แนวทางการพัฒนาโรงเรียนแห่งความสุข ( ๕ ) : ความสุข ความทรงจำ ไม่มีที่สิ้นสุด ณ แม่ฮ่องสอน


"หัวใจนำพา ศรัทธานำทาง" มาที่ ๑๘๖๔ โค้งวนรอบแม่ฮ่องสอนนั้น เป็นความสุขและความทรงจำร่วมกันระหว่างพวกเราทีมงาน "โรงเรียนแห่งความสุข" และทีมวิทยากรทุกท่านที่เราได้เชื้อเชิญมา อยู่ต่างกันต่างที่ ได้โอกาสมา "ร่วมทุกข์ร่วมสุข" กัน ในเส้นทางเดียวกัน

ถึงแม้เวลาที่เราอยู่ร่วมกันนั้นจะไม่นานนัก แต่ความผูกพันกันอันกลมเกลียวกันอย่างแน่นแฟ้น เหมือนรู้จักกันมานานหลายปี เสียงหัวเราะดังตลอดเส้นทางทุกคดโค้งอันยาวไกล

 

เราเริ่มเดินทางตั้งแต่วันศุกร์ที่ ๒๔ ธันวาคม ๒๕๕๓ และกลับวันจันทร์ที่ ๒๗ ธันวาคม ๒๕๕๓ รวม ๓ คืน ๔ วัน

โครงการ "แนวทางการพัฒนาโรงเรียนแห่งความสุข" เลือกใช้เส้นทาง หมายเลข ๑๐๘ จากเมืองเชียงใหม่ - หางดง - สันป่าตอง - ดอยหล่อ - จอมทอง - ฮอด - แม่สะเรียง - แม่ลาน้อย - ขุนยวม - เมืองแม่ฮ่องสอน (๓๔๙ กิโลเมตร)

แล้วไปต่อเส้นทาง หมายเลข ๑๐๙๕ จากเมืองแม่ฮ่องสอน - ปางมะผ้า - ปาย - แม่แตง - แม่ริม - เมืองเชียงใหม่ (๒๔๕ กิโลเมตร)

นับโค้งได้ถึง ๑๘๖๔ โค้ง รวมระยะทาง ๓๔๙ + ๒๔๕ = ๕๙๔ กิโลเมตร

 

 

 

อ้างอิงจาก http://www.moohin.com/034

 

 

 

วันพฤหัสบดีที่ ๒๓ ธันวาคม ๒๕๕๓

... วิทยากรหลักเดินทางมาถึง ...

 

วิทยากรหลัก คือ คุณเอก ได้เดินทางมาล่วงหน้า ๑ วัน คือ วันพฤหัสบดีที่ ๒๓ ธันวาคม ๒๕๕๔ โดยพักรอวิทยากรอีกท่าน คือ คุณแผ่นดิน ที่กำลังขับรถมาเองจาก กทม. (กลางทุ่งมหาสารคาม) โดยเลือกที่พักเป็น "บ้านอ้ายหล้า"

 

 

... คุณเอกให้ผมบันทึกภาพเป็นที่ระลึกไว้ เพราะคิดว่า ตัวเองยังหน้าตาดีอยู่ ;)...

 

 

 

วันศุกร์ที่ ๒๔ ธันวาคม ๒๕๕๓

... เริ่มต้นเดินทางยามค่ำ ๆ ...

 

การเดินทางเริ่มขึ้นจริง ๆ โดยรถตู้เช่าเหมาคัน ในวันศุกร์ที่ ๒๔ ธันวาคม ๒๕๕๓ เย็นแบบมาก ๆ (เรียกว่า ค่ำ ๆ ก็ได้) ซึ่งทีมงานเราตัดสินใจรอคนขับรถผู้รู้ใจที่กำลังเดินทางมาจากแม่สาย เชียงรายในอีกทริปหนึ่ง

วิทยากรคงไม่เคยพบเจอความ "เนิบช้า" และ "เหยิ่ม" ของทีมเราขนาดนี้ อาจจะมีบ่นบ้างประปราย แต่นั่นเราไม่สนใจ เพราะการทรมานนั้นเพิ่งเริ่มต้นขึ้นเท่านั้น อิ อิ

คุณแผ่นดินนำรถมาจอดฝากไว้ในมหาวิทยาลัย โดยผมทำป้ายแจ้ง รปภ. ไว้ให้ และให้ไปนอนรอกันในห้องสมุดมหาวิทยาลัย

เราออกเดินทางกันจริง ๆ ประมาณ ๓ ทุ่ม โดยมีเป้าหมายแรก คือ อำเภอแม่สะเรียง โดยใช้เส้นทางสายใต้ หมายเลข ๑๐๘

 

เพียงแค่เดินทางจากเมืองเชียงใหม่ มาถึง อำเภอหางดง เราก็แวะทันที เพราะหิวกันทั้งคันรถ

 

... แวะร้าน "ข้าวต้มหัวปลา สี่พระยา" ดูสภาพของวิทยากรแล้วกันครับ อิ อิ ...

 

 

 

วันเสาร์ที่ ๒๕ ธันวาคม ๒๕๕๓

... "โรงเรียนแห่งความสุข" ณ แม่สะเรียง ...

 

เราเดินทางถึงอำเภอแม่สะเรียง ประมาณเที่ยงคืนกว่า ๆ พักที่ RiverHouse Resort ที่พักประจำของมหาวิทยาลัย พรุ่งนี้จะเริ่มต้นทำกระบวนการนักศึกษา ป.บัณฑิต แม่สะเรียง

 

... ยามเช้านี้ คุณเอกกำลังปรึกษากับคุณแผ่นดินว่า กระบวนการวันนี้เราจะทำกันอย่างไรดีบ้าง โดยคาบและกัดขนมปังปิ้งแล้วคิดอยู่นาน ;)...

 

 

การอบรมผ่านไปด้วยดี ... อ้างตามบันทึก แนวทางการพัฒนาโรงเรียนแห่งความสุข ( ๒ ) : ส่งความสุขข้ามดอย (ป.บัณฑิต ๕๒ ศูนย์แม่สะเรียง)

 

 

เราต้องเดินทางไปจุดหมายต่อไป คือ อำเภอเมือง จังหวัดแม่ฮ่องสอน

ระหว่างทาง เราพักทานกาแฟสด บันทึกภาพ ณ จุดชมวิวอำเภอแม่ลาน้อย

  

... คุณแผ่นดิน เลือกเดินก้าวเท้าขวาก่อน เพราะหมาจะไม่กัด ;)...

 

 

 

... ยังไม่พอ คุณแผ่นดิน บอกว่า อีสานบ้านเฮา บ่มี "ดอกบัวตอง" ขอจักกะภาพเด้อ ;)...

 

 

เราเดินทางมาถึงอำเภอเมือง แม่ฮ่องสอน เวลาประมาณ ๒ ทุ่ม

 

... แวะทานข้าวกันที่ร้าน "ใบเฟิร์น" ร้านอาหารขึ้นชื่อของแม่ฮ่องสอน ...

 

 

 

... เออ คุณเอกเปลี่ยนไป๋ ที่ "ถนนคนเดินเมืองแม่ฮ๋องสอน" ;)... เอาหมวกตัวอะไรมาใส่ครับนั่น อิ อิ ...

 

 

คืนนี้แหละที่วิทยากรของเรา "เท้าหนาว" ทุกคน เพราะที่พักมีปัญหาเรื่อง "ความเก่า" และ "เก่าจริง ๆ" ;)

 

 

 

วันอาทิตย์ที่ ๒๖ ธันวาคม ๒๕๕๓

... "โรงเรียนแห่งความสุข" ณ เมืองแม่ฮ่องสอน ...

 

การอบรมผ่านไปเป็นด้วยดีอีกครั้ง อ้างตามบันทึก แนวทางการพัฒนาโรงเรียนแห่งความสุข ( ๓ ) : ความสุขของครูดอย (ป.บัณฑิต ๕๒ ศูนย์แม่ฮ่องสอน)

  

... อย่างน้อย วิทยากรก็มีความสุขจากการบันทึกภาพกระบวนการเรียนรู้ของเด็ก ๆ แม่ฮ่องสอน ...

 

 

ผมได้นำพาวิทยากรไปไหว้พระขอพร และชมพระอาทิตย์ตกดิน ณ วัดพระธาตุดอยกองมู อันมีชื่อเสียงของแม่ฮ่องสอน

  

... ชีวิตที่เนิบช้าจริง ๆ ...

 

 

 

... คุณเอก ขอให้ผมช่วยบันทึกภาพเขากับร้าน 1864 shop ร้านขายของที่ระลึกเล็ก ๆ น้อยที่น่ารักมากเอาไว้ ...

 

 

หลังจากนั้นเราลงมาทานข้าวและแวะถนนคนเดินคืนสุดท้ายก่อนเดินทางกลับ

ผมจำได้ว่า เราต่างคนต่างเดินหาของที่ตนเองชอบกัน และผมไปพบวิทยากรเอกและวิทยากรแผ่นดิน ดังภาพ

 

... น้าน ภาพนี้ต้องเซ็นเซอร์สำหรับเยาวชนไทยครับ ;)...

 

 

 

วันจันทร์ที่ ๒๗ ธันวาคม ๒๕๕๓

... วันสุดท้ายของการร่วมเส้นทาง ...

 

 

เรานัดกันเมื่อคืนว่า ตื่นไปทำบุญตักบาตร ณ กาดเช้าของแม่ฮ่องสอนกันดีกว่า นัดกันไว้ ๖ โมงเช้าแล้วกัน

 

... ผมตื่นมาคนแรก ผมจำได้ ไม่มีใครเชื่อกันสักคน คุณเอก คุณครูพิศมัย อ.อ้อย คุณแผ่นดิน กำลังนั่งรอคนขับรถที่หน้าฟร้อนท์ หมอกลง หนาวจัดมาก ...

 

 

ผมเดินตามคุณแผ่นดินไปเข้ากาดเช้า หลังจากตักบาตรครั้งแรกในรอบหลายปี

 

... คุณแผ่นดินเกิดอาการลงแดงข้าวเหนียว จึงไปยืนเกาะหน้าร้านข้าวเหนียวหมูทอด ;)...

 

 

 

... ภาพนี้ไม่ต้องพิสูจน์ว่า คุณแผ่นดินเป็น "นักสู้พันธุ์ข้าวเหนียว" อย่างแท้จริง หากไม่ได้ซัดข้าวเหนียวยามเช้า แฮงจะตก ;)...

 

 

 

... ส่วนคุณครูพิศมัย จ่ายตลาดสมกับเป็นแม่บ้านตัวจริง ซื้อฝากครอบครัว ;)...

 

 

หลังจากนั้นเราก็กลับทานข้าวเช้าและเก็บของออกจากโรงแรมสุดหรูของแม่ฮ่องสอนที่คุณเอกดีใจจนน้ำตาไหลพราก คือ โรงแรม Tara Imperial Mae Hong Son หลังจากถูกกลั่นแกล้งให้ "เท้าหนาว" ไป ๑ คืน อิ อิ

 

ผมตัดสินใจอยากกลับไปเยี่ยมบ้านโบราณ ร.๕ หลังจากไม่ได้มาเยี่ยมเลยเป็นเวลา ๓ ปี และอยากให้วิทยากรได้มีโอกาสเห็นด้วย เพื่อจะได้ช่วยกันอนุรักษ์เอาไว้

 

... อ.อ้อย กับ คุณครูพิศมัย แอบเป็นนางแบบ กะว่า สวยในมุมมืดของบ้านโบราณ หน้าตาโบราณกันยังไม่พอ ต้องถ่ายในบ้านโบราณด้วย อิ อิ ...

 

 

 

... คุณเอกก็นั่งหามุมถ่ายรูปต่อหน้าคันฉ่องโบราณ คิดถึงเรื่อง "ทวิภพ" หรือเปล่าเนี่ย (ผมคิดว่า แม่มณีเป็นคนที่ผมหยิก ๆ อ่ะครับ ;)...

 

 

เราเดินทางไปซื้อน้ำเสาวรสบ้านครูอุไร และเริ่มออกเดินทางผ่านตำบลปางหมู แวะซื้อสารพัดถั่วที่ชาวบ้านเขาปลูกเอาไว้ข้างทาง

  

... คุณครูพิศมัย บอกว่า หมดหน้าที่วิทยากรแล้ว ตอนนี้ขอทำหน้าที่แม่บ้านขาช็อป (แหลกมาก ๆ) ;)...

 

 

เราเดินทางต่อสาย ๆ ความคดโค้งของเส้นทาง หมายเลข ๑๐๙๕ เริ่มออกฤทธิ์

เราแวะที่จุดชมวิวอำเภอปางมะผ้า ก่อนลงไปอำเภอปาย

  

... คุณแผ่นดินไม่แน่ใจว่า จะเข้าห้องน้ำชาย หรือ หญิง ดี เพราะกำลังมึน ๆ 555 ...

 

 

 

... ส่วนคุณครูพิศมัย หมดสภาพ เมารถอยู่คนเดียวในรอบนี้ อิ อิ ทั้งดมยา ทั้งทานน้ำเปล่า แต่ยังยิ้มได้ เมื่อกล้องมา ...

 

 

 

... คุณเอก กับ อ.วลัยพร แกล้งปลอมตัวเป็นคนชนเผ่า เอาซะเหมือน 555 ...

 

 

 

... คุณครูพิศมัยหมดสภาพจริง ๆ นั่งพักรอคนอื่น ๆ ส่วนคุณเอก ยืนเป็นนายแบบอยู่ ตาจ้องไปที่สตรอเบอรี่ยักษ์ ;)...

 

 

 

... คุณแผ่นดิน เดินบันทึกภาพอยู่ข้างหน้า ผมแอบเดินตามมาบันทึกภาพคุณแผ่นดินข้างหลัง อิ อิ เสร็จเรา ...

 

 

เราลงมาถึงอำเภอปาย ทานข้าวเหนียวลาบเมือง ๆ หน่อย ทานเสร็จแวะบ้านคุณเอกกันหน่อย

 

... ภาพนี้มีคนใน FB ชื่นชอบกันมาก ผมตั้งชื่อว่า "ลูกชายของแม่" ภาพให้ความรู้สึกอย่างนั้นครับ ;)...

 

 

เราแวะ "สะพายประวัติศาสตร์ท่าปาย" กันสักแป๊บหนึ่ง

 

... คุณแผ่นดินขอเทียบรัศมีหุ่นบุรุษไปรษณีย์ อาชีพนี้เหมาะครับ อิ อิ ...

 

 

ผมแวะไปเข้าห้องน้ำด้านล่าง แงะหน้ามา พบเพื่อน ๆ และวิทยากรยืนอยู่บนร้านกาแฟ

 

... มีการดวลกล้องกันระหว่างผมกับคุณแผ่นดิน อิ อิ ...

 

 

การเดินทางใกล้ถึงที่หมาย เราแวะพัก "โอเคมาร์ท" เป็นที่สุดท้ายก่อนถึงเชียงใหม่

อันเป็นที่พักครึ่งทางของ ปาย - เชียงใหม่

  

... ใช้เลขาฯ โครงการเป็นนางแบบจำเป็น เหมือนชี้ผู้ต้องหา ;)...

 

 

เมื่อผมเขียนบันทึกมาถึงจุดนี้ ผมยังคิดข้อสรุปของบันทึกยังไม่ได้

ผมรู้อย่างเดียวว่า มนุษย์เราไม่ได้ต้องการอะไรมากไปว่าคำว่า "ความสุข" เลย

 

 

 

ความสุขที่เราได้มีเพื่อนและกัลยาณมิตรดี ๆ สักคนในโลก

ความสุขที่เรามีโอกาสทำความดีร่วมกัน

ความสุขที่เราเป็นผู้ให้ ผู้ให้แรงบันดาลใจกับเด็ก ๆ ที่ยังขาดโอกาสจากดงดอย

 

คุณคิดว่ายังไงบ้าง ... เล่าให้ผมฟังบ้างสิ

ผมขอกลับไปคิดต่อที่บ้าน ...

แล้วผมจะกลับมาสรุปบันทึกนี้อีกครั้งหนึ่ง

 

 

บุญรักษา ทุกท่าน ;)...

 

 

.............................................................................................................

 

บันทึกที่เกี่ยวข้องกัน ...

 

บันทึก โดย คุณเอก จตุพร วิศิษฏ์โชติอังกูร แห่งมหาวิทยาลัยมหิดล

 

บันทึก โดย คุณ แผ่นดิน แห่งมหาวิทยาลัยมหาสารคาม

 

บันทึก โดย ผมเอง

 

หมายเลขบันทึก: 433989เขียนเมื่อ 3 เมษายน 2011 18:18 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 ธันวาคม 2012 13:40 น. ()สัญญาอนุญาต: สงวนสิทธิ์ทุกประการจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (22)

สุขกายสุขใจ ในโรงเรียนแห่งความสุขค่ะ..:>

  • สวัสดีค่ะ
  • "ความสุข"สิ่งที่ทุกคนอยากมีอยากได้ค่ะ
  • แต่สุดท้ายความสุขที่แท้จริงอยู่ที่ใจสงบ สุขค่ะ

สรุปว่า..."ความสุขอยู่ที่นี่"  นี่เอง  ช่างภาพอารมณ์ดีกับนายแบบสุดเท่และอาหารการกิน อิอิ

ขอบคุณค่ะ

 

เป็นบันทึกที่มีภาพวิทยากรทุกมุม (ยกเว้นเข้าห้องน้ำ)  ...ไม่รู้จะเขินยังไงเเล้วนะครับ ต้องขอบคุณทีมงาน มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่ที่เอาใจใส่ ดูเเล เอ็นดูกระผมตลอดทุกเส้นทาง

เดือนเมษายนนี้ ผมจะไปรบกวนใหม่นะครับ สำหรับเวที "โรงเรียนแห่งความสุข ๔ " นะครับ

ขอบพระคุณครับ

 

จตุพร

 

เบื้องหลังการถ่ายทำ ดูดี

เหมือนสารคดี ตามถ่ายทำ 2 หนุ่ม 2 มุม

บ้านโบราณจริงๆ ชอบค่ะ

พี่ว่าความสุขของ อ.เสือ

คือการได้แพร่ภาพเพื่อนๆ..(ในช็อตเด็ดๆ.)

โดยมีตัวเองอยู่ข้างหลังภาพ......ทุ๊กที

น้องเอก ! เมื่อไรจะแก้เผ็ด อ. เสือ มาให้พี่ๆชมบ้างล่ะ

จะมีอัลบั้มรวมภาพ อ.เสือ ทุกมุมเร็วๆนี้ครับ :)

ความสุขอยู่ที่ใจของเราเองนะครับ ท่าน ศน.ลำดวน ;)...

ขอบคุณครับ ;)...

อารายกาน คุณเอก จตุพร วิศิษฏ์โชติอังกูร ;)...

มุมข้างหลังก็พอนะครับ อิ อิ

ยกให้วิทยากรเป็นพระเอก-นางเอกกันครับ พี่ แก้ว..อุบล จ๋วงพานิช  ;)...

ขอบคุณครับ :)...

ถูกต้องทันใดครับ พี่ ครู ป.1 ;)...

การอยู่เบื้องหลังของคนเก่ง ๆ มันเป็นความภาคภูมิใจเชียวแหละ

แต่อย่าแก้เผ็ดเลยนะครับ กำลังอร่อยเลย

ขอบคุณครับ ;)...

ชื่นชมบันทึกของอ.วัตทุกบันทึก ฝากความระลึกถึงคุณเอก  อ.แผ่นดิน และทีมงานม.ราชภัฏทุกท่าน เห็นผลงานการถ่ายภาพของอาจารย์แล้วทึ่งจริงๆ ภาพออกมาดูดีมากไฝ ฝ้า รอยตีนกา มองไม่เห็นเลย กล้องดีคนถ่ายเก่งยกนิ้วโป้งให้เลย  พึ่งรู้ว่าการถ่ายภาพมุมมืดที่บ้านโบราณปิดบังอะไรได้ตั้งหลายอย่าง เอ...จำได้ว่าถ่ายรูปกับมือกล้องตรงบันไดไม่ทราบว่ายังอยู่หรือเปล่า วันหลังจะตามทวงเน้อ

พี่ พิศมัย เทวาพิทักษ์ ต้องชื่นชอบการถ่ายภาพในมุมมืดเป็นพิเศษอย่างแน่นอนครับ อิ อิ

ลบริ้วรอยได้เป็นอย่างดีโดยไม่ต้องตกแต่งภาพแต่อย่างใด

ผมเตรียม DVD รวมภาพไว้ให้แล้วครับ พี่ พิศมัย เทวาพิทักษ์ เข้ามาในเมืองเมื่อไหร่มารับได้เลยครับ

แล้วพบกันปลาย ๆ เมษาฯ "โรงเรียนแห่งความสุข รอบ ๒ ครั้งที่ ๔" นะครับพี่ ;)

ขอบคุณครับ :)...

พรุ่งนี้เตรียมยกเก้าอี้ให้งาม ๆ นะครับ คุณ แผ่นดิน ;)...

มาดูอีกครั้ง เสริมพลังแห่งความสุข เพื่อลั่นระฆังบันทึกต่อยอด...

ด้วยความยินดียิ่งครับ คุณ Blank แผ่นดิน ;)...

ความสุขที่เราได้มีเพื่อนและกัลยาณมิตรดี ๆ สักคนในโลก

ความสุขที่เรามีโอกาสทำความดีร่วมกัน

ความสุขที่เราเป็นผู้ให้ ผู้ให้แรงบันดาลใจกับเด็ก ๆ ที่ยังขาดโอกาสจากดงดอย

........

ความสุขที่เรามีโอกาส ต่อยอด...

สืบทอดความสุขเล็กๆให้เด็กๆต่อไป

มาเติมพลังแห่งความสุขค่ะ :)

ขอบคุณอย่าง...มากมายเลยนะคะครู

ที่เก็บร่องรอยแห่งความสุข

ฝากฝังไว้... ตลอดรายทาง

อิ่มสุขจัง (แต่หิวข้าวจริงอิอิ)

 

ลืมแนบไฟล์...

"ความสุขเล็กๆ"

จากเด็กหน้าดอย อึ้ย เขาพนมรุ้งค่ะ :))


 

ยินดีและขอบคุณมากครับ คุณ Blank Tawandin ;)...

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท