(กระถางดอกบัวในบ้านคุณป้าแห่งชาติ)
งานชุมนุนชาวบล็อกครั้งนี้
ขออนุญาตเล่าเพียงครึ่งเดียวได้ไหม?
งานเฮฮาศาสตร์นั้นมาตรฐานเป็นอย่างไร ท่านที่เคยไปจะรู้ดี
จึงปราณีไม่ลงรายละเอียดเป็นการยั่วท่านที่ไม่ได้มา
แค่คุยกันทางบล็อกก็พร่ำพิไลวอน
เทียบไม่ได้กับการมาเจอะเจอหน้ากันหรอกนะต๋อย
มะรุมมะตุ้มอย่างที่สมาชิกเล่าไปบ้างแล้วนั่นแหละ
เอาเป็นว่าชมภาพดีกว่านะ
รูปแรกพญาอินทรีย์บุกคอนโด รูปมุมซ้ายเจ้าบ้านผู้อารี
ผมตั้งหลักรอเจ้าลูกชายโทนที่คอนโด
ก่อนจะยกพลบุกบ้านป้าจุ๋ม
อ้าว! ท่านไร้กรอบ (ดร.วรภัทร์ ภู่เจริญ) บุกเดี่ยวห้อง814
มีหรือจะไม่แอ๊คท่าถ่ายภาพประวัติศาสตร์ไว้
หลังจากนั้นก็เฮโลไปชิมเสน่ห์ปลายจวัก
อิ่มท้อง อิ่มอก อิ่มใจ อิ่มบุญแทนเจ้าบ้าน
ขอให้เจ้าภาพจงเจริญ
(อาหารอร่อย บรรยากาศดีมาก นั่งที่ไหนของว่างตามไปที่นั่น)
นั่งคุยกันบนเก้าอี้ไม่ถึงใจ
พากันมานั่งที่ลานหน้าบ้าน
ขนม ของหวาน อาหารปรนเปรอตาลขโมยไม่อั้น
คอนดัคเตอร์ ลุงเอก อ.ธวัชชัย ท่านไร้กรอบ ทวีสิน กลุ่มSCG อ.Handy หมอเจ๊ มะปรางหวาน ดร.ขจิต น้าอึ่งอ๊อบ ป้านาย แป๊ด ฟาง-ฟ้า หลานแห่งชาติ น้องจิ น้ามรกต ใครอีกละ อ๋อเจ้าบ้าน
(อ.ไร้กรอบเคาะกระหม่อมน้าปรับภูมิคุ้มกันใจ อีกภาพสมาชิกบุกครัวป้าจุ๋ม)
(โห เจ้าตัวเล็กร้องเพลงลอยกระทงเป็นภาษาอังกฤษให้พวกเราฟัง)
เช้าวันที่8ป้าจุ๋มมารับไปทานก๋วยจั๊บญวน
หลังจากนั้นถนนทุกสายมุ่งไปที่สโมสรกองพล ปตอ
เป็นธรรมเนียมของชาวแซ่เฮไปแล้วละครับ
พวกเราเดินทางมาจากทุกภูมิภาค
กว่าจะครบหน้าครบตัวครบใจ
อาจกระฉึกกระฉักกันบ้าง
ไปถึงเห็นกลุ่มหน้าตาดีเจี๊ยวจ๊าวกันใหญ่
กลุ่มเยาวชนอีแซวสุพรรณบุรีก็มาเต็มห้อง
คณะวิศวกรหนุ่มของอาจารย์ไร้กรอบกลุ่มใหญ่ไปถึงก่อนเรา
นอกนั้นทยอยกันมา
หลวงพี่ติ๊ก คุณทิพย์วรรณ หมอชอบวิ่ง อัยการชาวเกาะ
สมาชิกหน้าใหม่ๆมาให้ไล่กอดถ่ายรูป
(ซ็อตเด็ด..กอดยังไงก็ไม่รอบ อิ อิ )
กว่าเหตุการณ์ทักทายจะสงบได้ใช้เวลานับชั่วโมง
เริ่มด้วยลิงทะโมนเต้นโปรยดอกไม้
เรียกเสียงฮือฮาเป็นอย่างมาก
ทุกคนคาดไม่ถึงว่าเจ้าหนูโก๊ะจะเต้นได้ระดับลิงอายเช่นนี้
(เต้นก็ได้ นั่งก็ดี)
ดร.ขจิต ครูปู ดำเนินการแนะนำตัวในแต่ละกลุ่ม
· กลุ่มSCG
· กลุ่มลูกทีมท่านไร้กรอบ
· กลุ่มหน้าตาดี
· กลุ่มอีแซวสุพรรณบุรี
· กลุ่มเฮฮาศาสตร์
· กลุ่ม ม.สงขลานครินทร์
· กลุ่มผู้สนใจ
(ภาพเหล่านี้ยืนยันได้ว่า..หน้าตาดีไม่พอ ยังเสียงดี ยิ้มดี กอดดี อีกด้วย)
ต่อด้วยกลุ่มหน้าตาดีร้องเพลง
ฝีมือไม่ธรรมดา ..ระดับข้าวผัดกระเพราโป๊ะไข่ดาว
ดูภาพประกอบเอาเถิดว่าคอเป็นเอ็นนั้นเป็นอย่างไร
(มมอาหาร และการสนทนากลุ่มระหว่างรับประทานอาหาร)
อาหารกลางวันอร่อยมาก
นึกไม่ถึงว่าลุงเอกจะยกร้านก๋วยเตี๋ยวเจ้าดังมาบริการพวกเรา
อาหารไทย ขนมผลไม้ไทย
ช่วยเจริญอาหาร
พวกเรากระจายกันนั่งตามชอบ
แต่ละกลุ่มแลกเปลี่ยนความรู้บนโต๊ะอาหารอย่างอร่อย
เสียดายว่ามีเวลาน้อย
วงแตกอีตอนลิงเผือกเจ้าโก๊ะออกมาเต้น! เต้นๆๆๆ
วงหน้าตาดีออกมาร้องเพลง กอดคนแซ่เฮ
มีการออกมาเต้นยึกยักด้วยนะ
มะปรางเปรี้ยวเต้นระเบิดเลยงานนี้
นักร้องกิติมศักดิ์ คุณทิพวัลย์ โพธิ์ทองนาค
ร้องเพลงคู่กับลุงเอก แถมยังร้องกับพระอาจารย์Handy ด้วยละ
หลังจากนั้นเราปรับที่นั่งเป็นรูปวงกลม
เปิดประเด็นโดยอาจารย์ไร้กรอบ
สะท้อนให้ฉุกคิดถึงสิ่งที่เห็นการแสดงของเด็ก
อธิบายเรื่องวิธีการเรียน การสมานฉันท์ในการแสดง
การรับผิดชอบของเด็กแต่ละคน การสอดรับกันเป็นหนึ่งเดียว
การรู้จริงทำให้เกิดความกล้าแสดงออก
การฝึกฝนทำให้เกิดความเชื่อมั่น
ความมั่นใจเกิดจากการฝึกปฎิบัติ
หลังจากนั้นนิมนต์หลวงพี่ติ๊กสะท้อนคิดสะท้อนธรรม
แหมงานนี้ติดใจเป็นตามๆกัน
"พูดถึงเสื้อเหลือง หลวงพี่แต่งมานาน ไม่เกี่ยวกันนะโยม!"
"ที่วัดมีผ้าแดงหุ้มรอบเจดีย์ภูเขาทอง ก็ไม่เกี่ยวเสื้อแดง เช่นกันนะโยม!"
ขอกราบนิมนต์พระคุณเจ้าเขียนบล็อค
เคาะกระโหลกญาติโยมด้วยเถิดนะขอรับ
งานนี้ท่านไม่ได้แจกซองกฐินแต่แจกหนังสือหลายเล่ม
มีเล่มหนึ่งชื่อโดนใจมาก
“ปัญหาขัดแย้งในโลก แก้ได้ด้วยกฐิน”
ท่านไร้กรอบก็แจกหนังสือพร้อมลายเซ็นต์
งานนี้ใครมามีแต่ได้กับได้
หลังจากนี้ก็ต้องติดตามที่ร้านจำหน่ายแล้วละครับ
5 โมงเย็นฝนพรำๆได้เวลาลงเรือ
เสบียงอาหาร พร้อม
คาราโอเกะพร้อม
ป้าแดงคนสวยแซ่เฮ หวุดหวิดตกเรือซะแล้ว
มาถึงก่อนเรือออกจากท่า5วินาที
ตาลีตาเหลือกเป็นที่ประทับใจไปอีกแบบ
เจอพรรคพวกไชโยโห่รับจับกอดอุ้มลุ่ม
เรือพาเราล่องท่องนทีในช่วงพลบค่ำ
อาหารอร่อยอีกตามเคย
แต่เสียงเพลงไม่คึกคักเท่าที่ควร
คาราโอเกะโดนเมินเสียยังงั้นแหละ
บรรยากาศล่องเรือตื่นตาตื่นใจมากกว่า
ความมืดมาเยือนแสงไฟสะท้อนน้ำวับแวม
เรือแต่งประทีปประกวดงานลอยกระทงซ้อมขบวนวันแรก
เป็นการไหลเรือไฟสไตล์ภาคกลาง
วัด อาคาร สะพานหลายแห่งที่ลอดผ่าน
สะพานแขวน สะพานพุทธ สะพานพระราม5 สะพานพระราม8
ผู้รู้ชี้ชวนให้ดูสถานที่สำคัญๆ
ช่วงที่เราหวลเรือกลับ
บรรยากาศเป็นใจมาก
ฝนหาย ลมเย็นสบายโชยชื่น
ภาพต่อหน้าเหมือนฉากภาพยนต์ในต่างประเทศ
(ห้องนั่งในเรือชั้นล่าง) (ขบวนเรือประดับไฟเตรียมลอยกระทง)
ดร. วรากร ไม้เรียง ขวัญใจป้าจุ๋ม วิศวกรระดับอ๋อง
อธิบายว่าตึกขนาดใหญ่ราคาหลายร้อยล้านที่ปิดไฟมืด
คงชงักงันตั้งแต่เมื่อคราวเศรษฐกิจพังคราวก่อน
เห็นแล้วน่าเสียดายมาก
อนึ่ง อาคารต่างๆริมแม่น้ำบางแห่งปิดกั้นความสวยงามปราสาทราชวัง
ทำให้ความอลังการณ์แห่งลุ่มน้ำเจ้าพระยาด้อยลงอย่างน่าเสียดาย
น้ามรกตเอาเก้าอี้มาให้นั่งชมทัศนียภาพชั้นดาดฟ้าเรือ
ฉากที่อยู่ต่อหน้าสะท้อนจากแผ่นฟ้าลงสู่แผ่นน้ำ
พ่อบ้านป้าจุ๋มสะท้อนว่า..ผู้มีอำนาจในแผ่นดินจะเคยมาเห็นภาพนี้ไหมหนอ
ผืนแผ่นดินสยามนั้นช่างสวยอลังการณ์ขนาดไหน
ภาพสวยลมเย็นสบาย..เผลองีบจนได้
ยังดีที่อยู่ในสายตามะปรางเปรี้ยว
ถ้าละเมอหล่นเก้าอี้ตกเรือ ก็เตรียมคว้าไว้แล้ว
แหม..เกือบสร้างวีรกรรมลอยคอแทนลอยกระทงเสียแล้ว
(ทุกคนมีส่วนร่วม อย่างน้อยก็ได้ยิ้ม ได้เป็นช่างภาพ ได้พูด ทักทาย กอด ได้อิอิ)
ประมาณ2ทุ่มเศษ
เรือก็บ่ายหน้ามาจอดให้เราขึ้นท่าน้ำ
อ้าว! หมอโอ๋ยืนคอยรับพวกเรา
โธ่ๆๆๆ มาไม่ทัน
หมอโอ๋มาเป็นคนสุดท้าย จึงโดนกอดซะน่วม
หลังจากนั้นก็แยกย้ายกันกลับ
(ภาพแรกในร้านสกายไฮ ภาพถัดมาเป็นการเรียงคิวยิ้มตามมาตรฐานสยาม)
จะขึ้นรถอยู่แล้ว..
ใครก็ไม่รู้พูดถึงร้านสกายไฮ
อ้าว! ป้าแดง คนสวย แซ่เฮ นี่เอง
เคยได้ยินเราเอ่ยถึงชื่อสกายไฮบ่อยๆ
แหม..ขอให้บอก จัดให้อยู่แล้ว เพื่อป้าแดง
รถลุงเอก กับรถป้าจุ๋ม บรรทุกผู้โดยสารไปถนนราชดำเนิน
ถึงร้านที่ว่า..ลงไปชิมซุปขาไก่อันเลื่องลือ
แล้วขับรถรอบสนามหลวงชมพระเมรุมาศ
ส่งลูกหลานไปนอนที่รัตนโกสินทร์
(เจ้าตัวเล็กกระเป๋าโต เจ้าตัวโตทายอะไรเอ่ย..ทำไมโค๊กใช้ตัวCใหญ่)
พวกเรากลับมารังนกกระจอก
คุณหมอชอบวิ่งฝรั่งเชิญมาบรรยาย
เช่าโรงแรมชั้น1ให้นอนห้องวีไอพี
ยังสละสิทธิ์มาขอนอนแบเบาะกับเรา
(พบกันใหม่เมื่อใจต้องการ)
ห้อง814 จึงมีกามนิตหนุ่ม และ คนชอบวิ่ง เป็นอาคันตุกะ
ตื่นเช้า ล่อกาแฟกับขนม
นั่งคุยกันถึงเรื่องอนาคตของชาวเฮ
ได้โจทย์ที่จะไปคุยต่อที่เชียงแสน
แยกย้ายกันหลังจากออกจากร้านMK.ตอนเที่ยง
ไม่ทราบพวกเราหายเหนื่อยกันแล้วยัง
พักผ่อนหลับนอนมากๆนะครับ อากาศเปลี่ยน หนาวแล้ว
บันทึกสืบค้นจาก กามนิตหนุ่ม
ชมแล้ว ใครไม่ออกความเห็นขอให้จู๊ดๆๆ
กลัวค่ะ อิอิ
โห น้องนา
เล่นไม่เข้าระบบ
จองไม่ทันเลย
วัยรุ่นเซ็ง
ไม่ดูอย่างเดียว
เอาภาพมาประกอบ
ไม่จู๊ดแน่ๆ
ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆฃพ่อครูสบายดีไหมครับ
อาการไอลุเลาหรือยังครับ
เป็นห่วงพ่อครับ
พ่อ ฯ จาไปไหนรอดดดดด เหอ..เหอ..
พวกเราก็คงเป็นแบบอื่นกันไม่ได้ร๊อก พ่อ อิอิ
สวัสดีค่ะพ่อ
ขาไก่ ต้มยำ นุ่มๆ
โอ๊ย หิวจังเลย
เมื่อไหร่จะได้ไปกินอีกหนอ
มีควาสุขที่ได้ชมภาพค่ะ
อิอิ...สวัสดีค่ะท่านพ่อครู พอลล่ากลัวจู๊ดๆ ค่ะ มีรูปมาฝากด้วยค่ะ ไม่ทราบว่าพ่อครูกลัวพอลล่าหรือปล่าวคะ ทำหน้าแหยงๆ อิอิ... กราบสวัสดีค่ะ
มา
ม๊ะ มาม๊ะ ให้พอลล่ากอดซะดีๆ อิอิ
อ่านแล้ว กลัวจู้ด ๆ ต้องรีบเข้ามาให้ความเห็นก่อนไปทำงาน
อิอิ
งานนี้ขอบอกว่า ได้ความสุข 2 แบบ เพราะมีทั้งตามขบวน และแตกขบวนหนีเที่ยว แต่ขอบอกว่ารวม ๆ แล้ว สุข สุ้ข สุข ค่ะพ่อ
พ่อค่ะ ตามมาอ่านแล้วค่ะ
และแว้บมาบอกว่า รบกวนใส่คำสำคัญ "พบปะชาวบล็อก" นิดนึงนะคะ จะได้เชื่อมโยงบันทึกนี้ไปเจอบันทึกอื่นๆ ที่เขียนเล่าถึงงานพบปะค่ะ ^_^
สวัสดีค่ะพ่อครูบา
ขอบพระคุณมากๆเลยค่ะที่พ่อครูบา "ปราณีไม่ลงรายละเอียดเป็นการยั่วยุท่านที่ไม่ได้มา"
เรียนญาติมิตรทุกท่าน ขออนุญาตตอบในใจได้ไหมทริ๊ปนี้ มีงานยุ่งเหลือเกิน
อ้าว พ่อจ๋า
ระวังจู๊ด ๆ เน่อ
ฮิ๊ว............
ถ้าอาจารย์แป๋วมาถ่ายรูปสนุกแน่
ภาพแม่น้ำเจ้าพระยายามค่ำคืนนั้นล้ำลึกนัก
เสียดายคุณครูไม่ได้มา
มองหาก็ไม่เห็น..
จัดการให้แล้ว หายเหนื่อยยัง
เห็นแม่ลูกมีความสุขก็ดีใจนะแป๊ด
งานนี้ถ่ายรูปคนสวย คนหน้าตาดีจนมือหงิก อิอิ
ดีใจจนบอกไม่ถูกที่ได้เจอกันในงานนี้
ซุปขาไก่ จงเจริญ อิอิ
แอบเห็นครูปูมีชีวิตชีวาตลอดเวลาก็ปลื้มแล้ว
ขอให้สนุก สบาย ไร้กังวล ตลอดๆๆไป
อ้อ ทำกับข้าวเก่งและอร่อยขึ้นทวีคูณ
และ ร้องเพลงไพเราะยิ่งขึ้นๆๆ
ได้ฟังเพลงน้อยไปหน่อย
คณะฯจะแก้ตัวร้องใหม่วันไหน บอกด้วย
ดีใจมากที่เห็นทีมงานเป็นกลุ่มก้อนรักใคร่กันดี
กล้วยแขก
กลัวจู๊ดๆอย่างเดียว ไม่ออกความเห็นอื่น อิอิ
สวัสดีค่ะพ่อครูบา เพิ่งมีโอกาสเข้าเยี่ยมบล็อกอย่างจริงๆจังๆซะ
เคยเข้าอ่านก็หลายครั้ง เคยไปเยี่ยมพ่อครูบาอาจจะไม่หลายหน แต่ทุกครั้งที่ไปสวนป่าก้ได้อะไรกลับบ้านเยอะแยะมากมาย ได้เห็นกิจกรรมที่เกิดขึ้นตลอดแต่ยังไม่มีโอกาสได้เข้ามาแสดงความคิดเห็น เคยไปเป็นวิทยากรฝึกหัดกับพ่อครูบา กับครูน้อย
เอามาใช้งานบ้างแต่ยังไม่บ่อยค่ะ พ่อครูสบายดีใช่ไหมค่ะ
หนุ่มทั้งแท่ง ถ้าชักช้าหาโอกาสมาไม่ได้ เสียดายแทน
ชื่อน่ากลัว สบายดีไหม รับปริญญาแล้วยัง
สวัสดีครับ
สวัสดีเจ้าค่ะ พ่อครูจ๋า
พ่อจ๋า รักและคิดพ่อนะค่ะ สนุกมากๆค่ะ อิอิอิอิอิอิอิ เยอะๆๆๆๆเลยเจ้าค่ะ รักษาสุขภาพด้วยนะเจ้าค่ะ เป็นกำลังใจให้เจ้าค่ะ...หนูจิ
สวัสดีค่ะ
อธิบายเรื่องวิธีการเรียน การสมานฉันท์ในการแสดง
การรับผิดชอบของเด็กแต่ละคน การสอดรับกันเป็นหนึ่งเดียวการรู้จริงทำให้เกิดความกล้าแสดงออก
การฝึกฝนทำให้เกิดความเชื่อมั่นความมั่นใจเกิดจากการฝึกปฎิบัติ
คุ้มกับการรอคอย..และการติดตามเจ้าค่ะ
ด้วยความเคารพและนับถืออย่างสูง
นพวรรณ พงษ์เจริญ
ไม่มีคำบรรยาย.........................มองแล้วยิ้มสุขใจจริง
สะท้อนให้ฉุกคิดถึงสิ่งที่เห็นการแสดงของเด็ก
อธิบายเรื่องวิธีการเรียน การสมานฉันท์ในการแสดง
การรับผิดชอบของเด็กแต่ละคน การสอดรับกันเป็นหนึ่งเดียว
การรู้จริงทำให้เกิดความกล้าแสดงออก
การฝึกฝนทำให้เกิดความเชื่อมั่น
ความมั่นใจเกิดจากการฝึกปฎิบัติ
มีแต่หัวใจร่ำหา เมื่อไหร่จะมีโอกาสอย่างนี้ อิอิ
ท่านครูบา ดูสง่า แข็งแรง รักษาหุ่นเยี่ยม นะคะ
แสดงถึงสุขภาพที่แข็งแรง สมบรูณ์ทั้งกายใจ
หากว่างเมื่อไหร่ เชิญไปเป็นขวัญ กำลังใจให้คนปลูกป่า บ้างนะคะ
ที่นี่คะ ขอบคุณค่ะ
หากยังไม่ว่างคลิ๊กดูนี่ก่อนค่ะ
ผืนดินที่ทะเลเอาคืนและเรายื้อคืนมา ชักกะเย่อกันไปมา กำลังจะฉีกขาด ขาดการเยียวยามานาน..จนลืม กิโมตรที่เหลืออยู่
กระท่วมปลายนา ศูนย์การเรียนรู้ ที่หมู่ 8 ต.โคกขาม ดินแดนพันท้ายนรสิงห์สร้างเรื่องราวทั้งสะเทือนใจ และให้คิด
ลุงเปียก แต่ไม่แฉะ กับสังขารช้าๆ ที่พร่ำสอนให้คนรักผืนป่าชายเลน พร่ำสอนให้ช่วยกันปลูก ดูท่าลุงเปียกจะแพ้ภัยธรรมชาติ แต่ขอสู้ตาย .
สวัสดีค่ะ พ่อครู
ตัวไปไม่ได้แต่ส่งใจไปให้ทั้งดวง ดูภาพความบรรยากาศแล้วรู้สึก
อบอุ่นจังเลยค่ะ ดูไปยิ้มไปเลยนะค่ะ
แต่ก็เสียที่ไปไม่ได้ แต่โอก่สหน้าไม่พลาดแน่ๆ ค่ะ
คิดถึงพ่อครูนะค่ะ...
ด้วยความเคารพค่ะ
สวัสดีค่ะพ่อครูบา
* รายการนี้มีแต่สุขกับสุขนะคะ
* อ่านหลายบันทึกแล้ว
* ก็น้ำลายไหลอย่างพ่อครูกล่าวเลยค่ะ
* รอติดตามตอนต่อไปที่เชียงแสนค่ะ
* สุขกายสุขใจนะคะ
จะใช่หรือเปล่า ไม่ก็ไม่รู้ แต่ตู่เอาเองว่าเป็นการส่งสัญญาณ
ว่าแล้วก็โทรหาลุงเอก และพรรคพวกเลยดีฝ่า ^_^
ลุงเอกขา.....
ปลูกป่าน่าสนใจ เคยไปดูงานแถบชายทะเลบ้างเหมือนกัน
เสียดายครูไม่ได้มา
เสียดายๆ ไมยังงั้นงานจะสนุกกว่านี้อีก
ที่เชียงแสนอาจจะสนุกไปอีกแบบ รายงานข่าวเล่าว่าจะหนาวมาก เอาไว้เล่าให้ฟังดีไหมครับ ช่วงปลายเดือนจะล่องเรือจากเชียงตุงมาขึ้นที่ท่า3เหลี่ยมทองคำ ท่าจะหนาวจนสั่น..
สวัสดีค่ะพ่อครู
แวะมากอดๆๆๆๆพ่อครูอีกรอบค่ะ อิอิ...รักษาสุขภาพด้วยนะค่ะ
ร้องไม่กลัว กลัวไม่ร้อง อิอิ..
สวัสดีค่ะพ่อครู... แก๊งค์หน้าตาดี ขอดวลไมค์อีกรอบแบบสะใจ อิอิ...วันไหนดีนะคะ รอถามหัวหน้าก่อนค่ะ อิอิ
นึกว่าจะถอย ยังจะบุกอีกรอบรึ อิอิ
ไปชมแล้ว..เป็นการรวบรวมควันหลงที่เด็ดๆมาอวดกันได้อย่างสนุก
เมื่อ จ. 10 พ.ย. 2551 @ 12:09
932783 [ลบ]
แอบเห็นครูปูมีชีวิตชีวาตลอดเวลาก็ปลื้มแล้ว
ขอให้สนุก สบาย ไร้กังวล ตลอดๆๆไป
อ้อ ทำกับข้าวเก่งและอร่อยขึ้นทวีคูณ
และ ร้องเพลงไพเราะยิ่งขึ้นๆๆ
ได้ฟังเพลงน้อยไปหน่อย
คณะฯจะแก้ตัวร้องใหม่วันไหน บอกด้วย