เมื่อวันอังคารที่ ๕ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๑ ที่ผ่านมา ในช่วงเวลาเกือบ ๘ โมงเช้า นั่งหลบฝนอยู่ริมระเบียง ตึก ๔ สพฐ. ในกระทรวงศึกษาธิการ เนื่องจากมีภารกิจราชการเร่งด่วนที่จำเป็นต้องมาปฏิบัติ ขณะนั่งรอเวลาที่จะติดต่อราชการในเวลา ๘.๓๐ น. รู้สึกเหงาๆ กับสายฝนที่ปรอย ๆ ตลอด ๒ วันที่ผ่านมา คิดถึงสาวน้อยเสียงใสใน Gotoknow ขึ้นมาจับใจ
“กริ๊ง..กริ๊ง..กริ๊ง คิดถึงจ้ะ..จึงโทรมาหา รับสายแล้วได้ยินวาจา เหมือนได้เห็นหน้าพาให้เบิกบาน รับสายแล้วจะไม่พูดนาน อย่ารำคาญเลยนะคนดี เป็นกำลังใจในการทำงาน มิใช่ปากหวานแล้วพาลหน่ายหนี ขอร้องเถิดหนาจงปรานี พูดดีดี..นิดเดียว ก็พอ..กริ๊ง..กริ๊ง..กริ๊ง“
“ศน.จะกลับเชียงใหม่เมื่อไหร่คะ...ถ้ากลับแล้วอย่าลืมเข้า GotoKnow นะคะ มีคนพูดพาดพิงถึง ศน.ด้วย ในบันทึก tag คิด(ไม่)ถึง..เกือบจะไม่ถึงจริงๆ ..อย่าลืมนะคะ..” เสียงใส ๆ ย้ำนักย้ำหนา เอ ! อะไรน้า.. ช่วงนี้พบคำว่า tag บ่อยมาก “ค่ะๆ ให้สัญญา...กลับถึงเชียงใหม่แล้ว...หัวใจจะตามไปทันทีแน่นอน..เจ้าค่ะ” จึงได้ตั้งใจไว้ว่าจะเข้าไปเรียนรู้เรื่อง tag จาก blogger ใน GotoKnow
สวัสดีคะ... ช่วงนี้บันทึกใน GotoKnow.org กำลังเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ทุกๆ วันคะ เขียนบันทึกกันให้มัน เขียนกันให้สนุก ก็ต้องเขียนบันทึกเพื่อความบันเทิงเริงใจกันบ้างนะค่ะ ช่วงนี้ GotoKnow.org ของเราก็มีบันทึก tag คิด(ไม่)ถึง เกิดขึ้นมากมายคะ โดยที่มีสาวสวยประจำ GotoKnow.org พี่เบิร์ด ได้เปิดบันทึกแรกของ tag คิด(ไม่)ถึง ไว้แล้วคะ คือบันทึก คิดเอย..คิด ( ไม่ ) ถึงนะเนี่ย คะ
ข้อมูลการเล่น tag คิด(ไม่)ถึง
สำหรับการเล่น tag คิด(ไม่)ถึงนั้น ใครอยากเล่น อยากสนุก ไม่ต้องรอให้สมาชิกท่านอื่น tag มาก่อน (ส่งสารเชิญ) เราสามารถเริ่มเขียนก่อน และส่ง tag ต่อให้ Blogger ท่านอื่นๆ ได้เลยคะ โดยกติกาการเล่นก็มีง่ายๆ แค่เขียนบันทึกถึง Blogger ใน GotoKnow.org ว่า คิดไม่ถึงว่า จะเป็นอย่างนั้น อย่างนู้น อย่างนี้ คะ (งงกันไหมคะ)
ใส่ คำสำคัญ tag คิด(ไม่)ถึง
และรบกวนผู้ที่เขียนบันทึก tag คิด(ไม่)ถึง ทั้งเก่าและใหม่ ใส่คำสำคัญ tag คิด(ไม่)ถึง ด้วยนะค่ะ เพื่อให้สมาชิกท่านอื่นตามอ่านกันได้ง่ายๆ คะ และ เมื่อส่ง tag ให้ Blogger ท่านอื่นแล้วก็แจ้งให้เจ้าตัวทราบด้วยนะค่ะ :)
เมื่อศึกษารายละเอียดพอเข้าใจแล้วจาก อ.มะปรางเปรี้ยว และได้รับการ tag คิด(ไม่)ถึง จาก สาวน้อยเสียงใส ครูตุ๊กแก ก็รู้สึกประทับใจกับกิจกรรมนี้ เป็นการจัดการความรู้แบบสนุก ๆ ได้มิตรภาพ ความรัก ความผูกพัน เพิ่มขึ้นในกลุ่มสมาชิก ผู้เขียนคิดว่าการ tag เป็น “การร่วมกันถักทอสายใยรัก” ระหว่างมวลสมาชิกใน Gotoknow ถ่ายทอดผ่านตัวอักษรที่เจ้าของผู้เขียนได้ร้อยเรียงออกมาสู่สายตาของผู้อ่าน ..นี่เองนะคะ ความมหัศจรรย์ของ GotoKnow
ขอบคุณ ครูตุ๊กแกค่ะ .."จากTag คิด(ไม่)ถึง...ที่เกือบจะไม่ถึงจริงๆ ข้อความของสาวน้อยก่อให้เกิดความปลาบปลื้มอย่างล้นเหลือ..เกิดพลังที่จะเขียนบอกเล่าสิ่งดีๆ แลกเปลี่ยนเรียนรู้กับเพื่อนๆ อีกต่อไป "เจ้าของบันทึกที่เป็นอีกหนึ่งแรงบันดาลใจในการทำงานของครูตุ๊กแก บันทึกอันแสนประทับใจ บันทึกของ ศึกษานิเทศก์คนเก่ง (หลายครั้งที่ครูตุ๊กแกต้องอึ้งและทึ่งกับความสามารถของท่าน ) ท่านได้เรียงร้อยเรื่องราวชีวิตและถ่ายทอดผ่านตัวอักษรได้อย่างสวยงามและอบอุ่น แฝงไว้ด้วยแง่คิดดีๆ ที่จุดประกายความรู้สึก(ในส่วนลึกของสมองกลวงๆของครูตุ๊กแก) ให้ได้ย้อนกลับไปทบทวนหลายสิ่งหลายอย่างในชีวิต (และคิดได้ว่าควรจะต้องใส่สาระเข้าไปในชีวิตเสียที โดยเฉพาะความขยัน
ขอบคุณสำหรับมิตรภาพที่น่ารัก จาก...คุณหมอเบิร์ด...ผู้หญิงสวยแสนเก่งในดวงใจค่ะ อ.วัชราภรณ์ ท่านก็เป็นศึกษานิเทศก์ที่ใจดีหนักหนา บันทึกว่าด้วยภาษาไทยของท่านก็น่าชื่นชม..พี่ชอบเรื่องราวของภาษาไทยนะจ๊ะ เพราะพี่รู้ตัวว่าไม่ว่าจะเป็นภาษาอันหยังพี่ก็มืดแปดด้านเลย อิ อิ อิ
ขอบพระคุณสวย ๆ ค่ะ สำหรับมิตรภาพที่ได้รับจากท่าน อ.จันทรรัตน์ ...ขอบคุณที่แนะนำ ท่านศึกษานิเทศก์คนเก่ง ค่ะ ตามไปอ่านแล้ว..ความมุ่งมั่นของท่านสร้างแรงบันดาลใจได้ยอดเยี่ยมเลยนะคะ.....ขอบคุณคุณครูตุ๊กแกมากค่ะ
ขออนุญาต tag แบบเงียบ ๆ นะคะ เอ..แล้วเจ้าตัวเขาจะรู้หรือเปล่าหนอ..ว่าเรา tag คิด(ไม่)ถึง...ใน บันทึกรักจากใจ นี้ ด้วยความจริงใจแล้วผู้เขียนมีความรู้สึกดี ๆ ต่อทุกท่านใน GotoKnow ทุกคนมีไมตรีจิตที่ดีต่อกัน มีหลายบันทึกที่อยู่ในดวงใจต้องติดตามอ่านอย่างต่อเนื่อง สำหรับผู้เขียนแล้วยังเป็นน้องใหม่อยู่ ยังต้องเรียนรู้อะไรๆอีกมากมาย GotoKnow เป็นเสมือนโลกใบใหม่ที่กว้างใหญ่ของชีวิตที่ได้มีโอกาสเข้ามาสัมผัส และที่สำคัญเป็นขุมทรัพย์ทางปัญญาสำหรับผู้เขียนโดยแท้ ดังนั้น tag คิด(ไม่)ถึง..บันทึกรักจากใจนี้ ผู้เขียนขอส่งสารที่เป็นความรู้สึกประทับใจต่อผู้รับสารนะคะ
บุคคลแรกที่ผู้เขียนขออนุญาต tag คิด(ไม่)ถึง...ด้วย ได้บันทึกไว้ในความทรงจำที่ต้องระลึกถึงตลอดไป ท่านเป็นครูผู้คอยให้ความรู้ ให้คำชี้แนะ แบ่งปันประสบการณ์ให้แก่ผู้เขียนในทุกเรื่องสำหรับการเป็น blogger ใน GotoKnow ไม่ว่าจะเป็นเรื่องการพิมพ์ การจัดหน้า การใส่รูป การเขียนโค้ด การใช้คำสั่ง การทำเป็นตัวอย่างให้ดู แม้จนกระทั่งการใช้ภาษา การพิสูจน์อักษร (คุณครูจะเรียกว่า จับผิดโฆษณา) พร้อมทั้งให้กำลังใจโดยตลอดมา จนกระทั่ง ณ วันนี้ผู้เขียนมีความพึงพอใจในความสามารถของตนเองในการเขียนบันทึกได้ระดับหนึ่งแล้ว (ต่อไปค่อยถึงระดับสองนะคะ..) มีความสุขที่ได้เห็นผลงานของตนเองและมีเพื่อนๆ เข้ามาเยี่ยมเยียน มาทักทายพูดคุยด้วย คุณครูเป็นคนเก่งเรื่องของภาษาไทย วรรณคดีไทยและเรื่องราวต่าง ๆ อีกมากมาย ผลงานของคุณครูที่ปรากฏทุกเรื่องทุกชิ้นเป็นผลงานที่มีคุณภาพจริงๆ อยู่ในบันทึกนี้ค่ะ และอยู่ที่บันทึกนี้ด้วยค่ะ..เป็นบันทึกที่เต็มเปี่ยมด้วยความงดงามที่บ่งบอกถึงความเป็นไทย และความเป็นสากลได้ในคราวเดียวกัน ท่านห่างหายจาก GotoKnow ไปพักหนึ่งคงด้วยภาระงาน แต่เดี๋ยวนี้ท่านน่าจะกลับมาแล้ว (เอ..ไม่แน่ใจค่ะ..ท่านผู้อ่านลองเข้าไปเยี่ยมท่านและถามท่านได้นะคะ)
อีกท่านหนึ่งที่ผู้เขียนขอ tag คิด(ไม่)ถึง...ด้วย..ท่านเป็นคนเก่ง มีความรู้มาก เป็นคนที่มีไฟในการทำงาน และทำงานเพื่อสังคมของกลุ่มคนด้อยโอกาสเป็นส่วนใหญ่ ซึ่งสามารถสัมผัสได้จากเรื่องราวที่เรียงร้อยในแต่ละบันทึก เป็นคนขยันที่สามารถเป็นตัวอย่างที่ดีได้แก่คนทั่วไป และที่ผู้เขียนรับรู้ได้ในช่วงเวลาอันสั้น ๆ ได้แก่ การเป็นคนมีน้ำใจอัธยาศัยที่ดีมาก ท่านเคยแสดงความคิดเห็นในบันทึกของผู้เขียน “หากมีสิ่งใดที่ผมพอจะรับใช้ได้ ยินดีนะครับ” ในเรื่องราวและการกระทำที่แสดงถึงความมีน้ำใจของท่านปรากฏให้เห็นอย่างชัดเจนต่อเนื่อง ที่เพื่อนๆก็น่าจะคิดเช่นเดียวกัน ไม่ใช่ว่าเพื่อนๆ คนอื่นๆจะไม่มีน้ำใจนะคะ แต่ท่านพร้อมที่จะก้าวออกมาอยู่แถวหน้า แบบว่าเป็นบุคลิกเฉพาะตัวที่มีความกระฉับกระเฉง(ความสามารถเฉพาะตัวที่ลอกเลียนแบบไม่ได้..ฮิๆ) และที่สำคัญคือโอกาสที่ท่านจะได้แสดงถึงความมีน้ำใจมีค่อนข้างมาก จะเป็นด้วยเหตุใดท่านผู้อ่านลองตามไปที่บันทึกของท่านได้นะคะ ที่นี่ค่ะสถานที่เต็มเปี่ยมและอบอวลด้วยน้ำใจ ลองไปทำความรู้จักกับท่านดีไหมคะ(เอ..หรือว่าผู้อ่านรู้จักดีอยู่แล้ว...)
อึม...อีกท่านหนึ่งค่ะที่ต้อง tag คิด(ไม่)ถึง..ด้วย ไม่ส่งสารรักถึง..ไม่ได้เลยเชียว เธอเป็นสาวน้อยที่มากน้ำใจ มีความน่ารักเป็นเสน่ห์ประจำตัว ดูจากภาพล่าสุดยืนยันได้ค่ะ อยากรู้จักเธอแล้วใช่ไหมคะ คลิ๊ก..ที่นี่ค่ะ เห็นด้วยไหมคะ..ว่าน่ารักจริงๆ เพลงทุกเพลงที่เธอฝากให้เพื่อน ๆ มีมากมาย ภาพและตัวหนังสือวิ่ง แบบกิ๊บเก๋ น่ารัก ๆ เป็นน้ำใจที่งดงามที่เธอจัดสรรให้เพื่อน ๆ อย่างต่อเนื่องสม่ำเสมอ รวมทั้งผู้เขียนด้วยจะได้รับน้ำใจไมตรีจิตนี้ตลอดมา บันทึกของเธอน่ารัก มีชีวิตและชีวา โลกของเธอน่าอยู่ อ่านแล้วทำให้หายเครียดได้ (เฉพาะงานแต่ละวันก็สุดแสนเครียดอยู่แล้ว ในบางครั้งผู้เขียนจึงชอบที่จะอ่านแบบสบายๆ มีเพลงฟังด้วย มีภาพสวยๆ พักสายตา และเรื่องราวก็สบาย ๆ อีกต่างหาก เธอมีบ้านน่ารัก ๆ อยู่ ๒ หลัง หลังที่หนึ่ง เป็นแบบวิชาการๆ ที่วุ่น ๆ อลวนด้วยชีวิตเล็กๆมากมาย หลังที่สอง เป็นเรื่องของหัวใจ(ล้วนๆ..ค่ะ..ฮิ ๆ ) หากต้องการเห็นกับตา ท่านผู้อ่านต้องตามไปดูแล้วค่ะ
...ย้อนกลับไปดูกติกา..ไม่ได้ระบุว่า Tag ได้กี่คน....
อีกท่านหนึ่งนะคะ...ที่ขอส่ง Tag คิด(ไม่)ถึง..เพื่อเป็นกำลังใจให้ท่านด้วย..... คนจริงจังจริงใจ ทำงานแบบไม่มีวันหยุด เป้าหมายคือมวลชน ท่านก้าวไปข้างหน้าอย่างมีพลัง ที่เต็มเปี่ยมด้วยความอบอุ่นและสายใยรักของชีวิตครอบครัวที่น่ารัก ซึ่งเป็นตัวอย่างทีดีมากแก่ผู้เขียน ท่านอยู่ที่นี่ค่ะ...หากมีเรื่องใดที่สามารถช่วยเหลือได้กรุณาบอกนะคะ ...ยินดีค่ะ....
"ขอบพระคุณสวย ๆ สำหรับภาพน่ารัก
จาก..พี่ชายลิงล้านนา..คุณหมอหนิง..คุณ Ranee..และ อ.ขจิต ค่ะ
ขออนุญาตทักทายท่านผู้อ่านต่อนะคะ..เนื่องในวันแห่งความรัก..๑๔ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๑ ผู้เขียนขอส่งความรักและคิดถึง...แด่ทุกท่านด้วยความปรารถนาดี..และจริงใจ
กุหลาบแสนสวยช่อนี้แทนใจผู้เขียนแด่ผู้อ่านทุกท่านค่ะ..
สวัสดีวันแห่งความรัก..วันแห่งความงดงาม...
พร้อม “นิยามของความรัก” ที่บ่งบอกถึงธรรมชาติและความจริงได้น่าคิดเชียวค่ะ
สวัสดีครับ
มาแบบไม่ให้รู้ตัวบ้าง อิๆ อย่างนี้จะจำลายมือได้ไหมหนอ
tag แบบอาจารย์ก็เข้าทีดีนะครับ ไม่ใส่ชื่อ ไม่ใส่ภาพ ให้คลิกไปหาเอง
จะแวะมาใหม่นะค- ;)
โอกาส จังหวะชีวิต และเวลาที่เหมาะสม บางครั้งก็แวบเข้ามาแบบไม่รู้ตัวได้เช่นนี้แหละค่ะ
สมมุติว่าจำได้นะคะ..กราบขอบพระคุณค่ะ..คุณครู
ดีใจที่สุดค่ะ..ที่คุณครูกรุณาเข้ามาเป็นผู้ถักทอสายใยรักต่อ..เป็นคนแรกค่ะ..ทำให้ชีวิตของ ศน.อ้วนรอดแล้ว..เย้ !
ยังคงขอกล่าวคำเดิมค่ะ..ศิษย์ดีเพราะครูดี..
ตอนนี้มีคุณครูที่น่ารักเพิ่มแล้วค่ะ..คนตัวดำ ๆ แต่ใจสุดแสนดี..ยากจะลืมเลือน..น่ารักมาก..เสียงใส ๆ ด้วยค่ะ (คุณครูเคยบอกว่า ใช้คำว่า "ผิวคล้ำ" จะเหมาะกว่า)..Link ข้อมูลเป็นเพราะน้ำใจของคุณครูคนผิวคล้ำ ๆ คนนี้แหละค่ะ..คุณครู..น้ำใจของสาวน้อยมากมายมหาศาลเชียวค่ะ..
คุณครูขา..กรุณา tag ต่อด้วยนะคะ..เย้!..จะไปทำงานแล้วค่ะ..ดีใจจัง
“กริ๊ง..กริ๊ง..กริ๊ง คิดถึงจ้ะ..จึงโทรมาหา รับสายแล้วได้ยินวาจา เหมือนได้เห็นหน้าพาให้เบิกบาน รับสายแล้วจะไม่พูดนาน อย่ารำคาญเลยนะคนดี เป็นกำลังใจในการทำงาน มิใช่ปากหวานแล้วพาลหน่ายหนี ขอร้องเถิดหนาจงปรานี พูดดีดี..นิดเดียว ก็พอ..กริ๊ง..กริ๊ง..กริ๊ง“
กริ๊ง..กริ๊ง...กริ๊ง..ใครโทรมา
จะใช่คนที่คำนึงหาอยู่ไหมหนอ..
สายตาจ้องจับที่หน้าจอ...
มีรอยยิ้มหวานๆมารอดีใจจัง
.....................................................
ไม่เคยคิดสักนิดว่าจะรำคาญ...
แค่อยากให้รู้ว่าคุยนานๆก็ได้...
เป็นความสุขความงดงามและกำลังใจ....
ที่ได้รู้ว่ายังมีใครให้คิดถึง...
โอ๊ย...มดกัด ^_^ ..........................
จะแวะมาใหม่นะค- ;)
สวัสดีค่ะ....คุณใครเอ่ย...(ยังไงก็รู้)
กริ๊ง..กริ๊ง...กริ๊ง..ใครโทรมา
จะใช่คนที่คำนึงหาอยู่ไหมหนอ..
สายตาจ้องจับที่หน้าจอ...
มีรอยยิ้มหวานๆมารอดีใจจัง
.....................................................
ไม่เคยคิดสักนิดว่าจะรำคาญ...
แค่อยากให้รู้ว่าคุยนานๆก็ได้...
เป็นความสุขความงดงามและกำลังใจ....
ที่ได้รู้ว่ายังมีใครให้คิดถึง...
สวัสดีครับ คราวนี้มาแบบเปิดเผยตัว
ตอนแรกตั้งใจจะเขียน ค- แบบนั้นทั้งหมด แต่ดูห้วนๆ ชอบกล เลยตัดใจใส่ "ครับ" ไป บรรทัดท้ายลืมแก้ครับ ;)
ตัวหนังสือเล็กใหญ่อย่าไปสนใจมากเลยครับ แต่ก่อนผมก็พิถีพิถัน แก้ตัวอักษร ภาพ กว่าจะได้บทความหนึ่ง เฉพาะจัดหน้าก็เป็นชั่วโมงๆ แล้วครับ
ขอบคุณมากนะครับ ที่ tag (ไม่)คิดถึง เอ๊ยย คิด (ไม่) ถึง เอ... คำในวงเล็บต้องอ่านไหมครับเนี่ย .. ที่จริงผมคิดที่จะเขียนถึงหลายๆ ท่านอยู่เหมือนกัน ได้้โอกาสพอดี แต่รับรองว่า เขียนแบบไม่เหมือนใครแน่ๆ อิๆ
เห็นภาพบนสุดแล้วนึกถึงเรื่องที่อาจารย์เล่าสมัยเด็กๆ ที่คุณครูสงวน ผิวคล้ำๆ เล่านิทานให้นักเรียนฟัง แล้วอาจารย์ไปนั่งบนกระโปรงของครู..
อาจารย์อย่า กราบขอบพระคุณเลยครับ ดูสูงส่งจังเลย มิบังอาจครับ ;)
ถ้าอาจารย์มากรุงเทพฯ บอกล่วงหน้าบ้างก็ดีนะครับ เผื่อมีโอกาสที่ได้พบกัน จะได้ให้ ใครเอ่ย...(ยังไงก็รู้) (คนนี้ตัวดำๆ เอ้ย ผิวคล้ำไหมเอ่ย) มาเลี้ยงข้าวอาจารย์ อิๆๆ
ฝันดีนะครับ
สวัสดีค่ะ อ.วัชราภรณ์
อยากให้สายใยรักระหว่างมวลมิตร..เป็นสายที่ยาวววววว...ที่สุด
อ่านพร้อมกับอมยิ้มด้วยความชื่นชม ..ช่างคิดค่ะอาจารย์ ^ ^
tag แบบนี้ลุ้นดีนะคะ ให้ตามอ่าน ตามคลิกกันเอาเองว่าใครน้อ ? เป็นการร่วมด้วยช่วยกันพรวนได้ดีเชียวค่ะ
คุณธวัชชัยท่านเก่งและรอบรู้แบบที่อาจารย์กล่าวเลยค่ะ เบิร์ดทึ่งกับคำว่าขดารไฟฟ้าอยู่ตั้งนาน สงสัยจนต้องไปค้นว่าแปลว่าอะไร เป็นวิธีการสอนให้ค้นคว้าได้อย่างดีเลยนะคะ ^ ^..ความรู้เรื่องผ้าไทยของท่านก็น่าทึ่ง เท่าที่เห็นใน G2K นี่ เบิร์ดถึงกับอึ้งและชื่นชมจริงๆจากใจว่าผู้ชายที่มีความลึกซึ้งเรื่องผ้าไทยด้วย ความปราณีต ใส่ใจ แบบนี้หาไม่ได้ง่ายๆเลยนะคะี้
น้องเอกก็เป็นหนุ่มช่างฝันที่จริงจัง นุ่มนวล มีไฟ อบอุ่น ( แต่บางทีก็ร้อนผ่าวได้เวลาที่เธอ " เอาจริง " ขึ้นมา อิ อิ อิ )...น้ำใจที่เปี่ยมล้นในความช่วยเหลือเป็นความน่ารักปนความน่าเอ็นดูจนทำให้เบิร์ดอดมียิ้มพรายในใจไม่ได้เวลาที่เห็นเธอทะลุ่มทะลุยตามฝันอย่างไม่ย่อท้อ...ร่วมกับความรู้สึกแอบลุ้นเงียบๆนี่สนุกเอาการเลยล่ะค่ะอาจารย์
หนังสือที่เอกส่งมาให้เบิร์ดอ่านหลายๆเล่มเป็นหนังสือที่สะท้อนตัวตนของคนที่ส่งมาได้ชัดเจนเหลือเกินโดยเฉพาะเส้นทางสีขาวที่เป็นวิจัยเชิงคุณภาพเกี่ยวกับการทำงานเพื่อเมืองปายที่เป็นบ้านเกิดเมืองนอนของน้อง..ทำเอาเบิร์ดอ่านหลายรอบเลยล่ะค่ะเพราะจิตเจตนาที่แน่วแน่นั้นไหวระยิบอยู่ในทุกตัวอักษรเลย
คุณครูตุ๊กแกก็น่ารักเหลือเกิน รักอลวนระหว่างคุณครูกับนักเรียนทำให้ทุกคนที่อ่านมีความสุขนะคะ ..การเขียนที่มาจากใจทำให้ตัวหนังสือมีพลังเหลือแสน...บันทึกของคุณครูตุ๊กฉายให้เรารู้ชัดว่า ความรักที่ลึกล้ำเป็นสิ่งที่มาพร้อมกับความรับผิดชอบที่ยิ่งใหญ่เสมอ..จนทำให้ต้องยิ้มกว้างทุกครั้งที่เห็นการไล่จับปูใส่กระด้งอย่างสนุกสนานทั้งคนจับและคนนั่งดูเลยเชียว อิ อิ อิ
คุณแผ่นดินเป็นผู้ชายหัวใจละมุนที่อบอุ่น จริงจังแต่เขินอายในโลกกว้าง ..เบิร์ดอ่านหนังสือเสียงจากโลกแคบที่เป็นหนังสือของความรักในครอบครัวอย่างมีความสุข จมดิ่งไปในสายธารของภาษาที่ร้อยเรียงอย่างสละสลวยจากต้นจนจบอย่างอิ่มเอม
ความคิดถึงเป็นสิ่งการันตีความบอบบางของชีวิตมนุษย์..
และมนุษย์ก็ตกเป็นทาสของ " ความคิด " ด้วยกันทั้งนั้น
และความคิดถึงก็เป็นสิ่งเติมเต็มชีวิตของมนุษย์
ความรักและความคิดถึง..เป็น " ดนตรีของชีวิต "
ไม่มีอาณาจักรใดในโลกใบนี้
มีค่าควรต่อการเพาะบ่มเมล็ดพันธุ์แห่งความคิดถึง
ได้ดีไปกว่า " อาณาจักรแห่งใจ " ของคนเรา...
ขอบพระคุณสำหรับการร่วมร้อยสายใยรักระหว่างมวลมิตรให้ยาววววว..ที่สุดร่วมกันอย่างเต็มใจของอาจารย์ค่ะ...ขอบพระคุณมากๆค่ะ
สวัสดีค่ะ...คุณครู
ขอบพระคุณค่ะ...ที่กรุณาแวะมาอีกรอบหนึ่ง
หายสงสัยแล้วค่ะ...(ตอนแรกที่เห็น..แอบขำ..ค่ะ..)
คุณครูบอกว่ามาแบบเปิดเผยตัว..ว้า..ปิดกว่าเดิมอีก..กลับภาพได้ไหมคะ..
ขนาดภาพเดิมยังอยากให้วางแก้วลงเลยค่ะ..หมดกันไม่เห็นความเท่เลย..ฮิๆ
คุณครูทำให้บันทึกนี้และที่ผ่าน ๆ มามีสีสันเพิ่มขึ้นค่ะ
ช่วงที่คุณครูไม่อยู่..รู้สึกเงียบ ๆ เหงา ๆ ค่ะ...เพื่อนๆ หลายคนคงคิดถึงคุณครูเช่นกัน
เรื่องตัวหนังสือที่มีขนาดใหญ่มากนั้นแบบว่าเต็มหน้าจอเลยค่ะ..ยอมรับว่าตกใจจริง ๆ ก็ทดลองแก้ไขไปหลายวิธีอยู่ ..เกรงใจคนอ่านค่ะ..
ลองเปลี่ยนแล้วขนาดก็ปกติค่ะ..ปัญหาอาจจะอยู่ที่ตัวเครื่องใช่ไหมคะ..เหมือนคนเลย.. เครื่องยิ่งเก่ายิ่งไม่work
คำว่า tag ตอนแรกก็สงสัยเหมือนคุณครูค่ะ..แต่พอดูคำอธิบายข้างบนแล้ว น่าจะเป็น "คิดไม่ถึงว่า..." มากกว่านะคะ
tag(ไม่)คิดถึง..เอ๊ยย คิด(ไม่)ถึง เอ..คำในวงเล็บต้องอ่านไหมครับเนี่ย
ไม่อ่านได้ไหมคะ..เพราะที่ tag หมายถึง..คิดถึงค่ะ..ประทับใจ..มีความรู้สึกที่ดีต่อเขาค่ะ..
ใจจริง ๆ แล้วอยาก tag ถึงทุกท่านที่รู้จักค่ะ..ไม่แน่ใจว่าจะผิดกติกาหรือไม่..
เราค่อยๆ เขียนไปก็ได้นะคะ...
คุณครูเก่งจังค่ะ...จำครูสงวนได้ด้วย..ภาพยังอยู่ในความทรงจำค่ะ..กระโปรงของคุณครูบานมาก..ศน.อ้วนจะกระโดดบ๊อกไปนั่งบนกระโปรงของครู..ฟังนิทาน
” กราบขอบพระคุณ” จะเป็นคำพูดที่ติดปากเสมอเมื่อพูดถึงคนที่มีพระคุณต่อตัวเองค่ะ
เป็นคุณธรรมนิเทศ ๕ ของ ศน.อ้วนนะคะ ..ยิ้ม..ประนม..ก้ม..ขาน..การให้
ต่อไปจะพยายามไม่พูดค่ะ..แต่หากหลุดออกไปอีก..ไม่เป็นไรนะคะ..
ขอบคุณค่ะสำหรับน้ำใจของคุณครู....ดีจังค่ะให้สาวน้อยคนดำแต่หน้าตาดี(สโลแกนประตัวของเขาค่ะ)เป็นคนเลี้ยง....แล้วจะบอกคุณครูได้อย่างไรล่ะคะ..
จะรออ่าน tag คิด(ไม่)ถึง...ของคุณครูนะคะ..
ราตรีสวัสดิ์ค่ะ..ฝันดีเช่นกันค่ะ..(ข้ามวันมาแล้ว..ฮิๆ)
คุณครูคะ..พิมพ์ตกหนึ่งคำค่ะ เกรงใจคุณครูภาษาไทยค่ะ..("จำ")
แต่ก็สงสารตัวเองค่ะ..เพราะกว่าจะคุยกับคุณครูได้ ใช้เวลาพิมพ์ ๒ คืนแล้วค่ะ
รวม ๕ ครั้ง เพราะเว็บหลุด..แว๊บหาย..แว๊บหาย..ค่ะ
สวัสดีค่ะ..อาจารย์แผ่นดิน
ดีใจและขอบคุณมากค่ะ..ที่กรุณาแวะมาเยี่ยม
ไม่ได้คุยกับอาจารย์นานแล้ว..แต่เข้าไปอ่านทุกบันทึกของอาจารย์
คุยกับอาจารย์ตั้งแต่ยังไม่ได้ออกค่าย..จนตอนนี้ปิดค่ายแล้ว
แบบว่าอ่านแล้วรีบกลับค่ะ..เพราะห่วงงานด้วย..ช่วงนี้งานก็เยอะเหมือนกันค่ะ
ประทับใจ "วิธีคิดและวิธีปฏิบัติ" ของอาจารย์แผ่นดินค่ะ
จึงขออนุญาต tag คิด(ไม่)ถึง ..เพื่อเป็นหนึ่งกำลังใจแด่อาจารย์ในการทำงานนะคะ
" พลังในตัวยังมีใช้ได้อีกหลายวัน "
เมื่อก่อนนี้..ตัวเองก็คิดและทำเหมือนอาจารย์นี้แหละค่ะ..เพื่อน ๆก็ทักว่าร่างกายไม่ใช่เครื่องยนต์..ใช้มากก็เสื่อมเร็ว..ตอนนี้ค้นพบกับตัวเองแล้วค่ะ..
ด้วยความเป็นห่วงจากใจจริง..
วันนี้ก็คุยกับคุณครูค่ะ..ว่า การทำงาน ณ วันนี้คงเหลือ "ใจ" เท่านั้นที่มีเต็มร้อย
"การได้พบตัวตนของตนเองในบันทึกนี้ ยิ่งทำให้รู้สึกว่า เรามีพลังชีวิตเพิ่มขึ้นอย่างเห็นได้ชัด" ..ดีใจค่ะที่เป็นส่วนหนึ่งในการเพลิ่มพลังชีวิตของอาจารย์ได้
มุมมองของคุณหมอเบิร์ด..ต่ออาจารย์..ทำให้เห็นภาพชัดเชียวค่ะ..
ไม่แน่ใจว่ารบกวนอาจารย์หรือเปล่าคะ..ในการร่วมถักทอสายใยรักระหว่างมวลมิตร ..ต่อเป็นสายยาว ๆ ..เพื่อเพิ่มพลังความรื่นรมย์ของชีวิต...นะคะ
ตะวันไม่สิ้นแสง ขอเธออย่าสิ้นหวัง เอาใจเป็นพลัง สร้างฝันกันต่อไป
แค่เพียงเธอเอาฝัน เขียนลงที่หัวใจ และบอกตัวเองไหว จะสู้มันสุดแรง
ต่อให้ภูเขาสูง กั้นความหวังเป็นกำแพง แต่ใจไม่สิ้นแรง จะข้ามไปยังฝั่งฝัน
(ส่วนหนึ่งของเพลง จะอยู่เคียงข้างเธอ..นำมาฝากค่ะ..)
สวัสดีค่ะ ศน.อ้วน
ขอบคุณมากค่ะ สำหรับของที่ระลึก และกำลังใจ ดีใจค่ะ ที่จำกันได้ วันนี้ มีอบรมกรอก กพ.7 ทางอินเตอร์เน็ต ค่ะ ช่วงนี้เหนื่อยๆค่ะ ขอโทษที่ตอบช้าไปค่ะ
สวัสดีค่ะ..คุณหมอเบิร์ดคนสวย
ความรู้สึกเช้านี้ก่อนไปทำงาน..แอบแว๊บเข้ามา G2k เห็นคุณหมอเบิร์ดเข้ามาคุยด้วย เป็นปลื้มสุด ๆ ค่ะ..ทำให้มีความสุขได้ตลอดวันเชียวละค่ะ
ติดตามอ่านบันทึกของคุณหมอเบิร์ดโดยตลอดมาค่ะ..เป็นแฟนคลับที่ไม่เปิดเผยตัว..เพราะไม่กล้าคุยด้วย..ก็คุณหมอเก่งออกปานนี้ ไม่ว่าจะเป็นการนำเสนอความรู้ การตอบคำถามหรือคุยแลกเปลี่ยนเรียนรู้ ..อ่านแล้วได้ทั้งความรู้ ความเพลิดเพลิน ข้อคิด ปรัชญาชีวิตมากมาย ..ชื่นชมจริง ๆ ค่ะ
ภาษาของคุณหมอสวยสดงดงาม นักเขียนอย่างไงอย่างงั้นค่ะ ทำให้คิดถึง มนันยา และ บุษยมาส จากนวนิยายที่เคยอ่านค่ะ ทำเอาคนภาษาไทยเขินอายเลยค่ะ คุณหมอช่วยฉายภาพ มิตรรักที่ได้รับ tag ทั้ง ๔ ท่าน ให้ชัดเจนขึ้นอย่างน่าทึ่ง..เยี่ยมจริง ๆ ค่ะ
คุณหมอเบิร์ดขา..จริง ๆ แล้ว ยังมีเพื่อน พี่ น้อง อีกหลายท่านค่ะ ที่อยาก tag ด้วย ทั้งท่านที่กรุณาเข้ามาเยี่ยมเยียน และที่เราไปติดตามอ่านผลงานของท่านและประทับใจ..กำลังคิดอยู่ค่ะว่าจะหาวิธีการอย่างไร..ด้วยอยากให้สายใยรักยาววววว..ที่สุดค่ะ
เห็นด้วยค่ะ..ความคิด..มีอิทธิพลเหนือชีวิตคนเราจริง ๆ
ความรักและความคิดถึง..ก็เช่นเดียวกัน..ทำให้สุขได้..เจ็บปวดได้..
ซึ่งความจริงแล้ว..ธรรมชาติของความรักแสนงดงาม..ขึ้นอยู่กับเราในการที่จะเลือกรัก
ขอบคุณคุณหมอเบิร์ดมากค่ะ..ที่ริเริ่มจุดประกายการร้อยสายใยรักระหว่างเพื่อน ๆ เพื่อให้โลก GotoKnow อบอวลไปด้วยรักที่พวกเราช่วยกันถักทอ..
ด้วยรักค่ะ..
สวัสดีค่ะ อ.วัชราภรณ์
อาจารย์สามารถเริ่ม tag ใหม่เป็นครั้งที่ 2 ,3,4 ได้เท่าที่ใจเราอยากจะบอกเลยค่ะ เพราะความรู้สึกดีๆสามารถให้กันได้ไม่รู้จบ และเราสามารถบอกรัก คิดถึงกันได้อย่างไม่มีหมดอายุด้วยสิคะ ^ ^
เบิร์ดรู้สึกปลื้มและมีความสุข ที่ได้รับรู้ว่าิ์...สายใยรักที่อาจารย์ตั้งใจจะถักร้อยให้ยาวที่สุดเท่าที่จะทำได้นั้นเป็นสายใยรักที่งดงามและสูงค่ายิ่งนัก เพราะเกิดจากความตั้งใจจริง และความบริสุทธิ์ของใจที่อยากมอบให้ผู้ที่อยู่ในห้วงคำนึงได้รับทราบอย่างจริงใจ..
คุณแผ่นดินเคยกล่าวไว้ว่า " โลกนี้ไม่เงียบเหงาเพราะยังมีคนให้เราได้คิดถึง " และอาจารย์ก็เป็นอีกผู้หนึ่งที่ทำให้คำกล่าวของคุณแผ่นดินเป็นจริงอย่างน่าอัศจรรยเชียวค่ะ์ เพราะพลังความคิดถึงที่จริงใจ อบอุ่น นุ่มนวลจนสัมผัสได้อย่างเด่นชัด
ขอบพระคุณจากใจจริงสำหรับความงดงามพิสุทธิ์ใสที่ร่วมใจถักร้อยอย่างไม่ย่อท้อนะคะ...ขอบพระคุณมากๆค่ะสวัสดีค่ะ ศน.อ้วน คนเก่ง
สวัสดีค่ะ..ครูเอ..คนน่ารัก
คิดถึงน้องสาวคนใหม่..ค่ะ ขอบคุณมากนะคะ..ที่แวะเข้ามาทักทาย
ให้กำลังใจ..ในทุกเรื่องค่ะ
วันพรุ่งนี้แล้ว สอบ NT ชั้น ป.๓ และ ม.๓
เหนื่อยกันทั่วถ้วน..ค่ะ
ศน.อ้วนพร้อมจะเป็นเพื่อนร่วมเดินทางไปพร้อมกับครูเอค่ะ..
สู้..สู้..นะคะ..
สวัสดีค่ะ.คุณหมอเบิร์ดคนสวย
ขอบคุณค่ะ..ขอบคุณจริง ๆ ..สุดแสนซาบซึ้งใจค่ะที่คุณหมอกรุณาเข้ามาคุยด้วยอีกครั้งหนึ่ง
คืนวานนี้ดึกแล้ว..เกือบค่อนรุ่ง..เข้าไปหลงวนเวียนอยู่ในบ้านที่อบอวลด้วยความรักของคุณหมอเบิรด์ค่ะ..มีความสุขจนไม่อยากกลับบ้านของตัวเอง
คิดเอาเองนะคะว่า...หาก GotoKnow เป็นโลกใบใหญ่ ..คุณหมอเบิร์ดน่าจะอยู่ตรงจุดศูนย์กลางของโลกใบนี้..เป็นแรงดึงดูดมวลสมาชิกไว้ด้วย "ความเป็นคุณหมอเบิร์ด" ที่โดดเด่นอย่างสวยสดงดงาม ศน.อ้วนขอยกตำแหน่งนี้ให้ด้วยความเต็มใจยิ่งค่ะ..
มีความสุขจนลืมความคิดของตนเองค่ะ..ว่ากำลังคิดจะทำอะไร..ฮิๆ
ขอบคุณมากค่ะ..ในคำแนะนำ..คุณหมอช่างสรรหาคำพูดให้คนมีความสุขและมีพลังฮึกเหิมได้..อย่างน่าทึ่ง
คุณแผ่นดินเคยกล่าวไว้ว่า " โลกนี้ไม่เงียบเหงาเพราะยังมีคนให้เราได้คิดถึง " และอาจารย์ก็เป็นอีกผู้หนึ่งที่ทำให้คำกล่าวของคุณแผ่นดินเป็นจริงอย่างน่าอัศจรรยเชียวค่ะ์ เพราะพลังความคิดถึงที่จริงใจ อบอุ่น นุ่มนวลจนสัมผัสได้อย่างเด่นชัด
..ชอบจังค่ะวันแห่งความรักปีนี้..ศน.อ้วนได้รับของขวัญอันล้ำค่า..คือการได้เป็นมิตรกับคุณหมอค่ะ..
สวัสดีค่ะ..คุณครูพี่ meowadee
ดีใจมากค่ะ..ที่พี่เหมียวเป็นปกติดีอยู่
ก็คิดถึงนี่คะ..จึงต้องออกตามหาจนทั่ว
รับทราบว่ากำลังทำงาน.. ต้องอย่างงั้นสิคะ..เก่งมากค่ะ...ชื่นใจ
ได้ข่าวว่าเป็นกรรมการสอบสัมภาษณ์นักเรียนเข้าชั้น ป.๑ ด้วย..เหนื่อยนะคะ..ก็อยู่โรงเรียนใหญ่นี่นา..อะไร ๆ ก็ต้องใหญ่ไปด้วย..เน๊อะเจ้า
วันพรุ่งนี้ก็ต้องสอบ NT ชั้น ป.๓ ม.๓ วันที่ ๑๙ สอบ LT ชั้น ป.๒ ป.๕ ม.๒ และ ม.๕ ไปจนถึงวันที่ ๔ มีนา นู่น สอบ NT ชั้น ป.๖ อีก..น้องก็ต้องตระเวนออกตรวจเยี่ยมหน่วยสอบด้วย..เยอะอยู่ค่ะ..สอบเสร็จ..พี่เหมียวก็ต้องลุยงานของตัววเองต่อนะคะ..สู้..สู้..ค่ะ
มาเปิดอ่านของศน.ทำให้พี่เหมียวเตลิดไปไหนต่อไหน
ทุกคนล้วนเป็นกัลยาณมิตรที่ดีมาก
บางคนยังไม่เคยได้ยินเสียง ก็เกิดความรู้สึกอบอุ่น
เหมือนกะรู้จักกันมานานแสน
ดีใจค่ะที่มีที่ให้เราได้ท่องไปรู้จักมิตรที่ดี ไม่อ้างว้าง
ใช่แล้วค่ะ..เป็นวิธีการจัดการความรู้ที่ต้องยกนิ้วให้ และน้องก็ชอบบางคนยังไม่เคยได้ยินเสียง ก็เกิดความรู้สึกอบอุ่น เหมือนกะรู้จักกันมานานแสน ดีใจค่ะที่มีที่ให้เราได้ท่องไปรู้จักมิตรที่ดี ไม่อ้างว้าง
ตอนนี้น้องกำลังมีความสุขกับการเรียนรู้ เรื่องการ Tag นี่แหละค่ะ แล้วต่อไปน้องจะ tag ถึงพี่เหมียวด้วยนะคะ
ศน.อ้วนเกเรจัง..ช่วงนี้..แอบเอาเวลาทำงานมาอยู่แถวๆนี้บ่อยมากค่ะ..ทำให้งานช้าลงไป..ติ๊ดนึงค่ะ..
พี่เหมียวลุยงานหนักช่วงนี้ ..อย่าลืมดูแลสุขภาพด้วยนะคะ..เป็นห่วงค่ะ
ด้วยรักค่ะ..บ๊ายบาย..
สวัสดีครับ อาจารย์ วัชราภรณ์
ขอบคุณครับ :)
lสวัสดีค่ะอาจารย์
มาเยี่ยมค่ะและนำดอกกุหลาบ ไม่ทราบมาจากเชียงใหม่หรือเปล่ามาฝากค่ะ
สวัสดีค่ะ..คุณครูตุ๊กแกที่น่ารัก
ขอบคุณค่ะ..ใช่แล้ว..สายใยรักแห่งมิตรภาพของมวลสมาชิก G2K กำลังยาววววขึ้นเรื่อย ๆ..อย่างไม่มีที่สิ้นสุด
คุณหมอเบิร์ดกำลังจัด "ชุมนุมใหญ่" อยู่ค่ะ..ตั้งใจจะอาบน้ำแต่งตัว..หวีผมประแป้งไปร่วมงานด้วยค่ะ..วันก่อนก็ไปมาแล้ว..เกือบนอนที่บ้านของเขาละค่ะ(ฮิๆ)..ลืมบ้านเราเลย..วันนี้อยากไปอีกแล้ว..เราไปด้วยกันนะคะ..ไปช่วยคุณหมอเบิร์ด..คนละไม้..คนละมือ..
เพื่อร้อยสายใยรัก (คำนี้ก็สวย..) ถักทอสายใยแห่งมิตรภาพ (คำนี้ก็เหมาะ..) เพื่อคล้องโซ่ห่วงแห่งรัก (อู้ว์..หวานจริง)....
เอ..มีอีกหลายคำนะคะ.พบที่บ้านคุณหมอเบิร์ด..เดี๋ยวครูภาษาไทยจะตามไปเรียนรู้อีกค่ะ..จะเอาสมุดกับปากกาไปจดด้วย..ขนาดเหนื่อยนะคะ..วันนี้..แต่มีความสุขจัง
คุณครูตุ๊กแกคนน่ารักต้องมาอีกรอบนะคะ..กำลังเริ่มคุย..จบซะแล้ว..
อ่อนใจเหมือนกันคะ..ตรงที่เครื่องมือไม่ขึ้น..สีสันเอย..ความมีชีวิตชีวา..หายไปหมดนะคะ..ไม่ได้ดั่งใจเล้ย/p>
ปล.คิดถึงค่ะ..มากด้วย
สวัสดีค่ะ..อาจารย์วสวัตดีมาร
ดีใจ..และ..ตื่นเต้นมากที่สุดค่ะ..ที่อาจารย์กรุณามาเยี่ยม
ไม่ได้ห่างหายไปไหนเลยค่ะ..ยังคงติดตามอาจารย์ทุกฝีก้าว (ฮิๆ)..แต่ไม่ปรากฏกายเท่านั้นเองค่ะ..กลัวอาจารย์วสวัตดีมาร..
อ่านทุกบันทึกของอาจารย์ค่ะ..ตอบคำถามและแสดงความคิดเห็นด้วยหลายบันทึกค่ะ..ในใจ(ค่ะ..)
อาจารย์คะ..กัลยาณมิตรที่ตั้งใจจะ Tag ส่งสารคิด(ไม่)ถึง มอบให้..มีอาจารย์อยู่ด้วยค่ะ..ในตอนแรก..แต่กล้า ๆ กลัว ๆ ค่ะ..จึงไม่สำเร็จ
ยังจำได้ว่าเมื่อเข้ามาเรียนรู้ใน G2K ครั้งแรก ๆ มีโอกาสได้คุยกับอาจารย์..ประทับใจวิธีคิดและการนำเสนอเรื่องราวของอาจารย์ค่ะ แต่พิจารณาตัวเองแล้วว่ายังอยู่ห่างอาจารย์มาก..จึงถอยออกมาค่ะ..ขอเพียงเข้าไปเรียนรู้เท่านั้น..ด้วยความจริงใจค่ะ..
อาจารย์คะ..การTag เป็นวิธีการเรียนรู้ที่น่าสนใจมากเชียวค่ะ..หากเราใช้วิธีนี้กับเด็ก ๆ คงสนุกมากเลย ..ถ้าหนึ่งคนมีหนึ่งวิธี..ถ้ามากคนจะสนุกแค่ไหน..
ชื่นชมจริงๆ ค่ะ..กับความคิดริเริ่มของคุณหมอเบิร์ด..
ขอบพระคุณอาจารย์มากค่ะ..จะตามไปอ่านบันทึกต่อไปนะคะ
สวัสดีค่ะ..ท่านอาจารย์ศศินันท์
ขอบพระคุณในน้ำใจของอาจารย์ค่ะ..ที่กรุณาเข้ามาเยี่ยมพร้อมดอกกุหลาบแสนสวย
รู้สึกเกรงใจจังค่ะ..ที่ให้ผู้ใหญ่เข้ามาเยี่ยมก่อน
ติดตามอาจารย์เกือบทุกผลงานเช่นกันค่ะ..
ชื่นชมและประทับใจอาจารย์มาก..ข้อมูลมากมาย..แต่ละเรื่องแน่นไปด้วยสาระ ที่ทำให้ผู้อ่านได้เปิดโลกทัศน์กว้างไกลเชียวค่ะ
อาจารย์มีเมตตาและเอื้ออาทรแก่หมู่มวลน้อง ๆ ใน G2K เสมอ รวมทั้งได้พบในบันทึกของอาจารย์เอกที่อาจารย์มอบเสื้อผ้าแจกเด็ก ๆ ด้วยหลาย ๆ ครั้ง..ค่ะ
และเกือบจะทุกบันทึกก็ว่าได้ที่ได้รับน้ำใจของอาจารย์ด้วยดอกไม้หลากพันธุ์..หลากสี..รวมทั้งบันทึกนี้ด้วย
ขอบพระคุณอาจารย์ศศินันท์สวย ๆ อีกครั้งหนึ่งค่ะ...ด้วยใจจริง
เข้ามาสวัสดีวันแห่งความรักครับ
อาจารย์สบายดีนะครับ
วิธีการเขียนส่งสารของอาจารย์น่าสนใจครับ ทำให้ผู้อ่านต้องติดตามต่อ ได้รู้จักผู้คนเพิ่มมากขึ้น
ขอบคุณครับ
สวัสดีครับ ท่าน ศน.วัชราภรณ์ วัตรสุข
ผมแวะเวียนมาอ่านบันทึกนี้หลายรอบทีเดียวครับ ต่างเวลา ต่างสถานที่กันครับ เป็นเพราะผมเดินทางเป็นประจำในช่วงนี้
ได้แต่พร่ำคำขอบคุณในใจครับ...รู้สึกดี รู้สึกอบอุ่นในการคิดถึงกันครับ เราทั้งมวลอาจเป็นคนแปลกหน้า แต่ทว่าการยึดโยงของมิตรภาพทำให้เราใกล้กันมากยิ่งขึ้น สิ่งที่ดี ความรู้สึกดีๆที่เราสัมผัสได้เสมอครับ
Blog ของอาจารย์มีสีสัน และเนื้อหาสวยงาม น่าอ่าน น่าติดตามที่สุดครับ ไม่เองไม่เคยพลาดที่จะอ่านด้วยความชื่นชมในวิธีคิดและนำเสนอที่มีชีวิต..
มีบันทึกหนึ่งที่อาจารย์กล่าวถึง "เมืองสามหมอก" ซึ่งเป็นบ้านเกิดของผม บันทึกนั้นผมอ่านด้วยความสุขยิ่งครับ ทำให้ผมคิดทบทวนบรรยากาศในสายตาคนนอก แอบภูมิใจครับ
ผมขอขอบพระคุณอีกครั้งครับ ที่ให้เกียรติในการเอ่ยถึงผมในบันทึกนี้
ทำให้ผมมีกำลังใจยิ่งขึ้นในการเดินไปข้างหน้า พร้อมกำลังใจดีๆจากมวลมิตร
สวัสดีวันแห่งความรัก มีดอกรักมาฝากค่ะ อิอิ
ขอให้รัก จงอยู่กับผู้มีรัก และน่าเสมออย่าง ศน.อ้วนค้า
วันนี้ครูเอแวะไปส่งงานเขต ตอนเย็นๆสัก 4-5 โมง เห็นศน.กำลังทำงานก็เลยไม่ได้เข้าไปทัก แล้วค่อยเจอะกันวันที่20 ก.พ. ที่วัดสวนดอกนะค่ะ
มีความสุขมากมาย กับหัวใจที่สดชื่น
มีคนเคยบอกว่า ความรักทำให้คนอายุยืน และไม่แก่เร็วค่ะ
รีบๆหารักดีกว่าเนอะ จะได้ไม่แก่ไงค่ะ คิคิ
สวัสดีค่ะ ศน.อ้วน คนเก่ง
สวัสดีวันแห่งความรักค่ะ...อาจารย์เอก
สวัสดีวันแห่งความรักค่ะ...ครูเอ
มีความสุขมากมาย กับหัวใจที่สดชื่น
มีคนเคยบอกว่า ความรักทำให้คนอายุยืน และไม่แก่เร็วค่ะ
รีบๆหารักดีกว่าเนอะ จะได้ไม่แก่ไงค่ะ คิคิ
น่าคิดนะคะนี่..ก็ไม่อยากแก่ใช่มั๊ยล่ะ
และแล้ว...วันนี้ความรักก็เดินทางมาถึง..ซะที(เครื่องมือขึ้นแล้ว..ไชโย)
ดอกไม้มาส่งถึงแล้วค่ะ..ถึงแม้ว่าจะเลยวันแห่งความรักไปแล้ว..
แต่ความรัก..ที่มีให้...ส่งถึงกันได้ทุกวันค่ะ....
คิดไม่ถึง คิดถึงขนาดนี้ ...
คิดถึงใครบางคนที่คง ไม่คิดถึงเรา
.depress
พี่เหมียวขา...สวัสดีวันแห่งรักค่ะ..(ก็รักทุกวันนี่น้า..)
สวัสดีค่ะ..ครูตุ๊กแกเองค่ะ..
........ขนมน้ำใจไมตรี.........
ในวันนี้..เป็นวัน..ที่แสนดี
ทำขนม..ไมตรี..กันหน่อยไหม
เริ่มต้นเตรียม..เครื่องปรุง..ความจริงใจ
อีกหวังดี..ยิ้มละไม..ให้นำมา
เลือกเห็นใจ..อารี..มีโอบอ้อม
ความรักพร้อม..ความห่วงใย..วานสรรหา
ทั้งน้ำเสียง..ฟังเสนาะ..เพราะวาจา
เป็นตำรา..ผูกมิตร..จิตสัมพันธ์
วิธีปรุง..นั้นง่าย..ไม่ยุ่งยาก
เราเริ่มจาก..ผสม..ส่วนสร้างสรรค์
คือรอยยิ้ม..และหวังดี..ตีเข้ากัน
แล้วจากนั้น..เทจริงใจ..ใส่ตามมา
ตักวาจา..ไพเราะ..เหยาะไปด้วย
รักหนึ่งถ้วย..ค่อยค่อยริน..นะคุณขา
เมื่อเข้มข้น..หยิบเห็นใจ..ในแววตา
ช่วยผสาน..คุณค่า..ความอารี
บรรจงคน..ให้เข้ากัน..ทุกสัดส่วน
ทุกกระบวน..สำคัญ..นั้นอยู่ที่
นำไปอบ..ในหัวใจ..อุ่นพอดี
ขนมนี้..อยู่ได้..ไร้กาลเวลา
อย่าลืมโรย..ความห่วงใย..อีกสักหน่อย
เพิ่มอร่อย..ติดใจ..ใครถามหา
แล้วแจกจ่าย..รับประทาน..กันทุกครา
หากพบหน้า..หรือฝากให้..ถ้าไม่เจอ
ขนมนี้..มีคุณค่า..ทางอาหาร
จะเบิกบาน..อิ่มหัวใจ..ใคร่เสนอ
หากใครทำ..พบสุข..ทุกข์ไม่เจอ
พร้อมไหมจ๊ะ..” เธอ “ ..พร้อมไหม..ไปปรุงกัน
สวัสดีค่ะ..คุณกวินทรากร
...ในบางคราวของชีวิต..ขอเพียงแค่ได้คิดถึง....ก็พอใจแล้ว..ค่ะ..
ใช่แล้วค่ะ ไม่อยากแก่เร็ว แต่ไม่รู้ว่า ถ้ามีแล้วจะแก่เร็ว จะดูหนุ่มหรือสาวหรือเปล่าว อิอิ
สวัสดี...อาจารย์ กวินทรากร อีกครั้งหนึ่งค่ะ
บ้านภาษาไทยยินดีต้อนรับนะคะ...
แวะไปเยี่ยมบันทึกอาจารย์มาแล้วค่ะ
ขอบคุณค่ะ...
สวัสดีค่ะ..ครูเอ..สาวน้อยที่น่ารัก
ดีใจจัง..ที่ครูเอแวะเวียนมาทักทายศน.อ้วนบ่อยๆ (ช่างรู้ใจนักว่า..ชอบ)
เสียใจตรงเครื่องมือไม่ขึ้น..จึงไม่ได้เอาภาพสาวน้อยมาวางให้ได้มองแล้วชื่นใจ...
อาจารย์นารีด้วยเหมือนกัน..รูปของอาจารย์เท่มาก..อยากเอามาวาง..แต่ทำไม่ได้..เฮ้อ!..
ครูเอขา...ทำไมเราใจตรงกันเลย..ศน.อ้วนด้วยคนละ..ชอบฝืนความจริงของชีวิต แบบว่าไม่อยากแก่ไง..ฮิๆ
ใช่แล้วค่ะ ไม่อยากแก่เร็ว แต่ไม่รู้ว่า ถ้ามีแล้วจะแก่เร็ว จะดูหนุ่มหรือสาวหรือเปล่าว อิอิ..
ศน.อ้วนคิดนะคะ..ว่าคงต้องเสี่ยงแล้วละ..เหมือนน้องรจนาที่เสี่ยงพวงมาลัย..ให้พี่สังข์..เธอยิ่งกว่าถูกรางวัลที่หนึ่งอีกนะคะ..ว้าว..สาธุ..ขอเราเป็นเหมือนเธอบ้าง..
ศน.อ้วนจำบทกวีของอาจารย์เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์ ใน "อยากจะบอกว่ารักสักเท่าฟ้า" ได้ขึ้นใจนัก (.....) ฝากครูเอ..น้องสาวที่น่ารักด้วยนะคะ
..บาดเจ็บหรือเหน็บหนาว..
บุรุษและสตรี คล้ายเม่น มีขนก็สักแต่เพียงหนามแหลม
ไม่สามารถให้ความอบอุ่นแก่ตัวเองได้ ยามเหน็บหนาวก็ได้แต่ใกล้ชิด
อาศัยไออุ่นจากกันและกัน ซึ่งก็มักจะทำให้หนามแหลม ต้องทิ่มตำอีกฝ่ายหนึ่งอยู่เสมอ
เมื่อตัดใจอยู่ด้วยกันแล้ว แม้ทำให้หายหนาว แต่บางคราวต้องเจ็บปวด
ไม่อยู่ด้วยกันแม้หนาวบ้าง ก็ไม่ต้องเจ็บปวด
มันอยู่ที่เราจะเลือกว่า...
จะ "เจ็บปวด" อย่างอบอุ่น หรือ "ไม่รู้เจ็บ" แต่เหน็บหนาว...
เหมือนกับว่าต้องเอาชีวิตเดิมพันเชียวละ..
ถ้าพูดเรื่องนี้ต้องย้าว..ยาว....ครูเอเข้ามาคุยอีกนะคะ..
ครูเอขา..ขอให้มีความสุขในวันหยุดนะคะ..พรุ่งนี้ต้องลุยกับเจ้าตัวเล็ก ๆ อีกแล้ว..ออมแรงไว้เยอะ ๆ นะคะ.ฮิๆ..
ด้วยรักค่ะ...
สวัสดีค่ะ..อาจารย์นารี..คนสวย
บันทึกนี้มีสีสัน..ด้วยน้ำใจของกัลยาณมิตรที่น่ารักใน G2K ค่ะ..
ขอบคุณในน้ำใจของอาจารย์มากค่ะ...ทั้ง ๆ ที่มีภารกิจยุ่งยังอุตส่าห์แวะมาเยี่ยม
คิดว่าคงเหมือนกันทั่วนะคะ...เรื่องงานที่แต่ละท่านมีอยู่ในมือ...
แต่ยังคงแวะเวียนเข้ามาทักทาย..ส่งเสียงให้ได้รับรู้ว่ายังคงอยู่สบายดี..เพียงแค่นี้ก็สุขใจยิ่งแล้วค่ะ..
"ใจ" เมื่อผูกพันกันแล้ว..ถึงแม้ว่าจะบางเบาด้วยเพียงผ่านตัวอักษรเท่านั้น..แต่ว่าเหนียวแน่นนักนะคะ..
เข้าไปรับทราบข่าวคราวของอาจารย์นารี..ตลอดค่ะ...
ดูแลสุขภาพด้วยนะคะ...สุขภาพกายและใจที่เข้มแข็งและสมบูรณ์..จะทำให้เราทำอะไรๆ ได้ตั้งมากมายนะคะ...
ระลึกถึงอาจารย์นารีเสมอค่ะ....
ที่เข้ามาบ่อยครั้งในบันทึก อ.วัชราภรณ์ วัตรสุข เพราะเพลง ก็ส่วนหนึ่งนะครับ ผมชอบเพลงนี้จังครับ
เลยเอาเนื้อเพลงเพราะๆมาฝาก มิตรแก้ว สหายคำ ทุกๆท่านครับ
-----------
เพลงงามแต้แม่ปิง
-------------
งามแต้ๆเลยหนอ สมดังน้ำกำเปิ้นบอก เวียงพิงค์เป็นเวียงสวรรค์
ดอกไม้บาน หน้าหนาวเหนือคำลำพัน
รัญจวนคิดเติงหากั๋น เมื่อยามที่เฮาห่าง ไกล
โอ้สักขี น้ำปิง มั่นคงกันยิ่ง น้ำปิง บ่เกยหยุดไหล
ดอยสุเทพ ตี้เฮา หักเฮา ฝากใจ ครูบาเปิ้นหื้อ ฝากไว้ เป็นมิ่งขวัญเวียงพิงค์
งามแต้ๆเลยหนา เจดีย์หลวง ตระกานตา ประเพณีอินทขิล
เจ็ดยอดเอ๋ย สุดทอดพระธรรม ล้ำยิ่ง
กราบบูชาพุทธสิหิงค์ คู่บารมิงเจียงใหม่ เออ เอย.....เออ เอย....ๆ.
ชมดอกไม้ ลำน้ำป่าเขา เสียงซอเคล้า เสียงซึง สะล้อ
หากหักจริง บ่ดีหื้อรอ จะไปสู่ขอ มาอยู่โตยกั๊น
ถิ่นล้านนา จะเป็นเวียงสวรรค์ เมื่อมีน้องเคียงข้างกัน
เป็นคู่ขวัญอ้ายเอย
สวัสดียามค่ำค่ะ...อาจารย์เอก
ขอบคุณค่ะ...ที่กรุณาเข้ามาเยี่ยมอีก..มาได้บ่อยๆ ..ยินดีต้อนรับค่ะ..
ดีใจค่ะ..ที่อาจารย์เอกชอบฟังเพลง "งามแต๊แม่ปิง"
เป็นน้ำใจจากคุณครูตุ๊กแกค่ะ..ที่มอบให้สาวเชียงใหม่
โค้ดเพลงอยู่ใน "ถาม-ตอบ"ค่ะ อาจารย์เอก Copy ไปได้เลยนะคะ
ขอบคุณในน้ำใจ "คนเมืองสามหมอก"..ค่ะ "มิตรแก้วสหายคำ" สำหรับเนื้อเพลงที่กรุณา
ฟังเพลงแล้ว เห็นเนื้อเพลงด้วย รัก "เวียงพิงค์" บ้านเกิดเมืองนอนขึ้นมาจับจิตจับใจเชียวค่ะ..
มัวแต่ทำงานจนลืมเติมพลังใจ..ความงดงามให้ชีวิต..ที่จริงแล้วหาไม่ยากเลย..อยู่ใกล้ ๆ ตัวนี่เอง..นะคะ
ทุกวันก่อนออกจากบ้านก็หันหน้าไปทางพระธาตุดอยสุเทพ..กราบองค์พระธาตุเพื่อเป็นสิริมงคลในการทำงานค่ะ..
เช่นเดียวกับพระธาตุดอยกองมูที่อาจารย์เอกเคารพ..และ เพลง แม่ฮ่องสอนแดนไพร ที่แสนไพเราะเพราะพริ้งนะคะ
ขอบคุณอาจารย์เอกอีกครั้งค่ะ..ที่ทำให้วันนี้เป็นวันที่มีความหมาย..มีความสุขในการทำงาน ขอบคุณค่ะ.."คนดีมีน้ำใจ"..
ชอบคำพูดของอาจารย์เอก ที่ประวัติค่ะ "ความดีงดงามเสมอ"
อากาศทางแม่ฮ่องสอนคงหนาวอยู่นะคะ ในช่วงดึก ๆ และตอนเช้า ๆ
ดูแลสุขภาพด้วยนะคะ..ด้วยความระลึกถึงค่ะ
สวัสดีคะ
ตามมาอ่านแล้วคะ ก่อนหน้านี้มั่วแต่ยุ่งกับรายงานทั้งหลายที่ต้องรีบทำให้เสร็จ วันนี้พอมีเวลาก็มาตามอ่าน สนุกดีคะ การอ่าบันทึก Tag คิด(ไม่)ถึง สนุกอย่างนี้นี่เองคะ
ขอบคุณคะ :)
สวัสดีค่ะ..น้องมะปรางเปรี้ยว
ดีใจที่สุดค่ะ...ที่บันทึกนี้มีโอกาสได้ต้อนรับคนสวยคนเก่งของ G2K
ขอบคุณมากค่ะ..ที่แม้จะมีงานยุ่ง..น้องมะปรางก็ยังอุตส่าห์เข้ามาเยี่ยม
เขียน Tag ส่งสารได้ เพราะได้รับความรู้จากน้องมะปรางแหละค่ะ
พี่ค้นพบความมหัศจรรย์ตั้งหลายอย่างเชียวนะคะ..ใน Gotoknow..นอกเหนือจากความรู้ที่มีมากมายแล้ว
มิตรภาพ..ความอบอุ่น..ความเอื้ออารี..ความห่วงหาอาทร..เพียงผ่านตัวอักษรเท่านั้น ..ทึ่งจริง ๆ ค่ะ
ของคุณ..น้องมะปราง..และทีมงานทุกท่านค่ะ..
ต่อไปพี่คงได้มีโอกาสเข้าไปกราบสวัสดีท่านผู้ใหญ่ ของ GotoKnow ด้วยนะคะ
อักษรามาลินอวลกลิ่นหอม
ได้ดมดอมเพียงครั้งยังซึ้งค่า
GotoKnow แหล่งทรัพย์สินทางปัญญา
ล้ำเลอค่าสายใยรักร่วมถักทอ..
ที่นับวันจะยาวขึ้นเรื่อยๆ ..สายใยแห่งมิตรภาพของหมู่มวลสมาชิกด้วยความขอบคุณจากใจจริงค่ะ...สวัสดีค่ะ
เข้ามาเติมกำลังใจ...เพื่อทำงานในคืนนี้ เนื่องจากพรุ่งนี้มีงานชิ้นใหญ่ที่ต้องทำในนามมหาวิทยาลัยฯ และจังหวัด...
ขอบคุณผ่านไปยังคุณเบิร์ดด้วยเช่นกันนะครับ ... พักนี้ผมแทบไม่มีจินตนาการที่จะเขียนบันทึกเลย ซึ่งนั่นเป็นผลพวงเพราะความหนักหน่วงของชีวิตและการงานที่โถมทับมาอย่างระห่ำ หลายท่านคงสังเกตเห็นได้ว่า บันทึกของผมในระยะหลังนั้น...แห้งโหยอยู่มาก และนั่นคือผลพวงของความอ่อนล้าของจินตนาการที่ถูดบดทับมาจากชีวิตและการงาน ...
......
เพลงเพราะมากครับ.. ฟังแล้วฉ่ำเย็น, สมถะ , มีพลังอย่างสุภาพ ...
ไว้ให้ชีวิตและการงานเบาบางลงกว่านี้ ผมคงได้เขียนบันทึกอันเบาสบาย หรือแม้แต่เขียนกลอนและลำนำได้บ้าง ...
......
ขอบพระคุณครับ
สวัสดียามเช้าค่ะ...อาจารย์แผ่นดิน
คันฉ่องส่องธรรมชาติ
นั่งพินิจพิศดูคูน้ำนิ่ง มีหลายสิ่งสะท้อนเงาให้เราเห็น
ดุจคันฉ่องธรรมชาติสะอาดเร้น อาจคิดเป็นสิ่งสะกิดสอนจิตใจ
พบปัญหาประจำวันอันยุ่งยาก ไม่ลำบากหากลองมองน้ำใส
ดูให้ลึกแล้วสำรวจตรวจหทัย อาจแก้ไขเรื่องร้อนผ่อนทุกข์คลาย
สวัสดีค่ะ..น้องมะปรางเปรี้ยว (อีกครั้งหนึ่งค่ะ)
ขอแก้ไขคำผิดหนึ่งคำนะคะ "..ขอบคุณ..น้องมะปรางและทีมงานทุกท่านค่ะ
(ดีใจมากค่ะ..เครื่องมือขึ้นจึงได้นำภาพสวย ๆ ของน้องมะปรางมาวางให้ได้ชื่นใจ)
สวัสดีค่ะ ศน.อ้วน คนเก่ง
พบปัญหาประจำวันอันยุ่งยาก ไม่ลำบากหากลองมองน้ำใส
ดูให้ลึกแล้วสำรวจตรวจหทัย อาจแก้ไขเรื่องร้อนผ่อนทุกข์คลาย
สวัสดีครับ
คิดถึงจังค่ะ
ยังไม่ได้แวะไปบ้านตัวเองเลยค่ะ แอบมาหาศน.อ้วน ก่อนคนอื่น อิอิ อย่าบอกใครเชียว วันนั้น งานที่วัดสวนดอกไม่เห็น ศน.เลยค่ะ ก็..ความคิดถึงมันห้ามไม่ไหว ... อิอิ
ช่วงนี้เหนื่อยค่ะ งานเยอะ เวลาน้อยจัง
เห็นว่าศน.ก็ไม่ได้หยุดเลยใช่ไหมค่ะ เป็นกำลังใจให้ สู้ๆๆต่อไปค่ะ
สวัสดีค่ะ...กัลยาณมิตรที่รักทุกท่าน
ขอบคุณทุกท่านมากค่ะ ที่กรุณาเข้ามาเยี่ยมและทักทาย
ขอโทษนะคะที่หายไป คุณหมอที่โรงพยาบาลคิดถึงค่ะ บอกว่ารีบมาพบด่วน
เพิ่งกลับมาค่ะ คิดถึงทุกท่าน.. เช้านี้จึงรีบเข้ามาทักทายด้วย
และหาก ศน.อ้วน หายไปอีกสักช่วงหนึ่ง ก็ไปอยู่กับคุณหมออีกค่ะ
(เผื่อมีคนคิดถึง..ฮิๆ ) เพราะจะเป็นคนพูดเองเสมอว่าเดี๋ยวนี้เราเป็นสมาชิกบ้านเดียวกัน หากมีใครคนใดคนหนึ่งหายไป..ก็รู้สึกเป็นห่วง
คุณครูพี่เหมียว
อาจารย์แผ่นดิน
คุณครูธวัชชัย
ครูเอ..น้องสาวที่น่ารัก
พี่เหมียวขา..ให้กำลังใจนะคะ..เพราะร่างกายพี่เหมียวแข็งแรงอยู่แล้วไม่เหมือนศน.อ้วน ที่ ๓ วันดี ๔ วันแย่..รอสอบ O-net ป.๖ เสร็จอะไร ๆ คงเบาบางลงนะคะ..คิดถึงพี่เหมียวค่ะ
อาจารย์แผ่นดินคะ.. มีงานชิ้นใหญ่ให้สั่งลา ตอนนี้ลูกน้องก็อ่อนแรงกันแทบแย่... ผมเลยต้องยืนชิดกับพวกเขาให้มากที่สุด อย่างน้อยพวกเขาก็จะได้รู้ว่า ... "มีหัวหน้าอยู่ข้าง ๆ .." แสดงว่างานของอาจารย์จะบางเบาลงจริง ๆ คงเป็นช่วงปิดภาคเรียนของนิสิตใช่ไหมคะ อาจารย์จะได้พักบ้าง ดีใจด้วยค่ะ ชอบจังค่ะ.."มีหัวหน้าอยู่ข้าง ๆ" อย่าลืมดูแลสุขภาพด้วยนะคะ..ฝากความปรารถนาดีไปยังครอบครัวที่น่ารักของอาจารย์แผ่นดินด้วยค่ะ
คุณครูคะ...อากาศทางเชียงใหม่ก็ดีอยู่ค่ะ เย็นสบายในตอนเช้า ตอนกลางวันเริ่มร้อนแล้ว แต่สุขภาพของคนเชียงใหม่ไม่ดีเหมือนอากาศค่ะ..แย่จังนะคะทำให้บรรยากาศวิชาการเสียหมด..ขอบพระคุณคุณครูมากค่ะ..ที่เป็นห่วง..ศน.อ้วนมีเพลงไตรยางศ์ อักษรสามหมู่ด้วย..แล้วจะเอามาฝากคุณครูนะคะ..คิดถึงคุณครูค่ะ..ทำงานให้มีความสุขนะคะ..สวัสดีค่ะ
คุณครูเอจ๋า...คิดถึงเช่นกันจ้ะ..คิดถึงมากด้วย..ตอนแรกก็ตั้งใจว่าจะได้พบหนูที่วัดสวนดอกแหละ เตรียมหนังสือให้หนูด้วย ๒ เล่ม (ตอนนี้ยังอยู่ในกระเป๋าเลยจ้ะ)งานของลุงหนานพรหมมา ศน.อ้วนเหมือนใจดำ ไม่ได้ช่วยเลย วันที่ ๒๐ ศน.อ้วนร่วมประชุมเตรียมงานอบรม เรื่อง "การพัฒนาผู้นำการเปลี่ยนแปลงเพื่อรองรับการกระจายอำนาจ สำหรับผู้บริหารการศึกษาและผู้บริหารสถานศึกษา" อยู่ที่โรงแรมเชียงใหม่ภูคำค่ะ (ช่วยงานนี้แหละค่ะ..ทรุดเลย) แต่กำลังใจดีอย่างนี้..อะไร ๆ คงดีขึ้นค่ะ
ส่งกำลังใจมาให้นะคะ กับการสอบชั้น ป.๖ ที่กำลังจะถึงในวันที่ ๔ มีนาคม และการสรุปงานทุกอย่างก่อนสิ้นปีการศึกษา..คิดถึงบวกคิดถึงค่ะ..ครูเอสาวน้อยที่น่ารัก
สวัสดีค่ะ ศน.อ้วน คนเก่ง หญิงแกร่ง
สวัสดีค่ะพี่อ้วน
ทราบว่าไม่สบาย..เอาดอกไม้มาเยี่ยมขอให้หายเร็วๆนะคะ
ห่วงจริงค่ะ เพราะพี่อ้วนหายไปนานเลย..ถ้าดีขึ้นแล้วขอความกรุณาส่งข่าวด้วยนะคะ..เอาใจช่วยค่ะ
ขอบคุณค่ะ ศน.อ้วน
หนูได้รับหนังสือทั้ง 2 เล่มแล้วค่ะ ดีใจมาเลยค่ะ มีคนทักว่าเป็นครูใหม่ เพราะ ศน.เขียนนามสกุลเดิม อิอิ
แต่ไม่นานก็จะกลับไปใช้เล้วค่ะ รอให้ปิดเทอมจะไปเปลี่ยนค่ะ
ขอบคุณอีกครั้งค่ะ
โอมเพี้ยง ขอให้ศน.อ้วนหายไวๆนะค่ะ อิอิ
สวัสดีค่ะ...กัลยาณมิตรที่รักทุกท่าน
ทุกท่านไปใช้สิทธิ์ออกเสียงแล้วใช่ไหมคะ....(หายไปนานมากจึงไม่ทราบว่าจะขึ้นต้นทักทายอย่างไร..จึงจะเข้าบรรยากาศ...ค่ะ)
กลับมาแล้วค่ะ...คุณหมอบอกว่า "กลับบ้านได้" "ให้ไปทำงานต่อได้แล้วครับ.." "มีงานค้างอยู่ไม่ใช่หรือครับ.."
ซาบซึ้งและประทับใจในความห่วงใยและมิตรไมตรีจากทุกท่านค่ะ..ขอบคุณค่ะ..ขอบคุณจริง ๆ
ขอบพระคุณพี่เหมียวมากค่ะ..
ทุกคำพูดของพี่เหมียว..ให้กำลังใจน้องได้อย่างยอดเยี่ยมเชียวค่ะ ความวิตกกังวลบั่นทอนจิตใจน้องมากโขอยู่ค่ะ..แบบว่าทำให้เครียดไปเกือบอาทิตย์เต็ม ๆ ..ณ เวลานี้สบายใจแล้วค่ะ..น้องไม่ได้เป็นโรคร้ายแรงอย่างที่คุณหมอให้ข้อสังเกตไว้ในครั้งแรก..พี่อ๊อด..ครูรุ่ง..พี่หน้อย..ตามส่งน้องถึงหน้าห้อง..ทุกคนรอลุ้นค่ะ..และแล้วน้องก็ไม่ประสบโชคร้าย..เฮ้อ!โล่งใจค่ะ..ต่อไปค่อยทำตัวใหม่ ..ในเรื่องการกินอยู่..คงไม่สายเกินไป..แต่วันพรุ่งนี้ขอกินอิ่ม ๆ ก่อนนะคะ เพราะหลายวันที่ผ่านมา ..น้ำข้าว ๑ แก้ว..น้ำซุบ ๑ แก้ว..น้ำส้ม ๑ แก้ว..ในหนึ่งมื้อมีเจ้า ๓ แก้วนี่แหละค่ะเรียงมาเป็นเมนูหลัก..โหยหากาแฟใจแทบขาดเชียวค่ะ..ขอบพระคุณพี่เหมียวอีกครั้งหนึ่งนะคะ..สวย ๆ ด้วย..แถมยิ้มหวานด้วยค่ะ ..
ขอบคุณในน้ำใจอันงดงามของคุณหมอเบิร์ดค่ะ...
ขอบคุณมากค่ะ..สำหรับดอกไม้สวยๆ สำหรับคนไข้ หอมกลิ่นความคิดถึงและความห่วงใยของคุณหมอค่ะ..ความไม่มีโรคเป็นลาภอันประเสริฐจริง ๆ ค่ะ..คุณหมอ..เพิ่งค้นพบค่ะ...รอให้แข็งแรงอีกสักนิดหนึ่งแล้วพี่จะเขียนเล่าในบันทึกค่ะ..เพื่อคุณหมอจะได้ให้คำแนะนำได้บ้าง..เพราะสอนตัวเองไม่ค่อยได้ค่ะ..คอยดื้ออยู่เรื่อยเชียว..แล้วจะเข้าไปเยี่ยมคุณหมอที่บันทึกนะคะ..คิดถึงคุณหมอเช่นกันค่ะ ....
สวัสดีค่ะ..ครูเอคนสวย
ดีใจค่ะ..ที่ได้รับหนังสือแล้ว..ทั้งสองเล่มได้เลือกแล้วว่าน่าจะเหมาะกับครูเอ Building The Future of Your Dreams : สรรค์สร้างชีวิตใหม่อย่างที่ใจฝัน และ "ถึงฝั่นฝัน" อูว์..โรแมนติกอย่าบอกใครเชียว...ขอบคุณค่ะ..สำหรับพรให้หายไข้..เพี้ยงหายแล้วค่ะ...ตอนนี้เริ่มมีแรงแล้วค่ะ..อีกไม่เกิน ๒ วันวิ่งได้ปร๋อเหมือนเดิมแล้ว..ป่วยนานไม่ได้ค่ะ..งานเยอะ..คิดถึงนะคะ..เอาไว้โอกาสเหมาะ ๆ เราคงได้พบกัน....
สวัสดีจ้ะ..สาวน้อย
อยู่ รพ. ถ้าไม่ได้ยินเสียงใส ๆ แจ้ว ๆ วันละ ๔ เวลา เช้า..กลางวัน..เย็น..และก่อนนอน..คงเฉาตายไปแล้วละ..ค่ะ..คริ..คริ..แถมอ้อนวอนเชิงบังคับอีกว่าให้ถ่ายรูป(ตอนโทรมๆ)ส่งไปให้ดูด้วย..เฮ้อ! เด็กน้อย..ซาบซึ้งในน้ำใจของครูตุ๊กแกที่สุดค่ะ..รับรู้ในความห่วงใย..อย่างสม่ำเสมอ..เอาไว้หากได้มาเชียงใหม่อีกรอบจะพาเที่ยวให้ทั่ว ๒๔ อำเภอเลย..แบบขึ้นเขาลงห้วย..ตะลุยทัวร์เลย..เตรียมโปรแกรมไว้นะจ๊ะ..แทนคำขอบคุณจ้ะ.....
สวัสดีค่ะ..คุณครู
ขอบพระคุณในน้ำใจของคุณครูมากค่ะ..สำหรับความห่วงใย..และดอกไม้ ตั้ง ๒ ช่อเชียว ..คนเมืองจะพูดว่า "กิ๋นบอม" นะเจ้า..(ก็คุณครูเล่นไม่ออกแรงเลย)..ดีจังค่ะ..ทำให้ขำได้..วันนี้คุณครูไปสอนนักเรียนไหมคะ..เพราะคุณครูจะสอนวันหยุดใช่ไหมคะ..สอนภาษาไทย..คณิตศาสตร์และภาษาอังกฤษด้วย..ยังติดคุณครูเรื่องเพลงไตรยางศ์อักษรสามหมู่อยู่นะคะ..ขอบพระคุณอีกครั้งหนึ่งค่ะ..คุณครูสบายดีนะคะ..
...รับไว้แล้วค่ะด้วยความซาบซึ้ง...สำหรับความเอื้ออารีของกัลยาณมิตรทุกท่าน..แล้วจะเข้าไปเยี่ยมที่บันทึกของทุกท่านนะคะ...ด้วยรักค่ะ..วัชราภรณ์ ......
สวัสดีค่ะ ศน.อ้วน คนเก่ง หญิงแกร่ง
.................
" ปี้เหมียวเจ้า....ดีใจ๋จ้าดนัก...แถมห้าจั้วโมงป๋ายปะกั๋นนะเจ้า.."
สวัสดีค่ะ
มาด้วยความคิดถึงค่ะ
สวัสดีค่ะ..คุณครูพี่อ้อย
ตกใจและดีใจค่ะ..ที่พี่อ้อยกรุณาเข้ามาเยี่ยมในเวลาเกือบสว่าง
พี่อ้อยนอนดึกจังนะคะ..หรือว่าตื่นนอนแล้ว..หรือว่ากำลังทำงานอยู่...เป็นห่วงสุขภาพจังค่ะ
นานมากแล้วนะคะ..ที่น้องไม่ได้เข้าไปคุยด้วย...คิดถึงพี่อ้อยเสมอค่ะ..ติดตามอ่านผลงานของพี่อ้อยเสมอ...
..ห่างกาย..ใช่ห่างใจ..
..ขอบพระคุณอีกครั้งหนึ่งค่ะ..ในความกรุณาของคุณครูพี่อ้อย..
สวัสดีค่ะ
นำความรักและความคิดถึงมาส่งค่ะ
ดูแลสุขภาพนะคะ
สวัสดีค่ะ...คุณครูกั๊ดจังคนเก่ง
ขอบคุณมากค่ะ..ขอบคุณสวย ๆ สำหรับความรักและคิดถึง ที่กรุณานำมาฝาก
รับไว้แล้วค่ะ ด้วยความซาบซึ้ง...เต็มหัวใจเลยเชียว
เหนื่อยมากใช่ไหมคะ..ช่วงนี้..ระยะใกล้สิ้นปีแล้ว
ส่งกำลังใจมาให้เช่นกันค่ะ....
ด้วยรักและปรารถนาดีค่ะ
งานในเดือนมีนาคม เป็นช่วงที่นิสิตออกค่าย ตอนนี้เรามีข้อมูลมากกว่า 20 ค่าย
ระบบที่สร้างไว้โดยผมก็คือการตะเวนเยี่ยมนิสิตในทุกค่ายเท่าที่จะทำได้ ซึ่งเดิมจะไปกันแค่ค่ายหรือสองค่ายเท่านั้น ..
เรียกได้ว่าเหนื่อยกันน่าดูเพราะค่ายแต่ละค่ายอยู่กันคนละจังหวัด แต่ก็ดีใจที่ทีมงานเดิมพร้อมที่จะสานต่อในเรื่องเหล่านี้กันต่อไป
...
ส่วนต้นเมษายน, ...มีนิสิตลงพื้นที่ 15 วันไปเรียนรู้กับชาวบ้าน ซึ่งเขาใจว่าผมคงปฏิเสธที่จะเป็นผู้ดูแลภาพรวมของมหาวิทยาลัยไม่ได้ ...
เบาบางลง จากนี้ไปก็คงหมายถึงการไม่ต้องแบกรับเรื่องงานบริหารอีกแล้ว ...
ขอบพระคุณครับ
กราบสวัสดีค่ะ...ท่านอาจารย์ศศินันท์
ขอบพระคุณมากค่ะ..ในความกรุณาและห่วงใย..ด้วยดอกไม้ช่อสวย..ตื้นตันใจมาก..ทำให้น้ำตารื้นเชียวค่ะ
ตอนนี้อาการดีขึ้นแล้วค่ะ...เป็นโรคกระเพาะอาหารเป็นแผลค่ะ..ค่อนข้างจะเรื้อรัง..เพราะเป็นหลายครั้งแล้วค่ะ..เกิดจากการปฏิบัติตัวไม่ค่อยถูกต้องในเรื่องอาหารการกิน..ต่อไปคงต้องหันกลับมาดูแลตัวเองเพิ่มขึ้นค่ะ..
ขอบพระคุณท่านอาจารย์อีกครั้งหนึ่งค่ะ...ด้วยใจจริง
เข้าไปอ่านหลาย ๆ บันทึกของท่านอาจารย์ศศินันท์ ได้ความรู้มากมายเชียวค่ะ...อาจารย์เก่งมาก ทั้งองค์ความรู้ที่นำเสนอ และการต่อยอดในข้อคำถามของเพื่อน ๆ รวมทั้งเรื่องราวและข้อมูลที่หลากหลาย สุดยอดจริง ๆ ค่ะ
จะเข้าไปเยี่ยมและสวัสดีท่านอาจารย์ที่บันทึกนะคะ...สวัสดีค่ะ
สวัสดีค่ะ..อาจารย์แผ่นดิน
ขอบคุณในน้ำใจที่มีมากมายและสม่ำเสมอของอาจารย์แผ่นดินค่ะ..
ขอเป็นหนึ่งกำลังใจแด่อาจารย์ค่ะ...ผ่านทุกตัวอักษรนี้
ตอนแรก..ยังงงอยู่ค่ะ..ตามไปอ่านบันทึกของอาจารย์แล้วค่ะ...
เชื่อมั่นค่ะ..ว่าอาจารย์แผ่นดิน..คนจริงของแผ่นดิน..ต้องยิ้มได้อยู่เพราะมีเพื่อนชีวิตที่แสนดีอยู่เคียงข้าง..และอีก ๒ ชีวิตเล็กๆที่น่ารัก..เป็นแรงใจ
ระบบที่สร้างไว้โดยผมก็คือการตะเวนเยี่ยมนิสิตในทุกค่ายเท่าที่จะทำได้ ...อาจารย์ได้วางรากฐานที่แข็งแรง ได้ทำแบบพิมพ์เขียวที่ชัดเจนไว้แล้ว แต่เกิดมีช่องว่างระหว่าง..ชีวิต(ระบบราชการ)..กับสิ่งที่อาจารย์ได้กำหนดเป้าหมายและทำไปแล้ว..คิดนะคะว่าช่องว่างที่เกิดขึ้นไม่ใช่ปัญหาสำคัญแน่นอนสำหรับอาจารย์..และก็เชื่อมั่นค่ะ..ว่าช่องว่างนี้ไม่สามารถทำลายความมุ่งมั่นของอาจารย์ได้
พร้อมเป็นกัลยาณมิตร ..แด่อาจารย์แผ่นดินค่ะ..
ขอสมัคร tag คิดไม่ถึง ด้วยคนสิคะ
เอาบทกวีนี้มาฝากด้วยค่ะ
คิด คิด คิด(ไม่) ถึง
หัดแต่งกลบท..กันวันละนิด..จิตแจ่มใส
*คิด ถึงนัก รักหวาน พานให้ คิด*
โหย*หวน ชิด เชยชื่น คืน หวน*ไฉน
พระพาย*พัด ผ่านมา พัด*ลาไกล
เสน่หา หวั่น*ไหวไหว* รัญจวน
จันทรรัง *สี สี* สกาว หนาวใจเอ๋ย
โอ้อก *เคย ดื่มด่ำ เคย*พร่ำหวน
ดวง *เดือน ลับดับไปไร้ เดือน*นวล
*ใจ รัญจวน ป่วนปั่น สั่นหวิว ใจ*
สวัสดีค่ะ...คุณหมอจริยา
คิด ถึงนัก รักหวาน พานให้ คิด*
โหย*หวน ชิด เชยชื่น คืน หวน*ไฉน
พระพาย*พัด ผ่านมา พัด*ลาไกล
เสน่หา หวั่น*ไหวไหว* รัญจวน
จันทรรัง *สี สี* สกาว หนาวใจเอ๋ย
โอ้อก *เคย ดื่มด่ำ เคย*พร่ำหวน
ดวง *เดือน ลับดับไปไร้ เดือน*นวล
*ใจ รัญจวน ป่วนปั่น สั่นหวิว ใจ
ขอให้คุณพระคุ้มครองท่านและครอบครัว จงอยู่รอดปลอดภัยตลอดไปนะครับ
อ่านแล้วรู้สึกดีจังกับสิ่งที่เกิดขึ้นที่นี่!!! สวัสดียามสายๆครับ คุณวัชราภรณ์ ดีใจจังเลยที่อ่านทุกบันทึกเลย ปลื้มมากเลยครับ ยินดีต้อนรับ สู่ความเป็นเพื่อนครับ สังคมแบ่งปัน ความรู้มันมีเสน่ห์แบบนี้นี่เอง จึงมี คนมากมายแบ่งปันกัน ณ ที่แห่งนี้ ขอบคุณอีกครั้งครับ สำหรับไมตรีที่ให้ ยินดีรับไว้อย่างเต็มใจ ติดตามอ่านกันนะครับ ผมจะเอาบล๊อกคุณ วัชราภรณ์เข้า แพลนเน็ตผมด้วย จะได้ติดตามกัน ไม่คลาดไง... คนโรงงาน
เอาขนมมาฝากครับ
สวัสดียามค่อนแจ้งค่ะ..ท่านผอ.
กราบขอบพระคุณค่ะ..สำหรับพระอุ่ม..ที่ท่านผอ.กรุณา
หนูรับไว้แล้วค่ะ..อันเชิญองค์พระท่านอยู่ในใจของหนู
หนูจะระลึกถึงองค์พระท่าน..ทุกคราวทั้งการทำงานและการครองชีวิตค่ะ
หนูจำบทกวีที่ความหมายใกล้เคียงกันได้บทหนึ่งค่ะ..
...ปากเป็นปู หูตะกร้า ตาตะแกรง
...ปากไม่แพร่ง หูไม่อ้า ตาไม่เห็น
...เป็นสิ่งที่ ทำให้ หัวใจเย็น
...เราควรเป็น เช่นนั้นบ้าง ในบางคราว
เช่นเดียวกับองค์พระอุ่มนะคะ
..ปิดหูซ้ายขวา ปิดตาสองข้าง ปิดปากเสียบ้าง แล้วเราจะนั่งนอนสบาย
กราบขอบพระคุณท่านผอ.อีกครั้งหนึ่งค่ะ
สวัสดียามค่อนแจ้งเช่นกันค่ะ..คุณคนโรงงาน
เพิ่งเข้ามาพบท่านผอ.ทนัน กับคุณคนโรงงานที่นี่ค่ะ..
เพิ่งกลับจากต่างจังหวัดค่ะ..นั่งทำงานเพลิน..แว๊บ ๆเข้ามาค่ะ
ดีใจจังค่ะ..ที่คุณคนโรงงานมีความรู้สึกดีๆ กับสิ่งที่เกิดขึ้นใน G2K
ในความคิดของตัวเองแล้ว..ช่วงแรก ๆ ทึ่งมากค่ะ..เป็นความมหัศจรรย์ใหม่ของชีวิตเลยทีเดียวค่ะ
ณ เวลานี้จึงมีความผูกพันกับโลกมหัศจรรย์..โลกแห่งการเรียนรู้..ใบนี้มากค่ะ
เราเชื่อมโยงกันด้วยไมตรีจิต ความเอื้ออารี และแบ่งปัน เป็นเสน่ห์จริง ๆ ค่ะ
และขอบคุณมากค่ะ..ที่กรุณานำบล็อกเข้าแพลนเน็ต..ก็ขออนุญาตเช่นกันค่ะ
ขอบคุณมากค่ะ..สำหรับเค็ก และขนมหน้าตาน่ารัก สักสาย ๆ หน่อยจะกินกับกาแฟค่ะ
แล้วแวะมาอีกนะคะ..ที่บ้านนี้มีน้ำเย็น ๆ ให้ดื่มเสมอค่ะ ..น้ำใจไมตรี..
คืดถึงค่ะ ช่วงนี้มรสุมเข้าเค่ะ งานยุ่งๆค่ะ
...ปากเป็นปู หูตะกร้า ตาตะแกรง
...ปากไม่แพร่ง หูไม่อ้า ตาไม่เห็น
...เป็นสิ่งที่ ทำให้ หัวใจเย็น
...เราควรเป็น เช่นนั้นบ้าง ในบางคราว
สวัสดีค่ะ..พ่อครู