สำหรับศิลาแล้ว การจัดการความไม่รู้ (โมหะ) ของตนนั้นเป็นเรื่องสำคัญ ก่อนที่จะนำสาส์น   ใด ๆ ไปบอกต่อแก่ใคร ๆ ได้ 

ก่อนหน้านี้ นับสิบปี ไม่เข้าใจตนเองว่าทำไมชอบแสวงหาและสะสมตวามรู้อยู่เรื่อย ๆ และการสะสมความรู้ก็มักเป็นแนวราบไม่ใช่แนวตั้ง หมายความว่าเป็นการศึกษาแบบสหสาขาวิชา ไม่ต่อยอดถึงระดับดอกเตอร์เสียที ตอนเรียนสาขาที่เกี่ยวกับงานวิจัย ท่านอาจารย์ผู้สอนก็บอกว่ามีแววเก่งด้านงานวิจัย ทำไมไม่เรียนต่อดอกเตอร์ ฟังแล้วก็ภูมิใจว่าอาจารย์มองว่าเรามีแวว แต่ก็ไม่ได้ทำตามคำแนะนำ มุ่งแสวงหาร่ำเรียนสาขาวิชาอื่นอีกต่อไปเรื่อย ๆ

การเรียนรู้จากการนำสิ่งภายนอกเข้าหาตัวเป็นกระบวนการเรียนรู้อย่างไม่จบสิ้น เคยถามตนเองหลายครั้งว่าอะไรผลักดันเราให้เป็นอย่างนี้ ทำแล้ว อะไรคือเป้าหมาย บทสรุปที่มักจะได้ไม่ใช่ใบปริญญาเพราะหลัง ๆ มานี้ก็ไม่เคยไปงานรับปริญญา มีแต่ไปถ่ายรูปกับเพื่อน ๆ พี่ ๆ น้อง ๆ จนบางปริญญาลืมไปเซ็นต์รับก็มีส่วนหลังจากรับปริญญาแล้วจะนำไปใช้ในการเพิ่มเกียรติลาภยศ ก็ไม่ใช่อีกเพราะเป็นปริญญาที่ไม่เกี่ยวกับงานที่ทำ ทั้งนี้ งานที่ทำอยู่ก็เชี่ยวชาญอย่างลึกซึ้งดีอยู่แล้ว เพียงระวังเรื่อง "สติ" อย่าให้พร่องเมื่อต้องทำงานเสี่ยงเท่านั้นเอง

การสังเกตตนเองที่พุ่งไปสู่โลกภายนอก สะสมความรู้และประสบการณ์อยู่เนือง ๆ ทำให้เข้าใจทะลุปรุโปร่งเมื่อได้ศึกษานพลักษณ์ และนำมาใช้ในการสำรวจภายในตัวเอง ตลอดระยะเวลา ๑๐ ปี เราจัดการความรู้เข้าหาตัวเองโดยสะสมความรู้แบบไม่เรียนรู้ภายในจะได้ประโยชน์อะไร หากว่าไม่รู้จักนำมาใช้อย่างมีคุณค่า และลงมือปฏิบัติให้เห็นเป็นรูปธรรม ... ถึงวันนี้เป้าหมายในชีวิตแท้จริง น่าจะเป็นการทำงานเพื่อหน้าที่ใด ๆ ที่มาจากการจัดการความไม่รู้ภายในให้เกิดความรู้จากปัญญาที่สว่าง สะอาดและสงบตามคำกล่าวของท่านอาจารย์สันติกโรนั่นเอง

จึงเป็นที่มาของการเริ่มมาทำบล๊อกโดยเข้ามาใน G2K และเปิดบล๊อกถึง ๑๒ บล๊อกแต่ละ  สะท้อนถึงสภาวะอารมณ์และเนื้อหาวิชาหรือประสบการณ์ที่นำมาแลกเปลี่ยนกับกัลยาณมิตร

หลังจากการปฏิบัติธรรมเมื่อวันที่ ๑๒ ที่ผ่านมาก็ได้ลงบันทึกนี้ การจัดการความไม่รู้ผ่านการมองเห็นธรรมชาติ  http://gotoknow.org/blog/emptymind/319880  ตอกย้ำให้ยิ่งเข้าใจว่าไม่ว่าเราจะลงมือทำอะไรก็ตาม การจัดการความไม่รู้ภายในของเราเป็นการปรับสมดุลให้กลมกลืนกับธรรมชาติ หล่อหลอม "ใจ" และ "สัญชาตญาณ" เป็นหนึ่งออกมาเป็นพลังสติปัญญาที่สว่าง สะอาด  สงบ ดังกล่าวมาแล้ว

และหลังจากปฏิบัติธรรมได้หนึ่งวัน ก็ได้มีโอกาสอันดีที่ไปทำหน้าที่เพื่อหน้าที่ร่วมกับ           คุณเอกและคุณหนานเกียรติ โดยได้ทำ BARแบบเข้าถึงธรรมชาติ ตาม link นี้ http://gotoknow.org/blog/sophiaenneagram/321039

โดยก่อนหน้านี้ ได้มีหลายบันทึกที่เรียงร้อยออกมาผ่านตากัลยาณมิตรแล้วอย่างเป็นระบบต่อเนื่องกันตั้งแต่ก่อนเริ่มงาน จนถึงสรุปงาน ซึ่งศิลาเห็นว่ามีประโยชน์มาก หากกัลยาณมิตรท่านใดจะนำกระบวนการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ที่ร่วมแรงร่วมใจกัน ทั้งทีมงานและตัวผู้ร่วมกระบวนการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ไปประยุกต์ใช้...เพราะผลลัพธ์จะเป็นอะไรก็ได้ ขอให้เกิดการสร้างบรรยากาศแบบเปิดใจ และเปิดสติปัญญาออกมาเป็นพฤติกรรมกลุ่มที่ร่วมกันทำตามที่ตนถนัด

โปรดอ่านไล่เรียงกันได้ค่ะ เป็นผลงานบันทึกของคุณเอก พี่สุเทพ คุณหนานเกียรติ และของศิลาเอง ตามบันทึกต่อไปนี้ค่ะ        

๑ สาระ+บรรยากาศ workshop พอช. KM และการถอดบทเรียน

http://gotoknow.org/blog/mhsresearch/320151

๒ เปิดพลัง(Open will) "คุย คิด คลิก คลำ" คน พอช. http://gotoknow.org/blog/mhsresearch/317593

๓ การพัฒนาองค์กรแห่งการเรียนรู้ จาก “การอบรมนักจัดการความรู้โดยชุมชนนักปฏิบัติ” (3)....เรียนรู้ตัวเอง และรู้จักผู้อื่นผ่าน"นพลักษณ์"

http://gotoknow.org/blog/suthepkm/320217

๔  การพัฒนาองค์กรแห่งการเรียนรู้ จาก “การอบรมนักจัดการความรู้โดยชุมชนนักปฏิบัติ” (4)....เรียนรู้ตัวเอง และรู้จักผู้อื่นผ่าน"นพลักษณ์"

http://gotoknow.org/blog/suthepkm/320715

๕ เรียน KM กับ พอช. (๑) ว่าด้วยนพลักษณ์

http://gotoknow.org/blog/kiat12/320832

๖ BAR แบบเข้าถึงธรรมชาติ

http://gotoknow.org/blog/sophiaenneagram/321039

บันทึกต่อไปของศิลาจะนำภาพบรรยากาศกระบวนการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ KMผ่านนพลักษณ์มาให้ชมอย่างเต็มอิ่มพร้อมคำบรรยายประกอบภาพสั้น ๆ ค่ะ