ผมได้รับ Tag คิด (ไม่) ถึง จาก อาจารย์ กมลวัลย์ จากบันทึก คิด(ไม่)ถึง จริงๆ นะเนี่ย

คิดไม่ออกจริง ๆ ว่า ต้องทำอย่างไรต่อไป อึ้ง ทึ่ง เสียว ไปจะครบเดือนอยู่แล้ว ... คุณ มะปรางเปรี้ยว ก็ได้แจ้งกติกามารยาทให้ทราบไว้ที่บันทึก ชวนกันเขียนบันทึกสนุกๆ Tag คิด(ไม่)ถึง

ตีความกันก่อน ... คำว่า "คิด (ไม่) ถึง" หมายความว่าอย่างไร ?

เท่าที่ผมเห็นสมาชิกเค้าเขียนถึงกัน ... ผมจะลองตีความตามความเข้าใจของตัวเอง ดังนี้

คิด (ไม่) ถึง คือ การที่ได้พบ ได้เจอ ได้สัมผัส ผ่านการอ่าน การเขียนบล็อก การแสดงความคิดเห็น รวมถึงการโต้ตอบ และ ตอบโต้ความคิดเห็นต่าง ๆ ใช้การปฏิสัมพันธ์ผ่านทาง Gotoknow ด้วยเครื่องมือโดยตรง คือ BLOG หรือ e-mail หรือ CHAT ผ่าน Web Browser

บางท่านก็อาจจะผ่านการพูดคุยโดยตรง จากการประชุม หรือ สัมมนา หรือ การเยี่ยมเยือน ณ ที่อยู่ของสมาชิกประจำถิ่นนั้น ๆ

ซึ่งการแสดงความคิด (ไม่) ถึง นั้น สมาชิกที่เขียนส่วนใหญ่มักจะเขียนในเชิงบวก คือ โดยให้ความรู้สึกว่า โอ้โฮ ! ไม่น่าเชื่อเลยว่า จะคิดได้แบบนี้ แปลกจัง เกิดมาไม่เคยพบเคยเห็น คนอาราย (นั้น เอาเข้าไป อิ อิ)

แต่ที่แน่ ๆ ไม่ค่อยมีสมาชิกเขียนในเชิงลบ ถึงแม้จะรู้สึก..ก็ไม่ควรเขียน เพราะจะเป็นการสร้างมลพิษให้กับ GOTOKNOW ไปเสียเปล่า ๆ  (อันนี้ยืมคำคุณ  Conductor มาครับ)

ตั้งแต่ผมเข้ามาเป็นสมาชิกของ Gotoknow ... ผมมีความคิด "ไม่" ถึงใครบ้าง ในความรู้สึกส่วนตัวของผมแล้วกันครับ

ความคิด "ไม่" ถึง ท่านแรกของผม

อาจารย์  กมลวัลย์ ... ที่ผมคิด (ไม่) ถึงว่า อาจารย์เป็นวิศวกรที่มีความเป็นครูยิ่งกว่าครู

ถือเป็นการ คิด (ไม่) ถึงกลับคืนสู่ท่านอาจารย์ครับ ... จากใจจริงเลยล่ะครับ

เริ่มต้นจาก ...

ประวัติการศึกษา ... อาจารย์เขียนได้สนุกสนานบานใจ ถือเป็นต้นแบบในการเขียนประวัติส่วนตัวของผมเหมือนกันครับ >> http://gotoknow.org/profile/drkamie

สมุดบันทึกเล่มที่ชื่อว่า นานาสาระกับอุดมศึกษาไทย ... สมุดบันทึกที่ผมมักจะชอบแลกเปลี่ยนเรียนรู้ด้านการศึกษากับท่านอาจารย์เสมอ อ่านแล้วถูกใจ พร้อมกับ คิด (ไม่) ถึง ว่า ทำไมอาจารย์ทางด้านวิศวกรรมจึงมีความเป็นครูและนักการศึกษามากมายขนาดนี้

ยกตัวอย่าง บันทึกที่ผมชอบมุมมองของอาจารย์นะครับ เช่น

• เจ้า world-class university นี่มันเป็นยังไงนะ?
• ทำไมนักศึกษาเรียน ป.โท ในประเทศจึงเรียนจบช้า..
• อุดมศึกษาไทย...ตกต่ำ... T_T
• คุณภาพมหาวิทยาลัย ... ในสายตาของ สมศ.
• อาจารย์ไม่มีคุณภาพ
• มหาวิทยาลัยห้องแถว และดอกเตอร์กล้วย - ข่าวฝากจาก "มติชน"
• เรื่องตลกในห้องเรียน
• สิ่งที่พบในกระดาษคำตอบเสมอ
• คุณภาพการศึกษา
• อนาคตการอุดมศึกษาไทย
• เก่ง ฉลาด รวย
• คนคุณค่า : นักวิชาการเพื่อสังคม
• คิด(ไม่)ถึง จริงๆ นะเนี่ย << อิ อิ อันนี้ชอบสุด เพราะบ้ายอ ตัวลอย และปวดหลัง (จากการโดนคุณซูซาน เปลี่ยนชื่อบล็อก ครับ :)

สมุดบันทึกเล่มที่สองที่ผมสนใจ ชื่อว่า การปฏิบัติธรรม ... สมุดบันทึกที่ผมชอบฟัง แต่ไม่ชอบตอบ เพราะผมเป็นแค่ "มาร" ย่อมอยู่ห่างไกล "นักธรรม" เสมอ (ที่มาของชื่อ "วสวัตดีมาร") แน่นอนครับ ผมจึง คิด (ไม่) ถึง ว่า ทำไมอาจารย์ที่อยู่สายวิชาชีพวิศวกร ที่ประสบความสำเร็จในทางวิชาชีพอย่างสูง จึงให้ความสนใจในทางการปฏิบัติธรรม (จริง ๆ เป็นคำถามที่ผมอยากถามคนหลาย ๆ คนเหมือนกันครับ เมื่อทางโลกประสบความสำเร็จแล้ว เหตุใดจึงหันหน้าเข้าหาทางธรรมกันล่ะ ทำไม ๆ ???)

ผมขอเลือกบันทึกที่ผมสนใจ นะครับ

• เรียนอย่างไรให้สำเร็จ
• ทุกข์เพราะความคิด สุขเพราะความคิด
• หนักไหม...
• สิ่งใดพร่อง สิ่งนั้นดัง สิ่งใดเต็ม สิ่งนั้นเงียบ
• สิ่งใกล้ตัวที่ถูกละเลย
• มิตรภาพใน gotoknow
• กฎแห่งกรรม
• รู้ตัว...เป็นอย่างไร
• ลงไม่ได้..หรือไม่อยากลง...
• จิตกับควาย

ความรู้สึกส่วนตัวที่มีต่อท่านอาจารย์ กมลวัลย์

• อาจารย์เป็นครู อาจารย์เป็นนักการศึกษา ตัวจริงเสียงจริง มีความเป็นครูมากกว่าครูบางคนที่ผมเคยเจอ
• บันทึกของอาจารย์หลาย ๆ บันทึก เป็นการเตือนสติให้ผู้ที่หลงลืมได้มีโอกาสตระหนักคิด ตระหนักรู้
• อาจารย์มีความเป็นกัลยาณมิตรสูงมาก ใจเย็น มีความอดทน มีอารมณ์ขัน ใช้สติกำกับตนอยู่เสมอ โดยเห็นได้จากการตอบความคิดเห็นด้วยความตั้งใจ และแสดงถึงไมตรีจิตอยู่เสมอ
• ถูกใจในความเป็นอาจารย์ กมลวัลย์  ครับ ....
• คิด (ไม่) ถึง จริง ๆ ครับ

ความคิด "ไม่" ถึง ท่านที่สอง ... ครับ 

คุณ  เบิร์ด  ... ที่ผมคิด (ไม่) ถึงว่า  ยิ่งกว่าคิด (ไม่) ถึง ... จอมยั่วยุอารมณ์การต่อยอดความรู้ คือ คุณเบิร์ดนั่นเอง

ถือเป็นการ คิด (ไม่) ถึงคืนสู่ของคนที่เริ่มต้น Tag คิด (ไม่) ถึง

เริ่มต้นจาก ...

ความรู้สึกส่วนตัวก่อนเลย สำหรับคุณเบิร์ดเนี่ย ...

คุณเบิร์ด เป็นนักจิตวิทยาที่มีวิธีการเขียนบันทึกที่แยบยล ละเมียดอารมณ์เป็นที่สุด เนื้อหาที่เลือกเขียนก็แน่น มีคุณภาพ มีความชัดเจน

การตอบความคิดเห็นของคุณเบิร์ด ... ถือเป็นตัวอย่างของการต่อยอดความรู้ได้ที่ดีที่สุดคนหนึ่ง คือ เมื่อมีสมาชิกตอบหรือแสดงความคิดเห็นมา คุณเบิร์ดจะพาเขาเหล่านั้นไปเที่ยวประเด็นลึก ๆ เสมอ จนบางที (ผม) ก็ไม่ทันความคิดของคุณเบิร์ดเหมือนกัน ถึงได้ปวดหลังและปวดตับจนถึงทุกวันนี้ ฮืมมม :)

คุณเบิร์ดใช้วิชาชีพนักจิตวิทยาเข้ามาใช้ในการยั่วยุอารมณ์ของสมาชิกให้อยากต่อยอดความรู้ หรือ ตอบมาในประเด็นที่คุณเบิร์ดอยากทราบ หรือไม่คุณเบิร์ดทราบแล้วก็อยากให้สมาชิกท่านนั้นได้คิดต่อ บางทีคิดไม่ออก ก็ต้องขอติดกันไว้ก่อนทีเดียว อิ อิ

วาทะ คารม คมคาย คมความคิด ช่างสรรหา แม่นยำภาษาและข้อมูลเป็นยิ่งนัก

คุณเบิร์ดได้แสดงความเป็นกัลยาณมิตรต่อผมอย่างสูง โดยแสดงความจำนงต้องการส่ง ส.ค.ส. วันปีใหม่ให้ แต่ผมกลับได้ปฏิเสธไป เนื่องจากเหตุผลส่วนตัว อันนำมาซึ่งความแอบเสียใจเหมือนกันว่า แหม เกือบได้ ส.ค.ส. จากคุณเบิร์ดแล้วเชียว ... อดเลยเฟ้ย :)

ข้าน้อยฯ ขอซูฮกในความเก่งกาจของท่าน ... ข้าน้อยมิอาจเทียบท่านได้แม้แต่น้อย :)

สมุดบันทึกเดียวที่คุณเบิร์ดได้สร้างไว้นั้น คือ ของขวัญจากวันวาน

ถือว่า คุณเบิร์ด ไม่ได้ เน้นปริมาณของจำนวนบันทึก แต่เน้นคุณภาพชัด ๆ ชี้ชัดไปเลยว่า สุดยอดครับ นาน ๆ เขียนที แต่มีความหมาย :)

• โกงไม่เป็นไร ขอให้มีผลงาน ? << การเมืองชัด ๆ
• แม่กำปอง : หมู่บ้านสวยกลางดอยสูง
• way back into love << แฮะ แฮะ ชอบหนังเรื่องนี้ครับ
• “ ความภาคภูมิใจในตนเอง “.....เรามีหรือไม่มีกันแน่ ?
• เพราะ " คิดถึง " จึง Tag
• ความคิดเชิงบวก ( Positive thinking ) สำคัญไฉน ? << เชิญชวนคิดเชิงบวกกัน
• คนไทยจบแค่ชั้นประถม ฯ ? << เรื่องการศึกษาคุณเบิร์ดก็สนใจ ข้อมูลแน่นมาก
• อยากให้ G2K เป็นอย่างไร ?
• เมื่อรถโดนงัด ! << สงสาร BIG C เชียงราย :)
• คิดเอย..คิด ( ไม่ ) ถึงนะเนี่ย  << ต้นตำรับ Tag คิด (ไม่) ถึง ของ Gotoknow

คุณเบิร์ดได้เข้ามาตอบความคิดเห็นของบันทึกของผมเขียน ชื่อ พฤติกรรมการตอบและโต้ความคิดเห็น ระหว่าง "ผู้เขียนบันทึก" กับ "ผู้แสดงความคิดเห็น"

คุณเบิร์ดได้ให้ความคิดเห็นให้ผมได้ประทับใจมาก ๆ ครับ ดังนี้

*************************************************************************************** 

สวัสดีค่ะ อ.วสวัตดีมาร

ขอใช้สิทธิ์ที่ถูกพาดพิงค่ะ..^ ^

การสื่อสารเบิร์ดแบ่งง่ายๆเป็น 2 ระดับเหมือนที่อาจารย์เคยเขียนไว้ในบันทึกว่าด้วยคนไทยชอบแสดงความเห็นมากกว่าความรู้น่่ะค่ะ

ระดับของความเห็นเป็นระดับที่เขียนง่าย  พูดง่ายเพราะเป็นเรื่องของความรู้สึก ชอบ ไม่ชอบ โกรธ เย้ยหยัน ถากถาง เสียดสี  ประชดประชัน ฯลฯ บนพื้นที่สาธารณะที่ไม่ต้องเปิดเผยตัวตนมีส่วนทำให้การแสดงความเห็นในระดับนี้รุนแรงเพราะเป็นการแสดงถึงอำนาจแฝงที่สามารถทำให้อีกฝ่ายรู้สึกแย่ได้  อาจถือเป็นการคุกคามอย่างหนึ่งด้วยค่ะเพราะทำให้ตัวเองรู้สึก " เหนือกว่า " ..ฟรอยด์เคยว่าไว้ว่าคนเรามีแรงขับของความก้าวร้าวอยู่ในตัวทำให้เมื่อใดก็ตามที่เราไม่ต้องเปิดเผยตัวเองเราก็จะง่ายที่จะแสดงออกมาได้ตามแรงขับนั้นๆ เพราะเป็นระดับของสัญชาตญาณเท่านั้นเอง..และ่ที่่ีพบมาส่วนใหญ่คนที่มีลักษณะนี้จะเป็นคนที่อ่อนแอข้างในนะคะ   เพราะหวั่นไหว เพราะโดดเดี่ยวจึงก้าวร้าวเพื่อแสดงอำนาจหรือเพื่อข่มขู่ให้ดูว่าตัวเองเก่งกล้าและเหนือกว่าคนอื่น..เพราะคนมักจะไม่อยากยุ่งกับคนที่ปากร้าย เสียงดัง พูดไม่รู้ฟัง เถียงข้างๆคูๆ..( ไม่ได้ตั้งใจจะเหน็บ ใคร เลยนะคะอาจารย์ ^ ^ )..การไม่อยากยุ่งด้วยกับความเกรงกลัวนั้นคนละเรื่องกันเลยค่ะ แต่มักจะเข้าใจว่าเป็นสิ่งเดียวกันซะนี่

แต่ระดับของความรู้จะสูงกว่านั้นค่ะเป็นระดับที่ต้อง " คิด " ..ต้องไตร่ตรอง ต้องพิจารณาหลายๆด้าน  เพื่อหาความเหมาะควรและความเข้าใจให้มากที่สุด..จึงเป็นสิ่งที่ยากมากขึ้นและต้องอาศัย การแขวนลอยความรู้สึก ช่วงหนึ่งเพื่อบ่มเพาะความเข้าใจก่อนที่จะสื่อสารออกไปน่ะค่ะ

ตัว สาร เองก็เป็นความละเอียดอ่อนเช่นเดียวกันค่ะ ถ้าผู้สื่อสารสื่อแบบ " ตรง " ไปนิด โดยลืมหรือตกหล่นคำบางคำไป  ชนิดของสารที่สื่อนั้นจะผิดเพี้ยนไปเลยนะคะ..บวกกับผู้รับที่เป็นแบบยังอ่านไม่หมด หรือไม่แขวนลอยซะก่อนก็ตัดสินซะแล้ว .. โอกาสที่จะเข้าใจผิดก็มีสูงค่ะ

เอาคำคมมาฝากค่ะอาจารย์ 

ฉันได้เรียนรู้ความเงียบ จากคนช่างพูด
ความอดทน จากคนไร้ความอดทน
และความอ่อนโยนใจดี จากคนโหดร้าย
..ของคาริล  ยิบราน ค่ะ ^ ^

เรามาปิดท้ายด้วยลักษณะของสารที่สื่อตกหล่น ผิดพลาดโดยไม่ได้ตั้งใจกันดููนะคะ

จากบันทึกของพี่แป๊ดค่ะ

• "ลูกชายผมสองขวบมีไข่สูงมากให้กินพาราได้ไหม ขอคำตอบด่วนครับ"

• "แฟนเป็นคนเสียวดังมากครับ ผมอายคนอื่นเค้า
ผมจะเตือนเธอยังไงดีครับ"

• "กลุ้มใจจัง แฟนเราเป็นคนเชื่อมั่นในตัวเองสูง
ไม่ค่อยจะอมใครง่าย ๆ"

• "มีพี่ที่ทำงานคนนึงเพิ่งเข้ามาทำงาน เธอเป็นลูกน้องผมแต่อายุแก่กว่าผมมาก
ผมจะสอยเธอยังไงดีครับถึงจะไม่น่าเกลียด"

• "สามีมีปัญหาในการนอนค่ะเค้าชอบนอนหนุน ห ม อ ย -->นิ่ม ๆ ไม่ทราบว่าเพื่อน ๆ พอจะรู้จักยี่ห้อดี ๆ มั้ยคะ "

• "ถ้าง่วงก็ลองเคี้ยวหมาฝรั่งดูสิคะเผื่อจะหาย"

• "ถ้าพิจารณาความเสี่ยวแล้วคาดว่าคุ้มถ้าลงทุนต่อไป"

• "เดือนหน้าดิฉันจะมีเพื่อนฝรั่งมาเที่ยวเมืองไทย เค้าชอบช้างมากค่ะ
ช่วยแนะนำทัวร์ที่มีโปรแกรมขี้ช้างให้หน่อยได้มั้ยคะ"

• "เจอรูแฟนเก่าในโทรศัพท์มือถือแฟน หมายความว่ายังงัย"

• "อยากไปเที่ยวท้องฟ้าจำลอง ที่ปิดไฟมืด ๆ
แล้วฉายภาพดาวน่ะค่ะไม่ทราบว่าเข้าชมฟรีรึต้องเสียตัวด้วยรึป่าวคะ"

• "ข่าวดีค่ะปลื้มใจอยากบอก ไปขยายรูแต่งงานมาแล้ว ออกมาสวยมาก ๆ ขนาดแฟนเป็นคนไม่ค่อยพูด ยังออกปากชม ไม่รู้มาก่อนว่าดีแบบนี้ เพื่อน ๆไปขยายที่ไหนกับบ้างคะ"

• "พี่ ๆ ครับ ผมจะไปสอบใบขับขี่พรุ่งนี้แต่ผมยังไม่ชำนาญ
เรื่องการถอยรถเข้าซ่องเลย ใครพอแนะนำเทคนิคได้บ้างครับ"

• "อาจารย์คะ ปีนี้ข้อสอบวิทย์จะเน้นอกเรื่องอะไรคะ หนูจะได้เตรียมตัวมาแต่เนิ่น ๆ"

• "ถามเลขาค่ะ พานายฝรั่งไปไหนดีไม่ชอบซิสเลอร์เลย
วันก่อนไปกินกับนายฝรั่งหลายคน สั่งไส้กรอกรวมกินกันแล้วปรากฏว่าบรรยากาศเงียนมาก ๆ"

• "ผมมีปัญหากับแฟนใหม่ของเธอครับ ไม่น่าคิดมากเลย
แค่โทรเรียกเธอมาเจอเพราะอยากเลียร์ให้มันสบายใจทั้งสองฝ่าย"

• "ขอถามหน่อยค่ะ ใบพลูเดี๋ยวนี้หาซื้อได้ที่ไหน คุณยายข้างบ้านกินแต่หมาเปล่า ๆ มานานแล้ว บอกว่าเคี้ยวไม่อร่อย"

• "หนูแอบชอบเค้าอยู่ ทำไงหนูถึงจะได้รูถ่ายของเค้าคะ"

• "แถวสี่พระยามีร้านอัดรูดี ๆ มั้ยครับ อ้อ แล้วรูขนาด 4" x 6"
นี่จะเล็กไปมั้ยครับ"

• "จะไปเชียงใหม่ค่ะหนุ่มคนเมืองที่ไหนพอแนะนำได้บ้างคะ
อยากถามว่าขนมจีนน้ำเจี๊ยวที่ไหนอร่อยบ้าง"

^                                ^

*************************************************************************************** 

อ่านแล้ว .. ผมหัวเราะจนน้ำตาไหล เก็กหน้าไม่อยู่เลย แหม ฮาจริง ๆ :)

ความคิด "ไม่" ถึง ท่านที่สาม ... ครับ 

คุณเอก จตุพร วิศิษฏ์โชติอังกูร   ... ที่ผมคิด (ไม่) ถึงว่า คุณเอกจะทำให้ "โลกเสมือน" เดินไปพร้อม ๆ กับ "โลกแห่งความจริง" ได้อย่างสนิทใจ 

ถือเป็นการ คิด (ไม่) ถึง ... เพื่อนกัลยาณมิตรที่สำคัญของผม ทั้ง ๆ ไม่เคยรู้จักหน้าค่าตากันมาก่อน

เริ่มต้นจาก ...

คุณเอก รู้จักกับผมโดยการผ่านตัวหนังสือหน้าจอของ Gotoknow นี่แหละ ... ผมรู้ว่า คุณเอก อยู่ปาย เขียนบันทึกเกี่ยวกับเรื่องราวของการวิจัยท้องถิ่น การพัฒนาชุมชน การท่องเที่ยว การเดินทาง

ผมในฐานะเป็นครูมหาวิทยาลัยท้องถิ่น จึงให้ความสนใจงานเขียนของคุณเอก ทึ่งในการเขียนที่รู้จริง ความรักที่มีต่อบ้านเกิดถ่ายทอดมาให้คนอ่านได้รับความรู้สึกอย่างนั้นจริง ๆ หาใช่เสแสร้ง หรือ สร้างภาพไม่ อย่างที่มีคนเคยโจมตีคุณเอก แล้วหนีไป

เมื่อคุณเอกมาสอนนักศึกษาปริญญาโทที่มอชอ คุณเอกมักจะชวนผมไปเลี้ยงกาแฟอร่อย ๆ เสมอ แต่ .... โอกาสและเวลาไม่อำนวย ทำให้ยังไม่เคยได้ไปพบกันสักที อิ อิ

คุณเอกมักจะชวนไปเที่ยวปาย บ้านเกิดของคุณเอก แต่ก็พบว่า มีคนตัดหน้าผมอยู่เป็นระยะ อิ อิ เช่นล่าสุดนี่ก็ ดร.ประพนธ์ ผาสุขยืด กับ วันคืนสบายๆที่เมืองปาย หรือ ท่านอัยการชาวเกาะ ชาวเกาะมาเยี่ยมชาวดอย : ท่านอัยการชาวเกาะแอ่วเมืองปาย แหม ... ผู้ใหญ่ไปแล้ว ผมเป็นเด็ก ก็ยังไม่ได้ไปน่ะสิครับเนี่ย ..

ผมได้มีโอกาสติดต่อคุณเอกมากกว่านั้นอีกครับ เช่น คุณเอกทำโครงการปันของให้น้องในช่วงปีใหม่ มีการรับบริจาคของจากสมาชิกและผู้ใจบุญมาให้เด็กชาวดอย ซึ่งผมทึ่งที่มีคนที่เป็นหัวเรี่ยวหัวแรงที่นำเปิดเผยให้โลกเสมือนรู้ว่า โลกแห่งความจริง ยากจนข้นแค้น ไม่มีจะกินเป็นอย่างไร

ซึ่งเป็นโอกาสเดียวกันที่ผมตั้งใจว่า จะเข้าร่วมเดินทางไปด้วย แต่ยังคงมีภารกิจกับครอบครัว จึงได้แต่ส่งกำลังใจไปให้เท่านั้น

และด้วยความกรุณาของคุณเอก ทำให้ลูกศิษย์ของครูดอยของผม คือ

ครูนุชวรรณ --> http://gotoknow.org/profile/snoo_py26 

ครูผู้สอน ประจำโรงเรียนเขตพื้นที่การศึกษาแม่ฮ่องสอน เขต 1 หย่อมบ้านห้วยน้ำโป่ง อ.ปางมะผ้า จ.แม่ฮ่องสอน 

ครูนุชวรรณ ลูกศิษย์ของผม ได้แจ้งให้ผมทราบถึงความลำบากของเด็กนักเรียนโรงเรียน ผมจึงได้ส่งข่าวให้คุณเอกว่า โครงการของคุณเอกนั้นจะไปถึงปางมะผ้าหรือไม่ ซึ่งก็ได้รับคำตอบว่า ไปถึงด้วย ผมจึงเป็นผู้ประสานให้กับคุณเอกและครูนุชวรรณในการให้ความช่วยเหลือ

• ธารน้ำใจที่อบอุ่นสู่แดนดอย : เตรียมของบริจาคเพื่อส่งถึงมือผู้ขาดแคลน 
• ธารน้ำใจที่อบอุ่นสู่แดนดอยแม่ฮ่องสอน : ความเหน็บหนาวที่อบอุ่นบนดอยสูง กิจกรรมมอบผ้าห่ม เสื้อผ้าเพื่อบรรเทาหนาว 

ไม่น่าเชื่อว่า โลกเสมือนจะทำให้เกิดความช่วยเหลือได้จริง ... ถ้าไม่ใช่ความศรัทธาและอุดมการณ์ของคุณเอกเอง

คุณเอกเขียนสมุดบันทึกไว้หลายเล่ม เล่มหนึ่งที่ผมชื่นชมมาก คือ Local Focus สังคมานุภาพ นวัตกรรมการเรียนรู้สู่บูรณาการภวะ

• ศรัทธาเรืองรอง ดั่งทองแท้ : ขอขอบคุณผู้ใจบุญทุกท่านครับ
• เรื่องเล่าระหว่างวัน : ผมโดนรถชน!!!!
• ความอ่อนโยนของจิตวิญญาณ ในเส้นทางผู้ให้ถึงผู้ได้รับ กระบวนการเรียนรู้เพื่อสังคมมีสุข
• ถอดบทเรียนชีวิตของผมบน Gotoknow : สังคมสองนัครา เป้าหมายคือความอิสระ
• ความอบอุ่นสู่แดนดอย : กิจกรรมบริจาค รอบแรก พร้อมเพื่อน Blogger จากกรุงเทพฯ
• บริจาคหนังสือธรรมะเพื่อเป็นทานทางปัญญา : ยังไงวันนี้...ก็ดีเสมอ
• "วิจัยชาติ สู่ท้องถิ่นภาคเหนือ" ฤาเป็นเพียงแค่ละครเรื่องเดิม
• ประเด็นที่อยากจะบอกกล่าว : จากหนังสือที่ผมเขียน “กระบวนการเรียนรู้ สู่เส้นทางสีขาว”
• การคิดเชิงสังเคราะห์ : แลกเปลี่ยนเรียนรู้กับ นศ.นานาชาติ ที่ มหาวิทยาลัยแม่ฟ้าหลวง

สมุดบันทึกอีกเล่มที่เป็นเรื่องการเดินทางท่องไปในโลกกว้าง การแสดงตัวตน และอารมณ์ส่วนตัวของคุณเอกมาก ๆ รวมทั้งการนำภาพถ่ายสวย ๆ มาฝาก คือ Time@Being

• ฟังเพลง : "มีแต่คิดถึง" เพลงใหม่ของพี่เบิร์ด ธงไชย ที่ไพเราะมากในเวลานี้
• Apricot blossom ที่โครงการหลวงบ้านวัดจันทร์ "สีผ่องขาว ราวแดนสรวง"
• ไปแอ่วเมืองน่าน : ถิ่นสวยงามนาม...นันทบุรีนคร
• ชีวิตรอนแรมไปฟังเพลงยามค่ำคืนที่ "แม่สอด"
• ฟังเพลง : "ได้ยินไหม" เพลงเพราะที่ถูกใจ บอกรักในวันวาเลนไทน์ของคุณ

คุณเอก เป็นคนถ่ายภาพที่มีมุมมองที่น่าสนใจ นี่ถ้าฟังเพลงเพื่อชีวิตล่ะก็จะเหมาะมากครับ

"ภาพ คือ ชีวิต"

สมุดเล่มล่าสุดที่ชื่อ ทางเลือก ... การเขียน เรื่อง การวิจัยและพัฒนาชุมชน เป็นวิจัยท้องถิ่นที่อยู่ใกล้ตัวผม อ่านเพื่อเข้าใจในแก่นรากของชุมชนที่แท้จริง ครับ

• เบื้องหลังความคิด (underlying Ideas) กับการเริ่มต้นเรียนรู้งานชุมชน
• เริ่มต้นทำงานชุมชน ควรจะเริ่มยังไง?
• เปิดประตูชุมชน (๑) เรียนรู้ร่วมกับชุมชน
• เปิดประตูชุมชน (๒) เราจะศึกษาภูมิปัญญาท้องถิ่นอย่างไร?
• เปิดประตูชุมชน (๓) กระบวนการวิจัยทางสังคมศาสตร์เพื่อความเข้าใจชุมชน
• การเรียนรู้ร่วมกับชุมชน : เครื่องมือวิจัยทางสังคมศาสตร์ มนุษยศาสตร์
• กระบวนการจัดการเรียนรู้แบบมีส่วนร่วม : ศาสตร์และศิลป์คนทำงานชุมชน

ขอบคุณมากครับ คุณเอก .. วันหลังคงได้เลี้ยงกาแฟผมแน่นอนครับ อิอิ (ของฟรี รับไว้ก่อนเลย) และคงได้พบกันที่ปายครับ ไม่รบกวน แต่จะชวนไปทานข้าว แค่นี้พอแล้วครับ :)

อาจารย์  กมลวัลย์ ครับ

คุณ เบิร์ด ครับ

คุณ เอก จตุพร ครับ

ขอบคุณทั้ง 3 ท่านมากครับ ที่ทำให้ผมเขียนบันทึก คิด (ไม่) ถึง บันทึกนี้ได้

ขอแสดงความระลึกถึงเสมอครับ

ขอบคุณมากครับ :)

สุดท้ายของบันทึกนี้

จริง ๆ ยังมีท่านอื่นอีกที่อยู่ในใจ แต่เอาไว้จะเขียนในบันทึก คิด (ไม่) ถึง หมายเลข 2 ดีกว่านะครับ ... ตอนนี้บันทึกมันย้าว ยาวแล้วครับ แล้วคนแวะมาอ่านจะอ่านกันไม่หวาดไม่ไหว

บุญรักษา  ทุกท่านที่แวะมาอ่านนะครับ :)

แหล่งอ้างอิง ...

Tag คิด (ไม่) ถึง ... อ้างจาก ชวนกันเขียนบันทึกสนุกๆ Tag คิด(ไม่)ถึง ของคุณ มะปรางเปรี้ยว