- ตามมาบอกว่าน้องแอมแปร์จำแม่นจังเลยค่ะ สามารถผูกเรื่องโยงเรื่องนั้นมาเรื่องนี้ได้ แบบนี้ ต่อให้ซักโน่น ถามนี้ คุณแม่อ๋อยต้องอดทนนะคะ อนาคตของชาติค่ะ
- อ้าว พรุ่งนี้ จันทร์เต็มดวง สีคงสวย อย่าลืมกินพระจันทร์ให้อร่อยนะจ๊ะหลานแอมแปร์
- น้องอ๋อยก่งจัง
- ลองโจทย์ใหม่...ไหมคะ...ทำให้ลูกเจี๊ยบหายไปแบบนี้ค่ะ
เร่เข้ามา..หนังสือทำมือ.." หนูมีนากับป่าชายเลน " มาแล้วจ้า..
หนูมีนากับป่าชายเลน
วันนี้ขอนำหนังสือนิทานทำมือเล่มเล็ก...เรื่อง "หนูมีนากับป่าชายเลน" ฝีมือของ ด.ญ. นูราวาตี มะสูยี ด.ญ.บูไรด๊ะห์ เจะหลง นักเรียนชั้น ป.6 และครูอ๋อยมาฝากค่ะ...หลังจากที่ติดไว้...น๊าน...นาน....ได้รับรางวัลยอดเยี่ยมจากงานวิชาการของมหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์วิทยาเขตปัตตานี ที่จัดขึ้นเมื่อวันที่ 16- 18 ส.ค. 2551 เป็นกำลังใจด้วยค่ะ
ทะแล้ม...ทะแล้ม...ทะแล้ม...(ไม่ต้องรำพึงรำพันมาก...) เชิญชมค่ะ...
กาลครั้งหนึ่งเด็กหญิงมีนา ผู้มีใจรักพิทักษ์สิ่งแวดล้อมได้ไปเยี่ยมเพื่อน ณ หมู่บ้านแห่งหนึ่ง....
หมู่บ้านแห่งนี้อยู่ริมทะเล ซึ่งตลอดแนวชายฝั่งเต็มไปด้วยป่าชายเลนที่อุดมสมบูรณ์
มีแม่น้ำที่อุดมสมบูรณ์ด้วยหมู่แมกไม้และสัตว์ป่าชายเลนหลากหลาย มีทั้งฝูงปลา ปู ลิงแสม และปลาตีน เป็นต้น
ชาวบ้านมีอาชีพประมง หากุ้งหอยปูปลาจากทะเลและแม่น้ำไปขาย
มีนาและเพื่อนปั่นจักรยานสำรวจไปทั่วหมู่บ้าน ทำให้มีนาได้เห็นชาวบ้านบุกรุกถางป่าชายเลนเพื่อทำนากุ้ง ตัดไม้เผาถ่าน และตัดไม้ขาย
เมื่อวันเวลาผ่านไป ป่าชายเลนที่อุดมสมบูรณ์ก็ถูกตัดเหลือแต่ตอ แม่น้ำก็เริมเหือดแห้ง กุ้ง ปู ปลา ก็หายากขึ้นทุกที ชาวบ้านก้ต้องออกไปห้ กุ้ง หอย ปู ปลา ในทะเลไกล ๆ แต่ในภาวะน้ำมันแพงเช่นนี้ชาวบ้านก้สู้ไม่ไหว
แล้ววันหนึ่งเกิดพายุ ลม ฝน คลื่นโหมกระหน่ำซัดเข้าฝั่งพังทลายบ้านไปหลายหลัง น้ำท่วมทั้งหมู่บ้าน นากุ้งก็ถูกน้ำท่วม กุ้งที่เลี้ยงไว้ก็หลุดลอยไปกับน้ำ ชาวบ้านได้รับความเดือดร้อนและความเสียหายอย่างหนัก ทั้งนี้เพราะไม่มีป่าชายเลนกั้นลมและคลื่นนั่นเอง
มีนาเด็กหญิงผู้ทักษ์สิ่งแวดล้อมบอกกับชาวบ้านว่า...ที่ต้องเป็นเช่นนี้เพราะพวกเราบุกรุกทำลายป่าชายเลนไปทำนากุ้งนั่นเอง พวกเราเลยถูกธรรมชาติลงโทษ
ชาวบ้านเมื่อได้รับทราบแล้ว ต่างก็สำนึกได้ มีนาจึงชวนชาวบ้านและเพื่อนไปช่วยกันปลูกต้นโกงกาง เพื่อให้หมู่บ้านแห่งนี้กลับมาอุดมสมบูรณ์อีกครั้ง......
....................ทะแล้ม....ทะแล้ม....................
หมายเลขบันทึก: 214489เขียนเมื่อ 6 ตุลาคม 2008 21:45 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 19:40 น. () สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:
ความเห็น (140)
สุดยอดเลย ขอชื่นชม เก่งมากๆ
นิทานน่ารักนะคะ
- เรียบง่าย
- กับเรื่องที่ไม่ง่าย
- ได้ดีมากนะน้องเรา
- ทิพย์วิมาณ....
- รอเราด้วยกุศลปฎิบัติ
- แบบนี้แหล่ะ....
- ศรัทธานะ
พี่ชาย ชยพร แอคะรัจน์
ฝีมือคู่ควรกับรางวัลมากค่ะ..ขอชื่นชม...ลงบันทึกมาให้ชมเรื่อย ๆ นะคะ จะติดตาม ขอบคุณค่ะ
น่ารัก ดี มีความคิดสร้างสรรค์ นิทานช่วยพัฒนาเรื่องความคิดสร้างสรรค์ของเด็กได้ดีทีเดียวค่ะ :)
+ 
ฮ่า ๆ คุณตาประจักษ์มาวิน...
+ ไม่ธรรมดาเลยนะคุณตาของเรา..อิ อิ..
+ ขอบคุณมากค่ะ...เด็ก ๆ ทั้งสองภูมิใจมากค่ะ...ทาง มอ.เขาให้เกียรติบัตรและกระเป๋าผ้า..โอ้โหหล่อนทั้งสองสะพายโชว์ไปทั่ว ร.ร.เลยค่ะ
+ กว่าจะได้เป้นเล่มนี้..วากและลงสีกันหลายรอบค่ะ...
- ทะแล้ม...ทะแล้ม...ทะแล้ม...ดีจัง เด็กๆ ทำไมเก่งกันมากมายแบบนี้นะ
- ไปดูที่นี่กันค่ะ เผื่อคุณครุอ๋อยจะมีแรงบันดาลใจ ลุ้นเด็กๆ ทำได้เหมือนกันนะคะ ที่นี่ค่ะ>>การ์ตูนวิทยาศาสตร์ฝีมือคนไทย รางวัล Nanmeebooks Award
ใช้ภาพแทนคำพูดละกันครับ
+
ขอบคุณมากค่ะคุณประกาย..
+ เด็ก ๆ ฝีมือไม่ธรรมดาค่ะ...เพียงแต่ต้องเจียระไนหน่อยค่ะ...โดยเฉพาะ ด.ญ.บูไรดะห์ดูเหมือนคุณเธอจะเก่งทุกเรื่องค่ะ
+ 
เย้ๆๆๆๆๆๆๆๆ....
+ กอดดดดด...ท่านพี่ชายชยพรมาเยี่ยมให้กำลังใจ...
+ วันนี้ไปอ่านเรื่องโรคเบาหวานมาแล้วค่ะ...ยังไม่ทันจะเม้น...ไฟดับค่ะ...
+ เอ..จะตอบว่าอะไรดี..ตื่นเต้น ๆ ค่ะ..
+ เด็ก ๆ มีความสามารถมากค่ะ...เด็ก ๆ ที่นี่ชอบงานวาดรูปค่ะ...หลายคนวาดภาพได้สวยมากค่ะ...
+ แต่ครูผู้สอนศิลปะ คือ อ๋อย ไม่มีความสามารถพอนะค่ะ..คนที่เป้นก็ไม่ทำ..คนที่จำยอมทำดันไม่เป้น...ใช้ใจสู้ล้วน ๆ ค่ะ..
+ เด็ก ๆ ก็อดทนดีค่ะ..เพราะกว่าจะได้แบบนี้ผ่านการเคี่ยวกรำกันพอทนค่ะ...
+ คิดถึงมากมายค่ะ...กอดดดดด
+ 
พี่ไข่เจ้าขา...
+ เดี๋ยวตามไปวิ่งค่ะ...
+ อย่าลืมชวนพี่แพรวมาอ่านนะค่ะ...
+ ข้อสรุปของท่านพี่ถูกต้องที่สุดค่ะ...
+ คิดถึงมากมายแต่โทร.หาบ่ได้ค่ะ...
+
ขอบคุณมากค่ะคุณครู วรางค์ภรณ์ เนื่องจากอวน
+ กว่าจะออกมาเป้นแบบนี้ก็..ทำกันหลายครั้งค่ะทั้งวาด..ทั้งลงสี...
+ วาดสวยลงสีพลาดก้วาดใหม่ค่ะ...
+ แต่เด็ก ๆ เขามีฝีมือค่ะ...ที่สำคัญอดทนเป็นเลิศค่ะ...
+ พอเด็ก ๆ ทราบว่าได้รางวัลยอดเยี่ยม...ก็เข้ามากอดเลยค่ะ...
+ หายเหนื่อยเลยค่ะ
+ 
ขอบคุณมากค่ะคุณพิชชา
+ ใช่เลยค่ะ..นิทานทำให้เด็ก ๆ เข้าใจอะไรได้ง่ายและจำได้นานค่ะ...
+ ตอนคิดเรื่อง...เด็ก ๆ ก็ช่วยกันคิด..ถกเถียง ถามโน่นถามนี่...อย่างนี้ได้ไหมค่ะ..หนูว่าแบบนี้ดีกว่าค่ะครู...เอาอย่างนี้นะครูนะ...
+ เด็ก ๆ มีฝีมือในการวาดภาพตามเรื่องค่ะ..แต่ต้องมาปรับเรื่องความสมดุลย์พอควรค่ะ
สวัสดีค่ะ พี่อ๋อย น้องแอมแปร์... แวะมาอ่านนิทาน ค่ะ น่ารัก มากๆเลยค่ะ ภาพสวย สีสดใส มากๆเลยค่ะ คิดถึงพี่อ๋อยค่ะ
+ 
ท่านพี่ดาว....
+ อะแฮ่ม...เดี๋ยวจะตามไปดูค่ะ...
+ ท่านพี่เจ้าขา..กว่าจะได้แบบนี้ก็หนัหนาพอทนค่ะ...
+ แต่เด็ก ๆ ฝีมือดีค่ะ...ความมุ่งมั่น ความตั้งใจ เกินร้อยเลยค่ะ...
+ วันเสาริ-อาทิตย์..อ๋อยพามานอนที่บ้านเลยค่ะ...เพราะต้องทำและแก้ไขหลายครั้งค่ะ...
+ ความุ่งมั่น..ตั้งใจ...ที่จะเอาชนะใจตัวเองนี่..ต้องผ่านการทดสอบที่หนักน่วงจริง ๆ ค่ะ
+ ออ...รอรับของค่ะ...ตื่นเต้น ๆ ..เอ..จะมีอะไรให้แอมแปร์ไปโม้ใคร ๆ ให้แม่หมั่นไส้ค้อนใส่ให้อีกนะนี่...
+ ว้าว...ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ...
+ 
ขอบใจนะจ๊ะน้องเอ๊ะ...
+ ภาพนี้แทนทุกคำพูดได้ใจเลยค่ะ...
+ แต่กว่าจะได้แบบนี้...ผ่านความอดทน...กันมาหลายลี้เลยจ้า...
+ พี่สังเกตเห้นว่า..เอ๊ะมีภาพสวย ๆ ไปเยี่ยมใคร ๆ และตอบใคร ๆ ตลอดเลยนะค่ะ...
+ เป็นเอกลักษณ์ดีจังเลย
+ 
อะ..หนูพอลล่า....
+ ขอบใจจ๊ะน้องรัก....
+ กว่าจะได้แบบนี้...อื่อฮือ...
+ เด็ก ๆ ดีใจมากค่ะ..กอดกันกลมเลยค่ะ..
+ เพราะเขาเหนื่อยกันน่าดู...
+ แต่เขาก็ได้ประสบการณ์มากมายจากงานนี้เลยค่ะ...ประสบการณ์ที่หาซื้อไม่ได้...
+ " หนูรู้แล้วละค่ะครู...ว่าความสำเร็จมันไม่ได้มาง่าย ๆ จริง ๆ เราต้องฟันฝ่ามันใช่ไหมค่ะครู.."
- สวัสดีค่ะ น้องแอมแปร์และคุณแม่อ๋อย
- สมควรได้รับรางวัลค่ะ น่ารักมาก
นิทานที่ว่านั้น ทำมือ
เป็นหนึ่งยอดหนังสือ ใช่แล้ว
อันเด็กสื่อมันคือ รักษ์ป่า
หากโค่นคงไม่แคล้ว สิ่งร้ายกรายถึง
สวัสดีค่ะ
***ภาพของเด็กๆ...มองเห็นหัวใจใสสะอาดของเด็กๆ....และเห็นไปถึงกาลข้างหน้า
***ช่วยกันส่งเสริมเด็กในหลายๆรูปแบบก็ดีนะคะ
***ฝากขอบคุณ...เด็กๆทุกคนที่สร้างผลงาน
คุณอ๋อยคะ
มาอ่านนิทานหนังสือทำมือ....หนูมีนากับป่าชายเลน...
ดีจังค่ะ .... สนุกด้วย แอมแปร์น้อยคงชอบน่าดู
จูงไดโนเสาร์จากคณะวิทย์ จุฬา ฯ มาฝากจ้ะ
แอมแปร์จ๋า
ให้ทายว่าคนไหนคือ คุณป้าคนไม่มีราก พี่บิ้ว พี่พลอย...
ทายถูกพรุ่งนี้มีรางวัลค่ะ....^_^...
lสวัสดีครับคุณแอมแปร์ ครูอ่อย สำหรับหนูมีนา กับป่าชายเลน////วรรณกรรม ทำมือ สื่อของเด็ก
//งานชิ้นเล็ก แต่ยิ่งใหญ่ ในความฝัน
// จุดประกาย ได้ประเด็น แลกเปลี่ยนกัน
//ช่วยเติมฝัน อันยิ่งใหญ่ ให้เป็นจริง ///ขอคาระวะแด่ฝันอันยิ่งใหญ่
สวัสดีค่ะคุณครูอ๋อยและน้องแอมแปร์
หนูนูราวาตี ชื่อเพราะมากๆค่ะ คราวหน้าอยากให้คุณครูอ๋อยช่วยถ่ายรูปน้องที่เป็นคนวาดมาฝากไว้ด้วยนะคะ ไม่ทราบทำให้ลำบากเกินไปหรือเปล่า เดาว่า หนูนูราวาตีต้องใส่แว่นแน่เลยค่ะ ...คิดจินตนาการไป..
เก่งมากๆค่ะ วาดรูปได้สีสดใสสวยงาม..
ขอบคุณครูอ๋อยที่นำมาให้ชมนะคะ
สวยมาก น่าชื่นชมค่ะ
- มายิ้มๆ ภาพคนหนีน้ำบนหลังคาท่าเดียวกันหมด..น่ารักมาก ๆ
- ยินดีกับรางวัลที่ได้ครับ
- ลูกศิษย์ใครนี่..เก่งจังเลย..
น้องเพียงยังไม่ได้ฟังนิทานเรื่องนี้ แต่พี่ พอ ไม่พลาด เจ๊า ป้าอ๋อย
- ธุ พี่อ๋อย..
เอาเต่าน้อยมาฝากแอมแปร์ค่ะ ^^ พี่พอตั้งชื่อแล้วด้วย และตัวสีขาว..ต้อมพับเอง อิอิ
สวัสดีค่ะ
ป๊าดดดดดด สุดยอดค่ะ เก่งมากๆ ขอชื่นชม อิอิ
น้าอ๋อย และน้องแอมปร์สบายดีนะค่ะ
คิดถึงค่ะ...แวะเข้ามาเยี่ยม อิอิ
ขอบคุณค่ะ...
- เก่งมากค่ะ
- ฝากน้องแอมแปร์ หอมพี่คนเก่งพี่แต่งเรื่องทั้งสองคนค่ะ
สวัสดีครับ
- เรื่องง่ายที่เด็กยังรู้
- แต่ยังมีผู้ใหญ่โง่ไม่รู้เรื่อง
ขอชื่นชมค่ะ
สร้างความตระหนักและจิตสำนึกในการรับผิดชอบต่อสังคม
- ทะแล้ม ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ไม่ต้องโหมโรง ถามเลย...
- ทำไมผู้ใหญ่อย่างเราๆบางคนไม่รู้
- แต่ ด.ญ. นูราวาตี มะสูยี ด.ญ.บูไรด๊ะห์ เจะหลง
- กลับรู้ว่าทำแบบนั้นไม่ดี
- น่าคิด ๆๆๆ
- ต้องให้น้องอ๋อยไปถามแล้ว
เอาภาพท่านอนแบบสบายๆ มาฝากน้องแอมป์จ้า
+ พี่น้องผองเพื่อนค่ะ...
+ ตอนนี้ครูอ๋อย...กำลังจัดการอารมณ์ตัวเองอยู่ค่ะ....
+ ยังไงก็ขออภัยด้วยนะค่ะ....ที่ตอบความคิดถึงช้าไปบ้าง....
+ รอให้อารมณ์สุนทรีย์พอแล้วจะมาจ๊ะจ๋าค่ะ....
มาชม คุณแอมแปร์
เห็นวิถีของเราชาวใต้นะครับนี่...
สวัสดีค่ะ
* เก่งมากเลย
* ขอชื่นชมคนสอนด้วยค่ะ
* ฝากภาพการให้อาหารต้นไม้มาเป็นรางวัลแก่ผู้สอนและผู้เรียนค่ะ
เย้........คืนนี้เข้าบ้านพี่อ๋อยได้แล้ว หลังจากที่พยายามเข้ามาตั้งแต่เมื่อคืน เย้...อีกที
พี่อ๋อยจ๋า เน็ตที่บ้านหนูช้ามากเลยตอนนี้ ล่มบ่อยด้วย สงสัยเป็นเพราะตอนนี้ที่บ้านน้ำท่วม อิ..อิ เกี่ยวกันไหมนี่
เก่งจริงๆเลยค่ะ ทั้งคุณครูและเด็กๆ
ตอนนี้หนูก็พยายามฝึกให้เด็กๆ ทำหนังสือเล่มเล็กอยู่ค่ะ แต่ยังไม่มีใครนำมาส่งเลยสักคน สงสัยจะแห้ว
นายปลาร้าทำท่าจะดี เขียนเรื่องดี วาดภาพสวย แต่สงสัยจะไม่สำเร็จหายจ้อยไปเลย ยิ่งจะปิดเทอมแล้วคงยากที่จะนำมาส่ง เฮ่อ..
ไม่เป็นไรเทอมหน้าเริ่มใหม่
ขออนุญาต Print รูปและเนื้อเรื่องไปให้เด็กๆดูนะคะ ชอบๆๆๆ
ก่อนนอนคืนนี้ กอดๆๆๆๆๆๆ หอมๆๆๆๆๆ น้องแอมแปร์ด้วย อิ..อิ.. คิดถึงนะคะ
ฝันดีค่ะ
- เก่งจัง
- รูปเล่มสวย
- เนื้อหาสร้างสรรค์
- ชื่นชมและให้กำลังใจในการ
- สร้างผลงานต่อ ๆ ไปนะครับ
- เอารูปคนหน้าตาดีมาฝากครับ
- อิอิ
- เด็กๆๆเก่งมากเลยนะครับ
- คิดถึงหลานๆๆ
- เอามาฝากอีก
- อิอิ
- เจ้าหลง
- น้องวัวตัวลาย
สวัสดีค่ะ ครูอ๋อย และน้องแอมแปร์
ป้าใบไม้พาหลานมาอ่านนิทานเรื่อง "หนูมีนากับป่าชายเลน" ค่ะ แหม.. ภาพสวยจริง ๆ เลยค่ะ ฝีมือการวาดภาพยอดเยี่ยมมาก ๆ ค่ะ
ครูอ๋อยขา..หนูยังไม่เคยเห็นป่าชายเลนเลยค่ะ พาหนูไปเที่ยวบ้างสิคะ ..^__^..
คุณอ๋อยคะ
น้องเฟิร์สน่ารักมาก ๆ ค่ะ ยิ้มแบบนี้...ทำให้โลกสว่างไสวมากมาย
มาบอกครูอ๋อยว่า...อย่าทุกข์ใจ อย่าเศร้า เราต้องยอมรับความจริงค่ะ แล้วทุกอย่างจะต้องผ่านไปด้วยดี
รักษาตัวรักษาใจให้ดีนะคะ
นำไดโนเสาร์อีกต้วมาฝากน้องแอมแปร์ค่ะ
- น้องอ๋อยเป็นอารายเหรอ
- อารมณ์มันรกมากหรือไง ถึงต้องจัดการอารมณ์
- จัดเร็วๆๆๆ เพื่อนๆพี่กึ๊ดเติงหา
- เอารูปมาฝากหลานแอมป์
มือตบน่ารักๆ มีหลายอันจ้า
สวัสดียามดึกค่ะน้าอ่อย อิอิ
+ พี่น้องผองเพื่อนค่ะ...
+ อ๋อยมาบอกว่าอาการจิตตกดีขึ้นแล้วค่ะ...เพราะได้พัก...ได้เวลาปรับปรุงจิต...ได้อ่านหนังสือ(เมื่อหมอเป็นมะเร็ง ของคุณตา ธันย์ โสภาคย์)...
+ เมื่อจิตไม่ตกก็จะมาจ๊ะจ๋ากันละที่นี้.....
+ ทะแล้ม...ทะแล้ม....เริ่มปฏิบัติการ..
+ 
ป้าแดงคนสวย...รวยนำจิตมิตรน้ำใจ...
+ จริง ๆ มีเด็ก ๆ ส่งเยอะพอควรค่ะ...
+ แต่เล่มนี้เนื้อหา...ดูจะสอดคล้องกับชุมชนใกล้ตัวค่ะ...
+ เด็ก ๆ เก่งค่ะ...อ๋อยช่วยเกลาในเรื่องภาษาค่ะ...เพราะการใช้ภาษายังไม่แข้งแรง...แต่เรารู้ไงค่ะ...ว่าที่เด็กเขียนมาหมายถึงอะไร...
+ ส่วนการวาดภาพและลงสี...ยกให้เด็ก ๆ ค่ะ...
+ 
คุณตาทนัน...ที่คิดถึงขนาดค่ะ...
+ ถูกต้องแล้วค่ะ...เพราะตอนนี้ที่หมู่บ้านสายหมอ..ทะเลรุกคืบมาจนใกล้จะถึงถนนแล้วค่ะ...
+ บ้านชาวบ้านก็โดนทะเลรุกคืบเพราะไม่มีป่าโกงกางคอยกั้นแนว....
+ บ้าน ด.ญ.นูราวาตี และ ด.ญ.สากีนะ...ก็ติดกับสันเขื่อนหินเลยค่ะ...ดีนะ...ที่อบต.เอาหินมากั้นเป็นแนวป้องกันให้...ไม่งั้น..ผืนดินผืนเดียวที่มีอยู่คงไม่เหลือค่ะ...
+ เด็ก ๆ คงได้แรงบันดาลใจจากสิ่งที่อยู่ใกล้ตัวนะค่ะ...
+ 
กิติยา เตชะวรรณวุฒิ ขอบคุณมากค่ะ...
+ " ภาพของเด็กๆ...มองเห็นหัวใจใสสะอาดของเด็กๆ....และเห็นไปถึงกาลข้างหน้า"
+ ค่ะ..สัญญาค่ะ...ว่าจะสอนให้เด็กอ่านออก เขียนได้ คิดเป็น ทำเป็น..และมีใจรักษ์ชุมขนของตัวเองให้มากที่สุดค่ะ...
+ เสียดายที่เหตุการณ์ไม่เอื้ออำนวย...ไม่งั้นเราสามารถสอน เรียนรู้จากการปฏิบัติจริงได้เลยค่ะ...
+ แต่ความจริงของที่นี่...วันนี้...ครูอยู๋ใน ร.ร....เจ้าหน้าที่อยู๋ในอนามัย...ก็โดนหมายเอาชีวิต....
+ นี่หละค่ะคือ อุปสรรคอัยใหญ่หลวงค่ะ...
+ 
พี่คนไม่มีราก....
+ ฮ่า ๆ แอมแปร์เล่าได้เลยค่ะ...เพราะหล่อนมีส่วนร่วมทุกขั้นตอนค่ะ...
+ แถมทำของพี่เขาเสียหายด้วยค่ะ..
+ เอ..ภาพหนูวาดวางไว้ตรงนี้แหละครู...ไม่รู้หายไปไหน...หา...หา...หา..
+ จ๊ะเอ๋...แอมแปร์ทำอะไรในห้องค่ะ....
+ ก็แอมแปร์กำลังช่วยพี่เขาระบายสีค่ะแม่....
+ ฮ่า ๆ .....กว่าพี่จะวาดได้ใช้เวลาเป็นชั่วโมง...แอมแปร์เอ้ย...ลูกรู้ไหมนี่ว่าลูกทำอะไรลงไป....
+ แอมแปร์เกาะติดสถานการณ์ตลอดค่ะป้าคนที่ไม่มีราก...
+ นอนก้ต้องนอนกับพี่ ๆ ดีนะ...ที่ไม่ติดเหามาด้วย...
+ โอ้โห...ไดโนเสาร์...ป้าคนที่เป็นดอกไม้สีม่วงส่งมาให้แอมแปร์เหรอค่ะแม่....พ่อ ๆ ดูสิ...ป้าคนที่เป็นดอกไม้สีม่วงส่งมาให้แอมแปร์งะ...แอมแปร์อยากไปดูจังเลยงะพ่อ...มอยู่ที่ไหนงะแม่...
+ อยู่ที่จุฬาฯ...ถ้าแอมแปร์อยากเห็นแอมแปร์ก็ต้องไปเรียนที่นั่นตอนโตขึ้น...
+ แอมแปร์ไม่ไปหรอกแม่...แอมแปร์จะเรียนราม...ไม่ ไม่...เรียนที่มีแม่น้ำ..ที่เราไปกินข้าว...ที่อยู่ใกล้วัดมียักษ์ดีกว่า...ที่ไหนแล้วนะแม่...
+ อ๋อ...ที่ธรรมศาสตร์..ค่ะลูก...
+ นั่นแหละ..แอมแปรืจะเรียนที่นั่น...
+ อืมดีเหมือนกันค่ะ..เพราะ " ฉันรักธรรมศาสตร์ เพราะธรรมศาสตร์สอนให้ฉันรักประชาชน"...จึยยยยยย
+ ชอบวลีนี้มากค่ะ....
สวัสดีค่ะ แอมแปร์~natadee
มาทักทายด้วยความรักและคิดถึงนะคะ
พี่คิมอยู่ กอทอมอ..ค่ะ อยู่ว่าง ๆ หาเวลาไปเติมเต็มค่ะ
น้องแอมแปร์ไม่ติดเหา...แต่ป้าครูคิมเคยแล้วค่ะติดเหาจากนักเรียน
เพราะเช้าขึ้นมา เจอกันก็วิ่งมากอด มาหอม ได้โอกาสของเหาพอดี
+ ป้าคนที่ไม่มีราก..ป้าคนที่เป็นดอกไม้สีม่วง.....
+ ทำไมป้าเขาถึงไม่มีรากงะแม่....
+ พี่บิ้วเขาเป่าครุ่ย...งะแม่..แต่แอมแปร์อยากตีระนาดมากกว่า...ก็แอมแปร์เป่าไม่เป็นนี่แม่....
+ ยิ้มพิมพ์ใจ..สดใสมากค่ะ...เปรียบยิ้มนี้เหมือนดอกแก้วขาวสะอาดค่ะ....
+ 
บังหีม...ขุมปัญญาของชุมชน...
+ บังหีมค่ะ...เด็ก ๆ เข้าใจค่ะว่าป่าชายเลนมีความสำคัญ...
+ อิ อิ...แต่ผู้ปกครองไม่เข้าใจ...ถึงเข้าใจ..แต่เรื่องปากท้องของลูกเมียอีกหลายปากหลายท้อง....ก็สำคัญเหมือนกัน....
+ อนุรักษืก็ใช่...ปากท้องก็ใช่...
+ แล้วจะให้ประชาชนตาดำ ๆ ทำอย่างไรดี...แต่นายทุนจากในเมืองต่างหาก...ที่ทะลายได้อย่างมากมาย...ถางป่าทำนากุ้งที่ละมากมาย..โดยไม่สนใจว่าชุมชนที่นี่จะเป็นเช่นไรเมื่อวันเวลาผ่านไป....
+ พูดถึงชาวบ้านเอง...ก็ไม่ทำนากุ้งมากมายหรอกค่ะ...คนที่ทำลายล้างจริง ๆ น่าจะเป็นนายทุนผู้เงินมาก..โลภมากต่างหาก.....
+ อนิจจัง.....
มาเยี่ยมพี่อ๋อย
รอรับข้าวเกรียบ
อิอิ
+ 
พี่อุ๊....ที่น่ารักค่ะ...
+ เปิดเทอมเมื่อไหร่..จะนำภาพสาวน้อยนูราวาตี..และบูไรดะห์มาฝากค่ะ...
+ อิ อิ...แล้วจะได้รู้ว่า...ใส่แว่นไหมนะค่ะ...
+ พี่อุ๊ค่ะ...บ้านของนูราวาตี..อยู่ใกล้ทะเลมากค่ะ...ดีที่ อบต.เอาหินมากั้นเป็นแนวป้องกันน้ำทะเลซัดค่ะ....
+ นูราวาตีมีพี่น้อง 4 คนค่ะ...นูราวาตีเป็นพี่คนโต...เคยถามว่านูราวาตีสนิทกับใครระหว่างพ่อกับแม่...นูราวาตีบอกว่าสนิททั้งสองคนค่ะครู...แต่บางทีแม่นะกินเยอะ...กินกับข้าวหมดเลย...ชอบเหลือแต่น้ำแกงให้หนูกิน...หนูเบื่อตรงนี้แหละค่ะ...
+ แฮะ ๆ....
+ 
พี่แก้ว...พี่สาวที่มากมายน้ำใจ...สวยใสด้วยมิตรภาพ.....
+ ขอบคุณมากค่ะ....ช่วงนี้งานยุ่งเหรอค่ะ....
+ รักษาสุขภาพกายและใจด้วยค่ะ....
+ คิดถึงมากมายเลยค่ะ....
+ 
ท่านอ้ายปรีดา....ที่แสนคิดฮอด...
+ อิ อิ...เปลี่ยนภาพใหม่แล้วเหรอค่ะ...
+ อะ..น่ารักดีจริง...
+ ขอบคุณมากค่ะ...โธ่..อ้ายรู้ซะมั่ง..ไผ๋เป็นไผ๋...
+ ก็เก่งเหมือนอ้ายนั่นแหละ....
+ ฝากคิดถึงพี่ฝุ่นด้วย....รอนะหลานรัก...อาอ๋อยจะส่งความคิดถึงแบบสัมผัสได้ไปหา...รอนะค่ะ...อาจนานไปบ้าง..แต่ตอนปิดเทอมน่าจะไปถึง...
+ 
คุณแม่ใหม่..พี่พอ...น้องเพียง...
+ น้องเพียงค่ะ...ป้าอ๋อยขอโทษมากมายเลยค่ะ....
+ ก็ป้านะจิตตก...เลยไม่มีกะจิตกะใจต่ออะไรเลย...
+ วันนี้มาเพ่ง พิศ พินิจมอง...น้องเพียงทำให้ป้าอ๋อยได้คิดอะไรตั้งหลายอย่าง....ยิ้มนี้ของน้องเพียงทำให้ป้าอ๋อย...ใจรื่นรมย์ มากมายค่ะ...
+ ยิ้มของน้องเพียงทำให้ป้าอ๋อย...มีกำลังใจที่จะสอนเด็ก ๆ ให้เป็นคนทำดี กันต่อไปค่ะ....
+ ขอบใจมากนะลูก....ป้าอ๋อยว่าป้าอ๋อยหลงรักหนูเข้าแล้วละค่ะ...
+ คุณแม่ใหม่ค่ะ...ส่งรูปหลานเพียงมาให้กำลังใจป้าอ๋อยบ่อย ๆ นะค่ะ....
+ 
หนูต้อมจ๊ะ.....
+ พี่อ๋อยขออภัยอย่างมากเลยนะจ๊ะ...แบบว่าจิตตก...เพิ่งกู้คืนมาได้...
+ เมื่อจิตตก..อะไร อะไร..ก็ดูจะแย่ไปด้วย...
+ พี่อ๋อยว่า..สองศรีพี่น้อง..ต้อมและต่อ...เก่งมากค่ะ..มีความอุตสาหะ..มานะ...พยายาม...
+ น่ารักมากค่ะ...ช๊อบ..ชอบ....
+ แอมแปร์อยากได้...บอกให้แม่อ๋อยพับให้บ้าง...อะจึยยยยย...คงต้องร้องเพลง...รอไปก่อน...เพราะคงจะลำบากน่าดู....
+ " น้าต้อมเก่งมากเลยแม่...น้าต้อมและพี่ต่อ...เหรอแม่...อ๋อ..ตัวที่ลาย ๆ ของพี่ต่อเหรอแม่...แล้วสีขาวของน้าต้อมเหรอแม่...เขาทำได้ไงงะแม่...เก่งมาก ๆ เลย...แอมแปร์ชอบงะแม่...แอมแปร์อยากได้งะแม่..."...
+ 
อะ..น้องนา...
+ อิ อิ...เด็ก ๆ เขามีความสามารถค่ะ...
+ ถ้าเขาโตขึ้นก็คงเก่ง...หน้าตาดี..เหมือนหนูนา....น้าอ๋อยว่าพลังคนหนุ่มสาวแบบหนูนานั่นแหละ...มีมากมายมหาศาลค่ะ..สร้างสรรสิ่งดี ๆ ได้มากมายที่สุด....
+ อิ อิ...นึก ๆ แล้วอยากแอ๊บเด็กบ้างจัง...
+ อิ อิ....
- ป้าเขี้ยวส่งมือตบไปให้ 2 อัน
- สีเขียวและสีแดง
- เมื่อสายๆวันนี้เอง
- คงซัก 2-3 วัน จึงได้รับของ
- ได้รับแล้วเอามาโชว์ที่บันทึกป้าด้วยนะจ๊ะ
+ 
อ.ลำดวน...เจ้าขา..
+ อิ อิ...หอมแก้มเหรอค่ะ....
+ นึก ๆ แล้ว..เอ...จะเป็นยังไง...เพราะเด็ก ๆ ที่นี่(ป.4-ป.6 )เขาไม่คุ้นชินกับการสัมผัสแบบนั้น....
+ แต่ก็จะลองดูค่ะ..แต่เด็ก ๆ ป.1 ป.2 นี่อ๋อยหอมบ่อยค่ะ..เวลาตอบคำถามถูก..ก็จะหอมแก้ม...เป็นรางวัล...
+ มีครั้งหนึ่งค่ะ...ฟลี บากา ไม่ยอมทำอะไร..การบ้านก็ไม่ทำ...ใบงานก็ไม่ส่ง...อ๋อยไม่อยากดุ...ไม่อยากตี...ก็เลยจับหน้าฟลี แล้วหอมแก้มซ้าย..พอจะหอมแก้วขวา..ฟลีวิ่งหนี..ครูอ๋อยวิ่งตาม..วิ่งไปที่สนาม..เพื่อนก็วิ่งไปให้กำลังใจกัน...โอ้โห...เฮฮากันค่ะ...
+ หลังจากนั้นฟลีก็พยายามทำการบ้านและส่งใบงานมากขึ้นแม้จไม่ทุกครั้ง...แต่มีการส่งค่ะ...
+ อิ อิ....
+ 
ท่านพี่ยาว...
+ เมื่อคืนไปเยี่ยมของฝากจากภูเรือมาแล้วค่ะ....แต่ไม่ได้เม้นต์...แบบว่าจิตตกนะค่ะ....
+ เด็ก ๆ บอกว่าผู้ใหญ่ก็รู้ค่ะ....
" พ่อบอกว่าพ่อรู้ค่ะครู...แต่พ่อบอกว่าเราก็ต้องทำมาหากิน..."
+ เฮ้อ....บ้านของ ด.ญ.นูราวาตี คลื่นซัดเข้าฝั่งกินดินเข้ามาจะถึงบ้านแล้วค่ะ...ดีที่ อบต.เอาก้อนหินมาทำแนวป้องกันไว้ให้ค่ะ....
+ แต่นานวันไปไม่รู้จะเป็นแบบไหนนะค่ะ....
+ คิดถึงพี่ยาวจังเลยค่ะ...ไม่ทราบว่า..จิตตกเหมือนกันไหมนี่...
+ 
ขอบคุณค่ะพี่ครูคิม....
+ พี่ครูต้นแบบของอ๋อย....
+ เด็ก ๆ สะท้อนปัญหาที่อยู่ใกล้ตัวของเขานะค่ะ..เพราะบ้านของ นูราวาตี คลื่นซักเข้ามาเหลือเมตรกว่า ๆ ก็ถึงบ้านแล้วนะค่ะ...
+ พอพูดคุยกัน..เขาก็เลยคิดว่าจะเล่าเรื่องแบบนี้ค่ะ..อ๋อยก็ช่วยเกลาเรื่องภาษา..เพราะเด็กที่ใช้ภาษายาวีเป็นภาษาหลักจะไม่ค่อยแข็งแรงในเรื่องของการใช้ภาษาที่เป็นทางการเท่าไหร่ค่ะ...แต่เราเป็นครูอยู่กันทุกวันเรารู้ว่าสิ่งที่เด็กเขียนหรือพูดหมายถึงอะไร...
+ ก็ขนาดเด็ก สะกดคำว่า หอ - สระอี..ได้โดยไม่รู้สึกอะไร..เพราะเขาไม่รู้ความหมายนะค่ะ....
+ อิ อิ....
+ 
ฮ่า ๆ ป้าเขี้ยว..ผู้เปี่ยมด้วยมุขเด็ด.....
+ อิ อิ..เด็ก ๆ บอกว่าพ่อรู้ค่ะครู...แต่พ่อก้ต้องทำเพราะเราต้องทำมาหากิน...
+ อะจึยยยยยย.....แต่ที่ร้ายกว่าคือ..พวกนายทุน...ทำทีหนึ่งกินพื้นที่กว้างขวางเลยค่ะ....
+ ตอนนี้ดีหน่อย..เหตุการณ์ไม่ดี..ก็เลยงดเว้นจากการเลี้ยงกุ้งค่ะ...แต่พื้นที่ที่ทำไปแล้วก็นำความเสียหายมากมายค่ะ...
+ ก็พื้นที่เป็นหลุมเป็นบ่อไปแล้ว...ทำอะไรก็ไม่ได้...ว้า...แย่จัง..
+ อิ อิ...แอมแปร์เลียนแบบค่ะ...มีการไปนอนข้างฝาแล้ง..นอนหงายท้องเลียนแบบอะน้องหมา....
+ ฮ่า ๆ พ่อสัมว่า...ดู ๆ แอมแปร์ทำ....
+ 
อะจึยยยย..น้องจิคนหน้าตาดี...
+ แถมทำให้พี่ ๆ น้า ๆ อา ๆ ป้า ๆ ลุง ๆ ได้ยิ้ม ได้ฮา...ทุกครั้งที่มา....
+ ว่าง ๆ จิเอาเรื่องราวป่าชายเลนไปร้องเป็นเพลงอีแซวบ้างเน้อ...
+ 
ขอบคุณมากค่ะ อ.ยูมิ...
+ เด็ก ๆ เล่าเรื่องจากเรื่องที่เขาเห็นและเผชิญอยู่นะค่ะ....
+ ปิดเทอมนี้..น้องต้นและน้องเต้...ได้เรียนรู้ สนุกสนาน...แบบท่องไปในโลกกว้างกันน่าดูเลยนะค่ะ....
+ ปลื้มใจแทนเด็ก ๆ จังเลยค่ะ....
ตามมาทักทายอีกรอบ ก่อนไปนอน อยากไปช่วยอบรมครูภาคใต้ ฮ่าๆๆๆๆ ปิดเทอมเมื่อไรครับ
+ 
...ท่านพี่ครูพรรณา...
+ อิ อิ...ครูต้นแบบของอ๋อย....
+ คิด ๆ ไว้ว่าจะทำเป็นชุดเกี่ยวกับ " รักษ์สิ่งแวดล้อมของชุมชนเรา" นะค่ะ...
+ ชุดนี้ถ้าไม่ผิดพลาดอะไรก็น่าจะมี 4 เรื่องค่ะ..
1. มะแอกับป่าโกงกาง
2. หนูมีนากับป่าชายเลน
3. ราชาแห่งกองขยะ
4. ต้นไม้ของฉัน...
+ สำหรับต้นไม้ของฉันเป็นเรื่องราวเกี่ยวกับต้นโกงกางที่ชาวบ้านและกรมป่าไม้ช่วยกันปลูกไว้...แต่ไม่มีการป้องกันปล่อยให้แพะกิน...ปลูกไปเป็นร้อยต้น...แต่รอดไม่ถึง 10 ต้น...ค่ะ..
+ ปลูกแล้วไม่ดูแล..ปลูกทำไมละนี่...
+ ท่านพี่ครูหายดีหรือยังค่ะ....
+ รักษาสุขภาพกายและใจด้วยนะค่ะ..
+ ก๊าก ๆๆๆๆ...อะหนุจิ...
+ อะจึยยยยย...ทำกับพี่โย่งหน้าตาดีได้งัย...อิ อิ...น่ารักมาก....
+ เออ...เอาไป รพ.ไหนดี..น้าอ๋อยก็กำลังคิด....
+ เอาเป็นว่าเอากลับบ้านพักครูก่อนแล้วกันค่ะ...
+ 
ฮ่า ๆ ...น้องครูตุ๊กแก...หน้าตาดีเหมือนแอมแปร์...
+ เราต้องกระตุ้น...สะกิด...และคอยให้กำลังใจเพื่อให้เด็ก ๆ ได้ดึงเอาศักยภาพมาใช้ค่ะ...
+ ถ้าเราไม่กระตุ้น...ไม่สะกิด...บางที่เด็ก ๆ ก็ไม่รู้ว่าตัวเองมีศักยภาพแค่ไหน...ใช้อย่างไร....
+ เด็กเล็ก ๆ แถวบ้านอก...ต้องมีเราอยู่เคียงข้างเป็นพี่เลี้ยงก่อนค่ะ...
+ เมื่อไหร่ที่เขารู้จักตัวเอง...เมื่อนั้น..ไปโล้ด.....
+ แล้วเราจะเห้นว่า..เด็ก ๆ นี่ทำอะไรได้น่าทึ่งมากค่ะ...
+ ฮ่า ๆ ...เมื่อคืนหลวมตัวแต่งหน้าทาปาก...ชวนพ่อสัม แอมแปร์ไปงานแต่งครูตุ๊กแก....
+ ทางเข้างานสวยดีค่ะ...เมื่อกี้แว้บไปหา อ.ขจิต..เห็นเขากำลังกินเลี้ยงกันพอดี...ว่าแต่เจ้าบ่าวอยู่ไหนนา...
+ ก๊าก ๆ..อิ อิ...ฮ่า ๆ
+ 
เจ้าโย่ง...
+ ฮา ๆ ไม่เป็นสายบัวรอเก้ออีกต่อไปไหมละ....
+ รอคอยมานานแสนนาน......
+ แล้ววันที่ฝันเป็นจริงก็มาถึง...ว่าแต่งานนี้บรีสแจกอะไรละ...
+ เอ้ย...ไม่ใช่...
+ ดูไปยิ้มไป..อิจฉาไป...อิจฉาเห็นเขากอดกัน...เขากอดกันแน่แล้ว...
+ ขอบใจนะจ๊ะ..ที่นำสิ่งดี ๆ แบบนี้มาฝากค่ะ
+ 
ท่านพี่ อ.ขจิต....
+ ขออภัยนะค่ะ...ที่ตอบความคิดถึงช้ามาก...แบบว่าจิตตกนะค่ะ...ตามเก็บจิตอยู่ค่ะ...
+ แอมแปรืมาชื่นชมแล้วค่ะ...พร้อมถามว่า...
" หมากับวัวมันเล่นกันไหมแม่..."
" งัว..มีหลายตัวน่ารักจังเลยค่ะ...แอมแปร์นะชอบงัว...ลุงขจิตส่งมาเหรอแม่..."
+ 
ท่านพี่ใบไม้...และหนูเฟิร์ส...
+ ไว้วันหลังป้าอ๋อยจะถ่ายรูปมาฝากนะค่ะ....
+ " แม่..ทำไมน้องเขายิ้มแบบนั้นงะแม่..."
+ " ยิ้มเหมือนก้อนเมฆ...เพื่อนแอมแปร์เลยงะ...ยิ้มตาปิดแบบนี้แหละ.."
+ " ชุดนักเรียนน้องสวยจังเลยค่ะแม่...เขาใส่กระโปรงกันเหรอแม่...แอมแปรืชอบงะ..กระโปรงสวยจังเลย..."
ป.ล. ขออภัยด้วยนะค่ะ..ที่มาตอบรอยยิ้มพิมพ์ใจที่แสนงดงามของหนูเฟิร์สช้ามาก...ป้าขอโทษนะค่ะลูก....แบบว่าจิตตกนะค่ะ...เพิ่งหาเจอ..และทำใจได้...เฮ้อ...ออ..พี่ใบไม้กินของฝากหรือยังค่ะ...อร่อยไหม...คิดถึงค่ะ...
+ พี่คนไม่มีราก....
+ ขอบคุณมากค่ะ...ใจยังไม่แก่กล้านะค่ะ...เลยกลายเป็นจิตตก....
+ แอมแปรืมาชื่นชมแล้วค่ะ..สำหรับเจ้าไดโนเสาร์..
" ตัวที่สองแล้วใช่ไหมแม่...ที่ป้าดอกไม้สีม่วงคนที่ไม่มีรากส่งมาให้แอมแปร์...แอมแปร์ชอบดอกไม้สีม่วงจังเลยแม่..."
+ ทำไมถึงชอบละลูก....
+ อ้าว..ก็ป้าเขาเป็นดอกไม้สีม่วงไงแม่...แอมแปร์เลยชอบ...
+ อิ อิ...
+ อิ อิ..ท่านพี่เขี้ยว...
+ ภาพที่ท่านพี่ส่งมา..โดนใจแอมแปร์อย่างจัง....ก็หล่อนอยากได้มากเลย...มือที่เป็นพัดไว้วี ๆ งะแม่...
+ " เย้ ๆ นี่ไงแม่..มือที่เป็นพัดไว้วี ๆ งะแม่...เหมือนที่แอมแปร์เห็นในโทรทัศน์ไงแม่..."
+ " แอมแปร์..อยากได้งะแม่...แม่บอกป้าเขี้ยวให้แอมแปร์หน่อยสิแม่..."
+ ก็แม่ไม่มีเบอร์ป้าเขี้ยวงะ...แต่ลองโทร.หาป้าดาวดูก่อนว่าป้าดาวมีเบอร์ป้าเขี้ยวไหม...
+ ว้า...ป้าดาวไม่มีงะลูก...เดี๋ยวเราไปบอกป้าเขี้ยวที่บ้านป้าเขี้ยวแล้วกัน...
+ " ได้เลยแม่...บ้านป้าอยู่ไหนงะแม่..เราไปทางคอมพิวเตอร์เหรอแม่..."
+ " แม่...ทำไมป้าเขี้ยวไม่โทร.มาซะทีละแม่...แอมแปร์รอนานแล้วนา..."..
+ และแล้วค่ำคืนนี้แอมแปร์ก้มีความสุข...เพราะหล่อนได้คุยกับท่านป้าเขี้ยวของหล่อนแล้ว...และหล่อนก็ได้ในสิ่งที่รอคอย...
+ ขอบคุณป้าเขี้ยวอย่างสูงค่ะ...ที่กรุณาทำฝันให้เด็กตาดำ ๆ แถมตัวดำๆ...ด้วยอ้าว..
+ ขอบคุณมากมายเลยค่ะ...
มาเยี่ยมครับ สบายดีนะครับ
จ๊ะเอ๋...จ้ะน้องแอมแปร์
คุณป้าดอกไม้สีม่วง...มาหาค่ะ...
จะบอกคุณอ๋อยว่า...เราคิดและรู้สึกไม่ต่างกันค่ะ เพียงแต่คุณอ๋อยอยู่ไกล จึงอัดอั้นและไม่มีโอกาสเหมือนคนไม่มีราก...ที่ได้ไปเห็นของจริง ในสถานการณ์จริง ...
อย่าทุกข์ใจ อย่าให้สิ่งที่เราไม่สามารถควบคุมได้มาทำให้เราหวั่นไหว ... โลกเป็นเช่นนีhเอง เพียงเราทำในบทบาทหน้าที่ของเราให้ดีที่สุด ก็เพียงพอแล้ว..
และคนไม่มีรากเชื่อมั่นในคุณอ๋อย พ่อสัม น้องแอมแปร์ เราล้วนปรารถนาดีต่อบ้านเมือง แต่เราไม่ควรทะเลาะเบาะแว้งหรือต้องทุกข์ใจเพียงเพราะ...เราเห็นต่างกับคนอื่น...
รักษาใจนะคะ...^_^...
พี่อ๋อย : ออกแบบโอ่งอย่างเดียวคงไม่พอมั้ง ครับ อิอิ รบกวนขอพิกัดที่อยู่ด้วย ครับ
น้องแอมแปร์ : ถ้าเลือกได้แล้วจะพับส่งไปให้ นะ ครับ o____O
....พี่น้องผองเพื่อนค่ะ... ขอลัดคิวนิดหนึ่งนะค่ะ...
+ แอมแปร์นี่ไง...ป้าดอกไม้สีม่วงมาแล้ว....
+ " โอ้โห...ใหญ่เลยเหรอแม่...สวยจังเลยแม่...สวยจริง ๆ ..พ่อสัมมาดูสิ..ดอกไม้สีม่วง..สวยไหมพ่อ..."
+ " พ่อ ๆ ทำไมป้าเขาถึงไม่มีรากงะแม่..."
+ ฮ่า ๆ...เห็นที่ท่านป้าต้องตอบแล้วละค่ะ...เพราะรู้สึกว่าแอมแปร์ถามหลายครั้งแล้วค่ะ...
+ อ๋อยก็ไม่รู้จะตอบยังไง....ท่านพี่ต้องช่วยอ๋อยแล้วละค่ะ....
+ อิ อิ...
- เนี่ยนะคะ ถ้ามีกระเป๋าโดราเอมอน จะเอาประตูทะลุมิติมาให้น้องแอมแปร์ กระโดดเข้าไปเชียงใหม่ จะได้เจอทั้งป้าเขี้ยว น้าต้อม และพี่ดาว อิอิ (เราเป็นเพื่อนกันแล้วนะ ใช่มั้ย แอมแปร์ลดวัยให้ป้าเอ้ย พี่ดาวแล้วนี่นา
- อะจึยยยยยย.....อิอิ คำนี้ของใครง่ะ พ่อสัม แม่อ๋อย หรือว่าน้องแอมแปร์
พี่..พี่..พี่.. จะเป็น "พี่" ไม่ยอมเป็น "น้า" หรอกนะแอมแปร์ ต้องเรียก "พี่" หง่ะ
แอมแปร์จ๋า
ป้าคนไม่มีราก .. เป็นนามแฝงคือชื่อเล่น ๆ ค่ะ ... เหมือนที่หนูชื่อ แอมแปร์ ไงคะ ...
เอาแมลงปอมาฝากอีกตัวค่ะ...เพิ่งถ่ายได้เมื่อ 3 วันที่แล้วจ้ะ...ชอบไมจ้ะ...^_^....
+ พี่ดาว....ขำจริง ๆ...
+ " แม่หัวเราะอะไร....หัวเราะลูกเหรอ...หัวเราะทำไม...หัวเราะอยู่ได้...แอมแปร์ไม่พูดกับแม่แล้ว..."
+ ฮ่า ๆ แอมแปร์เข้าใจผิดมีงอนด้วยค่ะ...
+ เอ..เล่าให้แอมแปร์ฟังยังไงดีละ...
+ น้องต้อม...พี่อ๋อยหัวเราะจนแอมแปร์งอน..นึกว่าหัวเราะที่หล่อนพูดคนเดียว....
+ ว่าแล้ว..ต้อมเข้ามาให้ขำอีก....
+ แอมแปร์จะเรียกน้าต้อมที่เขาพับเต่าให้ลูกว่าพี่..หรือ...น้า..ละ...
+ " ทำไม่งะแม่...เรียกพี่ก็ได้...ทำไมงะแม่...ก็แม่หัวเราะทำไม่...แอมแปร์อยากรู้..."....
+ จิตตก...ฟื้นคืนชืพเลยค่ะ....
+ ลันล้า...
- น้าต้อม น้าต้อม ขออีกซักที น้าต้อม
- เห็นภาพเลยง่ะ ครูอ๋อย น้องแอมแปร์ น้า...อ้อ..พี่ต้อมกระทืบพื้นเต้นๆๆๆไม่ยอมเลื่อนขั้นเป็นน้าแน่ะ ว่าแต่น้องต่อหน้าตาน่ารักจริงๆ เนอะ
- รู้ไหม ขนาดน้าอึ่งอ๊อบ คุณน้าแห่งชาติยังได้เป็นป้าไปแล้ว เมื่อกลางสัปดาห์นี้เอ๊ง...
- อ้าวแล้วทำไมคนนี้คนไม่มีราก เป็นป้าไปได้ล่ะ ก็พี่ดาวยังเป็นเพื่อนน้องแอมแปร์อยู่นี่นา...โหหลานเราคิดได้ไง " พ่อ ๆ ทำไมป้าเขาถึงไม่มีรากงะแม่..." ว้าวว น้องสาวเราไม่มีราก
+ ป้าดาว..เอ้ย..ไม่ใช่...พี่ดาว...
+ ยังขำได้อีกค่ะ....
+ แอมแปรืเขายอมปรับตำแหน่งให้น้าต้อม น้าต้อม น้าต้อม..เป้นพี่ต้อมแล้วค่ะ...
+ อิ อิ...สงสัยแอมแปร์จะสงสารพื้นนะค่ะ....ก็แหม...ตัวกลมพอควรมิใช่เหรอ....
+ อิ อิ...น้าต้อม...เอ้ย...น้องต้อม...งอนไหมนี่ที่เราแอบกล่าวถึง....
+ ฮ่า ๆ .....ป้าดาว...เอ้ย...ป้าดาว..ของน้องต่อ...
สวัสดีครับ
แวะมาอ่านการ์ตูนเด็ก ภาพสวยดีครับ
แนะนำเรื่องการถ่ายภาพ ครับ
หากเป็นไปได้ ควรถ่ายในที่สว่างจะได้ไม่ต้องใช้แฟลช เนื่องจากแสงสะท้อนที่เกิดขึ้นจะรบกวนและบดบังความสวยของภาพ
- มาขำๆๆหลาน
- คนไม่มีรากคงอึ้งไปเลยเนอะพี่ดาว น้าต้อมเอ้ยพี่ต้อม
- ฮ่าๆๆ
- ปกติวัวกับหมาจะเล่นกัน
- แต่วัวชอบดีดหมา
- หมาเลยมาแบพัก
- อิอิๆๆ
ฝีมือการวาด ลงสี ไม่ธรรมดา
เนื่อเรื่อง..เยี่ยม
ดีใจไปด้วยค่ะ
- เอามาฝากหลานอีก
- ฮ่าๆๆๆ
- หลานต้องชอบแน่ๆๆ
ตาม มาทักทาย
ได้มาอ่านนิทาน หนูมีนา กับป่าชายเลน
โอ เรื่องน่ารัก พักสายตากับรูปวาด สีสันสดใส
แล้ว อุทานในใจว่า เก่งจริง ค่ะลูกศิษย์ อ แอมแปร์
สุดท้าย ยังมาเจอปากวัว ทาลิป ให้ ขำ กิ๊กๆ อีก
ขอบคุณ น้องแอมแปร์ เจ้าของบล็อก ขอบคุณ วัวไล่จูบ ของ อ ขจิต
- สบายใจขึ้นหรือยัง
- เป็นห่วงจึงแวะมาหา
- เป็นห่วงจริงๆ
เป็นห่วงนะน้องอ๋อยนะ.... อิ อิ
+ ท่านพี่อ.ดร ขจิต....
+ อ๋อยปิดเทอมแบบไม่ต้องไปทำงานวันที่ 14 ต.ค. 51 ค่ะ....
+ เมื่อวันศุกร์ได้โทร.ประสานกับครูวิชาการ 4-5 โรง เขาก็โอเคนะค่ะ...แต่ต้องรอดูว่าท่าน ผอ.แต่ละโรงจะว่ายังไง....ค่ะ...
+ ถ้ายังไงจะรายงานข่าวไปอีกที่ค่ะ...ต้องรอตอนเปิดเทอมโน่นแหละค่ะ...
+ ท่านพี่นะพักผ่อนบ้างนะเจ้าค่ะ....
+ อิ อิ...ไปงานแต่งของครูตุ๊กแก..แล้วเมื่อไหร่จะถึงงานท่านพี่ค่ะ.....
+ รอ ...ร๊อ...รอ...ค่ะ...
+ อ๊ะ...น้องนา...
+ ขอบใจมากจ้า...
+ ว่าแต่วันนี้...ไปไหนมากับพี่โย่ง..และเจ้าจิ....
+ เกือบไปไหมละ...ซ่าส์...กันน่าดูชม..อิ อิ..ท่านพี่ทหารเลยขอพูดด้วย....
+ ได้ใช้ความหน้าตาดีให้เป็นประโยชน์ไหม...อิ อิ...
+ ท่านคุณตาประจักษ์ และน้องม่อน.....
+ ขอบคุณมากค่ะที่ชวนน้องม่อนมาอ่าน....ช่วงนี้คุณตาคงมีเวลาให้น้องม่อนมากมายเลยใช่ไหมค่ะ....
+ น้องม่อนมีความสุขน่าดู....
+ ฝากหอมแก้มน้องม่อนด้วยค่ะ...
+ ฮ่า ๆ ...พี่ครูคิม....
+ อะจึยยยยย....ติดเหาเด็กน้อยด้วย...
+ ไม่เป็นไรค่ะ...เหา เด็ก ครู เราสามคนคงอยู่คู่กัน....
+ ฮ่า ๆ ท่านพี่ครูอยู่ กทม.เหรอค่ะ...อย่าลืมเติมเต็มกับงานสัปดาห์หนังสือนะค่ะ.....
+ คิดถึงค่ะ.....
+ รอรับนะจ๊ะ...น้องโย่ง...
+ อย่าลืมหิ้วไปฝาก ครอบครัวด้วยเด้อ...
+ น้องจิ..ฮ่า ๆ ...ขึ้นไปทำไม๊...ลงมา..
+ แบบนี้แหละ...แอมแปร์ชอบ...มีหวังต้องส่งไปให้เจ้าจิสอนแน่แล้ว...
+ เอ...หรือไม่ต้อง...เพราะเป้นเองทางสายเลือด...อะจึยยยยย
+ ท่านป้าเขี้ยว...
+ ขอบุญกุศลจงเกิดแด่ท่านป้าด้วยค่ะ...
+ เพราะท่านป้าได้ทำให้ความหวังของเด็กน้อยคนนี้..เป็นดังฝัน
+ " แม่..ป้าเคี้ยวส่งมาหรือยังงะแม่"
+ ส่งมาแล้ว...รอหน่อย..
+ " แม่เราโทร.ไปหาป้าเขี้ยวอีกได้ไหม...ก็ลูกคิดถึงงะ..."
+ ไม่ต้องเลย...แม่รู้แหละ...ว่าลูกคิดอะไร...รบกวนคุณป้ามากไปแล้วค่ะ...ป้าพักผ่อนบ้าง....
+ " แม่นิ..ไม่ได้เรื่องเลย...ก็แอมแปรืบอกว่าคิดถึงเฉย ๆ "..
+ อิ อิ...หล่อน..นะ..เจ้าเลห์จะตายค่ะ...ป้าเขี้ยว...
+ น้าต้อม..เอ้ย..ไม่ใช่...พี่ต้อม...
+ ขอบคุณมากค่ะ...พี่ต่อ..และน้า.เอ้ย..พี่ต้อม...
+ แอมแปร์ชอบสัตว์ทุกประเภทค่ะ...
+ ว่าแต่พี่ต่อเถอะ...ติดต่อมาอยู่แก็งค์หน้าตาดีดีไหมเอ่ย...
+ อิ อิ....
+ 
คุณคนโรงงานค่ะ...
+ ขออภัยด้วยค่ะ...ที่ไม่ได้ฝากร่องรอยในการไปเยี่ยม...แบบว่าช่วงนี้จิตตก..นะค่ะ...
+ เพิ่งจะหาเจอ...ค้นหาหัวใจให้เจอก็เป็นสุข....
+ แล้วจะแวะไปเยี่ยมค่ะ...
+ ขอบคุณมากค่ะ " น้องต่อ"
+ ยอดนักพับกระดาษ...หนุ่มน้อยนักออกแบบผลิตภัณฑ์...ใครสนใจหนุ่มน้อยมากความสามารถคนนี้เชิญที่นี่ะ...
http://gotoknow.org/blog/naepalee/215695
+ " พี่คนนี้เหรอแม่...ที่พับเต่า..."
+ พี่เค้าขื่อ.." พี่ต่อ" จ๊ะ...พี่ต่อบอกว่าจะส่งเต่าที่พับมาให้แอมแปร์ด้วย...
+ " พี่ต่อใจดีมากมายเลยใช่ไหมแม่...แอมแปร์ว่า...แอมแปร์ชอบพี่ต่องะแม่.."
+ " อีกนานไหมแม่...เต่าถึงจะมาถึงให้แอมแปร์นะแม่.."
+ นานค่ะ...เพราะพี่ต่ออยู่ไกล..
+ " อ๋อ...อยู่ไกลเหมือนป้าดาว เหมือน ป้าเขี้ยวเหรอแม่.."...
+ ใช่จ๊ะ.....
+ ป้าดาวขา...
+ อะจึยยยยย...นะ..แอมแปร์ชอบพูดค่ะ...
+ สงสัยได้มาจากโดเรม่อน..นั่นแหละค่ะ...อิ อิ...ขำ ๆ ....ขำได้อีก...
+ พี่คนไม่มีรากค่ะ....
+ อธิบายแล้วค่ะ...แต่ดูเหมือนเจ้าหล่อน...จะยังไม่เข้าใจ...เพราะยังถามพ่อสัมอยู่อีกค่ะ....
+ คงเพราะเพิ่งจะสามขวบครึ่ง...จึงยังไม่เข้าใจ...
+ " พ่อ...ทำไมป้าเขาต้องไม่มีรากด้วยงะ...เขาเป็นดอกไม้สีม่วง..แล้วทำไม่ไม่มีราก.."
+ อะจึยยยยย...คงต้องรอเวลาให้โตค่ะ...
+ " อ๋อ..แมลงปอใช่ไหมแม่..ในหนังสือแอมแปร์ก็มี...มีสีแดง..และมีสีฟ้าด้วย...แต่สีอื่นไม่มี...แบบนี้แอมแปร์เคยเห็นที่ ร.ร.งะแม่.."
+ โธ่...ป้าดาวไม่มาเลี้ยงดูสักวันละค่ะ....
+ อ๋อยจะบอกให้...108 1009 คำถามค่ะ...
+ บางที่แม่รำคาญ...มีตวาดค่ะ...
+ รู้นะค่ะ...ว่าไม่ดี...แต่แบบว่ามันเหลืออดนะค่ะ....
+ ถึงวันนี้หล่อนก็ยังไม่เข้าใจค่ะ...ว่าทำไมป้าดอกไม้สีม่วง..เป้นต้นไม้...แต่ทำไมไม่มีราก...บางที่..ก็ถามขึ้นมาเฉย ๆ โดยไม่มีปี่มีคลุ่ยค่ะ...
+ 
ขอบคุณมากค่ะ อ.เพชรากร..
+ คือว่าไปถ่ายมาจากห้องสมุดจอห์นเอฟ มอ.ตานี นะค่ะ..เขาโชว์ไว้ที่นั่นค่ะ..ไม่ได้ให้คืนค่ะ...
+ ก็เลยเป็นแบบที่อาจารย์เห็นนี่แหละค่ะ....
+ ว่าแต่...น้ำพริกมะขามอ่อนกับถั่วพลู...คิดแล้วน้ำลายยังสอได้อีกค่ะ...
+ ท่านพี่ อ.ขจิต..ผู้แสนขยั๊น..ขยัน..
+ เล่าให้แอมแปร์ฟังแล้วค่ะ...
+ " ดีด..เป็นแบบไหนงะแม่...ลูกไม่เห้นจะเข้าใจเลยนิ"
+ " แม่ทำไมงัว..ต้องดีดหมาด้วยงะแม่.."
+ อิ อิ....
+ 
ขอบคุณมากค่ะพี่ภูสุภา....
+ เด็ก ๆ เล่าเรื่องจากเรื่องใกล้ตัวค่ะ...
+ แต่อ๋อยก็ช่วยเกลาเรื่องภาษาให้นะค่ะ...
+ ส่วนเรื่องการวาดนี่..เด็ก ๆ เขามีพรสวรรค์ค่ะ..เพียงแต่เราต้องกระตุ้น..สะกิด..ให้เขาดึงออกมาใช้นะค่ะ...
+ เพราะบางทีเด็ก ๆ เขาไม่รู้ตัวเองค่ะ..ว่าเขาเก่งด้านใดบ้าง...
+ ขอบคุณมากค่ะ...
+ ฮ่า ๆ ท่านพี่ อ.ขจิต...
+ ก็เพราะเจ้าวัวนางงามปากแดงตัวนี้แหละ...ทำเอาแอมแปร์ต้องแอบหยิบลิปสติกแม่อ๋อยเอาไปป้ายปากตัวเอง...
+ ฮ่า ๆ อย่าให้เซด...ค่ะ..ว่าจะเป็นเช่นไร....
+ ขำ ก็ ขำ โมโห ก็ โมโห....
+ ขอบคุณมากค่ะวัวต้นแบบของแอมแปร์...
+ 
คุณหมอค่ะ....
+ ขอบคุณมากค่ะ...
+ เด็ก ๆ เล่าเรื่องจากเรื่องใกล้ตัวค่ะ...
+ แต่อ๋อยก็ช่วยเกลาเรื่องภาษาให้นะค่ะ...
+ ส่วนเรื่องการวาดนี่..เด็ก ๆ เขามีพรสวรรค์ค่ะ..เพียงแต่เราต้องกระตุ้น..สะกิด..ให้เขาดึงออกมาใช้นะค่ะ...
+ เพราะบางทีเด็ก ๆ เขาไม่รู้ตัวเองค่ะ..ว่าเขาเก่งด้านใดบ้าง...
+ นั่นแหละค่ะ...วัวนางงาม...วัวต้นแบบของแอมแปร์หล่อนละค่ะ...
+ ก็พอเรียกให้ดูปุ๊บ...สักพักใหญ่..เอ...แอมแปร์ไปไหนเงียบเชียว...
+ หล่อนอยู่ในห้องค่ะ...กำลังละเลงลิปสติกที่ปากค่ะ...
+ ฮ่า ๆ ...ดูไม่จืดเลยค่ะคุณหมอ...
+ อ๊ะ...พี่พอลล่า...
+ แอมแปร์ก็อยากบอกว่า...
+ โอเค..ไหมท่านพี่...
+ ท่านป้าเขี้ยว....
+ แอมแปร์เห็นรูปก็หัวเราะงอหงายเลยค่ะ....
+ ต้องอ่านให้ฟัง...และต้องปริ๊นออกมาให้ดูค่ะ...
+ ขอบคุณมากค่ะ...สำหรับทุกห่วงค่ะ...
+ ทุกห่วง คือ แง่คิด...ให้ได้คิดค่ะ...
- สวัสดีครับพี่อ๋อย ภาพการ์ตูนสวยดีนะครับพี่
- น่าจะลองส่ง ประกวด หนังสือนิทานประกอบภาพ
- สำนักพิมพ์นายนายอินทร์มีประกวดผลงานนายอินทร์อวอร์ด ครั้งที่ 10 (น่าจะเริ่มส่งผลงานได้ต้นปีหน้า เพราะตอนนี้รายละเอียดการประกวดยังไม่ลงที่เวปไซต์
- ตัวอย่างผลงานของปีนี้นะครับเข้าชมได้ที่
- http://www.naiin.com/award/51/
- เผื่อได้รางวัลก็จะได้เป็นค่าขนมน้องๆ นักเรียน
พาม่อนมาเยี่ยมครับ
ครอบครัวแอมแปร์ครับ
- ไปบ้านดอนหลายวัน
- ห่างหาย g2k
- วันนี้มารายงานตัวแล้ว
- ที่บ้านดอนฝนตกอย่างแรง
- ครูอ๋อยหาโทร.เจอหรือยังครับ
- เป็นเด็กเป็นเล็กทำเป็นลืม
- คิดถึงทุก ๆ คนครับ
- น้องแอมแปร์ครับ
- ไปบ้านดอนคราวนี้
- เจอแต่ฝน ไม่ได้ออกไปท่องเที่ยวที่ใหนเลย อยู่กับปู่และย่าครับ
- วันนี้พี่แพรวหลับแล้ว
- เพราะพรุ่งนี้เช้าพี่แพรวกับแม่จะไปเที่ยวแถว ๆ บ้านปู่เย็น
- และบ้านลุงบรรหาร
- และ ฯลฯ
- ถ้ามีภาพแล้วจะนำมาฝาก
น้องครูอ๋อยครับ
- คห. 66 อ่านแล้วครับ
- ดีมากครับ
- ขอเป็นกำลังให้ครูอ๋อยทำวิจัยในชั้นเรียนต่อไปครับ
- ได้ประโยชน์มาก ๆ
น้องครูอ๋อยคะ
- พี่ไปมาแล้วค่ะ
- ทั้งที่นีเร็วเข้า ที่นี่ด้วยค่ะ... ส่วน..ที่นี่..ค่ะ.. เมื้อกี้ไปแล้วค่ะ ^^
- พี่เป็นโรคกลัวงานวิจัยค่ะ แต่ดีจังที่น้องอ๋อยก็มีงานวิจัยที่เป็นประโยชน์ งวดหน้า ได้ ดี งวดต่อไป ดีมาก งวดต่อไป ดีเยี่ยมค่ะ
- และถือเป็น Best Practice ณ ปัจจุบันของเราด้วยค่ะ ซึ่งจะมีแต่ดี ดี ดียิ่งขึ้นไปนะคะ ที่สำคัญคือเป็นประโยชน์แก่เพื่อนร่วมวิชาชีพ เพราะเรานำมาเผยแพร่ค่ะ
- เชียร์นะคะ
สวัสดีเจ้า..มาเยี่ยมคะ..และมาอ่านหนังสืออ่านเพิ่มเติม น่ารักๆ เนื้อหาน่าสนใจมาก..
มาชื่นชมยินดีและมาเป็นกำลังใจคะ
เอื้องแสงเดือน
- ใช้บันทึกได้คุ้มค่าจริง ๆ
- ทั้งแม่ทั้งลูก..ทั้งพ่อสัม...
- น้องแอมแปร์น่ารักมาก.."เด็กหญิงจำไม"
- พี่ฝุ่น..และ "พี่เกษตร"...ชอบ ๆ 555 อ่านแล้วมีความสุขจัง..
- พาพี่ฝุ่นมาเยี่ยม...
สวัสดีค่ะ พี่อ๋อยจ๋า
มารายงานตัวค่ะ
คิดถึงจังเลย
พี่อ๋อยสบายดีนะค่ะ
กอดๆๆๆๆ......+++
มาชวนไปบันทึกใหม่ เจ๊า ลูก กวน คะ ครูอ๋อย บาย
- ได้รับของฝากหรือยังจ๊ะ
- คุณหลานสาว
- แบบว่าง่วงจังวันนี้
- แต่ยังนอนไม่ได้เพราะยังไม่เสร็จ
- ไปทำงานต่อนะจ๊ะ
- คิดถึงๆๆๆๆๆทั้งแม่ ทั้งลูก ทั้งพ่อ
- มาแนะนำ สไตล์การเขียนที่ถูกใจน้องอ๋อย
- ลองเข้าไปอ่าน GIBBO3.1
- สนุก และมีสาระ
- พี่ติดตามทุกตอน
ป้าคิมมาบอกค่ะ
ว่าให้ส่งต้นฉบับงานวิจัย
ที่บล็อกไหน จำไม่ได้แล้วนะคะ
แนบไฟล์ไปที่
[email protected] นะคะ
จะดูให้แล้วส่งกลับมา มีข้อสังเกตที่ยังไม่แน่ใจนัก
นอนหลับฝันดีทั้งคุณลูกและคุณแม่นะคะ
ดูแล้วนึกถึงตัวเองสมัยประถม ตอนเรียนวิชาศิลปะ ผมเล่าเรื่องแบบน้องๆเค้าไม่ได้ เพราะไม่มีสมาธิมากพอที่จะจดจ่อกับการวาด แต่ลายเส้นและสีสันของงานศิลปะเด็ก ล้วนเต็มไปด้วยความจริงใจ สังเกตง่ายๆว่าส่วนใหญ่ จะวาดรูปคนแบบหน้าตรง ไม่หันข้าง ไม่หันหลัง แต่มองตรงๆมายังผู้ชม ส่วนสีสันที่สดใส คงเป็นเพราะเด็กๆยังมองโลกในแง่ดี ผู้ใหญ่ทำงานศิลปะแบบนี้ไม่ค่อยได้ เพราะสายตาสั้นเกินกว่าจะมองให้ไกลกว่าอคติของตัวเอง
เป็นกำลังใจให้คุณครูครับ
ด้วยความรักและคิดถึงเสมอค่ะ
- กำลังนึกว่า Bug กำกับให้เขียนซะอีก
- ใจหายหมดเลย
- เหมือนเรื่องเล่าภรรยาอยากย้ายตามสามีไปทำงานที่จังหวัดเดียวกัน
- เขียนบันทึกขอย้าย เรื่อง ..ขอย้ายตูดตามสามี...
- ผอ. อ่านแล้วรีบเซ็นต์ อนุมัติ
- ผอ.นึกในใจไม่ให้ไปก็ใจร้ายเกินไป
- ฮ่าๆๆๆๆๆๆ
- ความจริงเขาพิมพ์ผิด จากสระ อิ เป็นสระ อู
- ก๊ากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
- แวะมาเยี่ยมและให้กำลังใจ
- แม่พิมพ์ทองคำของชาติค่ะ
- งง งง เข้าบันทึกนี้
- มีออกระบบทุกที
- อันนี้เป็นครั้งที่ 10 แล้ว
- เอามาฝากหลาน ฟัก ทางใต้เรียกขี้พร้าใช่ไหม
มาถามก่อนว่า 28 ตค อยู่หาดใหญ่หรือปัตตานีครับ
- มารอดูน้องเต้ถูกน้องแอมแปร์หอม
- อิอิๆๆๆ