ปิติไปด้วยกับกุศลผลบุญที่พี่นุชได้ช่วยหล่อเลี้ยงในสังคม G2K ค่ะ

ขจิต ฝอยทอง

เขียนเมื่อ 28 กุมภาพันธ์ 2011 09:46 น. ()

พี่นุชครับ
ดีใจๆๆ
รู้จักพี่แหวว ผ่าน gotoknow แต่ยังไม่เคยได้พบกันเลย
ขอสมัครทำกิจกรรมเรื่อง Fa แบบนี้ได้ไหมครับ
http://gotoknow.org/blog/yahoo/423435
http://gotoknow.org/blog/yahoo/423702

คิม นพวรรณ

เขียนเมื่อ 28 กุมภาพันธ์ 2011 09:56 น. ()

สวัสดีค่ะ

วันก่อนเห็นน้องต้นกล้าพูดถึงค่ะ ว่าจะไปช่วยงานนี้ค่ะ ระยะหลังได้ไปเรียนรู้กับน้องต้นกล้า ได้เห็นวิถีของชาวไร่ชาวนา เพียงแค่การพูดการคุยก็รู้สึกมีความงดงามเป็นธรรมชาติ ไม่แอบแฝง ไม่ใช้วาทกรรมในการสนทนา รู้สึกสบายใจค่ะ

มะปรางเปรี้ยว

เขียนเมื่อ 28 กุมภาพันธ์ 2011 09:56 น. ()

พี่นุชคะ

ดีใจที่ได้อ่านบันทึกนี้ค่ะ ได้ฟังพี่นุชเล่าถึงโครงการนี้ ในใจก็ชื่นใจและดีใจที่ GotoKnow ได้มีส่วนที่ทำให้เกิดการร่วมมือร่วมใจกันทำสิ่งดีๆ ขึ้นในโลกใบนี้ค่ะ

มาติดตามความเคลื่อนไหวและภาพในบันทึกนี้ และหนูขอส่งแรงใจเป็นแรงเชียร์ให้นะคะ ^__^

ยุวนุช