คำเตือน:  เพื่อสุขภาพ  โปรดอย่าเขียนเกินวันละ 2 บันทึก  อิอิ

สวัสดีครับ

• ดีจังเลยนะครับ
• ครูและนักเรียนตั้งใจดีมาก ๆ
• บรรยากาศดีครับ
• อยากไปค่ายนี้จัง
• คงมีความสุขและอบอุ่นน่าดู
• ของคุณที่นำเรื่องดี ๆ มาฝาก ครับ
• ขอบคุณครับ

สวัสดีค่ะคุณครูอึ่ง ขา  คนชอบวิ่ง ถนัดตั้งวงส้มตำเจ้าค่ะ 55555

• คุณครูที่ฉลาด ควรยอมให้เด็กสอน ที่จริงก็ไม่เชิงใช้คำว่าเด็กสอน ในความเป็นจริง ครูที่เปิดใจจัชะได้เรียนอะไรๆจากเด็กมากมาย
• เราสอนเด็ก แต่ไม่รู้จักตัวเด็ก จิตใจ ความรู้สึกนึกคิดเด็ก จะน่าเสียดายจุดสำคัญนี้ ถ้าจัดการได้ จะเห็นผลลัพธ์

        - เด็กชอบครู

        - เด็กเชื่อฟังครู

        - เด็กเคารพครู

        - เด็กรักครู

         - เด็กศรัทธาครู

•  ถ้าเกิดตรงนี้ บรรยากาศการเรียนจะก้าวหน้า ปัญหาน้อย นอกจากไม่ดื้อแล้ว เด็กจะร่วมมือทุกอย่าง ซึ่งครูมงคลวิทยาล้วนทำได้ดีอยู่แล้ว
• หมายเหตุ  รางวัลค่าชมไม่ต้องส่งมา ฝากกินดอกเบี้ยไว้ก่อน อิอิ

• พรุ่งนี้จะส่งไข่ไก่ต๊อกไปให้ครูอาราม ลองชวนเด็กๆฟักดู
• อาจจะฝากแม่ไก่ฟักก็ได้
• ทำรายการจดบันทึกง่าย
• วาดรูป เล่าเรื่องจากความรู้สึก
• เพื่อจะบอกว่า ..กิจกรรมพิเศษ สามารถจัดได้เสมอ
• ในระหว่างรอจัดค่ายฤดูร้อน ก็จัดค่ายรายสัปดาห์ รายเดือนได้
• มงคลวิทยาทำอยู่แล้ว เผลอไปแนะนำสังฆราช โธ่ๆๆๆ

ทำค้างให้น้ำเต้าแล้ว อีก2เดือนลูกโตงเตง

• เด็กและครูเรียนรู้ไปพร้อมๆกัน
• ดูจากภาพเห็นการเรียนรู้ค่ะ

คำเตือน:  เพื่อป้องกันการถูกทวงการบ้าน  โปรดเขียนเกินวันละ 2 บันทึก  อิอิ

ครูโย่งคะ..ยินดีต้อนรับสู่ทีมค่ายคะ..ครูดนตรียังเป็นที่ต้องการ..^^

สวัสดีค่ะพี่นิด..มาพร้อมกับของโปรดเสียด้วย..งั่มๆๆ..อยากกินส้มตำ...

พ่อครูบาคะ..

• สงสัยว่าพ่อครูท่าจะได้ดอกเบี้ยบาน..ก็ยิ้มกริ่มก้นไปทั้งโรงเรียนแล้วค่ะ
• อยากเห็นน้ำเต้าจริงๆ อยากรู้ว่าจะลูกยักษ์ขนาดไหน..
• ขอบพระคุณใน..แนวคิดด้วยค่ะ

สวัสดีค่ะอาจารย์

วันนี้มาเยี่ยมเด็กๆ นะคะ..ค่ายนี้ทั้งสนุกและเหนื่อยค่ะ  แต่คุณครูก็ได้เรียนรู้มากจริงๆ

ขอบคุณที่แวะมานะคะ

• สวัสดีครับครูอึ่ง
• เยียมมากครับ
• ผมเคยคิดเล่นๆ เมื่อเกือบ 20 ปีที่แล้วตอนไปเป็นครูอาสาฯ อยู่ที่เชียงใหม่ เสียงกระซิบจากครูไม่ใหญ่ ตอนที่ 1 : โรงเรียนอยู่ไหน..? (มีหลายตอน)
• ตอนนั้นผมคิดได้ว่า แท้จริงแล้วในชวิตจริงเด็กๆ ก็ได้เรียนรู้กันอยู่แล้วในชีวิตประจำวัน
• แต่ไม่ทราบว่าเพราะเหตุใด กาลต่อมาเราจึงได้แยกระหว่างการเรียนรู้กับชีวิตจริงออกจากกัน
• เด็กชาวเขาที่ผมได้เคยสัมผัส  เขาเก่งมากในการเอาตัวรอด  สามารถดำรงค์ชีวิตได้อย่างมีความสุข และพึ่งพาตนเองได้(หาของป่า  ปลูกข้าว  ตำข้าว  หาพลังงาน  ฯลฯ) พวกเราต่างหากที่ไม่ค่อยจะมีความรู้และความสามารถที่แท้จริงเลย  คือสรุปแล้วสู้เด็กไม่ได้เลย
• เพียงแต่...ตัวชี้วัดจากคนนอกบางตัวต่างหาก(ขอย้ำว่าบางตัวชี้วัดเท่านั้น)ที่เราใช้ตัดสินเขาเหล่านั้นว่าเป็นอย่างไร   แล้วก็กำหนดว่าเขาจะต้องพัฒนา.....? เช่น การไม่รู้หนังสือ  ปัญหาทางสุขภาวะ ฯ อันนี้เห็นด้วย แต่มีบางตัวที่เหมือนดาบสองคม คือ  การวัดด้วยรายได้ต่อหัว ประเด็นนี้อันตรายมาก น่าจะวัดด้วยความสุขด้วยจึงจะครอบคลุมกว่า สุดท้ายผลก็ออกมาอย่างที่เราเห็น คนส่วนใหญ่จึงพึ่งพาตนเองไม่ได้
• อ่านบันทึกนี้แล้วดีใจที่ได้เห็นกระบวนการเรียนรู้ที่ผ่อนคลาย และอิงอยู่กับวิถีชีวิต และสังคมรอบข้าง  ที่โรงเรียนของครูอึ่งได้จัดให้แก่เด็กๆ
• ขอชื่นชมและให้กำลังใจครับ

น้องสิงห์ป่าสักเจ้า

• ตามไปอ่านเรื่องเสียงกระซิบจากครูไม่ใหญ่..แล้ว ได้อารมณ์ความรู้สึกหลากรสนะคะ
• สิ่งหนึ่งที่ได้เห็นคือ ประสบการณ์บนเส้นทางชีวิตของแต่ละคน เป็นสิ่งที่มีค่ามากจริงๆ  ทั้งช่วยหล่อหลอมและทำให้ได้รู้จักชีวิต ได้รู้จักโลกมากขึ้น
• ชีวิตมีเรื่องราวให้เรียนรู้มากจริงๆ ค่ะ  สิ่งที่ดีสำหรับคนกลุ่มหนึ่ง อาจยังไม่เหมาะสำหรับคนอีกกลุ่มหนึ่ง  ความรู้ในการดำรงชีวิตจึงต้องมีหลากหลาย
• โลกเปลี่ยนไปทุกวันนะคะ..เรื่องราวที่ต้องเรียนรู้ก็มีมากขึ้นทุกวัน  ผู้ใหญ่ทั้งหลายก็พยายามสรรหาสิ่งที่คิดว่าดี มาให้เด็กต้องเรียน  มีปัญหาอะไรเกิดขึ้น ก็ต้องพยายามเอาเข้ามาเป็นบทเรียนในหลักสูตร ทั้งเด็กและครูก็เลยต้องเหน็ดเหนื่อยไปตามๆ กัน
• พ่อแม่ ก็อยากจะให้สิ่งดีๆ แก่ลูก บางคนก็ใช้วิธีปลอดภัยไว้ก่อน ให้เรียนด้านความรู้เยอะๆ เข้าไว้ ใช้ในชีวิตจริงได้หรือไม่ ไม่สำคัญขอให้เกรดสวย สอบเข้าเรียนต่อได้ก่อน
• ที่โรงเรียนพี่ พยายามจะให้ความสำคัญกับการเรียนรู้เรื่องราวของชีวิต เรื่องของประสบการณ์ ควบคู่ไปกับวิชาการ  มีตรงไหนที่จะคิดได้ ทำได้ ก็พยายามทำแบบนี้แหละค่ะ
• แต่บางที ภาพที่คนมองกลายเป็นว่า เป็นโรงเรียนที่ไม่เน้นวิชาการ..อิ..อิ.. บางทีก็แอบแย้งไปบ้างเหมือนกันว่า นี่แหละ วิชาการสุดๆ  สอนทั้งวิธีหาความรู้ ทั้งตัวความรู้ และให้ฝึกใช้ความรู้  เชียวนา..  แถมยังอบรมบ่มนิสัยให้อีก..^^
• เห็นด้วยอย่างยิ่งที่จะต้องสอนให้เด็กพึ่งพาตัวเองได้  เลือกรับสิ่งที่เหมาะสม และรับผิดชอบต่อตนเอง ต่อสังคม  ประโยคเหล่านี้เขียนสั้นนิดเดียว  แต่เวลาทำมีรายละเอียดมากมาย ต้องมีทีมที่มีใจ ต้องใช้เวลาเรียนรู้กันอย่างต่อเนื่อง ฯลฯ และ นาน กว่าจะเห็นผล
• ปลูกต้นไม้ ยังใช้เวลาตั้งนานกว่าจะโตและให้ผล  นี่คนเนาะ..
• อ้าว..เลยตอบเสียยาว
• ขอบคุณสำหรับเรื่องราวที่นำมาให้เรียนรู้ร่วมกันนะคะ

สวัสดีค่ะ

* ยิ่งตามลึกยิ่งมันค่ะ.....

* เด็ก ๆ ร่วมเตรียมค่ายด้วย...ทำให้เขาเรียนรู้ได้มากกว่าเข้าร่วมกิจกรรม.....สุดยอดเลยค่ะ

อยากอวดบ้างค่ะ....ครูสร้างค่ายนักเรียนสร้างครูมาทำค่าย...ภาพนี้ค่ายสัมมนาเยาวชน" เยาวชนก้าวหน้าพัฒนาตนเอง.....ยามเย็นน้องกลับบ้านแล้วพี่ๆ ...ฝึกกิจกรรมเพื่อหาเงินทุน.....ภาพนี้ออกเรื่อยไรที่ตลาดนัดข้างโรงเรียนค่ะ

จากนั้นก็กิจกรรมสร้างสรรค์และแบ่งปันค่ะ......ของเล่นและของฝากในมือน้องๆ เด็กช่วยกันทำค่ะ

สุดท้ายก็ภาพความภาคภูมิใจของเขาที่ค่ายสำเร็จและผ่านไปด้วยดี

สวัสดีค่ะ อ.พรรณา

• ขอบคุณที่นำเรื่องราวดีๆ มาแบ่งปันนะคะ
• ชอบใจชุดเสื้อเกราะนักรบที่ทำจากกระดาษหนังสือพิมพ์มาก..เยี่ยมๆๆ..ดูแล้วน่าสนใจและเรียกรอยยิ้มได้..555..
• เป็นค่ายของเด็กชั้นไหนคะ
• ความสำเร็จ และ ความภูมิใจของคุณครูทั้งหลาย ก็อยู่ตรงที่เห็นเด็กคิดได้ ทำได้ ด้วยตัวเองนี่และนะคะ
• ขอชื่นชมอาจารย์จริงๆ ค่ะ

• การประชุม..จึงไม่ใช่ช่วงเวลาของการตำหนิและกล่าวโทษ
• อยากให้การประชุมแถวนี้มีบรรยากาศแบบนี้บ้างค่ะพี่อึ่ง
• ชื่นชมกับกิจกรรมดีๆของครูและศิษย์ที่มงคลวิทยานะคะ

• การตำหนิและกล่าวโทษ..ได้แต่ความเป็นพวกเธอ พวกฉัน แต่ไม่ได้ความเป็น เรา ค่ะ
• แต่บางทีเราก็พลัดหลงไปในบรรยากาศที่ไม่มีเรากันเท่าใด
• สู้ๆ นะคะน้องอ๊อด