ขอเรียนท่านว่า.....


ก็ขอต่อเรื่องตามชื่อบันทึกค่ะ

ยก(และขยาย)มาจากอนุทินของตัวเอง ที่อยากเรียนท่านครูบาว่า

------------

อ่านบันทึกเรื่อง อิ อิ .. ของครูบาแล้ว...อยากเรียนท่านว่า ...ตัวอักษรล้านเจ็ดตัวก็ไม่สามารถอธิบายสิ่งที่เป็นไปได้หมด มีแต่สัมผัสแห่งความเป็นไปด้วยประสบการณ์ตรง

 ณ เวลานี้คงต้องยอมรับว่า ปรากฎการณ์หนึ่งเป็นเรื่องแปลกใหม่ย่อมเป็นที่สนใจ และมุมแห่งความสนใจก็ย่อมต่างกันไปตามระดับของประสบการณ์ของเขา ....หากท่านใดสนใจที่จะเข้าใจเฮฮาศาสตร์ก็อยากชักชวนให้ไปเป็นคนใน (insider) ดู...ความเข้าใจเดิมย่อมเปลี่ยนไปไม่มากก็น้อย

สำหรับตัวเองแล้วมีความเชื่อว่าบุคคลย่อมกระทำหรือพูดบนปรัชญาความเชื่อของตัวเอง และหากเป็นนักวิจัยแล้ว คนที่ทำงานบนความเชื่อ Multiple realities ย่อมแตกต่างจากพวกที่เชื่อ Postivism ซึ่งย่อมไม่มีคำว่า ใครผิดหรือถูก ถ้างานของเขานั้นสามารถอธิบายกรอบแนวคิดความเชื่อที่เขาแสดงให้ปรากฎ แต่จะน่าสงสัยทันทีที่เห็นการปฏิบัติขัดแย้งกับปรัชญา

ยกตัวอย่างว่า หากใครสักคนประกาศความเชื่อเรื่อง constructivism แต่คอยควบคุมการกระทำ คาดคั้นคาดหวังกับพฤติกรรมคนอื่นให้คล้อยตามความคิดของตัวเองแล้ว ความคิดกับการกระทำก็ถือว่าขัดแย้งกัน เพราะการควบคุมและการมองแยกส่วน มันคือวิถีของ Postivism ...อย่างนี้ค่ะ ...ดังนั้น โดยการเชื่อมโยงปรัชญากับวิธีการในลักษณะนี้...สามารถนำมาใช้ในการวิเคราะห์งานวิจัยหรือวิชาการของคนๆ นั้นได้ ...คือถ้าใครคนนั้นจะพูดดีสักเท่าไหร่ มีคัมภีร์ มีอ้างอิงมาเจ๋งแค่ไหน ก็ยังอดไม่ได้ที่จะกังขาเขาคนนั้นได้ทำงานบนความเชื่อของเขาอย่างไร และเขาเชื่อในสิ่งที่เขาบอกจริงหรือ

__________

หมายเหตุ:

การเต้นแร้งเต้นกา มีประโยชน์อย่างเดียวคือ ได้ออกกำลังกาย

-----

ขอไม่ขยายความเรื่อง constructivism หรือบางทีไปเจอบางคนใช้คำว่า social constructionism ...

-----

ขอคิดดังๆ เช่นนี้ค่ะ

ยินดีน้อมฟังความคิดเห็นจากทุกๆท่านค่ะ

(เปลี่ยนแปลงชื่อบันทึกให้สั้นลง 7.10 น)

หมายเลขบันทึก: 188868เขียนเมื่อ 19 มิถุนายน 2008 06:52 น. ()แก้ไขเมื่อ 17 มิถุนายน 2012 23:53 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (13)

ชีวิต ก็ เป็น เช่นนั้น แหละ ครับ

น้ำใส หากกวนให้ขุ่น  มันก็ขุ่น เพราะสิ่งของที่ใช้กวนนั้น  มันขุ่นมัว

คิดถึงเสมอค่ะ

หนาวกายห่มผ้า

หนาวความคิด ห่มอะไร

นึกถึงแสงแดดอุ่น  ความสงบ และสันติสุข

สุขใด จะเท่าความสงบ โยมอุ๊ยจั่นดา

อ่านทั้ง 2 บันทึกของอ.สร้อยแล้วขอเอาบันทึกที่มาแบบสดๆจากใจมาแจมด้วยค่ะ หัวสมองตื้อๆคิดไม่คล่อง แต่สิ่งที่เขียนผุดมาจากใจหลังจากอ่านบันทึกพ่อครูบาค่ะ ขอบคุณอ.สร้อยที่ทำให้ได้เขียนทั้งๆที่สังขารไม่ค่อยเป็นใจค่ะ

ขอบพระคุณทุกๆท่านค่ะ

ขออนุญาตกลับมาคุยด้วยช่วงบ่ายค่ะ...

กราบเรียนท่านอาจารย์P

ขอบพระคุณสำหรับภาพที่ดูไม่เบื่อเลยค่ะ...ดูแล้วสบายใจ

ธารน้ำกว้างใหญ่..... เรือน้อยลอยไปอย่างมุ่งหมาย.....ไม่หวั่นกำลังน้ำที่หลากหลั่ง ด้วยตั้งมั่นในกิจแห่งสัจจา....

ขอบคุณค่ะ

 

สวัสดีค่ะครูอ้อยP เปิดเทอมใหม่แล้ว รูปใหม่ด้วยสวยสดใสเลย

ปิ๊งกับคำสั้นๆ แต่มีความหมายของครูอ้อยค่ะ

น้ำใส หากกวนให้ขุ่น  มันก็ขุ่น เพราะสิ่งของที่ใช้กวนนั้น  มันขุ่นมัว

ขอบคุณค่ะ

 

กราบเรียนท่านครูบาP

...ยอมเย็นเยียบในใจไปสักพัก...แล้วจักเกิดแสงแห่งศรัทธาพาอบอุ่นค่ะ...

...ตอนอยู่ชั้นมัธยมเรียนเรื่องมหาตมะคานธี..เคยประทับใจความอดทน อดกลั้น ความเมตตาเสียสละตัวเองเพื่อประเทศอินเดียของท่าน และเรียนรู้ว่า อหิงสาคืออาวุธ เมื่ออหิงสาเกิดจากอภัย และอาวุธนั้นเป็นอาวุธประหารความบ้าอำนาจความไร้ศิลธรรมในใจของคน ...

ความเมตตาของท่านครูบาที่ เสียสละ และเป็นผู้นำยอมอดทนอดกลั้น ชี้แจงความเป็นไปเปลือยความคิดและสิ่งที่เกิดจริง...ย่อมนำมาซึ่งความอบอุ่น สงบ และสันติสุขอย่างแน่นอนค่ะ

หากอุ๊ยจั๋นตาจะได้รับเกียรติเป็นคนหิ้วน้ำแจกแขก...ก็ยินดีจ๊าดนักค่ะ...อิอิ

ขอบคุณค่ะ คุณโอ๋ P

อ่านบันทึกโดนใจของคุณโอ๋แล้วค่ะ...ทำให้เห็นภาพ เกิดความชัดเจนในสิ่งที่เป็นไป...

เฮฮาศาสตร์เกิดขึ้นได้ทุกที่ ทุกเวลา นะคะ เพราะ ของบางอย่างมองดูด้วยใจ เห็นชัดกว่ามองดูด้วยตา

ตัวเองพยายามทำความเข้าใจว่า เมื่อสถานการณ์ทำงานบางแห่งบีบบังคับ ให้มองที่ productivity โดยการนับจำนวนและทำให้ครบ KPI ก็อาจจะชักพาให้คนที่ตกอยู่ใน บริบทของตัวเอง มองทุกอย่างว่าจะต้องเป็น ผลงานที่นับได้ ....

หลายครั้งที่บุคคลสร้างความขัดแย้งเพราะมี ปม บางอย่างที่คิดว่าต้องคลายให้โลกประจักษ์ แต่อาจจะลืมไปว่า ประกายไฟปลายกระดาษ บางทีมันก็ทำให้เกิดลูกไฟที่ลุกลามไปได้

ขอบคุณค่ะ

ชอบสไตล์การเชื่อมโยงความรู้อย่างในความคิดเห็นที่ 9 นี้ครับ

เราเขียนบันทึก ให้ความคิดเห็น ตลอดจนอ่านของคนอื่นมากมาย ถ้าเอาไปใช้ไม่ได้ หรือบางทีเขียนเองแต่กลับจำไม่ได้ ก็เป็นเรื่องน่าเสียดายครับ

ขอบคุณค่ะ ท่าน "เจ้าหน้าที่ดูแลนักโทษ" ^^ http://gotoknow.org/journals/conductor/entries/12385

ขอบคุณที่กรุณาอธิบายเชื่อมโยงเรื่องหลายเรื่อง (http://gotoknow.org/journals/conductor/entries/12462)

โดยเฉพาะเรื่อง Ideal self หรือ Real self ทำให้เห็นภาพและเข้าใจสถานการณ์....(ละไว้ในความเข้าใจ)

ณ ตอนนี้ยังมีความเห็นเดิมอยู่ค่ะ...สงบบนสติย่อมดีที่สุด ..แต่สงบเพราะรักษาหน้า..ก็เหมือนภูเขาไฟรอวันปะทุ....รอยร้าวยังมองเห็นและยังปรากฎอย่างแยบยล...แต่ก็คิดว่า ยังมีเรื่องราวดีๆ อีกมากมายให้คิดให้ทำมากกว่านี้...จึงยังไม่เห็นประโยชน์อะไรที่จะไปต่อความยาวสาวความยืด

ตอนนี้ต้องไปดู case แล้วค่ะ....ขอบคุณค่ะ

แค่อยากบอกว่า คิดถึง อ.สร้อย นะคะ

สวัสดีค่ะ คุณแป๊ด

คิดถึงเช่นกันค่ะ

รอวันไปเจอกันแถวสวนป่าดีนะคะ

(รอปิดเทอม..ชวนครูอึ่งไว้แล้วค่ะว่าจะหาโอกาสไปกราบเยี่ยมครูบา และแม่หวี)

ไม่อนุญาตให้แสดงความเห็น
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท