แวะมาเยี่ยมเยือน "โรงเรียนบ้านร้องขี้เหล็ก..โรงเรียนออกแบบความสุข" อีกครา ... ด้วยความคิดถึง ;)

นับจากการลงพื้นที่ตามหาโรงเรียนช้างเผือกใน โครงการ Humanized Educare โดย มูลนิธิสดศรี-สฤษดิ์วงศ์ ของคุณเอก จตุพร วิศิษฏ์โชติอังกูร ณ โรงเรียนบ้านร้องขี้เหล็ก อำเภอดอยสะเก็ด จังหวัดเชียงใหม่ เมื่อปลายเดือนเมษายนที่ผ่านมา จนมีการอบรมการใช้บล็อกให้กับครูของโรงเรียนต้นเดือนพฤษภาคม ผมก็ยังไม่ได้เข้าไปเยี่ยมเยือนท่าน ผอ.สมบูรณ์ และคุณครูในโรงเรียนอีกเลย

วันนี้ (๑๕ ก.ค.๕๒) นับเป็นโอกาสดี เพราะทางศูนย์ฝึกประสบการณ์วิชาชีพครู มีแผนจะเดินทางไป "นิเทศก์เยี่ยมเยือน" นักศึกษาฝึกสอนของมหาวิทยาลัยท้องถิ่น โดยในตอนแรกเส้นทางยังไม่แน่ชัด แต่เพื่อนอาจารย์ที่ลงวิจัยแถวดอยสะเก็ดพอดี จึงมีแผนการอันชั่วร้ายร่วมกันว่า เอาเส้นทางโรงเรียนแถวดอยสะเก็ดกันดีกว่า อันได้แก่ โรงเรียนดอยสะเก็ดวิทยาคม โรงเรียนบ้านเชิงดอย และโรงเรียนบ้านร้องขี้เหล็ก (ที่คุ้นเคยสำหรับผม)

"โรงเรียนบ้านร้องขี้เหล็ก" โรงเรียนออกแบบความสุขของคุณเอก เป็นโรงเรียนสุดท้ายสำหรับวันนี้ โดยผมอาศัยการแฝงเจตนามาเล็ก ๆ ที่นอกจากมาเยี่ยมเยียนนักศึกษาฝึกสอนแล้ว จะมาทวงถามท่าน ผอ.สมบูรณ์ และคุณครูท่านอื่น ๆ ว่า "วันนี้เขียนบันทึกใหม่ ๆ กันบ้างหรือยัง ?" อิ อิ (ตามชมได้ที่แพลนเน็ต Better Bloggers ... DSK School Networks)

เออ คือว่า ... มาถึงโรงเรียนประมาณ ๑๑.๓๐ น.แล้วครับ เกิดอาการหิวข้าว
จึงซัดเจ้า "เกาลัดคั่ว" ไปเสีย โดยไม่ได้ถามว่า ใครเป็นเจ้าของ อิ อิ

มาถึงก็ต้องปฏิบัติภารกิจตามที่ตั้งใจกันก่อนครับ คือ พูดคุยสารทุกข์สุกดิบกับนักศึกษาฝึกสอน
(อาจารย์มาเยี่ยม หน้าทำไมมันทุกข์นักล่ะนะ ไม่ได้มาตรวจอะไรสักหน่อย อิ อิ)

สำหรับผม ขอเป็นตัวประกอบให้พี่ ๆ อาจารย์เค้าจัดการเรื่องการนิเทศก์เยี่ยมเยือนไปเสียก่อน ส่วนผม วิ่งหาป้า ๆ คุณครูทั้งหลาย เจอหน้ากัน ดีใจ เหมือนไม่ได้พบกันมาเป็นสิบปี สายสัมพันธ์ช่างมีความสุขมากครับ

เห็นท่าน ผอ.สมบูรณ์ (ภาพบน) ไหมครับ ท่านยังคงจิตใจหนักแน่นมั่นคงในทำงานเหมือนเดิม
แถมรูปคุณครู ๆ หลาย ๆ ท่าน อุ้ย แต่ท่านอาจารย์ผู้หญิงที่อยู่ภาพล่างทางขวา
ไม่ใช่อยู่โรงเรียนบ้านร้องขี้เหล็กนะครับ เป็นอาจารย์ผมเอง อิ อิ
อาจารย์แฝงตัวมายืนดูการทำกิจกรรมทำตุงครับ

ภาพบนมี คุณครูรส บล็อกเกอร์ที่เขียนบันทึกมากที่สุดของโรงเรียนบ้านร้องขี้เหล็กนะครับ
ส่วนอาจารย์ผู้ชายด้านล่าง คือ ปรมาจารย์แห่งการตีกลองสะบัดชัยให้กับเด็ก ๆ ครับ

มาวันนี้ ทางโรงเรียนกำลังให้เด็ก ๆ วาดรูประบายสี เพื่อส่งเข้าประกวดอยู่ครับ
รูปสวยมาก ๆ โดยมีคุณครูพิสมัย เป็นผู้กำกับและควบคุม ครับ
(กำลังทวงบันทึกคุณครูพิสมัยอยู่ครับ อิ อิ)

นี่ไงครับ เจ้าเด็กน้อยทั้งหลายที่จะส่งภาพเข้าประกวด ผมยังวาดไม่ได้ขนาดนี้เลย เก่งมาก ๆ
ทำอย่างไร คุณครูจึงดึงศักยภาพของพวกหนูออกมาได้น้า ...

ชื่อภาพ : ... สุขสันต์วันปีใหม่ ...

ความหมายและแรงบันดาลใจของภาพ :

"... วันปีใหม่เป็นวันที่หนูชอบมาก เพราะได้ไปทำบุญที่วัด ได้แลกของขวัญกับเพื่อน ได้ไปดูพลุที่สวยงาม และเป็นวันที่ครอบครัวได้อยู่พร้อมหน้ากัน หนูจึงชอบวันปีใหม่ ทำให้หนูอยากที่วาดภาพนี้ออกมาค่ะ ..."

ชื่อ-นามสกุล (ไทย) : ด.ญ.กัญญาณี ศรีสม

ชื่อ-นามสกุล (อังกฤษ) : Kanyanee Srisom

วัน/เดือน/ปีเกิด : 21 กรกฎาคม 2543 อายุ 9 ปี ชั้น ป.3

เป็นไงครับ ... ศักยภาพสร้างอย่างไร แล้วเด็กมีความสุขจริง ๆ ไหม :)

มื้อกลางวัน ยังได้รับความอนุเคราะห์จากท่าน ผอ.สมบูรณ์ เลี้ยงก๋วยเตี๋ยวเป็ด ดอยสะเก็ดเจ้าอร่อย คุณเอก ก็เคยมาทานแล้วครับ ถามคุณเอกดูว่า อร่อยหรือเปล่า :)

ในระหว่างการทานอาหาร ได้พูดคุยกับคุยกับคุณครูหลาย ๆ ท่าน ในหลาย ๆ เรื่อง อาทิ เช่น

เรื่องการนำสื่อการเรียนการสอนที่เป็นฝีมือของนักเรียนในโรงเรียนบ้านร้องขี้เหล็กไป แต่ไม่ให้เกียรติกับเด็กผู้วาด โดยการใส่ชื่อผู้วาดลงในผลงาน เรื่องนี้ในวงวิชาการถือว่า ผิดมารยาทอย่างร้ายแรง ยิ่งไปกว่านั้น หากงานนี้ถูกนำไปใช้เป็นผลงานของตัวเองเพื่อขอขั้น ยิ่งหนักใหญ่ ผมบอกกับครูให้ระมัดระวังเรื่องนี้มากขึ้น เพราะการนำเสนอโรงเรียนผ่าน Gotoknow จะทำให้ชื่อเสียงของโรงเรียนเพิ่มขึ้นโดยไม่ได้ตั้งใจ แต่อาจจะมีคนที่หวังผลประโยชน์เดินทางเข้ามาแทน คือ เข้ามาเอา แต่ไม่ได้ให้อะไรเป็นการแลกเปลี่ยนเรียนรู้

หรือ ครูพบว่า มีครูในเขตเดียวกัน นำผลงานของเด็กไปขอผลงานวิชาการของตัวเอง อะไรประมาณนั้น แล้วเปลี่ยนชื่อผลงานเป็นชื่อของตัวเอง (นี่คือการทุจริตในระบบของการขอวิทยฐานะของครูแบบหนึ่ง) ... ประเด็นนี้ ถือเป็นการละเมิดลิขสิทธิ์ตามกฎหมายทรัพย์สินทางปัญญาชัดเจน กล้าดีเนอะที่ทำแบบนี้

แต่เรื่องดี ๆ ก็มีครับ

ครูเล่าให้ฟังว่า มีอาจารย์หมอ คณะทันตแพทยศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ ท่านหนึ่ง เดินเข้ามาในโรงเรียนโดยไม่บอกกล่าวหรือนัดหมายใด ๆ แล้วมาบอกว่า อาจารย์อยากจะขอนำนักศึกษาคณะทันตแพทยศาสตร์มาสัมผัสชีวิตจริง ๆ ของเด็กที่โรงเรียนบ้านร้องขี้เหล็กนี้ จึงขออนุญาตนำนักศึกษามาทั้งหมด ๒ รุ่น ... ครูถามอาจารย์หมอว่า อาจารย์ทราบหรือรู้จักโรงเรียนนี้ได้อย่างไร อาจารย์หมอตอบว่า ...

ได้อ่านและเห็นคำว่า "ออกแบบความสุข" จากบันทึก โรงเรียน"ออกแบบความสุข" : โรงเรียนบ้านร้องขี้เหล็ก ของคุณเอก จากเว็บ GOTOKNOW.ORG

อาจารย์ไม่ได้เป็นสมาชิกครับ ... ผมว่า บันทึกนี้สร้างคุณค่าของสังคมแล้วล่ะครับ เกิดการต่อยอดความรู้อย่างไม่รู้จบ น่าปลื้มใจแทนมาก ๆ ครับ

เรื่องดีแบบนี้ อยากเล่าให้กัลยาณมิตรได้ฟัง

เขียนบันทึกวันนี้เปี่ยมสุขในเรื่องดี ๆ ครับ (แต่เรื่องไม่ดี ถือเป็น ความรู้ใหม่)

คุณเอก จตุพร วิศิษฏ์โชติอังกูร ครับ ... ท่าน ผอ.สมบูรณ์ และคุณครูทั้งหลาย ฝากความคิดถึงมา (รู้สึกอย่างไรบ้างครับ ตอบหน่อย)

ป.ล. อีกทั้งผมเสียดายมาก เพราะอาจารย์หมอจะมาลงวันนี้ ช่วงบ่าย สวนทางกับผมพอดี อีกทั้งคุณครูกระซิบผมว่า อยากให้ผมพบอาจารย์หมอมาก เพราะอาจารย์หมอสวยและน่ารักมาก ๆ ... โอ้ เสียดายอ่ะ ;( ... จึงฝากบอกครูว่า ถ่ายรูปมาฝากผมหน่อยนะครับ อิ อิ (เห็นภาพก็พอ)

บันทึกที่เกี่ยวข้องกับ "การออกแบบความสุข"

เคยเห็น "คนเห่อกล้องใหม่" ไหมครับ ... ภาพชุดนี้ชัดเจน เปลี่ยน ! ... เจ้าของบันทึก
การอบรม "การใช้บล็อก" ที่มีการใส่ "ความสุข" ลงไป ทั้งผู้ให้และผู้รับ :) ... เจ้าของบันทึก
การอบรม "การใช้บล็อก" ด้วย "ความสุข" ปิดท้าย ... หัวใจมหัศจรรย์ :) ... เจ้าของบันทึก
กระบวนการค้นหาช้างเผือก - โรงเรียนตามโครงการ Humanized Educare ... บันทึก โดย คุณเอก
โรงเรียน"ออกแบบความสุข" : โรงเรียนบ้านร้องขี้เหล็ก ... บันทึก โดย คุณเอก
โรงเรียน "สอนทำนา" :ที่โรงเรียนบ้านร้องขี้เหล็ก ... บันทึกโดย คุณเอก

เขียนใน GotoKnow โดย Wasawat Deemarn
ใน รอยเท้า ภาพถ่าย และ ความทรงจำ

คำสำคัญ (Tags): #wasawatdeemarn#ดอยสะเก็ด#วสวัตดีมาร#เชียงใหม่#โรงเรียนบ้านร้องขี้เหล็ก#โรงเรียนออกแบบความสุข#ขโมยผลงาน#คัดลอกผลงาน#คุณครู#นิเทศก์เยี่ยมเยียน

หมายเลขบันทึก: 276803เขียนเมื่อ 15 กรกฎาคม 2009 18:41 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 21:05 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่าน

ความเห็น (39)

berger0123

เขียนเมื่อ 15 กรกฎาคม 2009 18:42 น. ()

จองง

ครูอรวรรณ

เขียนเมื่อ 15 กรกฎาคม 2009 19:32 น. ()

ขอบคุณอาจารย์ค่ะ ที่นำเรื่องราวดีๆ มาให้อ่าน

ครูรส

เขียนเมื่อ 15 กรกฎาคม 2009 19:34 น. ()

สวัสดีค่ะอ.วสวัตดีมาร

ขอบคุณและดีใจมากนะคะที่มาเยี่ยมโรงเรียนบ้านร้องขี้เหล็ก
และเขียนบันทึกได้อย่างสดๆร้อนๆทันใจผู้บริโภค

ครูรส

KitTyjump

เขียนเมื่อ 15 กรกฎาคม 2009 19:35 น. ()

เวลาไปหาคุณน้าที่บ้านแม่โป่งจะผ่านโรงเรียนบ้านร้องขี้เหล็ก

ก้อย อดนึกถึงอาจารย์ไม่ได้เลยคะ เพราะรู้จักโรงเรียนนนี้จากบันทึกของท่านอาจารย์ไงคะ.....

เอก

เขียนเมื่อ 15 กรกฎาคม 2009 20:46 น. ()

ดีใจรีบวิ่งเข้ามา อ่าน อ่าน และอ่าน แล้วก็ยิ้ม ยิ้ม ยิ้มครับ(จนลืมเข้าระบบ)

วันนี้ได้สนทนากับผู้หลักผู้ใหญ่ในบ้านเมือง ในเเวดวงการศึกษาครับ (ที่ปรึกษา รมต.ศึกษาธิการ) ท่านโทรมาคุย ประเด็นเหล่านี้และก็ได้มาอ่านบันทึกนี้

มีความสุขจริงๆ ผมจะมาเขียนอีกครั้งหนึ่งนะครับ ขอเก็บพลังก่อนครับ

ทรายชล

เขียนเมื่อ 15 กรกฎาคม 2009 21:26 น. ()

สวัสดีค่ะอาจารย์ มีโรงเรียนขนาดเล็กทางภาคอีสานนะคะ เป็นโรงเรียนขนาดเล็กนักเรียน 109 คน แต่มีความสามารถทั้งทางด้านกีฬาและวิชาการค่ะ ด้านกีฬาเป็นแชมป์วอลเลย์บอลศุภนิมิตแห่งประเทศไทยรุ่นอายุไม่เกิน 12 ปี 2 ปีซ้อน ได้เป็นแชมป์ภาคอีสานวอลเลย์บอลวิทยุการบินไทย รุ่นอายุไม่เกิน12 ปี 5 ซ้อน ด้านการเรียนก็ได้รับรางวัญเหรียญทองของเขตพื้นที่หลายรายการ นอกจากนี้คะแนน NT ชั้น ป.3 ยังอยู่ในระดับสูงของประเทศปีที่ผ่านมา น่าสนใจมากค่ะ ชื่อโรงเรียนบ้านโนนหว้าทอง สพท.หนองบัวลำภู เขต 1 ค่ะ น่าจะเป็นโรงเรียนออกแบบความสุขได้ เพราะไปเยียมทีไรดูนักเรียนเค้ามีความสุขในการฝึกซ้อมและการเรียนมากค่ะ

Wasawat Deemarn