ไม่เหตุผลใดที่เราจะทำร้ายกัน...


บางครั้งการตกผลึกทางความคิดว่าเราจะทำยังไงถึงจะได้ผลในทางบวกก็ต้องใช้วันเวลา พลังการคิดบวกในการไตร่ตรอง

        หลายวันมานี้(หมายถึงสัปดาห์ที่ผ่านมา)ผู้เขียนรู้สึกว่ามีเรื่องราวมากมายให้รู้สึกว่าต้องขบคิดกับมันค่ะ...

        เริ่มตั้งแต่เย็นวันอาทิตย์ลุงพรคนใกล้บ้านโดนโจรยิงขณะวิ่งออกกำลังกายท่ามกลางสายตาประชาชี ลูกเล็กเด็กแดง  ที่กำลังออกกำลังกาย 

        สองทุ่มกว่า ๆของวันจันทร์โทรศัพท์ดังขึ้น...น้องสาวโดนรถกระบะชน...ดีว่าไม่เจ็บสาหัส...ไม่งั้นเจ้าต้นน้ำลูกอายุ 6 เดือน ของน้องสาวคงแย่...เฮ้อ...ชนแล้วหนีด้วย...

        ส่วนตัวผู้เขียนก็เจอการต่อสู้ทางจิตใจระหว่าง ธรรมะ กับ อธรรม...การต่อสู้ครั้งนี้ถือว่าเป็นสนามรบที่มีความรุนแรงระดับกลางค่ะ  ผลจากสนามรบทำเอาร่างกายผู้เขียนอ่อนแอลงเหมือนกัน  น้ำหนักลด เป็นหวัด ไอ ...........

        ธรรมะและอธรรมในตัวข้าพเจ้าก็เริ่มโต้เถียงกัน...นานเป็นอาทิตย์ท่ามกลางความคิดเห็นต่าง ๆ นา ๆ ของคนในครอบครัว ...ผู้เขียนพยายามคุยกับตัวเองว่าอยากให้จบลงแบบไหน...สงบสุขแบบตัวใครตัวมัน..หรือสงบสุขแบบเฮฮากันเหมือนเก่าก่อน...บางครั้งการตกผลึกทางความคิดว่าเราจะทำยังไงถึงจะได้ผลใน "ทางบวก " ก็ต้องใช้วันเวลา  พลังคิดบวก  ในการไตร่ตรอง........ในที่สุดการต่อสู้ครั้งนี้ก็ได้ผลว่า.....ผู้เขียนควรจะเอาตัวเองออกมา  ไม่เข้าไปเป็นเหยื่อแห่ง  มโนกรรม  วจีกรรม  และกายกรรมที่ไม่ดีนี้....ด้วยการเยียวยาเขาด้วยความรัก   ความเมตตา ปราณี  ให้อภัย  เห็นอกเห็นใจเขาดีกว่า  หากเขาไม่ใช่บัวในโคลนตม  เขาคงจะเรียนรู้ได้จากทุกคนในครอบครัวของเราเองว่า  ไม่เหตุผลใดที่เราจะทำร้ายกันไม่ว่าจะด้วยกาย  วาจา  ใจ   ทั้งนี้เพราะคนที่ทุกข์มากกว่าใครไม่ใช่ใครอื่น  ตัวเรานั่นเอง.......

หมายเลขบันทึก: 219329เขียนเมื่อ 28 ตุลาคม 2008 16:21 น. ()แก้ไขเมื่อ 21 มิถุนายน 2012 11:43 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (127)

สวัสดีค่ะพี่สาว...ปล่อยวาง...สุดท้ายก็ละสังขารทุกคนค่ะ

สวัสดีค่ะ พี่อ๋อย

อ่านแล้วชอบประโยคสุดท้ายนี้จังเลย

ไม่เหตุผลใดที่เราจะทำร้ายกันไม่ว่าจะด้วยกาย  วาจา  ใจ   ทั้งนี้เพราะคนที่ทุกข์มากกว่าใครไม่ใช่ใครอื่น  ตัวเรานั่นเอง.......

คนเราส่วนมากจะปล่อยให้กิเลสนำบุญค่ะ

ถ้าในใจมีบุญบารมีมากกว่าบาป แต่ถ้าหากมารกิเลสตัวนี้มันใหญ่กว่าสติ มีอำนาจเหนือสติปัญญาของเราก็มักจะแสดงออกมา ทางกายวาจา ใจ

ถ้าออกมาทางกายก็จะทำร้าย ทุบตีต่อยชก

ถ้าออกมาทางวาจา ก็จะพูดจาประทุษร้าย ให้ร้ายผู้อื่น ว่าเขาเป็นคนไม่ดีบ้างแหละ กล่าวว่าเขาเป็นคนพาล อะไรอย่างนี้ก็จะเป็นบาปเป็นมลทิลแก่ตัวผู้นั้น

ไม่ใช่เป็นการสร้างสันติภาพแต่อย่างใด พี่อ๋อยว่าจริงไหม

บางครั้งการตกผลึกทางความคิดว่าเราจะทำยังไงถึงจะได้ผลใน "ทางบวก " ก็ต้องใช้วันเวลา  พลังคิดบวก  ในการไตร่ตรอง

พลังแห่งการคิดบวกจะทำให้หลายสิ่งหลายอย่างดีขึ้นค่ะ

ขอบคุณพี่อ๋อยค่ะ

 

+ P หวัดดีจ้า...น้องหนูแอน...

+ อืม..ใช่ ใช่ ...ปล่อยว่าง...แต่ตอนนั้นพี่กำลังคิดไงว่าจะปล่อยวางแบบ

   1. สงบสุขแบบตัวใครตัวมัน

   2...หรือสงบสุขแบบเฮฮากันเหมือนเก่าก่อน

+ กว่าจะคิดหาเหตุหาผลได้ว่าควรปล่อยวางแบบที่ 2...มันก็เลยเป็นอย่างที่รำพึงรำพันนั่นแหละค่ะ

+ คิดถึงเสมอค่ะ...เออใช่...แต่ว่าหนูแอนหายไปไหนมาหลายวันจ๊ะ....

+ อากาศหนาวแล้วรักษาสุขภาพด้วยจ๊ะ...

+ P อ๊ะ...หนูก้อย...

+ ว้าว..ใช่เลยจ๊ะ...พี่อ๋อยก็เกือบเป็นแบบนี้เหมือนกันค่ะ... "   แต่ถ้าหากมารกิเลสตัวนี้มันใหญ่กว่าสติ มีอำนาจเหนือสติปัญญาของเราก็มักจะแสดงออกมา ทางกายวาจา ใจ "

+ ขอบใจหนูก้อยมากนะจ๊ะที่ทำให้พี่เข้าใจและรู้สึกได้...พี่อยากให้เขาได้มีโอกาสมาเรียนรู้แบบนี้บ้างจังเลยค่ะ...

+ คิดถึงเสมอค่ะ...

พี่อ๋อยจ๋า

"แต่ถ้าหากมารกิเลสตัวนี้มันใหญ่กว่าสติ มีอำนาจเหนือสติปัญญาของเราก็มักจะแสดงออกมา ทางกายวาจา ใจ "

  • เป็นคำสอนของแม่ในแดนธรรม (แดนมหามงคลที่ก้อยไปปฏิบัติธรรมเป็นประจำค่ะ

ฝากหอมแก้มน้องแอมแปร์สักฟอดใหญ่ๆด้วยนะค่ะ

+ P อ๊ะ..น้องก้อย...

+ น้องก้อยโชคดีมากเลยนะค่ะ...ที่ได้ไปปฏิบัติรรม...เก่งจังเลยค่ะ...

+ ถ้าหนุ่มสาวหันหน้าเข้าหาธรรมแบบน้องก้อยให้มาก ๆ คงดีไม่น้อยนะค่ะ...

+ น่ารักจังเลยค่ะ...

สวัสดีครับ หลานรักของตา  สบายดีนะครับ เอามรดกของหลวงพ่อมามอบให้


  • ไม่มีเหตุผลใดที่เราจะทำร้ายกัน
  • เพราะไม่มีเหตุผล ก็เลยทำร้ายคนอื่นๆ เพื่อทำร้ายตัวเองอย่างไม่มีเหตุผล (แล้วเจ้าตัวจะรู้ไหมเนี่ย) ไปอ่านเรื่องยาถ่ายทางอารมณ์กับพี่กันค่ะ
  • เอาตัวเองออกมานั้นดีที่สุด ถูกต้องแล้วคร๊าบ...
  • อยากให้จบ และสงบสุข
  • เหมือนเก่าก่อนที่ สงบสุขแบบเฮฮากันได้เหมือนเดิม
  • ทำอย่างไรดีนะ...
  • หรือจะต้องแลกด้วยชีวิตอีกกี่ร้อย กี่พันชีวิต...
  • อยากให้ผู้กระทำได้อ่านบันทึกนี้...

รักกันไว้เถิด เราเกิดร่วมแดนไทย
จะเกิดภาคไหนก็ไทยด้วยกัน
เชื้อสายประเพณีไม่มีกัดกั้น
เกิดใต้ธงไทยนั้นปวงชนทุกคนคือไทย

ท้องถิ่นแหลมทอง เหมือนท้องของแม่
เกิดถิ่นเดียวกันแท้เหมือนแม่เดียวกันใช่ไหม
ยามฉันมองตาคุณ อบอุ่นดวงใจเห็นสายเลือดไทย
ในสายตาบอกสายสัมพันธ์

รักกันไว้เถิด เราเกิดร่วมแดนไทย
จะเกิดภาคไหนก็ไทยด้วยกัน
เชื้อสายประเพณีไม่มีกัดกั้น
เกิดใต้ธงไทยนั้นปวงชนทุกคนคือไทย


ทะเลแสนงาม ในน้ำมีปลา
พืชพันธุ์เกลื่อนตาตามไร่นารวงทองไสว
สินทรัพย์มีเกลื่อนกล่น
บรรพชนให้ไว้เราลูกหลานไทยจงร่วมใจรักษาให้มั่น


รักกันไว้เถิด เราเกิดร่วมแดนไทย
จะเกิดภาคไหนก็ไทยด้วยกัน
เชื้อสายประเพณีไม่มีกัดกั้น
เกิดใต้ธงไทยนั้นปวงชนทุกคนคือไทย


รักกันไว้เถิด รักกันไว้เถิด รักกันไว้เถิด
แหลมทองโสภาด้วยบารมี
ปกเกล้าเราไทยนี้ร่มเย็นเป็นศรีผ่องใส
ใครคิดบังอาจหมิ่นถิ่นทององค์ไธ้
เราพร้อมพลีใจป้องหมู่ไทยและองค์ราชันย์


รักกันไว้เถิด เราเกิดร่วมแดนไทย
จะเกิดภาคไหนก็ไทยด้วยกัน
เชื้อสายประเพณีไม่มีกัดกั้น
เกิดใต้ธงไทยนั้นปวงชนทุกคนคือไทย


จะเกิดชาติไหนก็ไทยด้วยกัน
เชื้อสายประเพณณีไม่มีกัดกั้น
เกิดใต้ธงไทยนั้นปวงชนทุกคนคือไทย

ที่นี่เลยครับ

ไม่มีคำพูดใดจะสื่อได้เท่าเพลงนี้ครับ พี่อ๋อย

http://www.dseason.com/coolsong/coolsong_play.php?id=695

สวัสดีค่ะ

ป้าคิมอ่านผ่านไปแล้ว 1 เที่ยวนะคะ

แต่ยัง..ไม่สามารถจะแสดงความคิดเห็นได้อย่างไร..เพราะเขียนไม่ออกค่ะ

ป้าคิมเคยถูกอบรมมาว่า.."อย่าได้ทำร้ายคนอื่น  ไม่ว่าทางกายหรือทางใจ  ควรทำให้คนที่อยู่ข้างหน้าเรา หรือคนที่อยู่รอบข้างเรามีความสุข"

ก็ขอให้คุณพระคุ้มครองครอบครัวของน้องอ๋อย  ญาติมิตรข้างเคียงให้มีความสุข อยู่รอดปลอดภัยนะคะ

ด้วยรักและห่วงใยเสมอ

ป้าคิมค่ะ

สวัสดีดีครับคุณแอมแปร์ ครูอ๋อย

วันนี้บังหีมโชคดีได้ไปเยี่ยมบ้านโกทูโนมา

เจอเจ้าของบ้านหลายท่าน เริ่จาก อ.ธวัชชัย อ.นันทวัน

อ.โอ๋อโณ อ.หมอแปะ น้องมะปราง น้องสี่ซี่ น้องยา ครูแอน

และอาจารย์ มอ. อีกหลายท่านที่ไม่กล้าเอ่ยนามเกรงว่าจะเอ่ยนามผิดๆไป ที่ปลื้มสุดๆ ก็ท่านผู้มาเยือน

อ. ขจิต อิอิ อาจารย์ขจิตกอดบังหีมด้วยล่ะ

 ขอให้อานิสงฆ์แห่งความดีที่พบพาน

จงดลบันดาลให้น้องครูอ๋อยพบกับทางออกที่ทุกฝ่ายมีความสุข

การให้ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดคือการให้อภัยครับ

สวัสดีค่ะ ครูอ๋อยและหลานแอมแปร์

ภูมิใจในตัวครูอ๋อยมากเลยค่ะ ที่เอาชนะจิตใจตัวเองได้ เป็นเรื่องที่ยิ่งใหญ่มาก ๆ ค่ะ

พี่ใบไม้เคยมีโอกาสได้สัมภาษณ์เด็กที่ทำความผิดและต้องไปอยู่ที่บ้านกาญจนาภิเษก  และเคยเห็นเยาวชนจากบ้านกาญจนาภิเษกไปเป็นวิทยากรบอกเล่าความผิดพลาดในอดีตให้น้อง ๆ โรงเรียนหนึ่งฟัง เพื่อจะได้ไม่ผิดพลาดเหมือนพวกเขา (พอดีพี่ใบไม้ก็ไปเป็นวิทยากรด้วย แต่คนละกิจกรรมค่ะ)

อยากบอกว่า พลังทางบวกนั้นสามารถเปลี่ยนแปลงคนได้ค่ะ เพียงแต่ก็ต้องมีกติกาของสังคมเพื่อปกป้องคนส่วนใหญ่ด้วย

พี่ใบไม้จะส่งบทความที่เคยสัมภาษณ์ผู้อำนวยการบ้านกาญจนาภิเษกและเยาวชนที่นั่นไปให้อ่านทางอีเมล์นะคะ อ่านแล้วอาจได้ข้อคิดในทางบวกเพิ่มขึ้นค่ะ

ขอให้ครูอ๋อยมีจิตใจที่เข้มแข็งและยึดมั่นในธรรมได้ต่อไปนะคะ ..^__^..

สวัสดีค่ะคุณอ๋อย

มาถอดบทเรียนด้วยคนค่ะ ... ^_^...

.....ความคิดยังไม่ตกผลึก....งั้นเอางี้แล้วกัน...แปะโป้งไว้ก่อนนะคะ

(^__^)

 

จะใส่ภาพนี้แต่...มือมันไว้ เพราะใจเร็ว...

เอ้า...เอาใหม่นะคะ..^_^...

ชื่อ ดอก ธรรมรักษา ค่ะ

สวัสดีค่ะน้องอ๋อยและน้องแอมแปร์หลานรัก

  • อ่านบันทึกด้วยความเป็นห่วงค่ะ
  • น้องอ๋อยหายไปหลายวัน คิดถึงอยู่ค่ะ
  • ไม่เหตุผลใดที่เราจะทำร้ายกันไม่ว่าจะด้วยกาย  วาจา  ใจ   ทั้งนี้เพราะคนที่ทุกข์มากกว่าใครไม่ใช่ใครอื่น  ตัวเรานั่นเอง.......
  • ขอให้น้องยึดข้อความข้างต้นไว้เป็นหลักของความคิดตลอดไปนะคะ
  • ขอเป็นกำลังใจให้ค่ะ

 

ตามมาตอบความคิดเห็นของน้องอ๋อย เอามาวางในบันทึกนี้อาจไม่ตรงเท่าไหร่ขอโทษทีค่ะ

น้อง P อ๋อยและ แอมแปร์~natadee

  • น้องอ๋อยขา ไม่ว่าเราจะยืนอยู่ข้างไหนสีอะไร พี่ว่าเราแยกสัดส่วนได้ก็ดีนะคะ ความเข้าใจ การตีค่า การให้ความสำคัญของคนเราในเรื่องต่าง ๆ ไม่มีใครเท่าใครหรอกค่ะ พี่ครูปูว่านะคะ
  • ฉะนั้นเรื่องศาสนา การเมือง รสนิยมการฝักใฝ่ในเรื่องใด ๆ คงไม่มีสมการสรุปและพิสูจน์ค่าได้อย่างชัดเจน เพียงแต่พอสัมผัสได้ สังเกตจากผลการกระทำ จากปฎิกริยา เท่านั้นเอง
  • พวกเราที่ได้มีโอกาสมาเจอกันใน gotoknow นั้น มีวัตถุประสงค์ใด ก็ต้องยึดเรื่องนั้นเป็นหลัก (ในบันทึกแรกของพี่ครูปู พี่ต้องการเข้ามาแลกเปลี่ยนเรียนรู้ และแสวงหามิตรจ๊ะ)
  • ส่วนการเสวนา เจรจาจะพาเราไปไหน ก็แล้วแต่ความสนใจร่วมที่เรามี 
  • พี่ครูปูจะเป็นอย่างไรก็ยังเป็นเช่นนั้น แต่มิได้แปลว่าจะต้องยึดมั่นถือมั่นเช่นนั้นไปตลอด
  • ประสบการณ์ต่าง ๆ ที่ผ่านเข้ามาในชีวิตจะค่อย ๆ มอบบทเรียนที่สมเหตุสมผลมากขึ้น และวันนั้นคงมีใคร ๆ อาจตกใจว่า ทำไมเราเปลี่ยนไป
  • พี่ว่าเป็นสัจธรรมเน๊อะ
  • โอย ว่ามาซะยาว สรุปว่า มันไม่เกี่ยวกะที่เรารักกันเลยนิ
  • รักนะ คุณน้องนักสู้ และคุณหนูยิ้มแป้น
  • (^___^)

มาให้กำลังใจน้องอ๋อยค่ะ สู้ สู้

ทุกอย่างที่ความคิด ถ้าคิดอย่างไรจะได้อย่างนั้น

พระท่านสอน พี่นำมาบอกต่อค่ะ

  • ครูอ๋อย...
  • ทางที่ดูเหมือนเป็นทางตัน...
  • จริง ๆ แล้วมันก็เป็นแค่ทางโค้ง...

เป็นกำลังใจให้ก้าวเดินต่อไป...

หนูทำถูกแล้ว...

+ สวัสดีค่ะ P + P + P + P + P +  P + P + P + P + P + P + P +  พี่น้องผองเพื่อนทั้งหลาย...

+ วันนี้งานเข้าค่ะ...ต้องละเลงสีทำศิลเปอะและร้อยลูกปัดกับแอมแปร์ค่ะ....ที่สำคัญเย็นนี้ต้องไปกอด อ.ขจิต ที่เทพาค่ะ...รอพ่อสัมกลับจากทำงานก่อนค่ะ...แล้วเราจะไปกอดดดดดด.....

+ ดังนั้นค่อยมาจ๊ะจ๋านะค่ะ.....คิดถึงทุกคนค่ะ...

สวัสดีครับ

ไปเทพาไม่บอกกันมั่งก็แล้วไป

อ.ชจืตกลับเมื่อไหร่  ว่าจะไปหามั่ง

เมื่อวานไปหาดใหญ่ประชุมยุทธศาสตร์ กลุ่มจังหวัด นอนหาดใหญ่

ก็ไม่รู้ว่าอ.ขจิด อยู่หาดใหญ่ บังหีมก็ไม่บอก..เสียดายจริงๆ

จำไว้นะ..

ตามมาบอกว่ากอดหลานแล้วหอมแก้มด้วย อิอิๆๆๆๆ

+ P สวัสดีค่ะท่านคุณตาประจักษ์

+ ขอบคุณมากค่ะ...ใช่ค่ะ.."จงมีพระในใจ"

+ ถ้าเราฝึกปฏิบัติตนให้มีพระในใจเสมอ ๆ ...ชีวีมีสุขค่ะ...สุขทั้งกายและใจค่ะ...

ครูอ๋อยมาดึก อิอิๆๆ แอมแปร์น่ารักมากๆๆอิอิๆๆ

+ P ท่านป้า(เพื่อน)ดาวของแอมแปร์...

+ เมื่อคืนหลาน(เพื่อน)คนนี้ทำฤทธิ์ อิ อิ...ท่านป้าอภัยหลานด้วยนะเจ้าค่ะ...

+ ใช่นะสิท่านพี่...ก็อ๋อยนะชอบถอยห่างอีกนิด  อีกนิด  นั่นแหละ....

+ แต่กว่าจะคิดได้ว่าถอยห่างเอาตัวเองออกมานี่สิค่ะ...คิดตั้งหลายตลบ...

+ ไปบอกยาถ่ายอารมณ์มาแล้วค่ะ...

+ ยังไง ๆ คุณตาก็มีมุมให้คิดที่แน่มากเสมอค่ะ...รักคุณตามากขึ้นอีกค่ะ...

+ คืนนี้ตอนสวดมนตืไหว้พระจะเล่าให้คุรตาฟังค่ะ...อิ อิ...

มาชวนพี่สาวที่แสนดีและหลานแอมแปร์ ฟัง ครูลำดวน ครับ

+ P สวัสดีค่ะ อ.ลำดวน...

+ ขอบคุณมากค่ะ...สำหรับกำลังใจ...

+ คงอีกยาวนานค่ะ...แต่คนที่นี่ก้ยังมีความหวังตราบจนสิ้นลมค่ะ....

+ อิ อิ...นั่นค่ะ...ว่าเข้าไปนั่นเลย....

+ แต่จริง ๆ ก็เป็นเช่นนั้นค่ะ...

+ อ.รักษาสุขภาพด้วยนะค่ะ....คิดถึงค่ะ

+ P อ๊ะ...น้องเอ๊ะ...ผู้กินกับมากมายความสามารถ...ที่หน้าตาเฉย....

+ พี่อ๋อยก็มีความหวังเหมือนเพลงนี้แหละ....และก็คิดและหวังเหมือนเอ๊ะด้วย...

+ เด็ก ๆ ที่นี่ร้องเพลงนี้เป็นภาษายาวีด้วยแหละค่ะ...

+ พี่อ๋อยยังไม่ได้ไปเยี่ยมรักสมัยเรียนปริญาตรี ของเอ๊ะเลย...แต่บอกเลยว่าถึงแม้จะช้าก็จะไปค่ะ...

+ งานนี้ไม่มีพลาดค่ะ...

+ ขอบใจจ้า...ผู้กินกับที่แสนน่ารัก....

+ P คุณครูพี่คิมเจ้าขา....

+ ขอบคุณมากค่ะ...แล้วอ๋อยจะจำคำสอนที่ว่านี้ด้วยคนค่ะ

" อย่าได้ทำร้ายคนอื่น  ไม่ว่าทางกายหรือทางใจ  ควรทำให้คนที่อยู่ข้างหน้าเรา หรือคนที่อยู่รอบข้างเรามีความสุข"

+ ขอบคุณมากค่ะ...สำหรับทุกความห่วงใยที่มีให้เสมอมาค่ะ...

+ ร.ร.เปิดแล้ว...ครูพี่คงใจชุ่มชวยมากมายเลยใช่ไหมค่ะ...ก็ได้เจอน้อง ๆ แล้วนี่ค่ะ....

+ รักษาสุขภาพกายและใจด้วยค่ะ...

+ P หวัดดีค่ะบังหีม...

+ โธ่...ก็บังหีมออกจะน่ารัก..เก่งก็ปานนั้น...ใครบ้างละที่ไม่ยากกอด...

+ ฮึ..ถ้าอ๋อยเจอบังหีม...อ๋อยจะกอดดดดดด...ให้แน่น ๆ เลยค่ะ...

+ สุขใจมากมายใช่ไหมค่ะที่ได้เจอกัน...ได้รับรู้ก็ยังมีความสุขเลยค่ะ....

+ ค่ะบัง..อ๋อยจะจำไว้ค่ะว่าการให้ที่ยิ่งใหญ่คือการให้ "อภัย"

+ สักวันเราคงได้กอดกันค่ะ...

+ P หวัดดีค่ะ...พี่ใบไม้...

+ ยิ้ม...ยิ้ม...และยิ้มค่ะ....ก็เป้นแบบนี้แหละค่ะถ้าได้อ่านสิ่งที่พี่ใบไม้บอกกล่าว....

+ ยิ่งได้อ่านเรื่องที่ส่งมาทางเมล์...โดนตรง ๆ เลยค่ะ...

+ เรื่องประมาณทำนองนั้นค่ะ....เหลือเชื่อ...แต่เกิดขึ้นจริงค่ะ...

+ กว่าอ๋อยจะตกผลึกและคิดบวกได้...ผลพวงจากการสู้รบระหว่างธรรมะ และอธรรม..ล่อเอาร่างกายแย่ค่ะ...ผอมบักโกรกค่ะ...ไอค็อกไอแค็ก...เรื้อรังค่ะ...

+ ทรมานมากค่ะ...แบบว่าพอเราคิดได้แล้ว...ที่นี้กว่าเราจะทำใจและปฏิบัติตามที่คิดได้นี่สิค่ะ...ยากสุด ๆ เลยค่ะ

+ วันนี้พ่อสัมลองแหย่ ๆ ดู..ว่าทำใจได้ยัง...อิ อิ...ก้ต้องใช้เวลาอีกนิดค่ะ...ถึงจะถึงขั้นสงบจริง ๆ .....

+ แต่อ๋อยก็ยังไม่รู้นะค่ะว่า..ถ้าเจอเขาจัง ๆ แล้วอ๋อยจะทำตามที่คิดได้เป็นธรรมชาติหรือเปล่า...กลัวใจตัวเองอยู่ค่ะ....

+ ขอบคุณมากค่ะ...ที่เข้ามา"รับขวัญบายศรี"...ค่ะ...

+ P พี่โก๊ะ...ป้าคนดอกไม้สีม่วงของแอมแปร์....

+ รู้และคิดได้ค่ะกับ " ธรรมรักษา"...แต่การปฏิบัติตนตัวให้ธรรมรักษานี่สิค่ะ...ยากจังเลยค่ะ...ตีกันนัวเนีย...นี่เหลือแต่ว่าถ้าเจอเขาจริง ๆ จะทำตัวเป็นธรรมชาติได้แค่ไหนนี่สิค่ะ...เฮ้อ...ชักไม่แน่ใจตัวเองว่าจะทำได้ตามที่คิดและตั้งใจไว้หรือเปล่าค่ะ...

+ แต่หลายคนมาให้กำลังใจเช่นนี้ยังไงก็ต้องทำได้ค่ะ....

+ รูปสวยมากค่ะ...นั่งดูแล้วยิ้มค่ะ..ยิ้ม..แล้วดูอีกค่ะ...สลับไปมา...

+ " แม่ยิ้มอะไร...ยิ้มทำไม...แม่บอกแอมแปร์หน่อย.."...

+ ขอบคุณมากค่ะ...เอแต่อ๋อยว่าความคิดพี่ดาวที่บอกกับพี่โก๊ะดูเข้าทีดีนะค่ะ...อิ อิ...

+ P สวัสดีค่ะคุณพี่ครู วรางค์ภรณ์ 

+ ขอบคุณมากค่ะ...ที่ช่วยมาตอกย้ำให้อ๋อยค่ะ...อ๋อยต้องทำให้ได้ค่ะ...

+ ต้องทำตามที่คิดให้ได้ค่ะ...ทั้งนี้เพราะอ๋อยไม่อยากทุกข์กับมันอีกแล้วค่ะ...ไม่มีอะไรดีสักอย่างค่ะ...มีแต่แย่ลง แย่ลงค่ะ....

+ อิ อิ..กำไลโบราณสวยงามมากค่ะ...

 

+ P หวัดดีค่ะท่านรพี....

+ อิ อิ...ดีใจมากค่ะที่ยังรักกันคือเก่า....

+ ที่กล้าบอกเพราะสัมผัสได้ค่ะ..ว่าท่านรพีมีเหตุผลมากเพียงพอที่จะให้รักเรางอกงามต่อไปค่ะ....

+ ขอบคุณสำหรับกำลังใจค่ะ...ช่วงนี้ท่านรพีมีความเคลื่อนไหวบ่อยขึ้น...แสดงว่าจิตสบาย ๆ หายห่วงแล้วใช่ไหมค่ะ...ประมาณว่ายามเหงาก้ยังยิ้มได้ใช่ไหมค่ะ...

+ อิ อิ...ขอแซวนิดหนึ่งค่ะ....

สวัสดีค่ะ พี่อ๋อย น้องแอมแปร์

  • แวะมาทักทาย....ด้วยความคิดถึง
  • หลับฝันดีนะค่ะ
  • จุ๊ฟๆๆๆ

+ P..ว้าว...ท่านพี่ครูปู & ป้า(เพื่อน)ปูของแอมแปร์....

+ โดน...โดน..เข้าให้อีกแล้วค่ะ " คุณน้องนักสู้ และคุณหนูยิ้มแป้น " ตอนที่ตั้งฉายาให้เราว่า "แอมแปร์แอนด์เดอะแก็งค์" พวกเรายิ้มแป้นกันทั้งครอบครัว...คุรพี่นี่เข้าใจคิดสุด ๆ เลยค่ะ...

+ วันนั้นพอไปบ้านท่านรพี..กลับมาบ้านเอง..อ้าว...พี่ปูมาเยี่ยมและฝากข้อคิดไว้...ก้อ๋อยเป็นน้องพี่ปูนี่นา...อิ อิ...

+ " ประสบการณ์ต่าง ๆ ที่ผ่านเข้ามาในชีวิตจะค่อย ๆ มอบบทเรียนที่สมเหตุสมผลมากขึ้น "

+ อันนี้ก็โดนอีก....โดนหลายโดนเลยค่ะ...แต่ทำไมช่างสุขใจได้เช่นนี้หนอ...

+ ขอบคุณมากมายค่ะ...

+ P ท่านพี่แก้ว....

+ อิจฉา...คนไปปาย...ถ้าไม่ไกลและทุกอย่างพร้อมกว่านี้...ไปด้วยแหง ๆ ค่ะ...

+ พี่แก้วเจ้าขา...แบบว่าตอนนี้คิดดีแล้วค่ะ...แต่ยากตรงไหนรู้ไหมค่ะ...ยากตรงที่จะทำดีตามที่คิดนี่สิค่ะท่านพี่...

+ ขอบคุณพี่แก้วมากค่ะที่มาส่งกำลังใจให้คิดดี และทำดีค่ะ....

+ พี่แก้วรักษาสุขภาพกายด้วยนะค่ะ...

+ P อ้ายปรีดา...และน้องฝุ่น...

+ ใช่ ๆ ค่ะ...ทางเหมือนจะตัน..กว่าจะรู้ว่าทางโค้ง...เกือบแย่ค่ะ...

+ เบื่ออ้ายปรีดาก็ตรงนี้...รู้ทันไปหมดทุกที่เลย....

+ ไม่พูดด้วยแล้ว...พูดกะหนูฝุ่นดีกว่า...

+ หนูฝุ่นเปิดเทอมหรือยังเอ่ย...ขอให้หนูฝุ่นมีความสุขกับการเปิดเทอมนะค่ะ...

+ อาอ๋อยคิดถึงค่ะ...

+ อิ อิ...อ้ายปรีดาขอบคุณมากค่ะ...สำหรับกำลังใจที่รู้ทันเสมอๆ ....

+ P สวัสดีค่ะคุณตาประจักษ์และน้องม่อน....

+ เอ...น้องม่อนสงสัยอะไรนะนั่น...มองแบบเอาเรื่อง...น่ารักมากค่ะ...

+ แบบว่าดูแล้วมุ่งมั่น...เอาจริงค่ะ...

+ โตขึ้นต้องเก่งเหมือนคุณตาประจักษ์แน่นอนค่ะ...

+ ขอให้น้องม่อนสนุกกับการเรียนรู้ในทุก ๆ วันนะค่ะ....จุ๊บ ๆ ค่ะ...

+ P ท่านพี่ยาว...พี่บ่าวที่แสนดี...

+ คิดถึงค่ะ...อ.ขจิตกลับพรุ่งนี้ตอนบ่ายค่ะ...

+ ตอนเช้ายังคงทำค่ายต่อค่ะ...

+ ปลื้มใจมากค่ะที่เจอคนดี เก่ง  มีสุข แบบ อ.ขจิต....

+ ส่วนที่ไม่บอกท่านพี่..อิ อิ...โถ..บ้านท่านพี่น่าไปส่งข่าวอยู่หรอกค่ะ...วันนี้ก็มีข่าวดัง(บึ้ม  บึ้ม)อีกแล้ว....

+ ท่านพี่สบายดีนะค่ะ...คิดถึงมากมายค่ะ...

+ P ท่านพี่ อ.ขจิต...

+ ปลื้มใจมากค่ะที่เราได้เจอกัน....

+ ปลื้มใจที่ได้เจอคน ดี  เก่ง  และมีสุข  เช่น อาจารย์ค่ะ....

+ แอมแปร์นะ..หล่อนว่าจะร้อยลูกปัดให้ค่ะ...อาจารย์คอยดูนะค่ะว่าจะสำเร้จหรือเปล่า..สงสัยงานนี้มีโม้มากกว่าค่ะ...

+ ขอบคุณ G2K ที่นำพาเรามาพบปะกันค่ะ...

+ P อ๊ะ..น้องเอ๊ะ...

+ ผิดเป็นครูค่ะ..ฮ่า ๆ ..เอ๊ะอภัยพี่ด้วย...อย่างว่าก็พี่เป็นครูนี่นา...

+ แต่ว่าฟัดข้ามบล็อก ยกสาม..มันส์..เหมือนเดิมค่ะ...

+ เอ๊ะ..นี่ไม่เบา...(อิ อิ..ก็เกือบร้อยโลนี่นาใชไหมเอ๊ะ..)

+ P เจ้านพ..เจ้าชายน้อยของพี่...

+ เอาไว้พรุ่งนี้พี่ค่อยตามไปเน้อ...

+ พี่โทร.ไปแจ้งข่าวให้ อ.ขจิตทราบแล้ว...ท่านดีใจมากเลยค่ะ...

+ ว่าแล้วคนดีตกน้ำไม่ไหลตกไฟไม่ไหม้หรอก....

+ ถ้าอยู่ใกล้จะขอโอบกอดให้กำลังใจเจ้าแล้ว...ยิ้มได้แล้วสินะ...แล้วจะรู้ว่างานนี้ช่างงดงามเป็นที่สุดค่ะ...งานยกวิญญาณความคิด ความรู้นี่...ท้าทายสุด ๆ ค่ะ...

+ P อ๊ะ...หนูก้อย...

+ ขอบใจจ้า...ไว้พรุ่งนี้พี่อ๋อยจะไปจ๊ะจ๋าที่บันทึกนะจ๊ะ...

+ หลับฝันดี ราตรีสวัสดิ์ค่ะ....

พี่อ๋อยอย่าลืมแวะไปอ่าน

พระหน้าตาเฉยบ้างนะครับ

ฝันดีครับพี่ และน้องแอมแปร์ด้วยครับ

มาชม คุณแอมแปร์

เห็นธรรมะในบันทึกนี้เลยละนี่

เป็นเช่นนั้นเองละ มีความสุขกับการทำงานนะครับผม...

สวัสดีค่ะ แอมแปร์

ช่วยตามไปดูรูปในบันทึกหน่อยค่ะ

พี่อ๋อยจ๋า

      ครูตุ๊กแกฝากทานตะวันมาหอมแก้มพี่อ๋อยและหลานน้อยแอมปร์ค่ะ

     แทนความคิดถึง

     ภาพเคลื่อนไหว

สวัสดีค่ะคุณครูอ๋อยและสาวน้อยแอมแปร์

มาอ่านและเป็นกำลังใจให้ครูอ๋อยด้วยความระลึกถึงค่ะ คุณครูอ๋อยก็รักษาสุขภาพด้วยนะคะ

บางครั้งบางสิ่งบางอย่างก็ไม่ต้องการคำตัดสินให้จบลงในทันทีทันใด ทุกอย่างจะคลี่คลายไปในทางที่ดีได้ด้วยตัวมันเอง..ทุกอย่างอยู่ที่ใจเราเป็นผู้กำหนด..

+ P อ๊ะ...น้องเอ๊ะ...

+ วันนี้ไปดูพระเฉยมาแล้ว...ว่าแต่บันทึกของเอ๊ะง่ะ...บางทีก็บันทึกไม่ได้...มันแฮ้งค์ไปเฉยเลยค่ะ...

+ ดึก ๆ ค่อยไปเม้นต์ใหม่ค่ะ...

+ จะบอกว่าเมื่อคืนกว่าจะเม้นต์หนังดังแดนมังกร(ฟัดข้ามบล็อก 3)ได้...ปล้ำกันตั้งนาน...ก็เลยไม่เข้าระบบแล้วเม้นดู..เออ...เม้นต์ได้...แปลกแต่จริงค่ะ...

คุณอ๋อยคะ

ฝนตกไหมคะ ที่กทม.ตก ๆ หยุด ๆ ทั้งวัน...สงสารคนที่ต้องอยู่กลางดินกินกลาง...ถนน...

ไม่มีอะไรค่ะ มาเยี่ยมเพราะคิดถึง มาบ่นให้คนคิดคล้าย ๆ กันฟัง มานั่งเล่น ๆ ในที่ซึ่งรู้ว่า...เราผ่อนคลาย....

เห็นด้วยและน้อมรับที่พี่ดาวลูกไก่ให้ข้อคิดค่ะ ... รับไว้และกำลังพิจารณา กำลังใคร่ครวญ ... พร้อม ๆ กับเสียงมือตบที่ดังเป็นระยะ ๆ เพลิดเพลินดีเหมือนกันค่ะ...^_^...

คิดถึงเจ้าหนูน้อยแอมแปร์

รักษาสุขภาพนะคะ

...สู้กับใจตัวเองนี้ ลำบากนะคะ โดยเฉพาะ เอาชนะกิเลส ..

  • อืมมมม
  • มาสนับสนุนด้วยคน
  • ธรรม  ตอ้งชนะอธรรม
  • พี่เป็นหำลังใจให้เสมอนะน้องอ๋อย
  • สู้ๆๆๆๆๆ   สู้ว๊อย...
  • พระเอ๊ะน่ะ  ไม่เบาหรอก 101 แน่ะ
  • ว่าแต่กอดพระเอกเผื่อพี่หรือยัง
  • เอาภาพมายันด้วย
  • แล้วทำไม...ปล้ำกับใครในฟัดข้ามบล็อก 3 มาเล่าๆ  อยากรู้
  • อิ อิๆๆๆๆๆ ก๊ากๆๆๆๆๆๆ

สวัสดีค่ะ ครูอ๋อย และหลานแอมแปร์

มาส่งกำลังใจอีกรอบค่ะ ถ้าครูอ๋อยอยู่ใกล้ ๆ จะขอกอดอุ่น ๆ นาน ๆ ค่ะ

ไม่ใช่เรื่องง่ายเลยที่จะทำใจให้ทำตามสิ่งที่คิด ที่เชื่อว่าดี.. เพราะบางทีเราอาจยังจัดการความรู้สึกตัวเองไม่ได้

พี่ใบไม้ก็ไม่รู้ว่า ถ้าตัวเองเจอเรื่องเช่นนี้ จะทำใจได้ไหม ที่บอกมาทั้งหมดเป็นเพียงความคิดความเชื่อ ยังไม่ได้ผ่านการทดสอบทางปฏิบัติ

เมื่อสถานการณ์มันเกิดขึ้นแล้ว เราก็ใช้ประโยชน์จากมันให้คุ้ม ใช้มันฝึกฝนใจเราให้เข้มแข็งแต่อ่อนโยน

การให้อภัยเป็นเรื่องของคนเข้มแข็งค่ะ เคยได้ยินผู้ใหญ่ท่านหนึ่งพูดว่า การให้อภัย หมายถึง การให้ที่ไม่มีภัยค่ะ

ค่อย ๆ ปรับใจนะคะ ถ้ายังทำใจไม่ได้ ก็อย่ากดดันตัวเอง ต้องเข้าใจตัวเอง เมตตาตัวเองด้วยนะคะ โอบกอดความโกรธและความรู้สึกไม่ดีในใจไว้ด้วยความอ่อนโยน แล้วความรู้สึกไม่ดีจะค่อย  ๆ จากไปค่ะ

ส่งอ้อมกอดทางไกลมาช่วย "รับขวัญบายศรี"นะคะ ครูอ๋อย คนดีของพี่ใบไม้ ..^__^..

พี่จะรับขวัญเจ้า เอามาเข้าเป็นขวัญจิต จะรักดังชีวิต ใจคิดกรุณา..

ขอจงหายโศก พ้นภัยหายโรค ให้มีโชคนะน้องยา..

 

สวัสดีครับ

         1. คิดบวกเอาไว้

         2. เอาตัวเองออกมาก่อน ไม่เข้าไปเป็นเหยื่อกรรมต่างๆ

         3. การเยียวยาด้วยความรัก ความเอื้ออาทร การให้อภัย

                ทั้งสามข้อ เป็น "กุศล" อันยิ่งใหญ่เลยครับ

                          ขอเป็นกำลังใจให้ครับ

ยกมาจากบันทึกของตัวเองให้คุณอ๋อย...

สวัสดีค่ะคุณอ๋อย

ขณะนี้ในบ้านมีบรรยากาศที่ขำไม่ค่อยออก เมื่อวานเจ้าตัวเล็ก 5 ขวบกว่า เขาอ้างเรื่องการถูกยึดมือตบแล้วไม่ยอมไปโรงเรียน ... เป็นประเด็นของ...อารยะขัดขืน? ...ฮามาก ๆ ... แต่แม่ของเจ้าตัวเล็กไม่ฮาด้วย ... ก็เลยรับปากว่าจะดูแลเขาตลอดวันจนถึง 4 โมงเย็น ...ก็โธ่เอ๋ย อนุบาลสองเอง ... ไม่มีอะไรมากนอกจากการเตรียมความพร้อมของการสร้างสังคม หล่อหลอมลักษณะนิสัย พัฒนากล้ามเนื้อทั้งมัดใหญ่และมัดเล็ก ๆ เช่นการใช้มือประดิษฐ์ของต่าง ๆ ....^_^...

พี่สาวของคนไม่มีรากซึ่งเป็นคุณยายของเจ้าสามใบเถานี่..เขาคงเคืองคนไม่มีราก (คุณยายน้อย) อยู่เหมือนกัน เพราะนำกระแสความขัดแย้ง อารยะขัดขืนบ้าง อนารยะขัดขืนบ้างเข้ามาในบ้านที่เคยสงบสุข ...แต่คนไม่มีรากมีจุดประสงค์ อยากให้เด็กๆ ได้เรียนรู้การอยู่กับความขัดแย้งว่าจะต้องจัดการ ต้องคิด ต้องพูด ต้องสยบอย่างไร

ความคิด การมองโลก ความเชื่อของคน ๆ หนึ่ง หล่อหลอมจากเบ้าตั้งแต่วัยเด็ก หากเมื่อโตขึ้น เขารู้คิด รู้วิเคราะห์แยกแยะ โลกทัศน์อาจเปลี่ยนไป ทั้งในทางที่กว้างขวางหรืออาจคับแคบลง ที่ขึ้นกับ ...กรอบในการมองโลก ซึ่งอย่างน้อยที่สุดเราได้สร้างเบ้าหลอมที่กว้างและหลากหลายไว้ให้เขาย่อมเป็นการสร้างต้นทุนที่ดีให้แก่เขา...จริงไหมคะ

ได้แต่ปลอบสามใบเถาว่า...โดนยึดมือตบไม่เป็นไร มันก็แค่อุปกรณ์อย่างหนึ่ง เดี๋ยวจะสอนทำอุปกรณ์ใหม่ที่ใช้ตบได้เหมือนกัน...เด็กๆ ดีใจและตื่นเต้นแต่คนไม่มีรากกำลังลำบากเพราะไปรับปากไว้ แต่ยังคิดวิธีการประดิษฐ์อุปกรณ์ที่ว่าไม่เป็นเลย....ใครจะช่วยที !!!!

ขณะนี้คนไม่มีรากกำลังต้องออกนอกบ้าน...หลบหนีไปประเทศอังกฤษ...เอ้ย..ไม่ใช่...ไปท่องเที่ยว เนื่องจากไม่ได้รับความเป็นธรรมจากกระบวนการยุติธรรมในประเทศ ..เอ้ย...ในบ้านที่แสนจะวุ่นวายและป่าเถื่อน...อ้าว นี่ไม่ใช่บ้านเราแล้ว...ไปถึงไหน ๆ เสียแล้ว...

แค่นี้ดีกว่านะคะ ... .^_^....

บางครั้งการตกผลึกทางความคิดว่าเราจะทำยังไงถึงจะได้ผลใน "ทางบวก " ก็ต้องใช้วันเวลา  พลังคิดบวก  ในการไตร่ตรอง

                     

เป็นกำลังใจให้ครับผม...

+ P สวัสดีค่ะ อ.ยูมิ...

+ ขอบคุณมากค่ะ...ที่มาส่งกำลังใจกันค่ะ...

+ พอเห้นอาจารย์แล้วทำให้ต้องยิ้ม ๆ กับ 2 โอรส และ 1 ธิดา วานรค่ะ...แบบว่าเออเน๊าะ คุยกันถามถึงกัน ..น่ารักดีจริงค่ะ... ความสัมพันธ์แบบเด็ก ๆ เป็นธรรมชาติเป็นที่สุดค่ะ...

+ P อิ อิ...ใยมด...

+ ตามไปดูมาแล้วค่ะ...

+ คิดว่าจะลองปริ้นออกมา..แล้วมองดูแล้วจะเห็นไหม...แบบว่าอยากเอาไปให้เด็ก ๆ ที่ ร.ร.เล่นบ้าง

+ แต่..ใช่ ๆ คงเอาไปให้เด็ก ๆ ดูไม่ได้หรอก...ละเอียดอ่อนเหมือนกัน....

+ ก็เด็ก ๆ อิสลามร้อยเปอร์เซ็นนี่นา...

+ ขอบคุรมากค่ะที่มาชวน...สนุกค่ะ...

  • จ๊ะ แวะมาเยี่ยมและเป็นกำลังใจให้ค่ะ
  • พี่เอง ผ่านเวทีและสนามรบแบบธรรมะกับอธรรมมาแล้ว
  • ในใจเราเองบางครั้งก็เป็นฝ่ายธรรมะ บางครั้งก็เป็นฝ่ายอธรรมแล้วแต่เหตุการณ์ ไม่มีอะไรบริสุทธิ์ 100%
  • เพียงแต่เมื่อถึงเวลาที่ต้องตัดสินใจ  ต้องเอาหัวใจตัวเองมาขึ้นตาชั่งให้ได้ ชั่งให้ยุติธรรมที่สุด แล้วก็จะได้คำตอบของเราเองค่ะ
  • จะสุขหรือทุกข์ ตัวเราเป็นคนกำหนดเองนะคะ  เชื่อว่า .... ต้องผ่านไปได้แน่นอนค่ะ  .... เป็นกำลังใจให้ค่ะ

+ P อ๊ะ...น้องครูตุ๊กแก..

+ ไม่ว่างเพราะภาระกิจ โกอินเตอร์อยู่ใช่ไหมละค่ะ...

+ ขำ ๆ พระจันทร์เหงา...เลยมาตอนพระอาทิตย์กำลังรอน ๆ ใกล้จะลับขอบฟ้า...น่ารักซะ...

+ ทำวิจัยเหรอจ๊ะ...ไปถึงไหนแล้วละนี่...สู้ๆ นะจ๊ะ...

+ คิดถึงเสมอค่ะ...สาวพระจันทร์...แล้วฉันจะคอยตะโกนหาเธอไปยังท้องฟ้า ท้องนภาอันกว้างไกล...

+ อิ อิ..สงสัยพระจันทร์อร่อยไหม....

+ P พี่อุ๊ค่ะ...

+ พอเห็นภาพแล้ว...ใช่ ๆ แสงสีทองในยามพลบค่ำ...และเงามืดของต้นมะพร้าวก็มีคำตอบ...ให้ได้คิดค่ะ...

+ วันนี้อ๋อยต้องกลับบ้านไปเผชิญและพิสูจน์ใจตนเองค่ะ...ว่าที่อ๋อยคิดได้นั้นอ๋อยจะปฏิบัติได้ไหม...

+ ขอบคุณมากค่ะ..สำหรับกำลังใจที่ห่วงหากันและกัน...

+ P พี่โก๊ะค่ะ....

+ " กำลังใคร่ครวญ ... พร้อม ๆ กับเสียงมือตบที่ดังเป็นระยะ ๆ เพลิดเพลินดีเหมือนกันค่ะ...^_^...  " เวลาเราไม่เอาใจไปผูกกับอะไร...เราก็มองสิ่งนั้นว่าเพลินดีใช่ไหมค่ะ....

+ จะเอาไปบอกพ่อสัมค่ะ...ว่า...ก็ทำเป็นว่าไม่ได้ยิน...หรือคิดว่าได้ยินแล้วเพลินดี..แบบพี่โก๊ะดีกว่าค่ะ...เพราะถ้าจะห้ามเด็ก ๆ ดูจะยากกว่าห้ามใจตัวเองค่ะ...

+ อิ อิ...เราพลัดกันทำนุ้ย(ทำนุ้ยเป็นภาษาใต้ค่ะ)....เวลาอ๋อยเบื่อๆ ก็ชอบไปนั่งเอ้อระเหยลอยชายที่บันทึกพี่โก๊ะเหมียนกันนั่นแหละ....

+ อิ อิ...

+ P ขอบคุณมากค่ะคุณmorisawa ...

+ เมื่อวานแวะไปที่บันทึกค่ะ...แล้วยาวไปถึงทำไมอิสลามไม่กินหมู....

+ ทำอีท่าไหนไม่รู้ค่ะ...ออกมาเฉยเลยค่ะ...ไว้วันนี้จะไปเยี่ยมใหม่ค่ะ...

+ ขอบคุณอีกครั้งค่ะ...

+ P ท่านพี่เขี้ยว..ป้า(เพื่อน)แอมแปร์...

+ ขอบคุณมากค่ะ...รู้ค่ะ..ว่าถึงพี่ไม่มา...แต่กำลังใจพี่มาถึงเสมอ....

+ งานยุ่งมากเลยใช่ไหมค่ะ...รักษาสุขภาพด้วยค่ะ....เป็นกำลังใจให้ท่านพี่สะสางงานให้แล้วเสร็จแบบสุขใจด้วยค่ะ....

+ ปล้ำกับบันทึกน้องเอ๊ะนะค่ะ...ก็แหมพิมพ์ไปตั้งเยอะพอบันทึกอ้าว...แฮ็งค์..ลองใหม่อีกอ้าว..แฮ็งค์อีก...สามสี่ครั้ง..เลยปิด..แล้วลองไม่เข้าระบบดู..แล้วบันทึก...เออ...บันทึกได้ค่ะ....

+ อิ อิ...ปล้ำกันถึงสามสี่ยกค่ะ...

+ แอมแปร์เขากอดเผื่อค่ะ...เขากอดกันแน่แล้วววว...เขาหอมกันแน่แล้วววววค่ะ...

+ แต่ไม่มีรูปยันค่ะ...เพราะมืด..และกอดกันข้างทางด้วยค่ะ...

+ ทั้งนี่เพื่อสวัสดิภาพค่ะ...

+ P พี่ใบไม้ค่ะ....

+ ขอบคุณเป็นที่ซู้ดดดดดดดค่ะ...ยิ้มจนปากฉีกถึงหูแล้วค่ะ.....

+ รอบสองของพี่ใบไม้ได้จังหวะพอดีค่ะ...เพราะเย้นนี้ต้องหอบกันกลับบ้านที่หาดใหญ่...แล้วอ๋อยก็ต้องเจอเขาอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ค่ะ....

   " ค่อย ๆ ปรับใจนะคะ ถ้ายังทำใจไม่ได้ ก็อย่ากดดันตัวเอง ต้องเข้าใจตัวเอง เมตตาตัวเองด้วยนะคะ โอบกอดความโกรธและความรู้สึกไม่ดีในใจไว้ด้วยความอ่อนโยน แล้วความรู้สึกไม่ดีจะค่อย  ๆ จากไปค่ะ "

+ นี่ไง คือ ข้อความที่มาทันเวลาค่ะ....

+ ก็กำลังใจตุ้ม ๆ ต่อม ๆ ว่าเออนะ...ได้เวลาพิสูจน์ตัวเองแล้วว่าจะทำอย่างที่คิดได้ไหม...แล้วยังไงจะมาบอกกล่าวนะค่ะ...

+ ขอบคุณมากค่ะ..ขอบคุณจริง ๆ ค่ะที่มาได้จังหวะเป็นที่สุด...

+ " รับขวัญบายศรี" ได้ทันเวลามากค่ะ...

+ P ขอบคุณมากค่ะ..ท่านรองsmall man~natadee

+ 1. คิดบวกเอาไว้

         2. เอาตัวเองออกมาก่อน ไม่เข้าไปเป็นเหยื่อกรรมต่างๆ

  ทั้งสองข้อนี้ทำได้แล้วค่ะ...แต่ข้อสามนีสิค่ะ...กำลังรอการพิสูจนืว่าทำได้ไหมค่ะ....

+ ขอบคุณมากค่ะ...ขอให้ท่านรองรักษาสุขภาพกายด้วยนะค่ะ...

+ Pหวัดดีจ้า..แม่ใหม่..พี่พอ..และน้องเพียง....

+ พี่พอเปิดเทอมหรือยังค่ะ...น้องแอมแปร์เปิดวันจันทร์ที่จะถึงค่ะ...บ่น ๆ และทำใจกับการไม่อยากไป ร.ร.อยู่ค่ะ...

+ มีการบีบน้ำตาด้วยค่ะ...มีข้ออ้างสารพัดเลยค่ะ....

     - ก็ครูป้าเอ๋ให้แอมแปร์กินข้าวเยอะ ๆ

     - แอมแปร์ไม่อยากกินข้าว...เดี๋ยวก็อ้วกอีกหรอก.....

    - เอาหมอนเน่าและนมขวดไปก็ไม่ได้...จะทำยังไงดีนิ๊....

     - แอมแปร์ไป ร.ร.แม่ดีกว่านะค่ะ....

+ ป้าอ๋อยสงสัยว่าแอมแปร์ติดใจความสบายแบบเบิร์ด ๆ ที่ไม่มีกฏระเบียบเสียแล้วละค่ะ...ก้เลยคิดเอาเองว่า...ตายแน่ถ้าไป ร.ร.ต้องเจอกฏระเบียบที่ดี(แต่ฉันไม่ชอบ)...แหงๆ...

+ จุ๊บ ๆ ...คิดถึงพี่พอและน้องเพียงเช่นกันค่ะ

พี่อ๋อยจ๋า

      ตอนนี้พระจันทร์อ่อนแรงจริงๆ (ไม่ได้โม้..)

      เรื่องวิจัยยังไม่ได้ลงมือทำเลยค่ะ

      เรื่องโกอินเตอร์ยังไม่รู้จะเริ่มตรงไหน  รู้แต่ว่าภารกิจที่จะได้รับในวันพรุ่งนี้ยิ่งใหญ่นัก เฮ่อ...

      วันนี้ยังพอมีเวลาเฮ้อระเหยในG2Kอีกสักพัก  เพื่อเติมกำลังใจและความสุขให้ตัวเอง

      พี่อ๋อยว่าไหมคะ G2K เข้ามาเมื่อไหร่สุขใจเมื่อนั้น เนอะ

      ตั้งแต่วันพรุ่งนี้คงได้เวลาหายไปจริงๆซะที(จะลงแดงไหมเนี่ยเรา)

      แล้วจะกลับมาใหม่  เมื่อหัวใจแกร่งกว่าเดิมค่ะ อิ..อิ..^______^

  • น้องอ๋อยเหนื่อยไหมคะ แขกเยี่ยมบันทึกเพียบเลย หัวบันไดไม่แห้ง ^^
  • น้องครูตุ๊กแกก็งานเข้าเพียบอีกแล้ว ดูซิเตรียมตัวจะไปลงแดงด้วย ^O^

+ P ขอบคุณมากค่ะ...พี่โก๊ะ...

"  ความคิด การมองโลก ความเชื่อของคน ๆ หนึ่ง หล่อหลอมจากเบ้าตั้งแต่วัยเด็ก หากเมื่อโตขึ้น เขารู้คิด รู้วิเคราะห์แยกแยะ โลกทัศน์อาจเปลี่ยนไป ทั้งในทางที่กว้างขวางหรืออาจคับแคบลง ที่ขึ้นกับ ...กรอบในการมองโลก ซึ่งอย่างน้อยที่สุดเราได้สร้างเบ้าหลอมที่กว้างและหลากหลายไว้ให้เขาย่อมเป็นการสร้างต้นทุนที่ดีให้แก่เขา...จริงไหมคะ "

+ ทั้งหมดข้างบนนี้...แม่มร(ย่าแอมแปร์)เคยพูดให้อ๋อยได้ฟังและบอกให้นำไปขบคิด...เมื่ออ๋อยและครอบครัวเจอเรื่องราวจนนำมาสู่บันทึกนี้นะค่ะ...วันนี้ก่อนจะกลับบ้านหาดใหญ่...พี่โก๊ะก็มาพูดกับอ๋อยอีก...อะไรจะน่าเหลือเชื่อได้เช่นนี้ค่ะนี่....

+ ตอนแรก..อ๋อยจะตอบพี่ใบไม้และพี่โก๊ะ ทีเดียวรวมกันค่ะ...เพราะมาทันเวลาทันเหตุการณ์ที่ต้องการใช้พอดีค่ะ....มาคนละแบบแต่ช่างสอดคล้องสมดุลย์สำหรับผู้รับอย่างอ๋อยเป็นที่สุดค่ะ...

+ "เขา" คนที่อ๋อยพูดถึงในบันทึกน่าจะเป็นแบบที่พี่โก๊ะบอกค่ะ...ดังนั้นอ่อยจึงคิดได้ว่า " ควรจะเอาตัวเองออกมา  ไม่เข้าไปเป็นเหยื่อแห่ง  มโนกรรม  วจีกรรม  และกายกรรมที่ไม่ดีนี้....ด้วยการเยียวยาเขาด้วยความรัก   ความเมตตา ปราณี  ให้อภัย  เห็นอกเห็นใจเขาดีกว่า  หากเขาไม่ใช่บัวในโคลนตม  เขาคงจะเรียนรู้ได้จากทุกคนในครอบครัวของเรา"

+ ที่สำคัญทำให้ปู่และย่า(ของแอมแปร์) มีความสุขที่อ๋อยคิดได้เช่นนี้....(จริง ๆ ท่านรู้นั่นแหละค่ะว่าอ๋อยต้องคิดได้แต่ต้องให้เวลา...ทั้งนี้เพราะร่วมทุกข์สุขกันมาร่วม 6 ปีแล้วค่ะ...ครอบครัวเราอบอุ่นเสมอมา...อิ อิ...นิยายนิด ๆ ค่ะ)

+ ขอบคุณมากกกกกกค่ะ.....

ม่อนคิดถึงพี่ แอมแปร์~natadee พามาวิ่งเล่นก่อนนอน...อิอิ.อิ  รักษาสุขภาพนะครับ อย่านอนดีก

สวัสดีค่ะ

* มาเป็นกำลังใจให้ค่ะ

* คิดในด้านบวกไว้ก่อน

* เราทำดีที่สุดแล้ว...ได้แค่ไหนก็แค่นั้น

* ให้สุขกายสุขใจค่ะ

อ้าว ลบๆ ป้ายๆ copyๆ ตกคำว่า ป้าไปได้อย่างไร ป้าโอ๋-อโณ ค่ะ (ขออภัยใหญ่หลวงเลยนะคะ)

สวัสดีค่ะน้องอ๋อยและหลานแอมแปร์

  • บันทึกนี้ของน้อยอ๋อยมีแต่กำลังใจ น่ายินดีแทนเจ้าของบันทึกจริง ๆ
  • และวันนี้ครูวรางค์ภรณ์ก็อยากเข้ามาเป็นส่วนหนึ่งของกำลังใจให้น้องอ๋อยอีกครั้งค่ะ
  • รักและเป็นห่วงนะคะ

สวัสดีค่ะคุณอ๋อย

ในโลกนี้มีหลายสิ่งหลายอย่างที่เราไม่เข้าใจ เราฉงนและมีคำถามอยู่ แต่ยังไม่ได้คำตอบ เราชอบ ไม่ชอบ เราตัดสิน เราประเมิน เราตีค่า ... โดยที่บางครั้งเราไม่รู้เลยว่า...ใช่ดังที่เราคิดแน่ละหรือ...

เชื่อไหมคะ โลกนี้ซับซ้อนเกินกว่าที่เราจะคาดคิดได้...

อย่าท้อเสียก่อน ตั้งมั่น คิดดี พูดดี ทำดี....จะคุ้มครองปกป้องเราค่ะ

รักษากายรักษาใจนะคะ

(^__^)

สวัสดีค่ะพี่อ๋อย... พอลล่าคงได้แต่เอาใจช่วยให้พี่มีกำลังใจในการต่อสู้กับความคิด นะคะ ผลออกมาเป็นอย่างไร พอลล่าเชื่อว่าพี่อ๋อยคงจะทำใจยอมรับเพราะพี่อ๋อยได้ใคร่ครวญและตรึกตรองมันอย่างดีแล้ว พอลล่าเคารพในความคิดเห็นของพี่ค่ะ ขอให้มีความสุข ทุกวันนะคะ เป็นกำลังใจให้พี่เสมอค่ะ

  • มาชวนไปเที่ยวสวนสัตว์  กับน้องพอ  กัน เจ้า
  • ป้าอ๋อยค่ะ   น้องแอมแปร์  ต้องมาเอา เคล็ดลับที่พอ แล้วนะคะ  เพราะ  พี่พอ  ไม่อยากให้โรงเรียนปิดเทอม   อยากมาโรงเรียน  อยากเปิดเทอม  วันนี้  วันแรก  ดีใจ  ๆๆๆๆ ตื่น ตั้งกะ ตี 5 ครึ่ง
  • สาวเหนือ  รอ เจอ  สาวใต้ นะจ๊ะ

สวัสดีค่ะ

  • โรงเรียนป้าคิมเปิดเรียนเป็นสัปดาห์ที่สองแล้วนะคะ
  • นาน ๆ มาเยี่ยมที
  • แต่ยัง..รัก  คิดถึง  เป็นห่วงหาอยู่เสมอมานะคะ
  • ไม่อยากจะจดจำเลยนะคะ..
  • ว่า..น้องแอมแปร์  อยู่ทีไหน จังหวัดอะไร
  • เพียงแต่..ว่าอยู่ในที่ปลอดภัยของประเทสไทยค่ะ
  • ป้าคิมพมพืแล้วไม่ทราบว่าจะส่งได้ไหมนี่
  • สัญญาณไม่ค่อยดีค่ะ
  • ขอให้มีความสุข ทั้งกายใจ
  • และมีความปลอดภัยนะคะ
  • มาดูหลานร้อยลูกปัด
  • ฮ่าๆๆๆๆ
  • เอาภาพคุณครูเฮฮามาฝาก
  • ท่าทางสนุกเนอะ
  • คุณครูทำไปได้

แกงส้ม

                                      ทานข้าวเย็นกานนน... (^_____^)

  • เห็นแกงส้มพี่ปูน้ำลายไหล
  • มารอรับลูกปัดจากหลาน
  • ฮ่าๆๆๆๆๆๆ
  •  

สวัสดีค่ะคุณอ๋อย

ฟังข่าวมีระเบิดที่นราธิวาส มีคนเจ็บ 63 คน คิดถึงคุณอ๋อย รีบเข้ามาดูใน G2K ..โล่งใจที่ไม่มีอะไรเกิดขึ้นกับคุณอ๋อยค่ะ

ตอนนี้คงสบายใจมากขึ้นกับเรื่องที่เกิดขึ้นแล้วนะคะ  ไม่เห็นส่งข่าวมาอีกเลยเป็นห่วงค่ะ

(^__^)

  • เห็นข่าวมีระเบิดที่นราธิวาสเป็นห่วงมากครับพี่
  • รักษาเนื้อรักษาตัวบ้างนะครับ
  • คิดถึงน้องแอมแปร์
  • ปล. ข้าวเกรียบอร่อยเหาะ จริงๆ ครับพี่
  • แม่ติดใจใหญ่
  • อิอิ

สวัสดีค่ะคุณอ๋อย

แวะมาเพราะคิดถึงค่ะ

รักษากาย-ใจนะคะ

ฝากจุ๊บเจ้าหนูน้อยแอมแปร์ด้วยค่ะ...^_^...

สวัสดีค่ะ

  • ป้าคิมมารายงานตัว
  • ว่ามาเยี่ยมประจำวันนะคะ
  • เอาความรัก ความคิดถึงและความห่วงใยมาฝากค่ะ
  • คุณพระคุ้มครองนะคะ

+ P พี่ดาวเจ้าขา...

+ ไปมาหลายวันแล้วเน้อ...และไปมามากกว่าหนึ่งครั้งด้วยเอ้า...

+ คิดถึงค่ะ..วันนี้แวบ ๆ ไปชะเง้อเพื่ออ่านยาถ่ายอาราณ์มาค่ะ...

+ เห็นท่านพี่เขี้ยวแอบแซว..เลข 10 ด้วยค่ะ..อิ อิ...นั่นไง...ถึงว่าทำไมอยากไปอ่านที่นั่น...ที่แท้ก็แบบนี้เอง...

สวัสดีค่ะ ครูอ๋อย สาวแกร่งแห่งแดนใต้ และ หลานแอมแปร์แก้มใส

ได้ข่าวว่าโดนขู่ขวัญ พี่ใบไม้เลยมา โอ๋ ๆ ๆ ๆ

มาโอ๋ ๆ ๆ ช้าหน่อย แต่ก็มานะ ต้องโอ๋..ยาว ๆ ให้สมกับที่มาช้า

โอ๋ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ

ขวัญอยู่กับเรา อย่างไรเสียเขาก็เอาไปไม่ได้ค่ะ ก็พี่ใบไม้รับขวัญไปแล้วนี่นา อิ ๆ

ส่งอ้อมกอดทางไกลมาให้อีกรอบนะคะ คนเก่งของพี่ใบไม้ ..^__^..

 

 

+ P น้องดิเรก....ค่ะ..

+ ขอบคุณมากค่ะ...สำหรับกำลังใจ...

+ พี่อ๋อยก็มอบให้ดิเรกเช่นกันค่ะ...สำหรับกำลังใจ...

+ ดีใจที่ได้ส่งเสียงทักทายพูดคุยกันค่ะ...

+ รักษาความรู้สึกด้วยค่ะ...

+ P ขอบคุณมากค่ะ...พี่อรคนสวย...

+ อ๋อยไปพิสูจน์ตัวเองมาแล้วค่ะ...ทำได้ค่ะ..

+ อ๋อยสามารถพูดคุยกับเขาได้เกือบปกติค่ะ...พอผ่าน ๆ ไป ก็พูดตลกเป็นธรรมชาติได้มากขึ้นค่ะ...

+ การจะให้อภัย  การเมตตาปราณี  เห็นใจคนที่คิดร้ายกับเรานี่....ทำให้เรามีความสุขเหมือนกันค่ะ...แต่กว่าจะหลุดพ้นมาแบบนี้ได้...ต้องใช้การคิดบวกที่มากเอาการค่ะ...

+ ขอบคุณมากค่ะ...

+ P น้องครูตุ๊กแก...ที่คิดถึงเสมอ..

+ วันนี้พี่อ๋อยไปวิ่งที่สำนักงานชลประทาน...ซึ่งอยู่ริมฝั่งแม่น้ำ...(เพื่อความปลอดภัยในการออกกำลังกาย)...ตอนวิ่งเย๊าะ ๆ ก็แหงนมองดูท้องฟ้า...และยิ้ม...

+ พร้อมกับนึกในใจว่า...พระจันทร์เป้นอย่างไรบ้างหนอ...

+ " หาหัวใจให้เจอก็เป็นสุข"...อิ อิ..ในทีวีกำลังโฆษณา คาราบาวแดงได้จังหวะพอดีค่ะ...

+ เป็นกำลังใจให้ค่ะ...ถ้าหายไปนานเราจะส่งคลื่น AIS.ไปรบกวนค่ะ..อิ อิ..

บอกแอมแปร์ด้วยว่า ถ้าป้าปูลงไปเมื่อไหร่จะพาแอมแปร์ไปเลี้ยงหล่ะ

                             อยากกินอาไร บอก!

                                (^______^)

+ P ท่านพี่ดาว...

+ อิ อิ..ไม่เหนื่อยค่ะ...แต่ว่าเจ้าบ้านมาจ๊ะจ๋ากับมิตรรักช้ามากค่ะ...แบบว่า..งาน ค +โ + ร + ต...เข้าเลยค่ะ...ทำไมมันวุ่นวายได้ขนาดนี้...มีแต่ปัญหาแบบว่าต้องแก้ไขด่วน ๆ ทั้งนั้นเลยค่ะ...

+ นี่ถ้า ผอ.ไม่เกษียณก็สบายหน่อย...รอ ผอ.ใหม่มา...ก็ยังไร้วี่แวว...เฮ้อ...

+ อิ อิ...น้องพระจันทร์ตุ๊กแก...มีเรื่องตลกค่ะ...กว่าจะได้คุยกับอ๋อย...เธอต้องพูดคุยกับคนแปลกหน้าไปหลายครั้ง...ทั้งนี้เพราะเบอร์ที่เธอได้มา...สลับเลขกันค่ะ..ก๊าก ๆ....

+ P สวัสดีค่ะท่านคุณตาประจักษ์และน้องม่อน....

+ น้องม่อนน่ารักจังเลยค่ะ...อ๋อยชอบทุกอิริยบถของเด็ก ๆ ค่ะ...แบบว่าเห็นแล้วสบายใจค่ะ...

+ น้องม่อนวิ่งหนีดไว ๆ น๊า...พี่แอมแปร์กำลังวิ่งไล่ตามแล้ว...

           

+ เด็ก ๆ ระวังหกล้มค่ะ...

+ P ท่านพี่ครูพรรณา...

+ ขอบคุณมากค่ะ...สำหรับกำลังใจ...

+ ทำได้ค่ะ...พิสูจนืมาแล้ว...ตอนเจอเขา...บอกตัวเองในใจว่า...ทำได้สิ..ในเย้น ๆ เราต้องทำได้...ถ้าทำไม่ได้เรานั่นแหละเป็นทุกข์  ไม่มีความสุข...

+ ก็ทำได้ค่ะแม้จะไม่เหมือนปกติเท่าไหร่...แต่วันถัด ๆ มาก็ดีขึ้นเรื่อย ๆ ค่ะ...

+ มานั่งนึก ๆ ระหว่างการคิดได้กับการทำได้ในทางบวกนี่..(สำหรับกรณีที่เขาคิดร้ายกับเรานี่)..ยากพอ ๆ กันเลยค่ะ...

+ สำหรับของฝาก...ทำเอาขอบตาร้อนผ่าวค่ะ...แอมแปรืตั้งชื่อว่า.." เทวดา" ค่ะ...ไม่ค่อยกล้าเล่นเพราะกลัวเทวดาจะไม่สวย...

+ " แม่...ทำไมเทวดาไม่ใส่เล็บแบบโนราห์ง่ะแม่.."....

+ ก็เทวดาไม่ใช่โนราห์นี่ลูก....

+ " อืม...ถ้าเทวดาใส่เล็บเหมือนโนราห์แอมแปร์ว่าสวยมากเลยแม่..."

+ ขอบคุณมากค่ะ...สำหรับของฝากที่โดนใจคนทั้งบ้านค่ะ...

+ ท่านพี่ครู..เปิดเทอมทำงานมากมาย...อาการแผล...เป้นอย่างไรบ้างค่ะ...รักษาสุขภาพ  ถนอม สุขภาพด้วยนะค่ะ...

 

+ P ท่านพี่ดาว....

+ ไปมาแล้วค่ะ...แต่ไม่ได้ฝากร่องรอยค่ะ...แบบว่า......

+ พี่โอ๋เขียนได้ดีมากค่ะ...เก่งจังเลยค่ะ...แค่พูดคุยกันธรรมดาก็สามารถถอดบทเรียนจากการพูดคุยได้สุดยอดมากค่ะ...นี่แหละหนาที่เขาเรียกว่า คนดี คนเก่ง และ คนมีความสุขค่ะ....

+ เล่าให้ท่านพี่ดาวฟังยังไม่จบก็.อิ.อิ..ตังส์หมด...แต่คิดว่าไม่เป็นไรแล้ว...ก็เลยไม่ได้โทร.เล่าต่อนะค่ะ...

+ คิดถึงค่ะ...

บันทึกนี้ อ่านแล้ว นิพพานได้เลยครับ

+ P พี่คนไม่มีราก...ป้าคนดอกไม้สีม่วงของแอมแปร์...

+ " ในโลกนี้มีหลายสิ่งหลายอย่างที่เราไม่เข้าใจ เราฉงนและมีคำถามอยู่ แต่ยังไม่ได้คำตอบ เราชอบ ไม่ชอบ เราตัดสิน เราประเมิน เราตีค่า ... โดยที่บางครั้งเราไม่รู้เลยว่า...ใช่ดังที่เราคิดแน่ละหรือ..."

+ ใช่ ๆ ค่ะ....เห็นด้วยอย่างมากเลยค่ะ...

+ ที่เงียบหายไป..งานเข้าค่ะ...แบบว่า ร.ร.ไม่มีผอ. (ผอ. คนเก่าเกษียณค่ะ) ทำให้ดูเหมือนอะไร ๆ ก้วุ่นวายพอควร

+ ที่สำคัญ...เราทุกคนโดนข่มขู่ต้อนรับเปิดเทอม...เลยต้องมีงานเข้า  เข้า   และเข้าค่ะ...

+ กลับบ้านมาตอนเย็น...สลบเมือดเลยค่ะ...

+ ขอบคุณมากค่ะสำหรับความห่วงใยค่ะ...สำหรับเรื่องที่เมลลืหา...อ๋อยอ่านแล้วอ๋อยเข้าใจเลยค่ะ...อ๋อยรู้เลยว่าควรทำตัวเช่นไร...ขอบคุณมากมายเลยค่ะ..

+ P ท่านพี่ครูวรางค์ภรณ์...

+ ขอบคุณมากค่ะ....สำหรับกำลังใจ...

+ อิ อิ..ข้าวเกรียบจากยะรัง...อร่อยไหมค่ะ...เป็นบันทึกที่อ่านแล้วทำให้สุขใจอีกบันทึกหนึ่งค่ะ...

+ ตามด้วยบันทึกเหตุผลสองข้อของลูกและแม่...ได้ขำ ๆ แบบแฝงสิ่งดี ๆ ให้ได้คิดนะค่ะ...

+ คิดถึงเสมอค่ะ..แต่เปิดเทอมใหม่ ๆ ก็โดนข่มขู่ต้อยรับเปิดเทอมเลยค่ะ...งานเข้า เข้า  เข้า และเข้าค่ะ...

 

+ P อ๊ะ...พอลล่า...

+ รู้นี่นา...ว่ากำลังใจสำคัญมาก...เลยมายาว...

+ ขอบใจจ๊ะ..คุณน้อง...รอวันที่เราจะได้พบกันค่ะ..มาตานีเมื่อไหร่ละจ๊ะ...

+ ตั้งหน้านับวันรอนะนี่....ช่วงนี้พี่อ๋อยงานเข้า  เข้า  เข้า และเข้าค่ะ....สัปดาห์หน้า..คงจะซาลงค่ะ....

+ คิดถึงเสมอค่ะ....

สวัสดีค่ะน้าอ๋อย แวะมาทักทายยามดึกๆนิดๆ อิอิ คิดถึงนะค่ะ น้าอ๋อย สบายดีนะค่ะ แวะมาจุ๊บๆ น้องแอมแปร์ด้วย อิอิ

+ P แม่ใหม่ พี่พอ และน้องเพียง....

+ ตอนนี้แอมแปร์ดุจะมีความสุขกับการไป ร.ร.มากขึ้นค่ะ...เพราะเอาแผ่น มาจิเรนเจอร์ไปดูที่ ร.ร.ได้...

+ แถมสั่งป้าอ๋อยทุกเช้าเลยว่าให้บอกคุณครูด้วยว่าอย่าตักข้าวให้แอมแปร์เยอะ ๆ...แอมแปร์กินไม่หมด...

+ ว้าว...พี่พอตื่นตี 5 ครึ่ง เลยเหรอ...เก่งที่สุดเลยค่ะ....แอมแปร์นะตื่น 6 โมงครึ่งค่ะ...แถมงอแงมีข้ออ้างอีกตังหาก...แต่ว่าวันนี้ดีขึ้นมากค่ะ...คงทำใจได้แล้วนะค่ะ....

+ รอให้ป้าอ๋อยเก็บตังส์ให้พอเพียงก่อนนะ...แล้วป้าอ๋อยจะพาแอมแปร์ไปหาค่ะ...แล้วเลยไปหาป้าดาว  พี่ต้อม  และลุงวัชราด้วยค่ะ..ออ..ไปหาป้าเขี้ยวด้วย...

+ จุ๊บ ๆ ค่ะ...พี่พอและน้องเพียง...

ป้ามาฝากรอยจุ๊บหลานแอมแปร์จ้า

บอกแม่อ๋อยด้วยนะคะว่าป้าคิดถึง

+ P ครูพี่คิมค่ะ...

+ ขอบคุณมากค่ะที่มาเยี่ยม...

+ รู้กันอยู่ค่ะ..ว่า "ครู" แบบเรา ๆ ช่วงเปิดเทอมใหม่ ๆ งานเข้า  เข้า  เข้า และเข้า แค่ไหน...

+ ป้าคิมสบายดีนะค่ะ...รักษาสุขภาพด้วยค่ะ..อย่าโหมงานหนักมากเกินไปนะค่ะ...เป็นห่วงและคิดถึงเสมอค่ะ...

+ P ท่านพี่ อ.ขจิต...

+ คิดถึงค่ะ...เลยโทร.หาและเล่าเรื่อง...แต่รู้ว่าท่านพี่มีงานยุ่งก็กำลังจ๊ะจ๋ากับคุณครูท่านอื่น ๆ ที่ค่ายที่กำลังทำนี่นา...

+ โอ้โห...ลูกปัดเหรอค่ะ....หลานจะทำเสร็จเมื่อไหร่ละนี่...เห็นร้อยค้างไว้ครึ่งหนึ่งค่ะ...ได้แผ่นเมจิเรนเจอร์มาใหม่...พร้อมดาบ  พร้อมหน้ากาก...ว่างไม่ได้ค่ะ...เปิดดูและฟาดฟันตลอดค่ะ....

+ พักผ่อนบ้างนะค่ะท่านพี่...

+ คิดถึงและห่วงใยเสมอค่ะ...

+ P ท่านพี่ครูปู..และคุณป้า(เพื่อน)ของแอมแปร์...

+ " โอ้โหแม่...เดี๋ยว..ให้ลูกดูหน่อย...แกงปลาเผ็ดนี่แม่..."

+ " แอมแปร์...ชอบกินปลาเผ็ดเฉย ๆ ง่ะแม่...แม่เห็นไหมที่แม่แกงงั้น...แอมแปร์กินได้...ป้าครูปูส่งมาเหรอแม่..."

+ " แล้วหมาที่ทำกับข้าว...เจ้า"ดอกตี้"นะ..อยู่ไหนง่ะ...บอกครูป้าปูส่งมาให้แอมแปร์อีกแล...แอมแปร์ชอบ"

+ อะจึ๋ยยยยย...เป้นไงค่ะเพื่อนท่านพี่คนนี้...แสบพอตัวค่ะ...

+ คิดถึงเสมอค่ะ...เสียดายที่ไม่ได้ไปวันที่ 8 พ.ย. นี้เพราะเรานั้นห่างไกลกันเหลือเกิน...

+ อิ อิ..ห่างแค่กายแต่ใจเราหาไกลด้วยไม่...

+ P ท่านพี่ อ.ขจิตและคุณลุงของแอมแปร์....

+ สงสัยรอนานหน่อยค่ะ...เพราะช่วงนี้กำลังบ้าเห่อแผ่นเมจิเรนเจอร์ ( 5 แผ่น) หน้ากาก  ดาบ...อย่างยากต่อการถอนตัว....

+ แต่คาดว่าเสาร์ - อาทิตยืนี้น่าจะเรียบร้อยค่ะ...

+ " แม่...ลุงขจิตงั้น...เขาขี่ม้าไปไหนอีกละนั่น...ขี่ม้ามาหาป้าแอนที่เราไปหานั้นใช่ไหม..."

+ อิ อิ...อาร้าย..จาขะหนาดนั้น....

+ P พี่โก๊ะ...ป้าคนดอกไม้สีม่วงของแอมแปร์...

+ เปิดเทอมวันแรกก็โดนข่มขวัญน่าดูชมค่ะ...เริ่มตั้งแต่ระหว่างทางเข้าเจอคำขู่ตลอดค่ะ...มาถึงหน้า ร.ร.เจอเผายางรถยนต์...พอตรวจความเรียบร้อบ ร.ร.อ้าว..ทีวี 29 นิ้ว ของห้องสมุดก็โดนขโมยจ้อยเลยค่ะ...แผ่นฟิวเจอร์บอร์ดที่ใช้สำหรับจัดบอร์ดก็โดนรื้อเอาไปเผา...ดีที่ไม่เผา ร.ร.

+ ช่วง 9.45น.ท่านนายอำเภอเข้าตรวจเยี่ยมให้กำลังใจ..พร้อมแจ้งข่าวให้ระวัง..เพราะข่าวมาว่าไม่ดีเท่าที่ควร...ทำไปทำมาก็โน่นนะค่ะ..นราธิวาสค่ะ..อ.ศรีสาครอันแสนสงบ...

+ คาดว่าไม่กี่วันต้องกลับมาตานีค่ะ...แต่ที่ไหน อย่างไรต้องระวังกันเอาเองค่ะ...ทั้งนี้และทั้งนั้นเตรียมพร้อมค่ะ...

+ ขอบคุณมากค่ะสำหรับความห่วงหาอาทรที่มีให้กันเสมอมาค่ะ...

+ P อ๊ะ...น้องโย่ง....

+ เปิดเทอมแล้วเป็นอย่างไรบ้างค่ะ...สำหรับพี่อ๋อยงานเข้า  เข้า  เข้า และเข้าค่ะ...ทั้งนี้เพราะ ผอ.เกษียณ...แล้วท่าน ผอ.คนใหม่ก็ยังไม่มา...เราเด็ก ๆ ต้องคอยตะล่อมบอกให่ผู้ใหญ่แก่พรรษาบางคน...ทำตามหน้าที่...นี่ขนาดคอยตะล่อมนะนี่..เกือบทำเอาเด็ก ๆ ไม่ได้เงินอุดหนุนอาหารกลางวันที่เปลี่ยนจาก 10 บาทเป้น 13 บาทต่อคน ต่อวันนะนี่...

+ กว่าจะเคลียร์กับ อบต.ได้...เฮ้อ...งานเข้า งานเข้า...

+ กลับบ้านมาได้ทำดีตั้งหลายอย่าง...ได้ช่วยพ่อขับรถ...ได้ร่วมทำข้าวเม่า...

+ ไปเติมแรงใจมาเต็มพิกัดเลยใช่ไหม...

+ ว่าแล้ววันที่ 8 พ.ย. เต้มที่เลยน้อง...หนุกหนาน ๆ ...

+ คิดฮอดเสมอ ๆ ค่ะ...

+ P ป้าคนดอกไม้สีม่วงของแอมแปร์...

+ แบบว่าตอนนี้...แอมแปร์กำลังบ้าเห่อ...เมจิเรนเจอร์ ที่เพิ่งซื้อมา 5 แผ่นค่ะ...แถมซื้อดาบ  หน้ากาก  มาด้วยค่ะ...สองสามวันนี้คงยากที่จะถอนตัวค่ะ...

+ วันนี้ไปวิ่งออกกำลังกายกันที่สำนักงานชลประทาน...ที่คลองติดกับชลประทานมีฝักบัวมากมายพ่อสัมเอาให้แอมแปร์...แอมแปร์เอากลับบ้านมาอาบน้ำฝักบัวค่ะ....โดยการเจาะตรงกลางฝักบัวแล้วเอาสายยางใส่เข้าไป...เปิดน้ำ...ก็กลายเป็นน้ำฝักบัวของจริง...โอ้โหอาบน้ำเป็นครึ่งชั่วโมงค่ะ...

+ มีฝักบัวอีกสองอัน...เอามาทำเป็นที่ตีระนาดค่ะ...น่ารักไหมค่ะหลานแอมแปร์....คุณแม่เห็นแล้ว ยิ้ม ยิ้ม ภูมิใจที่เขาคิดได้สร้างสรรค์ดีค่ะ...

+ ในขณะที่เพื่อน ๆ หล่อนอีกสองคนไม่สนใจฝักบัวเลย...โยนทิ้ง...หล่อนเลยไปเก็บมาทำที่ตีระนาดนั่นแหละค่ะ...

+ ขอบคุณทุกความรู้สึกที่ส่งมาค่ะ...

+ P ขอบคุณมากค่ะท่านพี่ครูคิม...

+ ขอพระคุ้มครองเช่นกันค่ะ...

+ วันนี้ไปเยี่ยมถามข่าวคราวที่บ้านท่านพี่ครูมาด้วยแล้วค่ะ..

+ รักษาสุขภาพด้วยนะค่ะ...

+ ด้วยความคิดถึงค่ะ...

+ P + P + P + P + P 

+ ท่านพี่และคุณน้องทั้งหลายค่ะ...เอาเป็นว่าพรุ่งนี้มาจ๊ะจ่าใหม่นะค่ะ...

+ วันนี้ง่วงแล้วค่ะ...แบบว่าพรุ่งนี้มีครุติดภาระกิจ...ก็เลยต้องมีการสอนแทนแน่นอน...ขอพักเยอะๆ เอาแรงก่อนค่ะ...

+ ราตรีสวัสดิ์ทุก ๆ ท่านค่ะ...

สวัสดีค่ะครูพี่อ๋อยและน้องแอมแปร์

คิดถึงนะคะ ... สบายดีนะคะ น้องสาว

เข้ามาดูภาพน้องแอมแปร์ ให้หายคิดถึงค่ะ

สักวัน จะได้ไปกอดด ...

รักษาสุขภาพนะคะ คิดถึงมากมาย ค่ะ

หายไปไหน เจ้า แม่อ๋อย น้องแอมแปร์ พี่พอ ไปเที่ยว มา 2 ที่ แล้วนะ

  • มาเยี่ยมเพื่อนแอมป์
  • และแม่อ๋อย  พ่อสัม
  • สบายดีไหมน้อง
  • ฟังข่าวปักษ์ใต้แล้วเศร้าใจจัง
  • สงสารคนที่นี่มากๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
  • แต่พี่เขี้ยวส่งใจไปเป็นกำลังใจให้เสมอนะ
  • สวดมนต์ก่อนนอนให้ทุกคนที่นี่ปลอดภัย
  • เขียนเรื่องนี้ทีไร
  • อยากร้องไห้ทุกที........
  • .....................
  • .....................
  • .......................!!!!!!!!!!

+ P ขอบคุณมากค่ะพี่ใบไม้.....

+ โดนข่มขวัญนิดหนึ่งค่ะ....แต่ 1 อาทิตย์ที่ผ่านมาก็เริ่มชิน ๆ ค่ะ...

+ ช่วงสองสามวันนี้ที่ตานีฝนตกหนักมากค่ะ...ตกตลอดวันตลอดคืนค่ะ...

+ ช่วงนี้อ๋อยไม่ได้เข้ามาจ๊ะจ๋าใน G2K เท่าไหร่ค่ะ...แบบว่าเปิดเทอมใหม่ต้องใช้กำลังในการจัดการหลายอย่างค่ะ....ประจวบกับว่าแอมแปร์โตขึ้นค่ะ...ดูเหมือนเจ้าหล่อนจะต้องขอให้ทำกิจกรรมโน่น นี่ นั่น ตลอดค่ะ....ก็เลยต้องยอม ๆ กันไปค่ะ....

+ ขอบคุณพี่ใบไม้มากค่ะ....ที่ส่งกำลังใจให้กันเสมอมาแบบว่าไม่ขาดสายค่ะ...

+ อ๋อยคิดไว้ว่าจะไปส่งข่าวที่เกี่ยวกับบันทึกนี้ที่บ้านพี่ใบไม้ค่ะ...อิ อิ...วันนี้น่าจะเดินทางไปถึงค่ะ...

 

 

สวัสดีค่ะ

  • วันนี้มีกิจกรรมอะไรบ้างคะ
  • ป้าคิมมาติดตามอ่านบันทึก
  • ฝากความรัก ความคิดถึงและความห่วงใยมาให้ด้วยนะคะ

สวัสดีครับ ม่อนคิดถึงมาเยี่ยมครับ

กอด

                                        มาให้กอดซะดี ๆ (^_^)

สวัสดีค่ะ

 

+ P ท่านพี่ครูพรรณา...

+ ขอบคุณมากค่ะ...สำหรับกำลังใจ...

+ ทำได้ค่ะ...พิสูจนืมาแล้ว...ตอนเจอเขา...บอกตัวเองในใจว่า...ทำได้สิ..ในเย้น ๆ เราต้องทำได้...ถ้าทำไม่ได้เรานั่นแหละเป็นทุกข์  ไม่มีความสุข...

+ ก็ทำได้ค่ะแม้จะไม่เหมือนปกติเท่าไหร่...แต่วันถัด ๆ มาก็ดีขึ้นเรื่อย ๆ ค่ะ...

+ มานั่งนึก ๆ ระหว่างการคิดได้กับการทำได้ในทางบวกนี่..(สำหรับกรณีที่เขาคิดร้ายกับเรานี่)..ยากพอ ๆ กันเลยค่ะ...

+ สำหรับของฝาก...ทำเอาขอบตาร้อนผ่าวค่ะ...แอมแปรืตั้งชื่อว่า.." เทวดา" ค่ะ...ไม่ค่อยกล้าเล่นเพราะกลัวเทวดาจะไม่สวย...

+ " แม่...ทำไมเทวดาไม่ใส่เล็บแบบโนราห์ง่ะแม่.."....

+ ก็เทวดาไม่ใช่โนราห์นี่ลูก....

+ " อืม...ถ้าเทวดาใส่เล็บเหมือนโนราห์แอมแปร์ว่าสวยมากเลยแม่..."

+ ขอบคุณมากค่ะ...สำหรับของฝากที่โดนใจคนทั้งบ้านค่ะ...

+ ท่านพี่ครู..เปิดเทอมทำงานมากมาย...อาการแผล...เป้นอย่างไรบ้างค่ะ...รักษาสุขภาพ  ถนอม สุขภาพด้วยนะค่ะ...

* แต่ถ้าทำได้ก็ภูมิใจนะคะ...ทั้งๆที่เฮ้อ!

* เทวดาจะเหงานะคะถ้าแอมแปร์ไม่เล่นด้วย

* ถ้าน้องแอมแปร์สามารถทำเล็บโนราห์ใส่ให้เทวดาได้ก็ทำเลยนะคะ

* ดีออกป้าพรรณาจะได้รู้ว่าเทวดาของน้องแอมแปร์ก็เล่นโนราห์ได้

* ป้าพรรณาจะคอยดูเล็บโนราห์จากเทวดานะคะ

 

 

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท