แนวทางการพัฒนาโรงเรียนแห่งความสุข ( ๒ ) : ส่งความสุขข้ามดอย (ป.บัณฑิต ๕๒ ศูนย์แม่สะเรียง)


คณะผลิตครูของเรามีนักศึกษา ป.บัณฑิตฯ อยู่ทั้งหมด ๓ ศูนย์ ได้แก่ ศูนย์เชียงใหม่ ศูนย์แม่สะเรียง และศูนย์แม่ฮ่องสอน

ทีมเราเลือกดูปฏิทินวิชาการเพื่อหาวันว่างในการเริ่มต้นดำเนินโครงการที่ ๑ แนวทางการพัฒนาโรงเรียนแห่งความสุข นี้ ปรากฎว่า เราเลือกไปศูนย์แม่สะเรียง แล้วตามศูนย์แม่ฮ่องสอน ซึ่งเป็นทริปเดินทางเดียวกัน

ทีมงานและคณะวิทยากร เดินทางจากเชียงใหม่ ค่ำวันศุกร์ที่ ๒๔ ธันวาคม ๒๕๕๓ ใช้เวลาประมาณ ๔ ชั่วโมง พักที่โรงแรม River House Resort อำเภอแม่สะเรียง จังหวัดแม่ฮ่องสอน

คณะวิทยากร ประกอบด้วย คุณเอก จตุพร วิศิษฏ์โชติอังกูร, อ.แผ่นดิน และ อ.พิศมัย เทวาพิทักษ์

ส่วนทีมงาน ก็มี ผม, อ.อ้อย และครอบครัว, อ.วลัยพร, น้องแหม่ม เลขาฯ โครงการ

คนขับรถที่เราว่าจ้างมา เป็นศิษย์เก่าของมหาวิทยาลัยเราเอง ซึ่งนิสัยดีมาก ๆ ช่วยเหลืองานนอกเหนือการขับรถทุกอย่าง

 

 

สถานที่ที่เราใช้ คือ ห้องประชุมของโรงเรียนทองสวัสดิ์วิทยาคาร ซึ่งเป็นสถานที่ที่ใช้พื้นที่ในการสอนนักศึกษา ป.บัณฑิต จำนวน ๙๘ คน ๒ หมู่เรียน

โรงเรียนทองสวัสดิ์ฯ เพิ่งผ่านการฉลองครบรอบ ๑๐๓ ปีของโรงเรียนมา ซึ่งเป็นโรงเรียนที่เก่าแก่ที่สุดของอำเภอแม่สะเรียง

โครงการนี้จัด วันเสาร์ที่ ๒๕ ธันวาคม ๒๕๕๓ (วันคริสต์มาสพอดี)

 

 

ลองชมภาพบรรยากาศของโครงการดูนะครับ ;)...

 

 

ภาพที่ ๑ ... คุณเอกได้รับมอบเวที นักศึกษานั่งกับพื้น อุปกรณ์เท่าที่มี

 

 

 

ภาพที่ ๒ ... ความสบาย ๆ ของวิทยากรทุกท่าน

 

 

 

ภาพที่ ๓ ... รอยยิ้มที่เกิดขึ้น ความสุขที่กำลังเดินทางมาถึง

 

 

 

ภาพที่ ๔ ... นักศึกษาที่นี่ส่วนใหญ่ คือ ครูที่อยู่บนดอยสูง กว่าจะลงพื้นราบมาเข้าร่วมโครงการ ก็ใช้เวลาหลายชั่วโมง

 

 

 

ภาพที่ ๕ ... สายลมหนาวพัดโบกโบย พริ้วดูแล้วสวยใส ๆ เย็นลมเย็นไหว ๆ สวยงาม

 

 

 

ภาพที่ ๖ ... อ.แผ่นดิน กำลังลงไม้ลงมือกดคีย์ notebook และ LCD บนเก้าอี้พลาสติก

 

 

 

ภาพที่ ๗ ... นี่คือการมอบโอกาสให้กับนักศึกษา ป.บัณฑิตฯ ที่ห่างไกลเหล่านี้ ทีมงานเราทำทุกวิถีทางที่จะทำได้ในข้อจำกัดต่าง ๆ

 

 

 

ภาพที่ ๘ ... คุณครูท่านหนึ่งกำลังอธิบายภาพที่วาด พร้อมแสดงท่าทางประกอบอย่างสนุกสนานแบบไม่ต้องละลายพฤติกรรมใด ๆ

 

 

 

ภาพที่ ๙ ... คุณครูท่านนี้พูดเก่งมาก คารมเป็นต่อ รูปหล่อเป็นรอง ฟังไปเรื่อย ๆ นึกว่า แกกำลังมาขายยาหลังเลิกเรียน 555 (ดูหน้าวิทยากรที่ยังอดยิ้มไม่ได้)

 

 

 

ภาพที่ ๑๐ ... วิทยากรให้คุณครูเขียนความคาดหวังจากการอบรมในวันนี้ลงในหัวใจดวงโต นี่คือ ความใส่ใจของคุณครูที่อยู่ห่างไกลเมืองเช่นนี้

 

 

 

ภาพที่ ๑๑ ... ความรู้สึกสื่อออกทางรอยยิ้มบนรูปหัวใจ

 

 

 

ภาพที่ ๑๒ ... อ.แผ่นดิน เก็บภาพหัวใจความคาดหวังแต่ละดวงอย่างตั้งใจ (แล้วภาพก็หายไปพร้อมฮาร์ดดิสก์ที่เสีย)

 

 

 

ภาพที่ ๑๓ ... คุณครูครับ เรามานั่งสมาธิก่อนที่จะฟังเรื่อง BBL (Brain-Based Learning) จากคุณเอก ;)

 

 

 

ภาพที่ ๑๔ ... "ภูมิใจที่เขาเรียกเราว่าครู" ผมว่านี่คือความสำเร็จเชิงประจักษ์ของหลักสูตรนี้ หลักสูตรที่มอบโอกาสความเป็นครูให้กับพวกเขา

 

 

 

ภาพที่ ๑๕ ... สมองคนมาพร้อมการบรรยาย BBL จากคุณเอก ...

 

 

 

ภาพที่ ๑๖ ... โล่ง เบา สบาย ... บรรยากาศการออกไปทานเบรคด้านนอกห้องประชุมครับ

 

 

 

ภาพที่ ๑๗ ... ระดมความคิดจากโจทย์ที่วิทยากรได้ตั้งไว้ ...

 

 

 

ภาพที่ ๑๘ ... คิดและเขียนอย่างเอาใจใส่

 

 

 

ภาพที่ ๑๙ ... ศูนย์กลางความคิดเริ่มปรากฎ ...

 

 

 

ภาพที่ ๒๐ ... คุณครูเริ่มนำเสนอความคิดมวลรวมของกลุ่ม

 

 

 

ภาพที่ ๒๑ ... ทุกคนยืนฟังเพื่อนด้วยความตั้งใจมั่น

 

 

 

ภาพที่ ๒๒ ... สายตาบ่งบอกความนัย

 

 

 

ภาพที่ ๒๓ ... เหมือนยืนอยู่หน้าเสาธง ;)

 

 

 

ภาพที่ ๒๔ ... Modulator มืออาชีพ กำลังเก็บความในใจ ;)

 

 

 

ภาพที่ ๒๕ ... ครูมืออาชีพ

 

 

 

ภาพที่ ๒๖ ... กระบวนทัศน์และความคิด

 

 

 

ภาพที่ ๒๗ ... Coach Carter ทำงานยามบ่าย

 

 

 

ภาพที่ ๒๘ ... หัวใจดวงที่สองของแต่ละคน ได้อะไรจากการเข้าร่วมโครงการฯ วันนี้บ้าง

 

 

 

ภาพที่ ๒๙ ... ลา "แม่สะเรียง" ผ่าน "แม่ลาน้อย" เพื่อไป "แม่ฮ่องสอน"

 

 

 

ภาพที่ ๓๐ ... วิทยากรใช้พลังงานการนอนในรถอย่างมาก ทำให้ทีมงานตัดสินใจพาไปทานอาหารที่ร้านใบเฟิร์นในตัวเมืองแม่ฮ่องสอน (อ.แผ่นดิน คิดถึงบ้าน ส่วน คุณเอก หิวจัด)

 

 

เรายังใช้เวลาทั้งวันสำหรับความตั้งใจของทีมวิทยากรและทีมงาน "โรงเรียนแห่งความสุข" การเดินทางภายในจังหวัดแม่ฮ๋องสอน ไม่ใช่ การเดินทางใกล้ ๆ แต่เป็นการเดินทางลัดเลาะโค้งจำนวนมหาศาล

คืนนี้ เราพักบังกะโลที่วิทยากรบ่นว่า หนาวเท้าเป็นที่สุด อิ อิ

และเรามาในวันที่แม่ฮ่องสอนหนาวจัดกว่าทุกวัน

 

"ความลำบากในวันนี้ จะทำให้พรุ่งนี้สบาย" ผมยึดสโลแกนนี้ครับ

 

เลยเลือกที่พักสำหรับการทรมานวิทยากร 555

 

พรุ่งนี้จะลุยที่ศูนย์แม่ฮ่องสอนกันต่อไป ...

 

ขอบคุณทุกท่านที่ให้การติดตามโครงการเล็ก ๆ โครงการนี้ครับ ;)

 

บุญรักษา ทุกท่านครับ ;)

 

 

 

.............................................................................................................

 

บันทึกที่เกี่ยวข้องกัน ...

 

บันทึก โดย คุณเอก จตุพร วิศิษฏ์โชติอังกูร แห่งมหาวิทยาลัยมหิดล

 

บันทึก โดย คุณ แผ่นดิน แห่งมหาวิทยาลัยมหาสารคาม

 

บันทึก โดย ผมเอง

 

หมายเลขบันทึก: 430577เขียนเมื่อ 10 มีนาคม 2011 19:44 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 ธันวาคม 2012 13:38 น. ()สัญญาอนุญาต: สงวนสิทธิ์ทุกประการจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (27)

คุณครูที่อยู่บนดอยมีศรัทธาแรงกล้ามาก นับถือจริงๆค่ะ

ผ่านอุปสรรคหลายอย่าง บุกป่าฝ่าดงเพื่อทำหน้าที่ให้สมกับได้ชื่อว่าเป็น  แม่พิมพ์ของชาติ 

กี่เดือนกี่ปี่จึงจะได้อยู่กับครอบครัว ไม่อาจกำหนดได้ 

ครูพื้นราบที่อยู่แบบสบายๆแต่ไม่ได้งานน่าเอาไปคิดนะคะ

เอาใจช่วยให้พวกเขามีความสุขกับความเป็นครูด้วยจิต วิญญาณอย่างแท้จริงค่ะ  

เยี่ยมยอดเลยครับ..
พรุ่งนี้เช้า จะมีอีกบันทึกครับ เนื้อหาเสร็จแล้ว กำลังดูภาพว่ามีพอเสนอได้มั๊ย

ผมเล่าให้คนที่นี่ฟังบ่อยครั้งมากเกี่ยวกับวาทกรรม "โรงเรียนแห่งความสุข" ..
และเล่าให้ทีมงานฟังว่า "องค์กรแห่งความสุข" ไม่จำเป็นต้องมีทีมงานล้นห้อง แต่มีเพียงไม่กี่คนก็ทำงานได้ เพียงใจนำพา...ศรัทธาร่วมกัน  เพราะนั่นคือสิ่งที่ผมยกกรณีทีมงานเล็กๆ ของอาจารย์ฯ ให้ฟังนั่นเอง

ขอบคุณมากครับ พี่นก NU 11 ;)...

คุณครูเหล่านี้กว่าเดินทางมาถึงที่เรียน กว่าจะได้เรียนหนังสือกับเขา

มันยากลำบากเหลือแสนครับ

ผมโชคดีที่ได้ทำโครงการนี้ โครงการที่อยู่ในความคิดคำนึงเสมอ

โครงการที่มีแต่ "ความสุข" ทั้ง ผู้ให้ และ ผู้รับ ครับ

ท่านอาจารย์ แผ่นดิน ;)...

ทีมงานเล็ก ๆ ทีมนี้กลายเป็นที่กล่าวขานกันมากขึ้น

เรากำลังทำโครงการที่ 3 จัดนิทรรศการประมวลความรู้ของนักศึกษาทุกศูนย์ครับ

มีเสวนา ตั้งบูทมาตรฐาน มีกิจกรรม แม้กระทั่ง ThaiTeachers.tv ยังให้ความสนใจมาถ่ายทำ เสวนา และตั้งบูทด้วยครับ

ยิ่งทำ มันกลับยิ่งโตขึ้น ทั้ง ๆ ที่คนก็นับได้ 4 คน + รองฯ 1 คน เท่านั้น

แถมงบประมาณจำกัดจำเขี่ยมาก ๆ ครับ

น้องแหม่ม เลขาฯ โครงการ ยังไม่อยากจะเชื่อเลยว่า เราทำงานออกมาแบบนี้ได้อย่างไร

ส่วนหนึ่งอันเป็นจุดเริ่มต้นของการสร้างทีมงานให้แข็งแกร่ง

เกิดจากวิทยากร 3 ท่านนี่แหละครับที่ได้มาปลุกเร้า สร้างแรงบันดาลใจให้

ขอบคุณมาก ๆ ครับ ;)...

ขอบคุณครับ อ.Wasawat

ถือว่าเป็นอีกมุมที่มองผ่านการทำงานของทีมงาน ทำให้เราเห็นการเติบโต เเละ มุมมองบางมุมที่ผมก็ไม่เห็นตัวเอง

งานหลายๆงานในช่วงหลัง ล้วนเเต่เป็นงานที่ทำให้ผมได้พัฒนาตัวเองอย่างมากไปด้วย การเจอคนเยอะๆ การที่เจอคนหลากหลาย ล้วนเเล้วเเต่เป็นโอกาสครับ

ช่วงเดือนเมษายน สำหรับเวทีอีกเวทีหนึ่งที่ได้วางแผนไว้ล่วงหน้า ได้นั่งคิดไว้ก่อนคร่าวๆเเล้วครับ อยากให้เวทีในครั้งต่อไปประณีต งดงาม ให้สมกับความตั้งใจของมหาวิทยาลัย

ขอบคุณครับ

จตุพร วิศิษฏ์โชติอังกูร

ผมดีใจที่ อ.วัส บอกกล่าวเรื่อง ทีมงานที่มหาวิทยาลัย  ที่เป็นทีมงานเล็กๆ เติบโต ด้วยนะครับ

ผมให้กำลังใจนะครับ

ขอบพระคุณในความศรัทธาและเชื่อมั่นในการทำความดีร่วมกันครับ คุณเอก จตุพร วิศิษฏ์โชติอังกูร ;)...

อานิสงค์ส่งผลอย่างแรงเชียวล่ะครับ อย่างน้อยก็ทีมงานเล็ก ๆ ทีมนี้ที่ทุกคนมีความรู้สึกร่วมกันอย่างเหนียวแน่น

ความเติบโตของทีมงาน ถือเป็น การพัฒนาตนเองของแต่ละคนที่มีความหมายอย่างมากครับ

ขอบคุณวิทยากรที่มอบสิ่งดี ๆ ให้กับว่าที่คุณครูและพวกเราทีมงานครับ ;)...

http://gotoknow.org/blog/pandin/430774

เมษายนนี้  ผมจะมีสื่อไปแจมด้วย...
น่าจะเป็นสื่อในแนว...เรียนนอกฤดูครับ
อยากทำให้จริงๆ...

.....

ขอบคุณมากครับ คุณ แผ่นดิน ;)...

แล้วพบกันด้วยใจนำทางนะครับ

ใจร้าย...กับวิทยากรบ้านหนูอะคะ...คน กทม. อิอิ  ^_^

กทม. (กลางทุ่งมหาสารคาม) อิ อิ ...

ความทรมานเป็นบ่อเกิดแห่งความสำเร็จ

CONFIRM น้องคุณครู เทียนน้อย ;)...

นู๋ต้องขอบคุณท่านรองฯ, อ.วลัยพร, อ.อ้อย และอ.วัส ที่ให้โอกาสนู๋ได้เป็นส่วนหนึ่งของทีมงาน อีกทั้งยังมอบความไว้วางใจให้นู๋ทำงานของโครงการ ป.บัณฑิต ถึงแม้ว่าบางครั้งเกิดอาการท้อ และเหนื่อยอย่างบอกไม่ถูก แต่ทุก ๆ ท่านก็คอยให้กำลังใจอยู่ตลอดเวลา ขอขอบพระคุณค่ะ  

น้อง noomam lek ;)...

จริง ๆ ฟันเฟืองสำคัญของทีมงานของเราอยู่ที่ตัวหนูเองแหละ ท่านรองฯ และพี่ ๆ เป็นแค่คนคอยประคับประคองให้อยู่ในวัตถุประสงค์ เป้าหมาย รวมถึง การสร้างวัฒนธรรมใหม่ ๆ เท่านั้นเอง

วัฒนธรรมใหม่ที่สถานที่นี้ไม่มี หรือไม่มีคนลักษณะแบบนั้นพึงมี และต้องเป็นวัฒนธรรมที่สร้างความดีงามให้กับองค์กรครูอย่างพวกเราด้วย

ขอบคุณมาก ๆ สำหรับทุกสิ่งทุกอย่างที่มอบใจทำงานซึ่งกันและกันครับ ;)...

เห็น เเละ อ่าน กำลังใจที่มอบให้กันในทีมงานเเล้วมีความสุขครับ

เวที "โรงเรียนแห่งความสุข" อีกครั้ง ที่จะถึงในเดือนเมษายนนี้...เป็นเวทีที่มีความหมายมากๆครับ ในฐานะวิทยากรคนนอก เป็นเวทีที่ผมตั้งหน้าตั้งตารอคอย นอกจากงานที่ทำมีคุณค่าอยู่เเล้ว ยังได้เรียนรู้กับทีมงานที่ดีเยี่ยมชุดนี้ด้วย...

ขอบคุณสำหรับทุกสิ่งทุกอย่างครับ

คุณเอก จตุพร วิศิษฏ์โชติอังกูร ครับ ;)...

ความน่าประหลาดใจจากงานล่าสุดที่ออกมา คือ "ถึงไหนถึงกัน"

ตั้งแต่ ท่านรองฯ จนถึงเลขาฯ โครงการ เอง

ทั้ง ๆ ที่จริง ๆ แล้วทุกคนต่างมีคนที่รอคอยและดูแลอยู่ที่บ้านกัน

แต่ความเสียสละด้วยใจ กับ ใหญ่พอ ๆ กับผลงานที่ออกมา

ท่านรองฯ ถามว่า ไหนลองประเมินตัวเองสิว่า ได้เกรดอะไร ?

ผมก็ตอบว่า B หรือ B+ ก็พอแล้วครับ เพราะเรายังมีความผิดพลาดอยู่

ท่านรองฯ ตอบว่า น่าจะ A แล้วนะ เมื่อเทียบกับจำนวนฟันเฟือง กับ งานใหญ่ขนาดนี้

ประมาณว่า ทุกคนก็ไม่คาดถึงความใหญ่ของงานครับ

กลายเป็นสิ่งที่มองเห็น "ความสุข" กันอย่างถ้วนหน้า

เราทำทุกสิ่งทุกอย่างเพื่อ "ลูกศิษย์" ของเราเองครับ

เมษายนนี้ ... ขอน้ำตาไหลเป็นทาง ขอแรงบันดาลใจเต็มอกเลยนะครับ ;)

ขอบคุณมาก ท่านวิทยากร และ กรรมกร ไปไหนตัว อิ อิ

ต้องขอบคุณโครงการ ป.บัณฑิต ที่ทำให้นู๋ได้มีโอกาสแสดงฝีมืออย่างสุดตัว และคาดไม่ถึงเลยว่าตัวนู๋เองจะทำงานได้มากมายขนาดนี้  ขอบคุณทีมงานทุก ๆ ท่าน  ขอบคุณสำหรับทุกกำลังใจที่ส่งมาให้ค่ะ

ต้องเตรียมกันให้พร้อม ผมจะเดินทางไปเหนือ ช่วงต้นเมษา ต้องคุยกันเพื่อเตรียมตัวก่อนก็น่าจะดีครับเเละด้วยช่วงเมษาผมมีงานใหญ่ๆหลายงานเหมือนกันครับ 

ยังไงผมจะติดต่อไปอีกครั้งครับผม

น้อง noomam lek ครับ ;)...

"ค่าของคน อยู่ที่ผลของงาน" เป็นเรื่องจริง และ

"โอกาส สามารถเปลี่ยนชีวิตของเราได้"

ไม่ว่าจะเก่งหรือไม่เก่งแค่ไหน หากไม่ได้รับโอกาส ก็ไม่ได้แสดงอะไรปรากฎให้โลกรู้

มีผู้เก่งกาจของโลก กล่าวว่า "ผมใช้พรสวรรค์ แค่ 1 % ส่วนที่เหลืออีก 99 % เป็นพรแสวงทั้งสิ้น"

ขอให้กำลังใจอย่างเต็มที่ครับ ;) 

รับทราบครับผม ท่านวิทยากรเอก จตุพร วิศิษฏ์โชติอังกูร ;)...

แล้วพบกันครับ ... จะพาไปทานกาแฟดอยงามที่ท่านชื่นชอบ อิ อิ

อ่านบันทึกและเห็นภาพแล้วประทับใจมาก ยังจำคืนอันหนาวเหน็บที่นั่นได้เป็นอย่างดี ขอบคุณ อ.วัต มากที่เป็นแรงผลักดันและเสนอชื่อ รร.บ้านร้องขี้เหล็กให้ คุณเอก คัดเลือกรร.เข้าร่วมแลกเปลี่ยนเรียนรู้ที่ กทม. ถ้าไม่มีวันนั้น ก็คงไม่มีวันนี้ที่ทำให้รู้จักทีมงานที่ทำงานด้วยใจของ อ.วัต  อ.พนัสและคุณเอก  ขอบคุณจริงๆ

ขอบคุณมากครับ พี่ พิศมัย เทวาพิทักษ์ ;)...

บังเอิญ โชคชะตา ฟ้าลิขิต ครับพี่ ที่ทำให้ได้มีโอกาสร่วมงานกัน

พา...หัวใจ...กับเพลงโปรด

มา...คารวะ...หัวใจครูค่ะ

 

ว้าว ขอบคุณมากครับ คุณ Blank Tawandin ;)...

มาส่งรายงานค่ะครู :)


ตอบ

จากเด็กหลังเขาพนมรุ้งค่ะ :)

 

อ๋อ ครับ คุณ Blank Tawandin ;)...

ขอบคุณครับ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท