เบื้องหน้าและฉากหลัง การจัดสัมมนาการจัดการความรู้เพื่อพัฒนาเครือข่ายเรียนรู้ระดับประเทศ
เบื้องหลังและฉากหน้าการจัดงานสัมมนาการจัดการความรู้เพื่อพัฒนาเครือข่ายเรียนรู้ระดับประเทศ (ต่อ)
<p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"> ในเรื่องของความประทับใจในตัววิทยากรแต่ละท่านที่ “มาด้วยใจ” ผมขออนุญาตกล่าวถึงต่อ ดังนี้</p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">
</p><p>
เป็นเรื่องที่ผมประทับใจในตัวท่าน ว่าท่านเป็นคนที่มีความรู้จริงและสามารถใช้ความรู้ที่มีอยู่ในตนอย่าง “ลูกผู้ชายตัวจริง” </p>
<p>
ดร.ประพนธ์ ผาสุขยืด ผู้บริหารหนุ่มไฟแรง จากสคส. ท่านมางานนี้ด้วยใจอย่างแท้จริงคนหนึ่ง เพราะเมื่อครั้งแรกที่ผมเข้าไปทาบทามท่านทางบันทึกของท่านนั้น ท่านตอบผมว่า ท่านอยากมามากแต่ติดขัดที่อาจมีงานประชุมของสคส.ในช่วงเดียวกัน อย่างไรก็ตามท่านกล่าวว่าท่านอาจเลื่อนได้
ผมเองก็ทำใจและไม่นึกว่าสคส.จะสนใจงานนี้มาก เพราะ มีบางกระแสที่กล่าวว่างานนี้ไม่ได้เน้นสาระทาง KM เพียงแต่เป็นการนัดพบปะ Bloggers Gotoknow เท่านั้น
แท้จริง ความตั้งใจของผมส่วนใหญ่ พุ่งไปที่กลุ่มผู้เข้ามาร่วมสัมมนา อยากให้เขาเหล่านั้นได้รับความรู้ที่ลัดสั้นและเกิดแรงบันดาลใจจากต้นแบบ Bloggers ที่ประสบความสำเร็จมาแล้ว
แต่…จะทำอย่างไร ที่จะทำให้คนสนใจในงานสัมมนาครั้งนี้ได้? นี่คือโจทย์ข้อแรกที่ทำให้ผมต้องคิดหนักอยู่หลายคืน
สิ่งแรกที่ผมทำ คือโทรไปคุยกับ ดร.จันทวรรณ ปิยะวัฒน์ เพื่อเรียนเชิญอาจารย์ทั้งสองท่านมาเชียงใหม่ เพราะตัวตนของ Gotoknow คืออาจารย์ทั้งสองท่านที่ผมเห็นในความรักความเสียสละและความทุ่มเทในสิ่งที่ท่านสร้างมาเพื่อเป็นเครื่องมือในการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ในสังคมไทย
ท่านทั้งสองได้สร้าง Gotoknow ได้อย่างมีระดับและยกระดับ จากการเป็นblog ธรรมดาๆมาเป็น blog ทางการศึกษาและดึงดูดเอานักวิชาการ คนทำงานทั่วประเทศไทยมาใช้ Gotoknow อย่างจริงจัง
เสน่ห์ที่แสดงถึงความใจกว้างและมองการณ์ไกล คือ อาจารย์ทั้งสองท่านได้พัฒนารูปแบบของ gotoknow ให้เป็น open source ที่เปิดโอกาสให้เกิดการพัฒนาแบบมีส่วนร่วมได้เรื่อยๆ
แต่ เมื่อผมโทรไป ดร.จันทวรรณ ท่านบอกว่าในขณะนี้ท่านท้องแก่(ผมลืมไป) ทำให้ไม่สามารถมาได้ ส่วนดร.ธวัชชัย ก็เช่นกันมีหน้าที่ต้องดูแลในฐานะคุณพ่อคนใหม่และในขณะนั้น gotoknow กำลังอยู่ในสถานการณ์วิกฤตในเรื่องของยอดจำนวนผู้ใช้พุ่งขึ้นสูงจนศักยภาพของระบบที่มีอยู่ต้องการการดูแลอย่างใกล้ชิด แต่ท่านบอกว่าจะให้ มะปรางเปรี้ยวไปแทน โดยให้คำรับรองว่า มะปรางเปรี้ยวเก่งและเป็นคนลุยงาน ซึ่งผมก็ตอบตกลง เพราะเคยเห็นผลงานใน gotoknow มาแล้ว
อย่างไรก็ตาม ยังแอบเข้าไปตอด ดร.ธวัชชัยอยู่เรื่อยๆ เพราะในใจคิดแผนเรื่องทำให้ท่านชื่นใจไว้แล้ว
ต่อมา ผมเข้าไปสำรวจในกลุ่ม Bloggers ของ Gotoknow ในกลุ่มที่มีพลังคนอ่านมากและอยู่ในภาคต่างๆนั้น ได้แก่ กลุ่มสคส. สุดคะนึงและจตุรพลัง ทำให้ผมแว่บ! ขึ้นมาว่าน่าจะเป็นกลุ่มที่เป็นแม่เหล็กที่สามารถดึงดูดความสนใจผู้เข้าร่วมสัมมนาได้เป็นอย่างดี</p><p>
ดังนั้น ในกลุ่มนี้ผมจึงแบ่งออกเป็น กลุ่มสคส.ได้เลือกเอา ดร.ประพนธ์ กลุ่มสุดคะนึง คือ อาจารย์ beeman และนพ.วัลลภ ส่วนจตุรพลังนั้น ผมเลือก น้องเอก จตุพร เพราะอยู่เชียงใหม่ ซึ่งผมสามารถติดต่อได้ง่ายและจะขอกล่าวถึงน้องเอกทีหลัง
แต่ในส่วนของสคส.นั้น มะปรางเปรี้ยว ติดต่อมาว่า คุณธวัช สนใจแต่จะติดงานทาง สคส. ไม่น่าจะมาได้ ทำให้ผมต้องเบนความสนใจไปหาท่านอื่นและลึกๆยังหวังว่า ทางสคส.คงจะมอบหมายให้ใครมาทำหน้าที่อย่างแน่นอน
ในที่สุด น้องเอก ก็โทรมาหาผมในช่วงก่อนหน้าจัดงานเพียงสิบวัน ว่าคุณ ธวัช หมัดเต๊ะ โทรมาบอกว่าดร. ประพนธ์แจ้งว่าสามารถมาได้ และคุณธวัชก็ติดต่อผมมาจริงๆ ซึ่งทำให้ผมดีใจมาก เพราะทำให้เนื้อหาของงาน KM สมบูรณ์ขึ้น
ซึ่งท่านดร.ประพนธ์ ผาสุขยืด ก็ไม่ได้ทำให้ให้ผิดหวังเลย เพราะท่านได้ใช้ความเจนจัดและมากประสบการณ์ของท่าน สร้างบทบาทวิทยากร “นอกกรอบ” ได้อย่างน่าทึ่ง โดยรับหน้าที่สองบทบาทคือเป็นทั้งวิทยากรหลักบรรยายในหัวข้อหลักคือ KM blog และใจ ในภาคเนื้อหาความเป็นมาของสคส.และ Gotoknow ตลอดจนพูดเรื่องของ “ใจ” ที่เป็นส่วนสำคัญของการจัดการความรู้
ตลอดจนสรุปภาพรวมของ KM ให้เข้าใจและย้ำว่าในปัจจุบันบางหน่วยงานก็ติดอยู่ในบางส่วนของ KM เช่นติดอยู่ในทฤษฎีของ KM ติดในรูปแบบของ KM และติดในวิธีการของ KM อย่างใดอย่างหนึ่งและทำให้ขาดอย่างใดอย่างหนึ่งไป เสร็จแล้วท่านก็เปลี่ยนบทบาทมา เป็นผู้ดำเนินรายการ โดยเชิญครูบาสุทธินันท์และนพ.วัลลภ ขึ้นมาบนเวที เพราะท่านกระซิบปรึกษากับผมว่า เห็นใน session หลังมีวิทยากรแน่นเกินไป อยากจะช่วยให้ช่วงหลังไม่ติดขัดในเรื่องของเวลามาก
ผมรู้ว่าท่านเกรงใจ เพราะได้แจ้งการมาทีหลัง อาจทำให้กำหนดการติดขัดและไปเบียดในเวลาของช่วงอื่นๆ จึงได้ออกปากปรึกษา
เป็นเรื่องที่ผมประทับใจในตัวท่าน ว่าท่านเป็นคนที่มีความรู้จริงและสามารถใช้ความรู้ที่มีอยู่ในตนอย่าง “ลูกผู้ชายตัวจริง” คือยืดได้ หดได้ โดยไม่ติดยึดในหัวโขนและรูปแบบ สร้างความงดงามและกลมกลืนในงานสัมมนาครั้งนี้อย่างประทับใจ
อีกทั้งยังแสดงความเป็นนักวิชาการ ที่ใส่ใจในเรื่องของการเปิดกว้างรับรู้ถึงแนวคิดและความต้องการของผู้อื่น มิใช่เพียงแต่มานั่งพูดในสิ่งที่ตนรู้แล้วก็ไปเท่านั้น อีกประการหนึ่งผมรู้มาว่า ตัวท่านเองก็พยายามแสวงหาแนวทางใหม่ๆ ที่จะทำให้การทำงานของ สคส.หลุดออกมาจากกรอบเดิมๆ
ทำให้ผมเห็นว่า ปราชญ์อย่างท่าน จะไม่หยุดนิ่งและจับอยู่ในคอนเดียว ท่านคงจะแสวงหาความรู้ใหม่อยู่เสมอและเป็นความหวังหนึ่งของสังคมไทยในเรื่องการจัดการความรู้
แม้ว่าผมจะมีโอกาสรู้จักและสัมผัสท่านน้อยนิดเหลือเกิน แต่ก็เกิดมีความรู้สึกรักและนับถือท่านขึ้นมาอย่างจริงใจ จึงผมขอคารวะท่าน ดร.ประพนธ์ ผาสุขยืด มา ณ ที่นี้ แทนคำว่าขอบพระคุณที่มาร่วมเป็นส่วนที่มีค่าส่วนหนึ่งของงานครับ
(ผู้เข้าร่วมท่านใด มีรูป ดร.ประพนธ์ ในงานสัมมนา กรุณา โพสให้หน่อยครับ ขอบคุณ J ) (ยังมีตอนต่อไปครับ) </p>
ความเห็น (99)
ปล. หนูไปเขียนตอบเรื่องชื่ออาจารย์ไว้แล้วนะคะ
สวัสดีครับป๋ออาจ๋านพิชัย
มีอะไรให้ลุงปั๋นรับใช้อีกก็บอกนะครับ ถึงแม้จะไม่มีหัวโขนใส่แล้ว...ยินดีทุกซาวสี่ชั่วโมงครับ
ขอบคุณครับผม
- นำภาพมาฝากค่ะ ฝีมือพี่แป๋ว...
- อาจารย์แวะไปเติมความรักได้ที่นี่นะคะ
- http://gotoknow.org/blog/Kulkanit/120642
ดร.ประพนธ์ ผาสุขยืด ท่านเป็นแรงบันดาลใจผมเช่นกันครับ และดีใจที่ได้มีโอกาสพบท่านในงานสัมมนาฯครั้งนี้ที่เชียงใหม่
ในฐานะเจ้าภาพ เราถือว่าได้รับเกียรติและความเอื้ออาทรจากท่านมากที่มาร่วมเติมเต็มบรรยากาศแห่งความสุข
ขอขอบคุณทั้งสองท่าน จาก สคส.ครับ(อาจารย์ ดร.ประพนธ์ +อาจารย์วัช หมัดเต๊ะ)
บ่ฮ้ายบ่ดี หลับพ่องเด้อครับ...ลุงปั๋นกำลังจะไปนอนแล้ว...(จั๋นตาบ่อยู่)
- อีกภาพค่ะ ฝีมือพี่แป๋วเช่นเดิม
สวัสดีครับ ท่าน อ.พิชัย..
หายเหนื่อยแล้วหรือยังครับ หรือเพราะไม่เหนื่อยเลย เพราะอานุภาพแห่งมิตรภาพได้ทำหน้าที่แทนทุกอย่างดังที่ควรจะเป็นทั้งหมดแล้ว
กรณีท่าน อ.ดร.ประพนธ์ฯ นั้น, ผมเองก็ประทับใจท่านเป็นอย่างมาก ผมเขิน ๆ ที่จะเข้าไปขอคำแนะนำ ทั้ง ๆ ที่อยากเรียนปรึกษาท่านหลายเรื่อง สุดท้ายก็เลยแห้วไปในที่สุด
ท่าน อ.ดร ประพนธ์ฯ ได้พูดทักผมอย่างเป็นกันเอง ท่านถามถึงเรื่องลูกชายที่ผมเขียนไว้ในเรื่อง "เปลือยความสุข" และนั่นคือขวัญกำลังใจที่ผมได้รับ ซึ่งแสดงให้เห็นว่า ในนาม สคส.. ได้ใส่ใจกับข้อมูลและรายละเอียดของวิทยากรแต่ละท่านเป็นอย่างดี
....
งานที่อาจารย์จัดขึ้นนั้น ผมถือว่าตั้งต้นและแสดงจุดยืนที่ชัดเจนแล้ว และเรื่องนี้ผมก็ได้คุยกับคุณเอกแล้วว่า เวทีครั้งนี้ไม่ได้หลงทาง, จุดหมายปลายทางยังเป็นเรื่องการจัดการความรูป เพียงแต่รูปแบบเท่านั้นที่ดูจะผิดแผกไปจาก "ขนบ" ที่เคยทำมาอย่างยาวนาน
ที่นี่ จึงน่าจะเป็นทางเลือกในการจัดการความรู้ที่นำความเป็นศาสตร์และศิลป์มาหลอมรวมเข้ากันอย่างมีเสน่ห์ , มีชีวิต และมีพลัง โดยเพาะแรงบันดาลใจนั้นผมถือว่า สำคัญ, และสำคัญเป็นที่สุด
มาด้วยใจ... อยู่ได้ด้วยใจ KM ว่ากันด้วยใจ ดังนั้นแรงบันดาลใจจึง "สำคัญ" มากสำหรับงานนี้....
ใครก็ตามที่รับรู้และรับฟังงานนี้ด้วย "ใจ" จะรู้ว่า ... ความรู้มีอยู่จริงในบล็อก และบล็อก คือ เครื่องมือสำคัญอันดับต้น ๆ ที่ช่วยสร้างปรากฏการณ์แห่งการจัดการความรู้ (เหมือนกัน) ...
....
ผมสนับสนุนและเห็นคล้อยกับประเด็นนี้ตั้งแต่แรกแล้วครับ นั่นคือ
ความตั้งใจของผมส่วนใหญ่ พุ่งไปที่กลุ่มผู้เข้ามาร่วมสัมมนา อยากให้เขาเหล่านั้นได้รับความรู้ที่ลัดสั้นและเกิดแรงบันดาลใจจากต้นแบบ Bloggers ที่ประสบความสำเร็จมาแล้ว
....
ขอบพระคุณครับ
ไปจิ๊กรูปมาจากบันทึกหนูติ๋วครับ
อ.พิชัยคะ
- ติ๋วมีความประทับใจในตัว อ.ประพนธ์ เป็นพิเศษ.....
- สืบเนื่องจากบันทึก เรียนรู้ชีวิต…จากการดูหนังการ์ตูน “ The Prince of EGYPT ” อาจารย์ได้เข้ามาให้กำลังใจ และเราก็เริ่มคุ้นเคยกัน....
- ก่อนหน้านี้ติ๋วเคยฟังอาจารย์บรรยายเรื่อง KM..ซึ่งต้องบอกว่า...มันมาก...ทุกครั้งจะเกาะติด....หลา...
- ติ๋วเข้าไปcommentในบันทึกอาจารย์บ่อยๆถ้าพอจะมีความคิดเห็นแลกเปลี่ยนได้....(ยกเว้นเรื่อง ธรรมะ ซึ่งไม่ถนัดค่ะ..แต่ก็เข้าไปอ่านบ่อยๆ)....จนท่านแซวว่า ติ๋วเป็นแม่ยก.....ซึ่งก็เป็นจริงๆ...เสียแต่ว่ารอบนี้ไม่ทราบว่าท่านมาได้...เลยไม่มีของฝากติดมือ
- ประทับใจที่อาจารย์ชวนให้ไปเข้าฟังพร้อมกับนักศึกษา ป.เอก คณะมนุษย์ มข.เมื่อครั้งมาบรรยาย...รู้สึกเป็นเกียรติเหลือเกิน...ท่านไม่เคยถือตัว....โดยเฉพาะงานนี้....เรียกติ๋วสั้นๆว่า "ติ๋ว"...."เดี๋ยวติ๋วร้องกับผม" ...ชอบมากๆค่ะ รู้สึกใจยิ่งฮึกเหิม น่ารักจริงๆ.....
- .....อ.ประพนธ์เป็นแรงบันดาลใจของติ๋วในการทำ "KM ตัวเอง".... ชนิดไม่ติดรูปแบบ...ไม่เน้นprocess...แต่เน้น outcome ที่มาจากใจ...และได้ผลอย่างแท้จริงและยั่งยืน.....
- เก็บรูปมาฝากค่ะ ซึ่งมีเยอะเพราะเป็นแม่ยกจริงๆ..แล้วจะทยอยนำมาให้ค่ะ
......คิดถึงเจ้าของบันทึกนี้นะคะ......
นี่ก็อีกภาพที่สวยแจ่มค่ะ...ขอขอบคุณ อ.แป๋วค่ะ....ที่ให้ได้มีภาพที่สวยงาม อิ่มเอมค่ะ
และ ขอขอบคุณ เจ้าของบันทึกนี้..อ.พิชัย...ที่ทำให้มีโอกาสพูดความในใจค่ะ...ขอบคุณค่ะ.
รูปแรกในชุดสูทสีน้ำเงิน เป็นภาพเดียวกับวันแรกที่ท่านเข้ามาทักทายคน Noname อย่างผมก่อน แบบไม่ถือตัวเลย เพียงท่านเห็นด้วยมากๆกับสิ่งที่ผมนำเสนอในที่ประชุมที่ทบวงมหาวิทยาลัย เมื่อหลายปีก่อน แล้วผมก็รู้สึกว่าท่านคือ
"อาจารย์+น้องชายที่ผมเคารพ-รัก ยิ่งนัก" ตลอดมาครับ
หลักฐานเก่ามีครับ อยู่ในบันทึกสั้นๆ ชื่อ ... ครั้งแรก ของผม กับ ดร.ประพนธ์ ... อยากให้ไปอ่านและช่วยกัน ต่อความคิดเห็นเพื่อเชิดชู คนดีที่เรารัก ครับ ... ดูเหมือนว่าจำนวนคนอ่าน มีเพียง 37 และจำนวนผู้แสดงความคิดเห็นยัง = 0 ครับ
หนูซูซาน
ขอบคุณทีั่ปาดหน้าอ.ขจิตมาสำเร็จ
ระยะนี้แกคงเหนื่อยที่ต้องไปช่วยม.มหาสารคาม
เห็นบอกอ.ว่าอยากแปลงร่าง...
แต่ไม่รู้ว่าแปลงเป็นอะไร :)
เรื่องนางยิบซีนั้น
อยู่ๆก็นึกโครงเรื่องแบบนี้ขึ้นมาได้ในขณะที่เขียน แบบปากกาพาไปน่ะ
หากหนูชอบก็จะเขียนอีก :)
ลุงปั๋น
ขอบคุณที่เป็นห่วงครับ
ทำงานแต่ละทีหากไม่มีลุงปั๋น
จะเหมือนคนถอดเสื้อทำงานครับ
คือหนาว
ขอบคุณที่มีอ.อยู่เคียงข้างเสมอและมีผลงานดีดีออกมาร่วมกันครับ
ขอบคุณที่เป็นห่วงผมเสมอ
น้องเอกครับ
ดร.ประพนธ์ เป็นนักวิชาการที่น่ารัก น่านับถือจริงๆ ในสายตาของผมครับ
สมกับเป็น blogger ในดวงใจของน้องเอก :)
หนูลูกหว้า
รูปใหม่น่ารักจริง :)
ตอนนี้ใครว่าอ้วนจะต้องหงายหลังเลย เพราะดูเพรียวลงมากครับ
หนูเหมาะกับเสื้อสีดำมากครับ
ขอบคุณสำหรับรูปสวยมากครับ ใครเป็นคนถ่ายเอ่ย?
สวัสดีครับ คุณแผ่นดิน
ที่เข้ามาเติมให้บันทึกนี้มีความหมายเต็มยิ่งขึ้นครับ
ผมเองรู้สึกมีพลังอย่างบอกไม่ถูก ตั้งแต่คิดว่าจะจัดงานนี้ เหมือนมีแรงขับสูงมากในใจ
คงเป็นพลังที่ส่งมาจากใจของผู้คนที่ผมรักและเป็นใจที่คิดตรงกัน มารวมเป็นพลังมหึมา ครับ
หากจะพูดว่าเหนื่อย...ต้องบอกว่าไม่เหนื่อยเลย มันสนุกและตื่นอยู่ตลอดเวลา เหมือนเพลง จะหลับตาลงไปได้อย่างไร?
เพราะจิตมันตื่นและมีสิ่งที่ต้องคิดอยู่ตลอดเวลา!
แต่พอจบงาน สภาพทางกายก็แย่หน่อยเพราะตรากตรำมาหลายวันครับ
แต่พอพักหน่อยก็หาย :)
งานดีดี เพิ่มพลังครับ เป็นอาหารใจที่ให้พุ่งตรงต่อไป
คุณครูครับ
ที่จริงลึก ๆ ของผม ๆ อยากเรียกคนที่เป็นแบบอย่าง และที่สอน...สั่ง...เรียนรู้ได้จากพฤติกรรม การกระทำ ว่า "ครู" เช่น คุณครูพิชัย และคุณครูประพนธ์ ที่พิสูจน์ได้ทั้งบนโลกแห่งชีวิต...
การที่ผู้อื่นเรียนรู้เป็นแก่นสารของชีวิตได้ คงเกิดจากการบ่มเพาะในเรื่องวิธีคิด วิธีการ ที่มีตัวตั้งของการทำเพื่อประโยชน์ของผู้อื่นมากกว่า ของตนเอง...
ผมเห็นวิธีคิดของคนหลายคน ไม่ได้เอาหรือยึดผู้อื่นหรือส่วนรวมเป็นตัวตั้งก่อน ยึดแต่ประโยชน์ ยึดตัวกูก่อน จึงทำให้เขาเหล่านั้น ต้องทุกระทมขื่นขมไปชั่วชีวิต ถึงแม้นว่า จะมั่งมี(แต่ศรีไม่สุข)ก็ตาม
ผมเชื่อและดูว่า โหงวเฮ้ง+วิธีคิดของคุณครูทั้งสอง เสริมส่งกันครับ (เหมือนกับดวงของบุเรงนองกับพระนเรศวร/คนละเรื่องละเนี่ย)
การที่ใครจะประสบความสำเร็จการใด ๆ โบราณทางล้านนาเขาเรียกว่า "เปิ้งบุญก้น" และผมจะนิยมวานเด็ก ๆ ในสำนักงานหรือเพื่อนร่วมงานก่อนทุกครั้งว่า "เปิ้งบุญย่ะ....กำดุ" ครับผม
หนูติ๋ว
อาจารย์ก๊สังเกตว่า ท่านสนิทกับหนูเป็นพิเศษนะ
เพราะเวลาสนทนากับท่าน จะพูดถึงติ๋วทันทีว่าอยากพบ
แต่ที่จริงอาจารย์ว่า อยากร้องเพลงด้วยต่างหาก
จึงทำให้ติ๋วมีรูปกับท่านเยอะมาก :)
เป็นสาวแท๊กซี่ เอ้ย! เซ็กซี่ ดีอย่างนี้เอง :)
เอารูปมาลงอีกครับ และอาจารย์ก็อยากรู้ว่า เพลงสุดท้ายที่ไม่ได้ร้องคู่นั้น ชื่อเพลงอะไร?
อาจารย์แฮนดี้ครับ
ขอบคุณที่ร่วมกันกล่าวขวัญและเชิดชูคนดีครับ
สังคมไทยจะรุ่งเรืองหากเราใข้มุฑิตาจิตแทนจิตริษยา
ใช่ว่าคนดีต้องการคำยกยอ แต่เป็นเพราะต้องการให้สังคมรู้ว่า ประเทศไทยยังมีคนดีดี ที่ทำงานให้สังคมอยู่มากและทำงานจริง
เพื่อที่จะได้เป็นต้นแบบ ในแต่ละด้านและเป็นต้นกำลังให้สังคมต่อไป
ผมจะไปอ่านบันทึกที่อาจารย์เขียนครับและเจอกันวันที่ ๒๑ ครับ
อรุณสวัสดิ์ค่ะ อ.พิชัย
- ตื่นแล้วหรือคะ...เมื่อคืนนี้นอนหลับสบายใช่ไหมคะ
- พี่Handyแวะไปอ่านบันทึกของติ๋วที่กล่าวถึง อ.ประพนธ์ ค่ะ เลยคิดถึงอาจารย์...ติ๋วเลยเอาlinkมาฝาก...จะได้เติมเต็มมุมมองของ อ.ประพนธ์ค่ะ
ความสุขเล็กๆ....ของคนชื่อ"ติ๋ว".....
- คิดถึงอาจารย์เสมอค่ะ
ใช่ครับ ลุงปั๋น
แม่นแล้ว เปิ้งบุญกั๋น เป็นคำเมืองที่หมายถึงพึ่งพาบุญบารมีของกันและกัน
เวลาผมทำงานใดก็ตาม สิ่งที่ผมระลึกอยู่ในใจก็คือ ขอให้กุศลที่เราทำร่วมกัน ทั้งอดีตจนมาถึงปัจจุบันวันนี้ จงมารวมกันเป็นพลัง ที่ขับเคลื่อนงานให้ประสบความสำเร็จเทอญ
ปรากฏว่าสำเร็จครับ เพราะพลังกุศลของทุกท่าน รวมทั้งลงุปํ๋นด้วย มารวมกันเป็นเดชะสร้างความสำเร็จ
ยิ่งหากเป้าประสงค์เป็นสิ่งดีงาม เพื่อส่วนรวม ยิ่งสำเร็จโดยง่ายครับ เพราะไม่ได้ไปติดที่อัตตาของใคร
หนูติ๋ว แปลกแต่จริง
ตื่นมาตอบบันทึก ก็คิดถึงติ๋ว เพราะเห็นรูป พอตอบเสร็จ ติ๋วก็โผล่มาทักพอดี :)
ขอบคุณมากครับ สำหรับความรักและความห่วงใยดีดีที่มีต่อกัน
ผมเองก็ซาบซึ้งมาก จนต้องไปนอนระลึกถึงยาววววววววว วันนี้ตื่นสายมากเพราะเป็นวันหยุดครับ :) ปกติทำงานอาทิตย์ละเจ็ดวัน ไม่เคยมีวันหยุดเลย เพราะมีทั้งงานหลวงและงานมูลนิธิ
แต่วันนี้ปลอดงานหมดเลยครับ ขอบคุณครม. :)
- ก็ต้องขอบคุณอ.พิชัยละค่ะ...ที่ทำให้ติ๋วได้มีโอกาสพบคนดีๆ...แต่ท่าทางงานนี้ยังคงต้องมีต่อค่ะ...เพราะเพลงที่ว่านั้น อ.ประพนธ์ยังไม่ได้ร้องเลยค่ะ...."จูบเย้ยจันทร์"
- ตอนเชิญอาจารย์ร้องเพลงว่าเพลงคู่อะไรดี....มีคนแนะนำว่า..."จูบเย้ยจันทร์"...อาจารย์ยังแซวเลยว่า..จูบเลยเหรอ..ไม่มีอารัมภบทเลยเหรอ...นึกแล้วยังขำอยู่เลยค่ะ....อาจารย์อารมณ์ดีจริงๆ....
- ติ๋วได้สัจธรรมอย่างหนึ่งว่า...คนอารมณ์ดีมักมีความคิดสร้างสรรค์มากๆค่ะ..พราะอารมณ์ผ่อนคลายไหม ที่ทำให้จิตใจสบาย..ดูอะไรๆก็จะมีทางออกไปซะหมด
- วันนั้นที่ต้องเซ็กซี่..เพราะบางคนมอบหมายงานให้น่ะค่ะ....มีความรับผิดชอบสูงค่ะ....เลยต้องทำให้ได้ดี
- วันนี้ได้พักผ่อนหรือคะ
พี่ติ๋ว
ว่าครายขี้อิจฉาอ๊ะ ก็ลองเอามาลงจิ เดี๋ยวน้องจะช่วยชื่นชมและวิจารณ์ด้วยวาจาประดุจใบมีดโกนที่เคลือบน้ำผึ้งไว้ 555 คนไรเนี่ยมาแอบอ้อนตอนเราไม่อยู่ ชะหนอยแน่ะ วันนี้ต้องทำงาน ไม่สบายเหมือนหลายๆ คนบ้างแล้วไป
สวัสดีค่ะอาจารย์พิชัย
ยินดีกับงานสัมนาที่ประสบความสำเร็จ แจกจ่ายความสุขให้ผู้เข้าสัมนากันทั่วทั้ง G2K เลยเชียว
ช่วงนี้ในบันทึก จึงเห็นแต่รายงาน เบื้องหลัง เจาะลึก และภาพคู่ ภาพหมู เอ้ย ภาพหมู่ คิคิ
...เสียดาย อดไปบ้าง แต่คิดว่าคงจะต้องมีจัดอีกแน่ๆ แล้วคงจะได้ไป อิอิ (ของงี้ต้องมีสามภาค ถ้าหนังดังจริง)
^_____^
นำภาพ อ.ประพนธ์ มาเพิ่มค่ะ
- เป็นภาพที่เลิกบรรยายแล้วแต่ผู้ฟังไม่เลิกถาม..ยังอยากจะคุยด้วย แถมขอลายเซนต์เหมือนเป็นดาราวัยรุ่นน่ะค่ะ
เข้ามาชื่นชมคะ...แม้มิได้ไปร่วมงานแต่ติดตามบรรยากาศแล้วผู้จัดคงหายเหนื่อยนะคะ...ขอบคุณสำหรับกิจกรรมดีๆคะ
ขอบคุณลุงปั๋นอีกครั้ง
ไม่ทราบว่าดูหมอโหง้วเฮ้งได้ด้วย :)
เพลง Gotoknow คนสร้างสรรค์ดังใหญ่แล้ว ไปถึงมหาสารคามและพิษณุโลก
ทั่วเมืองไทยและต่างประเทศที่ใช้ gotoknow
อาจารย์พูดกับดร.จันทวรรณแล้ว เห็นด้วยว่าควรจดลิขสิทธิ์แล้วมอบให้ สคส.ครับ
ตอนที่ร้องเพลงนี้บนเวที มันตื้อๆจุกที่คอ ร้องไม่ออกอยู่หลายท่อนครับ
น้ำตาคลอเบ้า มองเห็นแต่แสงพร่างพรายในห้อง :)
สงสัย ดาว gotoknow เต็มห้อง :)
หนูติ๋วครับ ขอบคุณ
ทั้งรูปและความรู้สึกดีดี
อาจารย์มีลูกมากคน น้องมากคน และญาติมากมายในโลกใบนี้ครับ :)
ไป Mexico ขากลับก็มีปรากฏการณ์คล้ายกัน มีแต่คนมากอด แถมหอมแก้มซ้ายชวาจนช้ำไปหมดครับ
สวัสดีค่ะอาจารย์..
- แหวว ขอแนะนำตัวก่อนแล้วกันนะคะ เนื่องจากแอบอ่านอยู่บ้างแต่ครั้งนี้บันทึกเป็นครั้งแรก
- ชอบที่เจ้าของบันทึกดูใจดี..เยือกเย็นแบบมีเมตตา และก็มีบันทึกทางธรรมให้ศึกษาด้วย และแหววก็ชอบศิลปะ ภาพวาด...เห็นบันทึกแล้วก็ชอบ..บ..
- กับบันทึกนี้ต้องรีบสนับสนุนค่ะ เพราะแหววก็เป็นคนหนึ่งที่ชื่นชมในอาจารย์ประพนธ์ ด้วยเรื่องของ KM เคยฟังบรรยายก็หลายครั้ง แต่ที่ศรัทธาและรู้สึกถึงความมีบุญคุณด้วยแล้ว คือเรื่องหนังสือชุดของ Osho ที่ ดร. ประพนธ์แปล ทั้ง 4 เล่ม ซึ่งตรงกับจริตของตัวเอง ทำให้มีผลต่อการพัฒนาและเปลี่ยนแปลงตัวเองได้สูงมาก และแหววก็ได้อะไรหลายๆ อย่างจากการเรียนรู้จากท่านค่ะ...
- จะว่าไปแล้วท่านเจ้าของบันทึก กับ ดร.ประพนธ์ดูมีอะไรคล้ายกันมากนะคะ..เป็นผู้ใหญ่ใจดี..ที่เข้าถึงใจคน และเปิดใจให้คนอื่นเข้าถึงได้...เสียดายจังค่ะ...ที่มิได้ไปงานนี้...เป็นงานที่ยอดเยี่ยมจริงๆค่ะ..ตังแต่เตรียมและตอนจบที่ยังไม่เห็นว่าจะมี....(ขนาดไม่เห็นด้วยตาเพียงแค่อ่านบันทึกของหลายๆคนเท่านั้นนะคะ)
- แหววมีญาติอยู่ทีเชียงใหม่ค่ะ...ลูกสาวคนเดียวก็เรียนอยู่ชั้น ม.4 ที่มงฟอร์ต เธอชอบศิลปะการวาดภาพ ระบายสี และอยาก เป็น Animator มากๆ...เลยเป็นโจทย์ให้แหววต้องแก้ในฐานะแม่ผู้ต้องเป็นลมใต้ปีกให้ลูกด้วย อาทิตย์หน้าก็จะไปเยี่ยมแกค่ะ..ตอนนี้แกอยากเรียนวาดภาพเพิ่มเติม แต่ยังหาที่เรียนไม่ได้....ไม่ทราบว่า ท่านจะพอรู้จักและแนะนำได้บ้างมั้ยคะ....(แนะนำตัวครั้งแรกก็รบกวนซะแล้ว..ขออภัยนะคะ..แต่ว่าถ้าบอกได้ก็ดีค่ะ..แหะ..แหะ..)
- ขอขอบพระคุณล่วงหน้าค่ะและก้อ.. สวัสดีนะคะ
หนูแก้มยุ้ย
อาจารย์จะเขียนจริงๆ คอยตามอ่านก็แล้วกัน
หนู IS หายไปนานนะครับ
ที่ออสเตรเลีย เป็นอย่างไรบ้าง ตอนนี้คงหนาวดีพิลึก
ลูกสาวอาจารย์ก็บอกว่าหนาวมาก
อาจารย์กำลังวางแผนจะไปเยี่ยมลูกสาวเดือนธันวาคมตอนคริสมาสครับ
เรื่องสัมมนาอาจจัดอีกครับ แต่คราวนี้เป็นการ ฝึกประสบการณ์เรื่อง จิต สมาธิ และปัญญาครับ
สนใจคอยติดตามนะครับ
สวัสดีครับ คุณ naree suwan
หายเหนื่อยแล้วครับ แต่ที่จริงมีแต่ความชื่นใจมากกว่าความเหนื่อยครับ
เพราะจิตของผมอิ่มและเต็มไปด้วยปีติสุข ตลอดเวลา ทั้ง ๓ วันผมกินอาหารน้อยมาก
เลยกลายเป็นพรหม ที่มีปีติเป็นอาหาร :)
สวัสดีครับ คุณ พชรวรัตถ์ แสงทองชนาพงศ์
ฮาฮา เรียกเสียเต็มยศ ขออนุญาตเรียกแบบญาติมิตร ว่าหนูแหวว ก็แล้วกันนะครับ
อาจารย์ดีใจที่มีลูกศิษย์ติดตามผลงานโดยไม่ต้องสอนตรงๆอีกคน...
เข้าไปอ่านประวัติ คล้ายๆลูกสาวผมครับ ตั้งชื่อว่าพราว แพรว เรียกไปมาย่อเหลือ แป๋วแหวว เหมือนกัน เพราะตาโตใสดี
ขอบคุณที่ช่วยมายกมือสนับสนุนคนดีของสังคมครับ เสียงที่เราพูดหรือกล่าวในขณะนี้ จะเป็นกำลังที่ยอดเยี่ยม แม้อาจไม่ใช่ในขณะนี้ แต่ยามใดที่เป็นยามคับขันหรือยามทุกข์ยาก
เสียงเหล่านี้จะกลายเป็นพลัง ยาชูใจ ให้ฮึดอึดสู้มิรู้คลายครับ
มีลูกสาวอยู่เชียงใหม่ มาแวะเยี่ยมบ้างไหมครับ?
หนูสร้อยเอารูปมาฝากหนูติ๋ว
มาขอบคุณเร๊ว!
เป็นรูปถ่ายคู่ที่สวยมาก แต่เออ!
ทำมหนูติ๋วถือไมค์สองอันเนาะ?
เซ็งจังเลยอาจารย์ วันนี้คนอื่นเขาหยุด แต่หนูต้องทำงาน วันก่อนคุยกับมะปรางยังบอกกันเลยว่าไม่มีกะจิตกะใจทำงาน มันหงอยๆ บอกไม่ถูก เวลาหนูไปต่างจังหวัดกลับมาทีไรเป็นอย่างนี้ทุกที เบื่อกรุงเทพฯ T_T เย็นนี้ว่าจะไปเสริมสวยแก้เซ็ง
จะรออ่านตามที่อาจารย์บอก ตอนนี้ใช้บันทึกของอาจารย์เป็นกิจกรรมร่วมที่บ้าน ชวนหลานกับน้องมาอ่านเรื่องศิลปะ แล้วช่วยกันวิจารณ์แสดงความคิดเห็น
เอาภาพกาแฟยามบ่ายในห้องทำงานของหนูมาฝาก ฟ้าข้างนอกครึ้มๆ เหงาๆ ใจลอย ทำงานเหมือนหุ่นยนต์ไปงั้น ขออภัยที่มาบ่นให้ฟัง ไปบ่นให้พี่ติ๋วฟังมาก่อนแล้ว คือ...เหงาจังค่ะ
ชอบมากๆ เลยค่ะ..เรียกแบบนี้ หนูแหวว
- โดยปกติชอบมีน้องๆ มาฝากตัวเป็นน้อง เป็นลูก (ตอนนี้ก็มีลูกๆ เพิ่มจากลูกจริงๆ ให้ต้องดูแล พาไปไหนไปด้วย เป็นสหายกัลยาณมิตร ที่ช่วยกิจการงานได้เป็นอย่างดี อยู่ 3 คนค่ะ...แหววอยากมีพี่ที่อบอุ่น...เวลามีคนเป็นพี่ที่อบอุ่นจะดีใจมาก ไม่ว่าผู้หญิงหรือผู้ชาย ซึ่งเขาก็จะเรียกแหวว ว่า น้องแหวว,หนูแหวว หรือหนู ฟังแล้วให้ความรู้สึกกลับไปเป็นเด็ก และมีความสุข ได้ผ่อนคลายค่ะ...ขอบคุณนะคะ..
- ต้องมีสักครั้งค่ะที่ไปเชียงใหม่และได้แวะไปคาราวะท่านอาจารย์ค่ะ... แต่ตอนนี้หนูแหววในฐานะศิษย์ทางธรรม และเครือข่าย G2K ขอคารวะด้วยดอกบัวสวรรค์ก่อนนะคะ...สวัสดีค่ะ..
หนูซูซาน
อย่าได้เซ็งไปเลยครับ มีงานให้ทำดีกว่าว่างงาน จริงแมะ?
ห้องทำงานสวยมาก บอกตัวตนของผู้อยู่ได้อย่างดี
เก้าอี้ตัวนี้ ที่เจ้าตัวเพิ่งลุกไปถ่ายรูปมา รอยอุ่นๆและกลิ่นอายยังกรุ่นอยู่เลย รวมทั้งเบาะที่ยังบุ๋มไม่ฟูตัวขึ้นมานั้นด้วย แสดงว่าเจ้าตัวนั่งอยู่นานพอควร
หนูเป็นคนที่มีรสนิยมสูง ชอบเสียงเพลงเพราะในขณะทำงานหรือยามพัก เพราะสังเกตได้จากมีเครื่องเสียงที่ฟังได้จริงๆ ไม่ใช่ฟังผ่านซาวน์การ์ดจากเครื่องคอม ทีึ่เป็นมีดี้ จึงกระป๋องกระแป๋งชอบกล ดูจากลำโพงอันมหีมาด้วย ทั้งๆที่มีลำโพงจิ๋วของคอมอยู่แล้ว
จิตใจโหยหาธรรมชาติ หน้าจอ desk top จึงมีภาพดอกไม้ และใบกล้วยปรากฏอยู่
เป็นคนมีปัญหาทางสรีระพอสมควร เพราะต้องนั่งนานๆ ใช้หลัง ก้นและมือทำงาน ตลอดวัน จึงต้องมีอุปกรณ์ support แขน(สีสดใสแสดงถึงจิตใจบางส่วนคงเป็นเด็กน่ารักๆ)และหลัง เผลอๆมีหมอนรองที่เท้าด้วยซ้ำ :)
เป็นคนมีวินัยพอสมควร ดูจากสภาพโต๊ะทำงานเรียบร้อยดี ไม่รกรุงรังเหมือนอาจารย์ บนโต๊ะมีแก้วกาแฟสีขาวและแก้วน้ำวางอยู่
อาจารย์สอบตกสายวิทย์ จึงไม่รู้ว่าสูตรเคมีที่อยู่รอบถ้วยนั้นหมายถึงอะไร?
แต่ไม่น่าเป็นสูตรธรรมดาๆ น่าจะมีความหมายพิเศษ ๆไม่งั้นคนเรียนอาร์ตไม่นำมาใช้ครับ :)
ยินดีต้อนรับ หนูแหวว
เป็นญาติธรรมครับ
คนใน gotoknow นี้มีเครือญาติสายพันธ์ใหม่ครับ
สายพันธ์ Gotoknow ครับ
อาจารย์ก็ดีใจ มีแป๋วแหวว เพิ่มจำนวนสมาชิกมาอีกคน :)
สวัสดีค่ะ อ.พิชัย
- แวะมาติดตามดูตัวป่วนค่ะ....
-
Little Jazz \(^o^)/
ฮาๆ..รู้แล้วว่าอะไรสยบความซ่าส์ของเธอได้....ก็งานและความเหงาไง....ไอ้น้อง"แก้มยุ้ยเอ๋ย....อยากเจอพี่ไหมล่ะอาทิตย์หน้าน่ะ......อธิฐานเข้าซี่ แล้วจะไปหา....ถ้าแรงอธิฐานมีจริงคงได้เจอกัน...เอ้าลองดู.......ไม่เชื่ออย่าลบหลู่...อิ...อิ.... -
จันทรรัตน์ ..เพื่อนรัก.... - ขอบคุณค่ะสำหรับรูปถ่ายที่ดูจะเล็กไปสักหน่อย....เลยเห็นไมค์นิ๊ดเดียว.....ที่ถือ 2 อันเพราะถ้าอีกอันมันไม่มีประสิทธิภาพ...ก็ยังมีสำรองใช้ค่ะ...ไม่ขัดสน...เฮ้อ!...อาจารย์นี่....ขี้สงสัยกันจริงๆ
โอ้โห อาจารย์มาวิจารณ์อย่างละเอียดยิบ ช่างสังเกตุมากค่ะ นับถือๆ แถมยังทายแม่นด้วยว่าข้างใต้โต๊ะมี Options เสริมอีก หนูมี cushion รูปลูกเต๋าขนาดใหญ่ไว้วางรองขาด้วยจริงๆ แม่นอย่างนี้น่าจะเปลี่ยนอาชีพ
ส่วนสูตรข้างถ้วยกาแฟ ขออนุญาตเด็กวิทย์เก่ามาเฉลยให้กระจ่าง ไม่มีสูตรลับอะไรทางเคมีในถ้วยนี้ มีแต่ Co+(ff)+Ee = Coffee นั่นเอง 555 ถ้วยนี้เป็นถ้วยสำรอง ยี่ห้อ Propaganda ไอเดียบรรเจิดดี เด็กที่ออฟฟิศเขาซื้อมาให้ ที่เอามาใช้เพราะวันก่อนทำพึ่งถ้วยโปรดประจำตัวแตก เสียดายสุดขีด เดิมใช้ถ้วยของ Chalieng ชอบมาก ใช้มา 7 ปีแล้ว ต้องมามีอันเป็นไป ใจสลาย แม่บ้านบอกโชคดี ถ้าเป็นหนูทำแตกพี่ต้องบีบคอหนูแน่เลย เห็นเราใจร้ายไปได้ แต่ก็คงทำอย่างที่น้องมันว่าแหล่ะค่ะ นี่ทำแตกเองเลยไม่รู้จะบีบคอใครดี
นี่เป็นรูปถ้วยใบเก่าที่สิ้นชีพไปแล้ว เคยได้ลงงานโฆษณามาหลายครั้ง (ยามหาพร็อพไม่ได้) ลูกค้าส่วนใหญ่ชอบ บอกดูดีมีชาติตระกูล
อ.พิชัย กรรณกุลสุนทร คะ- ปรากฏการณ์การกอดกับหอมแก้มสำหรับอาจารย์เป็นเรื่องปกติหรือคะ....โว๊ว....สบายละพวกเราคราวหน้า......อิ..อิ...ตื้นเต้นจัง....
- ลูกมาก ญาติเยอะก็ไม่เป็นไรค่ะ...ติ๋วแอบดูอยู่ห่างๆก็ได้...เพราะหัวใจเดียวกัน (ไอ้น้อง..แก้มยุ้ย...ไม่ต้องเรียกหากระโถน)...อิ..อิ
อ.พิชัยคะ
- ถ้าอาจารย์เห็นห้องหนูจะอึ้ง...เพราะอาจารย์สามารถวิพากษ์ทางศิลป์ได้เป็นวันๆ เช่นเป็นคนอนุรักษ์ธรรมชาติจึงเก็บแมงมุมไว้ดูเล่น ไม่ปัดกวาด...มีอารมณ์อ่อนโยนเพราะชอบโยนของกองๆไว้...รักสัตว์เพราะเก็บขนสุนัขไว้ดูเล่นเป็นต้นค่ะ
สวัสดีค่ะอาจารย์...
หนูแป๋วก็ประทับใจท่านอาจารย์ประพนธ์ค่ะ ซื้อหนังสือท่านมาอ่านเมื่อคราวไปงาน KM แห่งชาติปีที่แล้ว แต่ก็ไม่ได้พบท่านค่ะ ... ครั้งนี้เดินสวนกับท่านที่ลิฟท์ ไม่ทราบว่าเป็นท่าน แต่ก็ดูคุ้นๆ ก็ไม่ผ่านเลยไป เมื่อมาที่ห้องสัมมนาจึงทราบว่าเป็นท่านค่ะ เมื่อเข้าไปทักทายท่านก็บอกให้รายงานตัวว่าชื่ออะไร เป็นกันเองมากค่ะ น่ารัก เก่งและดีด้วย
ขำ ขำ พี่ติ๋วและน้องซูซาน ดูเหมือนกำลังจะหมายมั่นปั้นมืออะไรสักอย่าง ...
อาจารย์อธิบายภาพห้องของน้องซูซานเหมือนกับอธิบายภาพศิลปะที่อาจารย์เคยเอามาให้พวกเราอธิบายเลย...แสดงว่าคนที่เป็นศิลปินต้องละเอียดมากๆ แต่จะว่าไปก็เป็นจริงแหละนะค่ะ เพราะเวลาจะวาดอะไรก็ต้องวาดทุกรายละเอียด
อาจารย์ขา อยากเห็นภาพวาดของอาจารย์ที่วาดพวกเรา เป็นภาพหมู่ค่ะ ...ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ
อ.แป๋วจ๋า
- พี่ติ๋วอยากให้อาจารย์วาดพวกเราในจินตนาการมากกว่า...อยากรู้ว่าจะวาดรูป "แก้มยุ้ย" เป็นอะไร..อิ....อิ.....
ขอขอบคุณอาจารย์พิชัย ทีมงานทุกท่าน คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ ราชภัฏเชียงใหม่ ดรีมทีม CMU พี่ๆ น้องๆ เพื่อนๆ บล็อกเกอร์ และท่านผู้เข้าร่วมประชุมทุกท่าน...
- ขอขอบพระคุณ ขอขอบคุณ และขอบใจมากๆ สำหรับการประชุม km เชียงใหม่
- ท่านอาจารย์ประพันธ์มีเมตตา กรุณา และเสริมแรงทีมงานราชภัฏเชียงใหม่-บล็อกเกอร์ให้งานนี้เพียบไปทั้งสาระ บันเทิง และความประทับใจ
- ขอแสดงความชื่นชมผ่านบันทึกนี้มาครับ... สาธุ สาธุ สาธุ
ตกข่าวอีกแล้วอ่ะ ^ ^
เพิ่งเห็นบันทึกค่ะ เมื่อคืนนอนเร็วไปหน่อย (ก็นอนเร็วเป็นประจำนั่นแหละค่ะ 5555)
เอารูป อ.ประพนธ์ คุณหมอวัลลภ และพ่อครูบาฯ ที่มีมาฝากค่ะ อาจจะไม่ค่อยชัดเพราะถ่ายจากโต๊ะด้านข้างที่พวกเรานั่งกันอยู่แล้วซูมเอา
ในส่วนตัวเองก็รู้จักอาจารย์มา ๘-๙ ปีแล้ว เพราะอาจารย์ประพนธ์เคยเป็นบอร์ดบริหารหลักสูตรที่หนูเป็นรองผอ.หลักสูตรที่พระจอมเกล้าธนบุรี (ตอนนี้ไม่ได้ทำแล้ว) แต่ก็ไม่ได้สนิทสนมมาก แต่รู้ว่าอาจารย์เป็นคนเก่ง มีแนวความคิดดีๆ มากๆ เลยค่ะ
มาพบอาจารย์ประพนธ์ใน gotoknow ยังรู้เลยว่าตัวเองมาเป็นสมาชิกถูกที่แล้ว อ.ประพนธ์เข้ามาคุยด้วยในบันทึกธรรมะอันแรกๆ ที่เขียน เพราะว่าสนใจธรรมะเหมือนกัน มีแนวปฏิบัติคล้ายๆ กัน ดีใจมากค่ะ ตอนนั้น ^ ^ เพราะรู้ว่าอาจารย์มีชื่อเสียงมากใน gotoknow
วันที่งานสัมมนายังได้คุยกับอาจารย์ประพนธ์ในเรื่องนี้ว่าการปฏิบัติธรรมในแนวที่ทำกันอยู่นั้นดีเพราะทำได้ในชีวิตประจำวัน ซึ่งหนูเห็นด้วยอย่างมากเลย
ขอบคุณอาจารย์ที่จัดงานสัมมนาทำให้พวกเราได้เรียนรู้จากกันและกันค่ะ หนูเองได้อะไรหลายๆ อย่างมากจากงานนี้ ขอบคุณอีกครั้งค่ะ
หนูซูซาน
เล่นเอาอาจารย์หงายหลังแทบตกเก้าอี้
ปัดโธ่...coffee นี่เอง...:)
นำรูปภาพเจ้าของบันทึกนี้มาฝากค่ะ
- พบหนุ่มรูปงามท่านหนึ่งค่ะ...ไม่ชมหรอกว่าหล่อเพราะรู้สึกเจ้าตัวจะปลงสังขารซะแล้ว......
อ.ศักราช ฟ้าขาววาดไว้ที่ ทายสิครับว่าเป็นลายเส้นใคร ค่ะ....ติ๋วเลยขอจิ๊กไปลงบันทึกแล้วค่ะ
- แวะมาทักทายยามดึกค่ะ
- หว้ายังรู้สึกว่าตัวเองยังไม่ค่อยตื่นจากความฝันที่เชียงใหม่ เลยแวะเวียนมาเก็บเกี่ยวบรรยากาศเดิมๆ
- แต่ก็พยายามปลุกตัวเองว่าพรุ่งนี้เราต้องเจอกับความจริงแล้วนะ ทำงานในหน้าที่ของเราให้ดีที่สุดค่ะ
หนูติ๋ว
อยากให้อาจารย์วิจารณ์ห้องทำงาน ลองถ่ายมาให้ดูซิครับ :) รับรองว่าเม่นอย่างกะตาเห็น :)
อาจารย์พิชัยครับ
คุณสมนึกแจ้งเรื่องการส่ง วีซีดีงานสัมมนาฯ มา ให้ไปรับที่สถานีรถไปวันพรุ่งนี้ค่ำ(๒๑ สค.๕๐) ดีเซลรางที่ ๙ ครับ
ลองสอบถามไปยังคุณสมนึกอีกครั้งครับ
หนูแป๋ว
ขอบคุณมากที่ช่วยเติมเต็มในแง่มุมต่างๆของดร.ประพนธ์ จะได้เห็นตัวตนของท่าชัดขึ้น จากหลายๆมุมมอง
เหรอครับ...สองคนนั้นจะร่วมกันปั้นรูปอะไรครับ?
อาจารย์มีภาพวาดของหนูทุกคนอยู่ในใจ เป็นภาพวาดที่สวยที่สุดในโลก เพราะไม่เหมือนใครและไม่มีใครวาดได้ครับ
อย่างไรก็ตาม อาจารย์จะเขียนถึงเรียงตัวอยู่แล้ว คอยติดตามครับ:)
ขอบคุณ คุณหมอมากครับ
มุมมองของคุณหมอมีค่า และมีความรู้สึกเหมือนพวกเราทุกคนครับ
อยากพบกับคุณหมออีก ทางธรรมครับ :)
อาจารย์พิชัย ครับ
- พรุ่งนี้ 21 สค.50 ให้คนไปรับ VCD ที่สถานีรถไฟ
- ขบวนรถด่วนพิเศษดีเซลรางปรับอากาศ ขบวนที่ 9 นะครับ
- จะฝากไปกับพนักงานขับรถ (พขร.) นะครับ
ขอบคุณหนูตุ๋ยครับ
ตามมาเติมเต็มกับดร.ประพนธ์ ให้ภาพชัดยิ่งขึ้น
คนดีดีนี่มักจะมีสิ่งที่ทำให้ผู้ที่พบเห็น จดจำและเก็บความรู้สึกดีดีไว้ได้เสมอนะครับ :)
ขอบคุณหนูติ๋ว
เขินจัง :)
บอกแล้วว่า เรนหรือนี่...ฮ่าฮ่า
หนูหว้า
ตื่นๆๆๆๆๆๆๆ
เดี๋ยวหนุ่มๆหายไปหมดหรอก :)
ว้าว! ขอบพระคุณมากครับ
มาถึงพรุ่งนี้พอดี ผมต้องนำเสนอผลงานความสำเร็จของ KM พรุ่งนี้พอดีเลยครับ
รถเข้าเวลากี่โมงครับ?
- คงถึงก่อนค่ำนะครับอาจารย์ ผมไม่ทราบเวลาที่แน่นอนครับ
ขอบคุณน้องเอกครับ
จะได้เอามาตัดต่อ และจะส่งให้สมาชิกทุกท่านครับ
ดีใจจัง :)
ครับผมจะโทรถามเอาครับ
ได้มาแล้วจะตัดต่อ ทำกราฟิกให้สวยงาม แล้วจะส่งคืนให้ชื่นชมครับ
จะขออนุญาตแจกจ่ายให้สมาชิก Km เชียงใหม่ด้วย แต่ต้องแจ้งมาว่าอยากได้
เอ้า! เชิญแจ้งมาได้เลยครับ VCD ฝีมือคุณสะมะนึกะนะคร้าบ! :)
- เรียบร้อยแล้วนะครับอาจารย์
- ขออนุญาตนอนสักงีบก่อน เดี๋ยวตื่นไปทำงานตี3 ครับ
- ราตีสวัสดิ์ครับ
ขอบคุณมากครับ
ผมก็จะทำท่าตัวเบาไปนอนเหมือนกันครับ :)
อรุณสวัสดิ์ค่ะ
- แวะมาจอง 1 แผ่นค่ะฮ้อ..ของอึ่งอ๊อบ ด้วย 1แผ่น..อิ..อิ
อรุณสวัสดิ์ค่ะอาจารย์...
เอ!! พึ่งกลับมาดูค่ะ..เมื่อวานหนูแหววว่า Post รูป บัวสวรรค์ให้อาจารย์แล้วนี่นา..สงสัยรีบไปหน่อย ขออภัยนะคะ...วันนี้นำมาคารวะใหม่ค่ะ..
และก็แก้ตัวด้วยการแถมด้วยบรรยากาศบนผาสุดแผ่นดิน ชัยภูมิ เมื่อตอนเย็นๆ วันที่ 4 สิงหาคมนี้นะคะ
เป็นการไถ่โทษ ที่คารวะแบบไม่รอบคอบ...และก็ใครๆ ก็มีรูป ดร.ประพนธ์มาให้มากแล้วค่ะ..สลับด้วยรูปดอกไม้ ทิวทัศน์ และมุมกาแฟของน้องซูซานบ้างก็ดีเหมือนกัน....สวัสดีตอนเช้าก่อนทำงานค่ะ...
อาจารย์คะ
ขอหนึ่งแผ่นค่ะ
อาจารย์พิชัยค่ะ
หนูมาตามอ่านบันทึกของอาจารย์ช้าไปหน่อย พี่ๆ เค้าแซงหน้ามาอ่านกันแล้ว พอดีช่วงวันเสาร์-อาทิตย์ที่ผ่านมากลับบ้านมานะค่ะ ก็เลยใช้เวลาส่วนใหญ่อยู่กับครอบครัว และการกิน แถมเมื่อวานวันจันทร์กลับมาทำงาน ก็เลยป่วยซะงั้น สงสัยจะไม่ชินอากาศแถวภาคใต้ อย่างนี้ละคะไปอยู่เหนือซะหลายวัน (ฮ่า ฮ่า)
ปล.หนูแอบไปจองแผ่น VCD จากพี่ สะ-มะ-นึ-กะ แล้วค่ะ
รีบเข้ามาจองกลัวไม่ได้ เลยไม่ได้ login ค่ะ
ขอ 1 แผ่นนะค่ะ
ขอบคุณค่ะ
ด้วยความเคารพและคิดถึงค่ะ...พร้อมส่งกอดออนไลน์ค่ะ
สวัสดีครับอาจารย์พิชัย
- เข้ามาบอกว่าถ้าย่อมาไว้แผ่นเดียวต้องใช้เป็นระบบ DVD นะครับ
- ตัดต่อให้เสร็จแล้วสั่งแปลง ก่อน COPYส่งให้สมาชิกครับ
- แต่ขอบอกว่าช่วงงานรับแขกแก้วมาเยือน คืนวันที่ 13 ส.ค.50 ก็เกือบชั่วโมงแล้วครับ ไม่น่าตัดออกครับ
ขอบคุณครับ
รับจอง ลงบัญชีไว้ครับ
หนูติ๋ว หนูอึ่ง หนูสร้อย หนูแป๋ว หนูแก้มยุ้ย หนูตุ๋ย หนูหว้า หนูกะปอมเอ้ย! กะปุ๋มคนละหนึ่งแผ่นอยู่แล้ว
น้องเอก น้องโอ๋ น้องบอย น้องนนท์ ไม่จองก็บังคับให้เอา ฮิฮิ
ขอบคุณหนูแป๋วแหวว
เอาบัวสวรรค์มาฝาก อย่างนี้เป็นเด็กดี น่ารักจัง
อย่าเอาอย่างพี่ๆเขานะลูก... ดื้อก็ปานนั้น นินทาลับหลังและต่อหน้าก็ปานนั้น งอนก็ปานนั้น
ค่อยยังชั่วหน่อย มีลูกศิษย์คนใหม่ ให้อิจฉาเล่น :)
หนูมะผางส้ม...สาวน่อยผู้แปงเอวอ่อน แลมีแขนอันยาวยืดไว้ถ่ายภาพตนเอง (โถน่าสงฉาน บ่มีบ่าวมาเห็นความงาม)
บ่ได้ยินเสียงเมิน อาจารย์คิดเติงหา
อี่น้องไปถึงใต้แล้ว บ่สบาย...ต้อแต้
เพราะบ่ถูกกับอากาศทางใต้ ถูกกับอากาศทางเหนือ
แม่นแล้ว มาเจียงใหม่บ่มผิวปอจะขาววอกแล้ว
ปิ้กใต้ไปเหีย...เลยดำลงไปเป็นกอง
จำสุดยอดเคล็ดวิชาที่อาจารย์สอนได้ไหม ?
ยิ้มเข้าไว้ ยิ้มให้สุดๆ เพราะทำให้คนอื่นมองเห็นเรา :)
หนูแป๋ว
อาจารย์ชอบใจรูปถ่ายฝีมือแป๋วทั้งหมดเลย
ชมมาเพื่อจะขอก็อบ เว้ากันชื่อๆแบบไม่มีมารยา :)
แล้วรับกอดออนไลน์ด้วยสามที อีกทีนึงเผื่อหนูติ๋วและหนูกะปุ๋ม :)
ศิษย์น้องเล็ก ซิวเยว่ยี้(เห็นในมังกรหยกชอบเรียกว่าย้งยี้)
อันผู้พี่นั้น ปรารถนาดีต่อเจ้า อยากให้น้องหญิงได้สมบัตินี้เพื่อไปตัดต่อ
ที่จริงพี่ใหญ่ทอดสายตาจนจบแค้วนในยุทธภพนี้ หามีใครที่มีวรยุทธและเคล็ดวิชาเทียมเจ้า
อย่ากระนั้นเลย แม้ฟ้าจะมืดมิด จันทร์ควรส่องแสง แม้จะไม่ใช่ฤดูใบไม้ร่วงก็ตาม ช่วยเป็นแสงนำทางยามทุกข์ยากด้วย
ภารกิจนี้ใหญ่หลวงนัก ชนทั่วยุทธจักรต่างรอชื่นชมขอน้องหญิงช่วยสละเวลาในการเสริมสวย สั่งการและดูแล การตัดต่อภาพและ ไตเติ้ล ออกแบบปก ให้เรียบร้อย
หากเสร็จภารกิจ ผู้พี่จะขับกล่อมร้องเพลงให้ฟังและจะใช้วิชาตัวเบา เสาะหาอสุรารสดีมาให้เจ้าแน่นอน :)
ปล.อาจารย์ห้ามส่งให้ฟรี ไม่งั้นจะตีคืนแน่นอน ต้องคิดตังค์ค่าก็อปและค่าส่งมาค่ะ
ขอบคุณมากครับ คุณสมนึก
ผมวานให้เด็กไปรับแล้ว เห็นว่ารถจะเข้าตอนสองทุ่มครึ่งครับ
ต้นฉบับเป็น DVD ดีแล้วครับ เพราะจะคมชัด ไม่ดร็อปมากนัก การตัดต่อจะเลือกตัดเฉพาะที่ไหวๆหรือมืดเกินไป องค์ประกอบหลุด ทำนองนี้ครับ และเพิ่มกราฟิกอักษร ไตเติ้ล คำบรรยายภาพในบางช่วง
อาจเพิ่มภาพในพิธีเปิด ปูรณฆฏะ เป็นslide show ของจริง และพิธีปิดด้วย insert เข้าไป
กำลังจีบหนูแก้มยุ้ยทำให้ครับ เพราะเธอระดับมืออาชีพเชียวละ :)
เสร็จแล้วคง ทำเป็นVCD หรือ DVD แล้วแต่เธอครับ
มัวแต่ไปหลับฝันหวาน(ถึง)อยู่ค่ะก็เลยเพิ่งแวะมา
- เห็นด้วยกับแม่แก้มยุ้ยเรื่องค่าใช้จ่ายค่ะ...
- เอ้า...ว่างแล้ว.รับน้องเร็ว...กอดๆๆๆ...
- และขอบคุณที่ฝากกอดออนไลน์มาทาง อ.แป๋วค่ะ....แต่หนูไม่รับ...ตีกลับ...จะรอของจริง..อิ..อิ
อาจารย์พิชัยค่ะ
เคล็ดลับที่อาจารย์สอนไว้ไม่เคยลืม ยิ้มไว้ก่อน แล้วจะมีคนเราเอง แถมด้วยใส่เสื้อสีสดๆ ไว้ (ฮ่า ฮ่า)
กลับมาภาคใต้ ความดำมันเข้มขึ้นอีกแล้วคะ อย่างนี้ต้องหาเรื่องไปเก็บตัวเชียงใหม่อีกรอบ อาจารย์มีงานให้หนูไปรำไหมคะ รำไม่เป็นก็จะไป (หาข้ออ้างคะ) ถ้าไปจะหนีบ พี่ซูซาน พี่ติ๋ว อาจารย์แป๋ว อาจารย์ลูกหว้าไปด้วย ดีไหมคะ
อาจารย์ขาสวัสดีค่ะ
write CD ภาพทั้งหมดของงาน KM เชียงใหม่จากกล้องของหนูแป๋วให้แล้วค่ะ พรุ่งนี้จะส่งให้ค่ะ จ่าหน้าซองไว้เรียบร้อยแล้ว แถมมี file ดอกไม้เกือบทั้งหมดที่ถ่ายภาพสะสมไว้ เผื่ออาจารย์จะได้ชมดอกไม้ให้ชื่นใจแทนสาวๆ 6-7 คน (น้องมะปรางเปรี้ยว น้องซูซาน อ.กมลวัลย์ กะปุ๋ม อ.ลูกหว้า พี่ติ๋ว) ที่น่ารัก แต่อยู่ไกลนะค่ะ
อาจารย์ขาพี่ติ๋วไม่รับกอดออนไลน์ค่ะ...ฟ้อง ๆ ๆ ๆ (จะอดเปรี้ยวไว้กินหวาน....อิอิอิ)
ยกมือสนับสนุนน้องมะปรางเปรี้ยวค่ะ ของานทำแถวๆเชียงใหม่ เก็บตัวสัก 4-5 วัน คงผ่องพรรณกลับบ้านค่ะ ถ้าเรียกไปคนเดียวจะเกิดการโวยวาย ต้องหนีบใส้สะเอวกันไปเป็นแถวๆๆๆ...อิอิอิ)
รออ่านตอนต่อไปอยู่ค่ะอาจารย์...
หนูแหววมาติดตามข่าวก่อนนอนค่ะ..
- ขอบคุณท่านอาจารย์และก็ศิษย์ผู้พี่ที่กรุณารับศิษย์ผู้น้องกันนะคะ..พี่ติ๋วขา..กอดออนไลน์อบอุ่นจังค่ะ..
- ดอกไม้คารวะศิษย์รุ่นพี่และอาจารย์ก่อนนอนค่ะ..
- เมื่อเย็นไปแอโรบิคประจำสัปดาห์มาค่ะ..วันนี้อากาศร้อนเหนื่อยมากๆ...และก็เลยอยากชวนท่านอาจารย์กับศิษย์รุ่นพี่ทั้งหลาย (โดยเฉพาะคุณหนูซูซาน) ออกกำลังกายกันค่ะ..จาได้แข็งแรง..แข็งแรง..เอ!! ปวดหลังหายรึยังเนี่ย..ดูแลตัวเองหน่อยนะ..เปน..น...ห่วง..ง..บ๊าย..บายไปเตรียมเก็บของ(อันมากมาย) สำหรับเดินทางไปเชียงใหม่ศุกร์นี้นะคะ....
แม่แก้มยุ้ย...
- พี่ติ๋วฟังซูซานพูดแล้วดีใจไปด้วยเลยแหละ...รู้สึกอย่างกะอยู่ที่สถาบันนี้แน่ะ...มันภูมิใจยังไงไม่รู้....เน๊อะ ตัวเอง
ศิษย์พี่ใหญ่
เมื่อสักครู่น้องรองก็ได้ดูรายการจุดเปลี่ยนเช่นเดียวกับศิษย์น้องเล็กเช่นเดียวกัน .... ^ ^
นับว่าราชภัฏเชียงใหม่รณรงค์เรื่องการแต่งกายได้อย่างดียิ่ง ตอนที่เขา pan ภาพในมุมกว้าง เห็นได้ชัดว่าแต่งกายกันดีมากทั้งชายและหญิง เรียบร้อยจริงๆ เห็นแล้วชื่นชมและภูมิใจแทนท่านอธิการและท่านคณบดีทั้งหลายค่ะ ^ ^
หวัดดี หนูแหวว
ดอกไม้สวยจริง
มาฝากตัวซะพี่ๆใจอ่อนไปตามกัน อย่างนี้คงไม่มีการซ่อมน้องใหม่ ให้ไปวิ๊ดบูมๆ ตะลาล้า ที่ไหน
มาเชียงใหม่ก็ติดต่อมาก็แล้วกันครับ :)
ศิษย์ใหญ่ กลาง เล็ก ทั้งหมด
ผู้พี่ขอคาราวะในน้ำใจ และรายงานผลให้ทราบซึ่งผลงานการแต่งกายของนศ.มร.ชม.
ผู้พี่ซาบซึ้งใจมากเช่นกัน วาระแห่งชาติที่ผลักดันเรื่องการแต่งกาย เป็นเรื่องที่ควรรณรรงค์
ขอบคุณมากครับ
ชักง่วงเลย สำนวนไม่ไป วิชาตัวเบ่เริ่มอ่อน ลมปราณกำลังแตกซ่าน
ขอตัวไปภาวนาผนึกลมปราณใหม่ครับ :)
- ประทับใจไม่มีลืม
