พักนี้หัวสมองไม่ค่อยแล่น

การเรียบเรียงภาษาเขียน คิดดูติดขัดไปหมด คิดถึงน้องสาว เนปาลี เจ้าของคำพูดที่บอกว่า “ดาวลูกไก่ ตัวหนังสือดิ้นได้” เดี๋ยวนี้ดูราวกับเนื้อสนิมหลอมรวมจับตัวเป็นก้อนๆ ไปเสียแล้วสิคะ

เมื่อได้รับคำร้องขอให้กระโจนขึ้นไปนั่งเล่นๆ ยิ้มไปยิ้มมาห้าสิบห้านาทีเพื่อใช้เวลาในราวห้านาทีเล่าเรื่องเล่นเขียนบันทึกในบล็อกบนเวทีตลาดนัดกรมอนามัยที่จะมาจอดป้ายสถานีเชียงใหม่ในเดือนกุมภาพันธ์ 2553 พร้อมโจทย์ยาวแสนยาวราวกับขบวนรถด่วนวิ่งตรงจากเมืองลาวเข้าสู่สถานีประเทศไทยที่ไหนซักแห่งที่ท้ายสุด Split ตัวไปจอดป้ายทั่วทิศแดนเหนือ ใต้ ออก ตก และใจกลางประเทศ

เวลาผ่านไปหนึ่งสัปดาห์ ฉันก็ยังยอบแยบ หาจุดเริ่มต้นยังไม่ถูก

• เรียนรู้อย่างมีพลัง ผ่าน Weblog ก็ โอ นะท่าน
• เพียงเจ้าของที่ขึ้นไป "ลปรร" คงต้องถอดบทเรียน เชิงประจักษ์ ว่า
• พลังที่ว่า คือ พลัง อะไร
• พลังใจ
• พลังปัญญา
• พลังสติ
• พลังความคิด
• แถม
• น่าจะเล่าว่า แล้ว พลังที่ผ่าน weblog
• นำไปสร้างสรรค์ ร่วมกู่ สู่สังคมแห่งการเรียนรู้ ใน ตน งาน ชุมชน ประเทศชาติ ในส่วนเจ้าของได้อย่างไร ครับ

ก็โจทย์รถด่วนขบวนนี้ถามมาพร้อมเอาคำตอบ(รู้ใจ) ไปหมดแล้ว คำตอบที่อยู่ในใจลึกๆ ถามและตอบเสร็จเรียบร้อยแล้ว ฉันก็เลยขยายไม่ออกนี่คะ ก็เพราะฉันเป็นคนที่พูดไม่เก่ง นี่จะไปทำให้หลายท่านผิดหวังไหมหนอ จะมีคนสงสัยไหมนะว่าคนที่จะไปนั่งเล่น ยิ้มไปยิ้มมา(แถมโทรมอีกต่างหาก) บนเวทีนั่นนะ ใช่...ดาวลูกไก่ ชื่นชมยินดี จริงหรือเปล่า

ตอบเลยค่ะว่า ไม่จริง แค่ชื่อและสกุลก็ไม่ตรงกันแล้วนี่คะ (ก็เพราะโลกจริงกับโลกเสมือนมันคนละโลกเดียวกันนี่นา)

งานนี้ออกตัวก่อนค่ะ...ว่า เจอกับตัวตนที่แท้จริงแล้ว เผื่อใจไว้นะคะ

กำลังเปิดเผยตัวตนจริงๆ ของ ดาวลูกไก่ ชื่นชมยินดี   

เข้ามาเขียนบันทึก...เพราะเป็นคนที่พูดไม่เก่งค่ะ เป็นคนค่อนข้างไม่กล้า ไม่มั่นใจในการยืนอยู่ต่อหน้าสาธารณชนค่ะ ที่เข้ามาเขียนบันทึกเพราะมีความจำเป็นบังคับ (เป็นความเชื่อส่วนบุคคลนะคะ มนุษย์เงินเดือนในระบบราชการปัจจุบันส่วนมากจะมาโดยโดนบังคับให้แสวงหาความรู้ในตอนเริ่มต้น แต่แล้วที่ยังคงยืนหยัดอยู่ได้ ล้วนเป็นบุคคลที่ค้นพบตัวเองจริงๆ แล้วว่า ถ้ารู้ว่าอะไรเป็นอะไร จะไม่รอให้ใครมาบังคับในตอนแรกหรอก จะบอกให้...)

ฉันเขียนเล่าเรื่องของตัวเองไว้หมดเลยค่ะในบล็อก ฝึกฝนงานคุณFA โดยเฉพาะในบันทึก AAR Gotoknow ฉบับ ดาวลูกไก่  ซึ่งเป็นจุดเริ่มต้นของการเข้ามาเขียนบันทึก อ่านบันทึก ร่วมแลกเปลี่ยนความคิดเห็นอันน้อยนิดของตัวเองในบันทึกของบล็อกเกอร์ท่านต่างๆ

แล้วทำไมต้องเป็นที่นี่ล่ะ...ที่ gotoknow.org นี้นะค่ะ

คำตอบก็คือ เพราะว่าที่นี่คือเครือข่ายสังคมออนไลน์เพื่อคนทำงานเหมือนๆ กัน มาพบกันโดยอาศัยเทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสารทางไกลอย่างไรคะ พื้นที่แห่งนี้จะเป้นศูนย์รวมของผู้คนที่มีความสนใจในเรื่องต่างๆ แตกต่างกัน แต่ไม่ยากเลยที่จะพบคนที่เหมือนๆ กัน กับเราค่ะ

ครั้งนั้น เมื่อฉันได้มาแล้วก็อยากกลับไปชักชวนเพื่อนร่วมงานให้มาเดินร่วมทางด้วยกัน เหมือนที่ฉันได้เจอเพื่อนร่วมทาง ที่เป็น(ชื่อ) เพื่อนร่วมทาง ค่ะ (อ่าน เส้นทางไปเป็น (ดาว) Fa: พี่เลี้ยงชื่อกรมอนามัย) 

จากนั้น ฉันก็เลยบรรเลงเขียนเป็นภาพไว้ที่บันทึก เขาบอกให้ไปชี้ทางมาที่นี่  ค่ะ และที่นี้ก็ทำให้ฉันได้รู้จักเพื่อนร่วมทางมากมายเพิ่มมากขึ้นๆที่สำคัญที่สุดมีหนึ่งคนที่ ไม่มีใครไม่รู้จักค่ะ รู้จักเขาแล้วคุณจะรู้สึกอบอุ่นใจ สบายใจที่จะก้าวเข้ามาเป็นสมาชิกใหม่ของที่แห่งนี้ หนุ่มเชียร์บล็อก ขจิต ฝอยทอง  ค่ะ

งานนี้ใครไปร่วมกิจกรรมตลาดนัดกรมอนามัย จะได้พบตัวจริงเสียงจริงและกอดจริงจากเขาค่ะ....หนุ่มเชียร์บล็อก...

จากจุดเริ่มต้นก้าวเข้ามาในพื้นที่เพื่อการแลกเปลี่ยนเรียนรู้กับเพื่อนใหม่ที่มองไม่เห็นหน้าตา และตัวตน ทำให้คนอย่างดาวลูกไก่เกิดความกล้าขึ้นมาบ้าง เพราะจะทำอะไร ใครก็มองไม่เห็นอากัปกิริยาของเรา เขียนอะไรไป ยังมีเวลาทบทวนก่อนจะกดบันทึกส่งข้อความขึ้นไปในโลกไซเบอร์ และกลับไปแก้ไขได้ถ้ารู้ว่าเขียนแสดงความเห็นอะไรไม่เข้าท่า (เฉพาะในบันทึกของตัวเอง) แต่เมื่อความเคยชินเข้ามาครอบงำ (ฮิฮิ) เรากลับเริ่มต้นมองหาเพื่อนร่วมทางที่จะเป็นคนบ้านเดียวกันบ้างล่ะ คนที่ชอบทำอะไรเหมือนๆ กันบ้างล่ะ คนที่ตกอยู่ใต้ชะตาฟ้าลิขิตเดียวกันบ้างล่ะ และอีกหลายสาเหตุค่ะ นี่ค่ะบันทึก>>หา(พรรค)พวก

จึงเกิดปรากฏการณ์ Blog to Blog เขยิบเปลี่ยนเป็น Face to Face และนั่นคือจุดเริ่มต้นของ “พลัง”

พลังแห่งรักค่ะ...คือ มิตรภาพที่ค่อยๆ งอกงามขึ้น จากการได้คุยกันผ่านบันทึก จากการได้เจอะเจอกันโดยบังเอิญ หรือตั้งใจ(เพราะภาระงานที่คล้ายคลึงกัน) และจากการต่อยอดคิดทำกิจกรรมร่วมกันในเชิงแลกเปลี่ยนเรียนรู้ กิจกรรมเพื่อออกสู่สังคม...จากแนวความคิดของท่านอาจารย์ผู้นี้ (ไม่บอกตรงนี้ค่ะ ปล่อยให้งง) ทำให้ฉันสะดุดรักในพลังค่ะ เราไม่รู้ว่าวันพรุ่งนี้จะได้ตื่นหรือไม่ และจากการรวมตัวกันของเหล่าบล็อกเกอร์ที่อยู่ใกล้กันทำให้เกิดกิจกรรมดีๆ มากมาย อย่างเช่น เป็นทีมจัดการความรู้ด้าน TQA ที่ มช. , แต่งองค์ทรงเครื่อง: CoP บล็อก ม.พายัพ (1) , จิตอาสากับสองน้องสาว(สวย) ....

(ยังไม่จบค่ะ พอดีว่าดึกแล้ว ตลาดนัดยังอีกหลายวัน ต่อพรุ่งนี้นะคะ)